Omdat ik denk dat Refojongere model 4 niet goed begrijpt geef ik hier een wat groter citaat uit het genoemde boekje. Ook ik begrijp niet alles. Wat is het verschil tussen 'a priori' en 'a posteriori'? De noot 101 staat onder het stukje verklaard.
Hier nu treedt de lijn naar voren die geïnspireerd is door de theologie van H.F. Kohlbrugge. In deze lijn legt men wel nadruk op de belevingsdimensie van de drieslag, waardoor het strakke verbondsmodel van Hoedemakers volgelingen genuanceerd wordt. Het gaat dan vooral om de eigen plaats van de ellendekennis. Enerzijds staat Kohlbrugge pal naast Hoedemaker als hij zegt dat de ellendekennis, die uit de wet geleerd wordt, geen zelfstandige plaats heeft. De ellende wordt volgens Kohlbrugge aan de voet van Christus, in het licht van het kruis geleerd. Dat heeft A. de Reuver ons geleerd (noot 101). Anderzijds heeft Kohlbrugge oog voor de praktijk van het geloofsleven, dat wil zeggen: de beleving van de drieslag. Kohlbrugge kan heel onbevangen over een chronologische volgorde in de kennis spreken: eerst van ellende, dan van verlossing en dan van dankbaarheid. Maar deze volgorde draagt - anders dan bij Kersten in het eerste model - nooit een voorwaardelijk karakter. Kohlbrugge's opvatting van de chronologie is er niet een a priori, maar alleen een a posteriori. Door heel de twintigste eeuw heen is deze Kohlbruggiaanse opvatting van de verhouding van kennis van de drieslag bewaard gebleven. Hier zouden veel namen genoemd kunnen worden. Ik noem slechts die van A. de Reuver. Hij benadrukt dat er alleen voor een gebroken hart plaats is voor troost, maar tegelijk dat de gebrokenheid erkend wordt in het licht van het herstel door Christus.
Noot 101: Wat Kohlbrugge hiermee dunkt ons bedoelt te zeggen, is dat Christus' genade het hart verbreekt door de tweeledigheid van Wet en Evangelie, in die zin dat de aanklacht van de Wet tot haar diepste ernst komt door het Evangelie. De tweeledigheid van Wet en Evangelie vindt haar eenheid en samenhang in Christus.
Ellende, Verlossing, Dankbaarheid
-
Refojongere
Madtice,
De Heilige Geest overtuigt ons van zonde, oordeel en gerechtigheid. (Joh. 16). Daar wordt ook gezegd dat de Heilige Geest specifiek overtuigt van de zonde van ongeloof, wat (en zeker als de Heilige Geest jouzelf ervan heeft overtuigd) de ergste zonde is.
Daarom ben ik het ook met Kohlbrugge eens dat de ellende op het diepst aan de voet van het kruis wordt geleerd. Want wat gebeurt er nou als de Heilige Geest je aan de voet van het kruis brengt? O, dan breekt je hart, want dan beleef je: Ik heb Hem verworpen, ik heb Hem de grootste smarten aangedaan, wat ben ik voor een gruwelijk mens dat Hij zo heeft geleden voor ons.
Wanneer verbreekt ons hart? Niet als we op onszelf zien, maar wanneer we zien op Christus, in al Zijn gewilligheid, ondanks al onze onwilligheid, in al Zijn liefde, ondanks onze vijandschap, en nou nodigt Christus ons? JA!
En als het dan werkelijk zo is vastgelopen en God Zijn Zoon komt te openbaren in onze ziel, dan kunnen we niet anders dan zeggen: Ik kon niet anders dan geloven, Gij hebt overmocht!
Nu ik de toelichting van Gerrie lees, dan zie je duidelijk dat de ellende uit de wet gekend wordt en op het diepst beleefd wordt bij het kruis. En ook hier is het ellendekennis-verlossingskennis en niet andersom.
De Heilige Geest overtuigt ons van zonde, oordeel en gerechtigheid. (Joh. 16). Daar wordt ook gezegd dat de Heilige Geest specifiek overtuigt van de zonde van ongeloof, wat (en zeker als de Heilige Geest jouzelf ervan heeft overtuigd) de ergste zonde is.
Daarom ben ik het ook met Kohlbrugge eens dat de ellende op het diepst aan de voet van het kruis wordt geleerd. Want wat gebeurt er nou als de Heilige Geest je aan de voet van het kruis brengt? O, dan breekt je hart, want dan beleef je: Ik heb Hem verworpen, ik heb Hem de grootste smarten aangedaan, wat ben ik voor een gruwelijk mens dat Hij zo heeft geleden voor ons.
Wanneer verbreekt ons hart? Niet als we op onszelf zien, maar wanneer we zien op Christus, in al Zijn gewilligheid, ondanks al onze onwilligheid, in al Zijn liefde, ondanks onze vijandschap, en nou nodigt Christus ons? JA!
En als het dan werkelijk zo is vastgelopen en God Zijn Zoon komt te openbaren in onze ziel, dan kunnen we niet anders dan zeggen: Ik kon niet anders dan geloven, Gij hebt overmocht!
Nu ik de toelichting van Gerrie lees, dan zie je duidelijk dat de ellende uit de wet gekend wordt en op het diepst beleefd wordt bij het kruis. En ook hier is het ellendekennis-verlossingskennis en niet andersom.
-
limosa
Interessant, die 5 modellen. Model 1 met nuancering en Model 4 met invloed van Kohlbrugge liggen volgens mij erg dicht bij elkaar. Bij die voel ik mij thuis. Er is ellendekennis nodig die de zondaar tot Christus dringt en die kennis wordt verdiept bij het kruis. Degenen die daarvan weten mogen van bevinding spreken. In de beschrijving van model 4 spreekt deze opmerking mij nog aan: Het belangrijkste houvast ligt in Gods beloften. Maar al te vaak zie je mensen houvast zoeken in de diepte van de ellendekennis. Wat overigens niet wil zeggen dat er in model 1 geheel geen troost vanuit de beloften zou zijn.
limosa
limosa
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Dat laatste ben ik van harte met je eens RJ. Toch is dit niet wat Thomas Boston bedoeld.Maar over de inhoud. Inderdaad lees ik dat Boston hier zegt dat de Geest door de wet de zondaar uit het oude leven 'slaat'. Het einde der wet is Christus. Maar die twaalf slagen (ik neem aan dat het over de vernedering en zaligmakende overtuiging bij een mens gaat) zie ik dus als de ellendekennis (door de Wet) die aan het geloof voorafgaat, die de oude wortel van hoogmoed en eigengerechtigheid eruit trekt.
Dit zal alleen zijn als we de wet ook geestelijk zien in al haar volmaaktheid. Alleen zo worden we werkelijk verslagen. Heerlijk wie zo aan de voeten van de Zaligmaker terecht komt. Wie Hem need'rig valt te voet zal van Hem Zijn wegen leren.
Ik citeer nu uit zijn ‘viervoudige staat’.
Hij begint voordat hij begint aan zijn 12 slagen en schrijft ‘Hoe de ranken uit de natuurlijke stam worden genomen en ze in de bovennatuurlijke stam worden ingeënt.’ Hij bedoelt daar niet mee dat dit gelijktijdig gebeurt, maar dat de laatste slag hem definitief uit de oude Adam slaat en hem inplant in de tweede Adam.
1. Hij vindt hem eerst in een Laodiceese slaap en de Geest werpt enige lichtstralen in de ziel. Hij wordt overtuigd van zonde.
2. De mens verlaat zijn vroegere levenswijze.
3. Hij gaat trachten een positief heilige levenswijze te leiden.
4. Hij gaat op zoek naar een andere zalf voor zijn wond.
5. Hij gaat zich bezighouden met een inwendige godsdienst.
6. De zondaar zegt: ‘Ik zal u alles betalen’.
7. Hij gaat een schikking maken met zijn schuldeiser.
8. Alle hoop om een schikking te maken met de wet geeft hij op en hij begint nu te lenen. Hij vraagt of Christus zijn gerechtigheid wil aanvullen. Let vervolgens op wat Boston hier schrijft ‘terwijl hij zo bezig is om te doen wat hij doen kan om de wet te vervullen en van Christus verwacht dat Hij al zijn gebreken zal goedmaken, valt hij tenslotte met een gerust en veilig gevoel in slaap. Vele mensen stortten zich op deze wijze in het verderf’.
9. Hij maakt een eigen verbond met Christus en door zijn val moet hij dit verbond telkens vernieuwen. (hierop komt er een tegenwerping dat ook de ware christen zondigt, Boston maakt toch een onderscheid tussen dit verbond en een eigen verbond. Hij schrijft dat diegenen die een eigen verbond maken steeds minder ongerust worden over het verbreken van dit verbond. Dit in tegenstelling tot die waarlijk in Christus zijn. Omdat iedere keer de wateren over zijn ziel gaan is hij verplicht op te houden in zijn eigen verbond te grijpen.
10. Hij bedelt, als een trotse bedelaar, aan de troon van genade.
11. Hij belijdt onwaardig te zijn. Al zegt men hem dat hij mag komen zoals hij is, dan zegt hij: Ga uit van mij, want ik ben een zondig mens. Hij bidt ernstiger, strijd krachtiger of hij niet bekwaam kan worden om tot Christus te gaan. Dit is echter allemaal duivelse hoogmoed en gebracht onder een sluier van geveinsde nederigheid.
12. Tenslotte besluit men om tot Christus te gaan zoals hij is. Zoals een stervende man zich uitstrekt, juist voordat hij de laatste adem uitblaast, verzamelt hij de gebroken krachten van zijn ziel: hij tracht te geloven en op de een of andere manier grijpt hij Christus aan. (…) de Heere brengt nog een slag toe waardoor de rank er helemaal afvalt. De Geest Gods ontdekt hem dat hij totaal onbekwaam is om goed te doen en dus ‘sterft hij’. Terwijl hij bang is om werggevoerd te worden door de vloed van Gods toorn, en dat hij niet eens een hand uit kan steken om een takje vast te grijpen van de Boom des levens, die groeit aan de oevers van de rivier, wordt hij opgenomen en ingeënt in de ware Wijnstok, de Heere Jezus Christus, Die hem de Geest des geloofs geeft.
Nu is de rank pas ingeënt in Jezus Christus. Thomas verwoordt het zo: Nu, zoals bij de natuurlijke enting de rank wordt opgenomen en in de stam gezet en er één mee wordt als ze erin is gezet, waardoor ze met elkaar verenigd zijn, zo is het ook bij de geestelijke enting. Christus grijpt de zondaar, en de zondaar die door Christus gegrepen is, grijpt Hem, en zo worden zij één.
Groeten,
[Aangepast op 15/3/03 door ndonselaar]
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Vanavond heb ik iets moois gehoord van een dominee, en ik was heel blij dat hij dat zo zei. Hij had het er namelijk over dat veel mensen maar wachten en wachten op (genoeg) ellendekennis en zodoende nooit aan de verlossing en de troost komen. (En dat is misschien weer het tegenovergestelde wat Quincy bedoelt.)
Wat ik hierover wil zeggen is: dat je ellende en verlossing nooit van elkaar kunt losmaken! Ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden!
Wie Christus kent (door het geloof van de Heilige Geest), zal de zonde steeds meer en meer voelen en daarover bedroefd zijn.
Denk niet, dat je te zondig bent of dat je juist niet genoeg ellende hebt, maar kom tot Hem met je noden! En Hij zal maken dat je je zondig voelt en Hij zal laten zien dat bij Hem alleen verlossing is!
Wat ik hierover wil zeggen is: dat je ellende en verlossing nooit van elkaar kunt losmaken! Ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden!
Wie Christus kent (door het geloof van de Heilige Geest), zal de zonde steeds meer en meer voelen en daarover bedroefd zijn.
Denk niet, dat je te zondig bent of dat je juist niet genoeg ellende hebt, maar kom tot Hem met je noden! En Hij zal maken dat je je zondig voelt en Hij zal laten zien dat bij Hem alleen verlossing is!
-
Quincy
Hallo Tirzah,
Nee! Ik zeg niet dat je veel zondekennis en berouw moet hebben. Er zijn mensen die blijven er maar in zitten, en het wordt nooit goede vrijdag en pasen voor hun als ze zo door blijven gaan. Ik sta ook volledig achter jouw reactie.
Maar vooral in vele evangelische kringen is deze leer verdwenen!
Ik hoop dat ze het nu duidelijk is!
Ik citeer een gedeelte uit een preek van Ik sta hier hier helemaal achter. Zo is het en niet anders!
Veel mensen verlangen naar een dieper besef van hun zondigheid. Deze geestelijk ziekte, die zondaren van Christus afhoudt, neemt in verschillende tijden andere vormen aan. In Luthers tijd was het kwaad, waaronder mensen werkten dit: zij geloofden in hun eigengerechtigheid en dus veronderstelden zij dat zij goede werken moesten doen, vóórdat zij in Christus konden geloven. In onze tijd heeft het kwaad een andere, en wel een heel vreemde vorm aangenomen. Mensen hebben geprobeerd om eigengerechtigd te worden volgens een heel nieuwe mode. Zij denken dat zij zich slechter moeten voelen en een diepere overtuiging van zonde moeten hebben, vóórdat zij in Christus mogen geloven. Vele honderden ontmoet ik, die zeggen dat zij niet tot Christus durven komen om Hem met hun zielen te vertrouwen, omdat zij hun nood voor Hem niet genoeg voelen. Zij zijn niet genoeg verslagen over hun zonde; zij hebben niet evenveel berouw gehad, als dat zij in opstand geweest zijn. Broeders, het is hetzelfde kwaad, van hetzelfde oude zaad van eigengerechtigheid, maar het heeft een andere, en ik denk een bedrieglijker vorm aangenomen. Satan heeft zichzelf in vele harten gewrongen, gekleed in het kleed van een engel des lichts, en hij heeft de zondaar ingefluisterd: “Berouw is een noodzakelijke deugd; stop totdat u berouw hebt, en als u zichzelf voldoende vernederd hebt over uw zonde, dan zult u geschikt zijn om tot Christus te komen; en bekwaam om te geloven en op Hem te vertrouwen.
De tijd van de Puriteinen werd gekenmerkt door een zuiverheid van leer, er werd bevindelijk gepreekt, en veel hiervan was goed en gezond. Maar een deel ervan was onbijbels, want het nam als maatstaf datgene wat de christen voelde en niet datgene wat de Heiland zei. De gevolgtrekking is dat het gaat om de ervaring van een gelovige, in plaats van om de Boodschap, die boven alle geloof gaat.
De zogenaamde hypercalvinisten gaven beschrijvingen van wat een zondaar moet voelen vóórdat hij tot Christus mag komen, maar die eigenlijk voorstellen wat een heilige is, nádát hij tot Christus gekomen is. Deze broeders hebben hun eigen ervaring genomen; dat, wat zij voelden voordat zij verlicht werden, als de maatstaf van wat ieder ander moet voelen voordat hij zijn vertrouwen op Christus mag stellen en op genade mag hopen.
Er waren mensen in de tijd van de Puriteinen, die tegen deze theologie protesteerden en volhielden dat zondaren waren geroepen om tot Christus te komen, gewoon zoals zij waren; niet met enige voorbereiding, hetzij van gevoel of van handelen.
Tegenwoordig zijn er grote aantallen Calvinistische predikanten, die bang zijn om een vrije nodiging aan zondaren te doen. Zij verdraaien Christus nodiging als volgt: "Als u een wáárdige zondaar bent, mag u komen," alsof domme zondaren niet mogen komen! Zij beschrijven dan wat dat gevoel van nood is en geven er zo'n hoge omschrijving van, dat hun hoorders zeggen: "Wel, zo heb ik me nog nooit gevoeld," en zij zijn bang om te komen vanwege hun gebrek aan kwalificatie.
Nee meneer, mijn ervaring behoort gemeten te worden aan het Woord van God; en dat wat de christen behoort te voelen, moet gemeten worden aan wat Christus hem beveelt te gevoelen en niet aan wat een andere zondaar gevoeld heeft. Onszelf vergelijken met anderen is niet wijs. Ik geloof dat er honderden en honderden en duizenden zijn, die in twijfel en in het donker blijven en neerzinken in hopeloosheid, omdat er een beschrijving werd gegeven en een voorbereiding om naar Christus te gaan gevraagd werd, waaraan zij niet kunnen voldoen. Een beschrijving, die onjuist is, omdat het een beschrijving is van wat mensen voelden nádát zij Christus gevonden hebben en niet van wat mensen moeten voelen vóórdat zij tot Hem mogen gaan.
0 zondaren, de deur van genade staat wijd open voor u vanmorgen; laat satan u niet terugduwen door te zeggen: "U bent niet geschikt."
U bent geschikt! Dat wil zeggen, u hebt alle geschiktheid, die Christus wil en dat is helemaal niets. Kom tot Hem, gewoon zoals u bent. "0," zegt iemand, "maar u weet dat er in sommige psalmen en bijbelteksten staat dat wij onze nood voor Hem moeten voelen". Laat mij u raad geven. Haal nooit onvolledige gedeelten van teksten of liederen uit hun verband. Ja, wij moeten onze nood voor Hem voelen, maar de Geest geeft ons wat wij nodig hebben. Kom en vraag Hem om het u te geven en geloof, dat Hij het u zal geven (Joh. 14:14, Joh. 6:37). Vandaag zegt Hij tegen u: "Geloof in de Heere Jezus Christus en u zult gered zijn (Hand. 16:31)." Zondaar, als u gelooft en niet verlost bent, wel dan is Gods Woord een leugen en dan is God niet waar (1 Joh. 5:10)!
En zult u ooit kunnen denken dat dat het geval is? Nee zondaar, u kunt gelovend in Christus niet verloren gaan (1 Joh. 5:12). Hoewel u geen goede werken bezit en geen goede gevoelens, toch, als uw armen om het kruis geslagen zijn en als het bloed op uw voorhoofd gesprenkeld is, als de verderfengel dan door de wereld zal gaan, dan zal hij u voorbijgaan. Zo staat het geschreven: "Wanneer Ik het bloed zie, zal Ik ulieden voorbijgaan (Ex. 12:13)." Niet: "Als Ik uw gevoelens omtrent het bloed zie," Niet: "Als Ik uw geloof in het bloed zie," maar "wanneer Ik het bloed zie, zal Ik ulieden voorbijgaan." Leer om onderscheid te maken tussen een gevoel van zonde dat u vernedert, en een gevoel van zonde dat u slechts trots maakt. Als u gekomen bent om te zeggen: Ik heb mijn zonde genoeg gevoeld en daarom ben ik waardig om tot Christus te komen," dan is dit niets anders dan trots gekleed in het kleed van nederigheid (2 Kor. 11:3).
Alles wat u van Christus afhoudt, is zonde. Elke gedachte, die u weerhoudt om vandaag in Christus te geloven, is een zondige gedachte. Elk uur, dat u voort blijft gaan te zijn wie u bent, namelijk een ongelovige in Christus, blijft de toorn van God op u (Joh. 3:36). Nu, waarom zou u om iets vragen, dat u helpt om u nog langer van Christus af te houden? U weet dat er geen goed in u is (Gen. 3 Jer. 3, Rom. 3.). Waarom dan niet in Christus geloven voor alle goed. Maar u zegt: Ik moet allereerst meer voelen." Arme ziel, als u werkelijk meer zou voelen, dan zou u het nog moeilijker vinden om Christus te vertrouwen. Ik bad God of Hij mij mijn schuld wilde tonen; ik had niet verwacht dat Hij mij zo zou antwoorden. Werkelijk, ik was zo'n dwaas dat ik niet tot Christus wilde komen, tenzij de duivel me erheen sleurde. Ik zei: "Christus kan niet voor mij gestorven zijn, want ik heb me niet miserabel genoeg gevoeld." God hoorde mij en geloof mij, ik zal dat gebed nooit meer bidden; want toen ik mijn schuld begon te voelen, zei ik: Ik ben te slecht om verlost te worden," en ik bemerkte dat ik datgene waar ik om gevraagd had, als een vloek voelde en niet als een zegen.
Arme zondaar, zeven jaar geleden vroeg u om precies hetzelfde als waar u nu om vraagt en over nog zeven jaar zult u nog precies hetzelfde zeggen, Zeven jaar geleden zei u: Ik zou Christus wel willen vertrouwen, maar ik voel niet zoals ik zou moeten voelen." Voelt u nu beter? En als er nog zeven jaar voorbij zullen zijn, dan voelt u nog net als nu! Ach, en het zal altijd doorgaan, totdat u naar de hel gaat en als u erheen gaat, zegt u: "Ik voel mijn nood niet genoeg." Dan zal de leugen ontdekt worden en u zult zeggen: "Het stond niet in Gods Woord, dat ik niet tot Christus mocht komen tenzij ik mijn nood genoeg voelde, maar er stond: "Wie dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet (Opb. 22:17)."
Dus, als u zou voelen waar u om vraagt, kan het de oorzaak van uw veroordeling zijn. Wees daarom wijs en luister naar mijn Meesters stem, kom en was u nu in de Jordaan en wees rein. Kom nu zoals u bent tot Hem. Welk mens wil niet tot Christus komen, als Hij zegt: "Wie dorst heeft, kome!"
[Aangepast op 4/4/03 door Quincy]
Nee! Ik zeg niet dat je veel zondekennis en berouw moet hebben. Er zijn mensen die blijven er maar in zitten, en het wordt nooit goede vrijdag en pasen voor hun als ze zo door blijven gaan. Ik sta ook volledig achter jouw reactie.
Maar vooral in vele evangelische kringen is deze leer verdwenen!
Ik hoop dat ze het nu duidelijk is!
Ik citeer een gedeelte uit een preek van Ik sta hier hier helemaal achter. Zo is het en niet anders!
Veel mensen verlangen naar een dieper besef van hun zondigheid. Deze geestelijk ziekte, die zondaren van Christus afhoudt, neemt in verschillende tijden andere vormen aan. In Luthers tijd was het kwaad, waaronder mensen werkten dit: zij geloofden in hun eigengerechtigheid en dus veronderstelden zij dat zij goede werken moesten doen, vóórdat zij in Christus konden geloven. In onze tijd heeft het kwaad een andere, en wel een heel vreemde vorm aangenomen. Mensen hebben geprobeerd om eigengerechtigd te worden volgens een heel nieuwe mode. Zij denken dat zij zich slechter moeten voelen en een diepere overtuiging van zonde moeten hebben, vóórdat zij in Christus mogen geloven. Vele honderden ontmoet ik, die zeggen dat zij niet tot Christus durven komen om Hem met hun zielen te vertrouwen, omdat zij hun nood voor Hem niet genoeg voelen. Zij zijn niet genoeg verslagen over hun zonde; zij hebben niet evenveel berouw gehad, als dat zij in opstand geweest zijn. Broeders, het is hetzelfde kwaad, van hetzelfde oude zaad van eigengerechtigheid, maar het heeft een andere, en ik denk een bedrieglijker vorm aangenomen. Satan heeft zichzelf in vele harten gewrongen, gekleed in het kleed van een engel des lichts, en hij heeft de zondaar ingefluisterd: “Berouw is een noodzakelijke deugd; stop totdat u berouw hebt, en als u zichzelf voldoende vernederd hebt over uw zonde, dan zult u geschikt zijn om tot Christus te komen; en bekwaam om te geloven en op Hem te vertrouwen.
De tijd van de Puriteinen werd gekenmerkt door een zuiverheid van leer, er werd bevindelijk gepreekt, en veel hiervan was goed en gezond. Maar een deel ervan was onbijbels, want het nam als maatstaf datgene wat de christen voelde en niet datgene wat de Heiland zei. De gevolgtrekking is dat het gaat om de ervaring van een gelovige, in plaats van om de Boodschap, die boven alle geloof gaat.
De zogenaamde hypercalvinisten gaven beschrijvingen van wat een zondaar moet voelen vóórdat hij tot Christus mag komen, maar die eigenlijk voorstellen wat een heilige is, nádát hij tot Christus gekomen is. Deze broeders hebben hun eigen ervaring genomen; dat, wat zij voelden voordat zij verlicht werden, als de maatstaf van wat ieder ander moet voelen voordat hij zijn vertrouwen op Christus mag stellen en op genade mag hopen.
Er waren mensen in de tijd van de Puriteinen, die tegen deze theologie protesteerden en volhielden dat zondaren waren geroepen om tot Christus te komen, gewoon zoals zij waren; niet met enige voorbereiding, hetzij van gevoel of van handelen.
Tegenwoordig zijn er grote aantallen Calvinistische predikanten, die bang zijn om een vrije nodiging aan zondaren te doen. Zij verdraaien Christus nodiging als volgt: "Als u een wáárdige zondaar bent, mag u komen," alsof domme zondaren niet mogen komen! Zij beschrijven dan wat dat gevoel van nood is en geven er zo'n hoge omschrijving van, dat hun hoorders zeggen: "Wel, zo heb ik me nog nooit gevoeld," en zij zijn bang om te komen vanwege hun gebrek aan kwalificatie.
Nee meneer, mijn ervaring behoort gemeten te worden aan het Woord van God; en dat wat de christen behoort te voelen, moet gemeten worden aan wat Christus hem beveelt te gevoelen en niet aan wat een andere zondaar gevoeld heeft. Onszelf vergelijken met anderen is niet wijs. Ik geloof dat er honderden en honderden en duizenden zijn, die in twijfel en in het donker blijven en neerzinken in hopeloosheid, omdat er een beschrijving werd gegeven en een voorbereiding om naar Christus te gaan gevraagd werd, waaraan zij niet kunnen voldoen. Een beschrijving, die onjuist is, omdat het een beschrijving is van wat mensen voelden nádát zij Christus gevonden hebben en niet van wat mensen moeten voelen vóórdat zij tot Hem mogen gaan.
0 zondaren, de deur van genade staat wijd open voor u vanmorgen; laat satan u niet terugduwen door te zeggen: "U bent niet geschikt."
U bent geschikt! Dat wil zeggen, u hebt alle geschiktheid, die Christus wil en dat is helemaal niets. Kom tot Hem, gewoon zoals u bent. "0," zegt iemand, "maar u weet dat er in sommige psalmen en bijbelteksten staat dat wij onze nood voor Hem moeten voelen". Laat mij u raad geven. Haal nooit onvolledige gedeelten van teksten of liederen uit hun verband. Ja, wij moeten onze nood voor Hem voelen, maar de Geest geeft ons wat wij nodig hebben. Kom en vraag Hem om het u te geven en geloof, dat Hij het u zal geven (Joh. 14:14, Joh. 6:37). Vandaag zegt Hij tegen u: "Geloof in de Heere Jezus Christus en u zult gered zijn (Hand. 16:31)." Zondaar, als u gelooft en niet verlost bent, wel dan is Gods Woord een leugen en dan is God niet waar (1 Joh. 5:10)!
En zult u ooit kunnen denken dat dat het geval is? Nee zondaar, u kunt gelovend in Christus niet verloren gaan (1 Joh. 5:12). Hoewel u geen goede werken bezit en geen goede gevoelens, toch, als uw armen om het kruis geslagen zijn en als het bloed op uw voorhoofd gesprenkeld is, als de verderfengel dan door de wereld zal gaan, dan zal hij u voorbijgaan. Zo staat het geschreven: "Wanneer Ik het bloed zie, zal Ik ulieden voorbijgaan (Ex. 12:13)." Niet: "Als Ik uw gevoelens omtrent het bloed zie," Niet: "Als Ik uw geloof in het bloed zie," maar "wanneer Ik het bloed zie, zal Ik ulieden voorbijgaan." Leer om onderscheid te maken tussen een gevoel van zonde dat u vernedert, en een gevoel van zonde dat u slechts trots maakt. Als u gekomen bent om te zeggen: Ik heb mijn zonde genoeg gevoeld en daarom ben ik waardig om tot Christus te komen," dan is dit niets anders dan trots gekleed in het kleed van nederigheid (2 Kor. 11:3).
Alles wat u van Christus afhoudt, is zonde. Elke gedachte, die u weerhoudt om vandaag in Christus te geloven, is een zondige gedachte. Elk uur, dat u voort blijft gaan te zijn wie u bent, namelijk een ongelovige in Christus, blijft de toorn van God op u (Joh. 3:36). Nu, waarom zou u om iets vragen, dat u helpt om u nog langer van Christus af te houden? U weet dat er geen goed in u is (Gen. 3 Jer. 3, Rom. 3.). Waarom dan niet in Christus geloven voor alle goed. Maar u zegt: Ik moet allereerst meer voelen." Arme ziel, als u werkelijk meer zou voelen, dan zou u het nog moeilijker vinden om Christus te vertrouwen. Ik bad God of Hij mij mijn schuld wilde tonen; ik had niet verwacht dat Hij mij zo zou antwoorden. Werkelijk, ik was zo'n dwaas dat ik niet tot Christus wilde komen, tenzij de duivel me erheen sleurde. Ik zei: "Christus kan niet voor mij gestorven zijn, want ik heb me niet miserabel genoeg gevoeld." God hoorde mij en geloof mij, ik zal dat gebed nooit meer bidden; want toen ik mijn schuld begon te voelen, zei ik: Ik ben te slecht om verlost te worden," en ik bemerkte dat ik datgene waar ik om gevraagd had, als een vloek voelde en niet als een zegen.
Arme zondaar, zeven jaar geleden vroeg u om precies hetzelfde als waar u nu om vraagt en over nog zeven jaar zult u nog precies hetzelfde zeggen, Zeven jaar geleden zei u: Ik zou Christus wel willen vertrouwen, maar ik voel niet zoals ik zou moeten voelen." Voelt u nu beter? En als er nog zeven jaar voorbij zullen zijn, dan voelt u nog net als nu! Ach, en het zal altijd doorgaan, totdat u naar de hel gaat en als u erheen gaat, zegt u: "Ik voel mijn nood niet genoeg." Dan zal de leugen ontdekt worden en u zult zeggen: "Het stond niet in Gods Woord, dat ik niet tot Christus mocht komen tenzij ik mijn nood genoeg voelde, maar er stond: "Wie dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet (Opb. 22:17)."
Dus, als u zou voelen waar u om vraagt, kan het de oorzaak van uw veroordeling zijn. Wees daarom wijs en luister naar mijn Meesters stem, kom en was u nu in de Jordaan en wees rein. Kom nu zoals u bent tot Hem. Welk mens wil niet tot Christus komen, als Hij zegt: "Wie dorst heeft, kome!"
[Aangepast op 4/4/03 door Quincy]
Mensen die zo over 'evangelische kringen' praten nemen over algemeen de bezoekers van de EO-jongerendag als maatstaf voor dé evangelische.Nee! Ik zeg niet dat je veel zondekennis en berouw moet hebben. Er zijn mensen die blijven er maar in zitten, en het wordt nooit Pasen voor hun als ze door blijven gaan. Ik sta ook volledig achter jouw reactie.
Maar vooral in vele evangelische kringen is deze leer verdwenen!
Ken je toevallig ook evangelische mensen, en heb je wel eens met ze gepraat over dit onderwerp?
'Geloof in de Heere Jezus Christus en gij zult zalig worden.'
Hai Madtice,
ik ken ook een hoop evangelische mensen hoor. :,:, Alleen zo af en toe word ik een beetje moe van de stereotypering die er aan beide kanten gebruikt wordt.
Evangelischen geloven niet altijd in een vrije wil en zijn niet altijd blij en zijn niet altijd oppervlakkig.
Reformatorischen zijn niet altijd zwaarmoedig en laten niet altijd hun geloof bepalen door de uitverkiezingsleer en zijn ook niet altijd tot in het oneindige gehecht aan de traditie.
Tuurlijk zijn er mensen die deze kenmerken wel hebben. Maar lang niet allemaal! (gelukkig maar)
Snap je wat ik bedoel?
Groetjes,
Lebaoth
ik ken ook een hoop evangelische mensen hoor. :,:, Alleen zo af en toe word ik een beetje moe van de stereotypering die er aan beide kanten gebruikt wordt.
Evangelischen geloven niet altijd in een vrije wil en zijn niet altijd blij en zijn niet altijd oppervlakkig.
Reformatorischen zijn niet altijd zwaarmoedig en laten niet altijd hun geloof bepalen door de uitverkiezingsleer en zijn ook niet altijd tot in het oneindige gehecht aan de traditie.
Tuurlijk zijn er mensen die deze kenmerken wel hebben. Maar lang niet allemaal! (gelukkig maar)
Snap je wat ik bedoel?
Groetjes,
Lebaoth
'Geloof in de Heere Jezus Christus en gij zult zalig worden.'
-
Quincy
Hallo Lebaoth,Oorspronkelijk gepost door lebaoth
Mensen die zo over 'evangelische kringen' praten nemen over algemeen de bezoekers van de EO-jongerendag als maatstaf voor dé evangelische.
Ken je toevallig ook evangelische mensen, en heb je wel eens met ze gepraat over dit onderwerp?
Als ik denk aan evangelischen, dan denk meteen aan de EO en de jongerendagen daarvan. Maar daarom zei ik ook "vele". Ik weet dus niet als er ook nog anderen evangelischen zijn, maar zo te merken hoor jij daarbij.
Ik heb wel eens met evangelischen gepraat. Maar daar valt weinig mee te praten, want zij weten het, want zij zijn verlost. En als je met de leer aankomt zetten, dan zeggen ze: Jullie hebben de leer, maar wij hebben de Heer!
Ach, arme mensen denk ik dan.. Ze denken zo rijk te zijn.. Dat hoop ik ook voor hen dat ze dat zijn.. Maar ik heb mijn ??????
-
Quincy
Hallo Madtice,Oorspronkelijk gepost door Madtice
Ik ben min of meer evangelisch... praat met mij!
Als je even naar beneden scrolt met je muis, dan zie je wat ik hier geplaatst heb.
Hoe is het bij jou in de kerk, als dominee op zondag 2x preekt? Worden deze 3 stukken en 2 wegen bij jou in de kerk gepreekt?
Groeten,
Quincy
Hoi Quincy,Oorspronkelijk gepost door QuincyHallo Lebaoth,Oorspronkelijk gepost door lebaoth
Mensen die zo over 'evangelische kringen' praten nemen over algemeen de bezoekers van de EO-jongerendag als maatstaf voor dé evangelische.
Ken je toevallig ook evangelische mensen, en heb je wel eens met ze gepraat over dit onderwerp?
Als ik denk aan evangelischen, dan denk meteen aan de EO en de jongerendagen daarvan. Maar daarom zei ik ook "vele". Ik weet dus niet als er ook nog anderen evangelischen zijn, maar zo te merken hoor jij daarbij.
Ik heb wel eens met evangelischen gepraat. Maar daar valt weinig mee te praten, want zij weten het, want zij zijn verlost. En als je met de leer aankomt zetten, dan zeggen ze: Jullie hebben de leer, maar wij hebben de Heer!
Ach, arme mensen denk ik dan.. Ze denken zo rijk te zijn.. Dat hoop ik ook voor hen dat ze dat zijn.. Maar ik heb mijn ??????
nee, ik ben niet evangelisch. Ook niet reformatorisch, maar ik heb van beide kanten ontzettend veel geleerd.
Jammer dat er zo tegen je gepraat wordt door evangelischen die je kent. Maar kun je je ook indenken dat zij het niet altijd leuk zullen vinden dat er door reformatorischen vaak denigrerend over ze gepraat wordt?
Over dat leer en Heer, wordt dat wel zo bedoeld zoals jij het zegt? Het is natuurlijk wel een feit dat je met de Heere niet verloren kunt gaan, met de leer wel..
Lebaoth
PS: een vriendin (baptiste) zei me gisteren nog dat ze liever niet naar de jongerendag ging (ook om redenen die vaak door refo's aangehaald worden). Datzelfde hoor ik van anderen, dus..
[Aangepast op 5/4/03 door lebaoth]
[Aangepast op 5/4/03 door lebaoth]
'Geloof in de Heere Jezus Christus en gij zult zalig worden.'
Quincy, welke 3 stukken en 2 wegen? Ik heb me helemaal suf gescrolled, maar kwam ze niet tegen . De dominee preekt bij ons wel twee keer, maar twee keer hetzelfde. De kerk is namelijk te groot om één dienst te houden, dus wordt dezelfde dienst twee keer gehouden.
Onze dominee preekt over het worden als Christus, en wat dat allemaal inhoud (het volgen van Gods wil, wat het handeling is in harmonie met Gods karakter)
. De dominee preekt bij ons wel twee keer, maar twee keer hetzelfde. De kerk is namelijk te groot om één dienst te houden, dus wordt dezelfde dienst twee keer gehouden.Onze dominee preekt over het worden als Christus, en wat dat allemaal inhoud (het volgen van Gods wil, wat het handeling is in harmonie met Gods karakter)