Rouw in de kerk brengen

[vlinder]

Het orgel schalde(...)!

Het gaat toch niet om dat orgel? Dat was misschien wel een klinkend metaal en een luidende schel...
Maar wel mooi dat je vader nu in de hemel mag zijn!

[Margriet]

Rouw in den kerk brengen, heb ik altijd als heel letterlijk ervaren. Er wordt een medelid gemist, er is er een gestorven. Dat wil je dat delen met degenen die je na staan

Bij ons (GG in Moerkapelle) was en is het toch wel heel bijzonder als de de familie op de zondag na de begrafenis hun rouw en hun verdriet in de gemeente komt brengen en voor het aangezicht des Heren. Daar gaat wat van uit: gedeelde smart is halven smart..
En bij de rouwdienst van mijn vader werd er voluit gezingen: Maar 't vrome volk in U verheugd, zal huppelen van zielenvreugd, daar zij hun wens verkrijgen! Het orgel schalde: ZIjn Naam moet eeuwig eer ontvangen!

Weet je het helpt echt bij het rouwen. als je het in de kerk kunt brengen! Wij konden dat met onze ouders, dat is een grote troost! Met mijn man lukte dat niet zo goed en dan is het heel zwaar..

[albion]

DIA, als je het zo goed weet, en als jouw gemeente zo uitnemend beter is dan al die gemeenten met dominees die het wel weten, waarom staat jouw gemeente dan niet bekend als gemeente waar veel geestelijk leven is, zowel kwalitatief als kwantitatief? (Ik ben nog geen artikel tegengekomen in het RD over een geestelijke opwekking in die gemeente, noch heb ik er geruchten over gehoord).

De kerkenraad had afgelopen week vergaderd, en uitgekeken of de kerkenraad kon uitgebreid worden.
Maar er was niemand meer te vinden die het ambt zou kunnen vervullen. Dat is idd een zeer ernstige toestand. Dat mag ons wel te denken geven,want dat is niet niets.

.....

Ik denk dat er een groot verschil in leeftijd zit tussen memento en DIA.
DIA weet wat hij mist omdat er in zijn jeugd veel meer beslag lag dan tegenwoordig. Ik voel met DIA mee. Ik vind het nu ook veel nietszeggender, ook bij ons. De ds. die ik in mijn jeugd hoorde hadden meer te zeggen dan wat ik tegenwoordig hoor. (Dat is míjn mening)

Memento schreef ook iets over de jeugd. Ik geef les op een ref. school maar wat Memento waarneemt kan ik helaas niet onderschrijven. Wat ik waarneem is oneerbiedigheid tijdens het lezen en bidden/danken, en als er gezongen moet worden gaat het in de eerste klassen beter dan in de tweede.

[Luther]

Ik denk dat er een groot verschil in leeftijd zit tussen memento en DIA.
DIA weet wat hij mist omdat er in zijn jeugd veel meer beslag lag dan tegenwoordig. Ik voel met DIA mee. Ik vind het nu ook veel nietszeggender, ook bij ons. De ds. die ik in mijn jeugd hoorde hadden meer te zeggen dan wat ik tegenwoordig hoor. (Dat is míjn mening)

Memento schreef ook iets over de jeugd. Ik geef les op een ref. school maar wat Memento waarneemt kan ik helaas niet onderschrijven. Wat ik waarneem is oneerbiedigheid tijdens het lezen en bidden/danken, en als er gezongen moet worden gaat het in de eerste klassen beter dan in de tweede.

Deze post doet mij verdriet, albion!
Ik weet niet waar jij ter kerk gaat, maar het woord van onze jonge predikant legt wél beslag in de gemeente. Zo beluisterde ik in de afgelopen vakantie meerdere jonge predikanten, over wie ik verwonderd stond hoe helder de Heere hen de woorden gaf om te spreken. Ga alsjeblieft niet het verleden verheerlijken. De zaak van de Kerk staat er namelijk bijzonder goed voor: Elke dag komen er nieuwelingen bij en er gaat er nooit één af!

Ik werk ook in het VO en mijn ervaring is toch deels anders. Natuurlijk is er een onverschillige categorie, maar die is er altijd geweest. Ik zie die groep ook groeien. Maar ik zie ook die andere groep groeien, namelijk van jongelui die werkelijk op zoek zijn naar de levende God. Die voelen dat ze hun leven niet zomaar in het wilde weg kunnen voortzetten. Die voelen dat in de wereld om hen heen geen grijze muizen meer gepikt worden. En als je dan vanuit je hart iets over een Bijbelgedeelte mag zeggen, dan wordt er geluisterd, dan is er geen oneerbiedigheid.
Inderdaad, het zingen op het VO is een probleem. In klas 2 en 3 doe ik het niet meer, omdat zoveel jongens met hun stem zitten te tobben . En ik weet heus wel dat dat getob over is, zodra er een voetballied gezongen moet worden, maar ik wil ze niet onnodig een afkeer van de dagopening bezorgen. (Bovendien is dat ook van alle tijden, althans wel op de school waar ik werk.)

[Marnix]

Ik kan me herinneren dat ik als kind die stilte eng vond. Vooral als er een grote familie zat. In Barneveld is het geen uitzondering dat er 2 tot 3 rijen dik familie zit. Voordat dat weg is...als kind begrijp je de boodschap er niet achter, maar het was een gespannen stilte in de kerk.

Je opmerking over gespannen stilte brengt me op iets anders.
In de uiterste rechterflank van de gereformeerde gezindte wordt tijdens een rouwdienst meestal niet gezongen en is er ook geen orgelspel vóór of na de dienst. Alleen als men er heel erg van overtuigd is dat de overledene nu juicht voor Gods troon, wil het nog wel eens voorkomen dat er toch een versje wordt gezongen. Vaak is het dan "Geloofd zij God met diepst ontzag" of "Dan ga ik op tot Gods altaren". Maar dat zijn hoge uitzonderingen.
Meestal niet zingen, maar bij hoge uitzondering (uisluitend indien...) wél: is dat een afspiegeling van de visie op het lot van de overledenen?
Waarom niet gewoon een paar keer zingen, passend bij de preek, zoals we dat in andere diensten ook doen?

Er komt eem tijd dat de dood en de eeuwigheid van de aarde weg zullen zijn... hoorde ik vroeger iemand zeggen.
Dat zien we nu. Men wil niet denken aam de werkelijkheid van de ontzaggelijke eeuwigheid. En zingen zou in veel
gevallen ongepast zijn. Het zou de gedachten van dood en eeuwigheid verdoezelen. Veel mensen zouden zingen een
welkome afleiding vinden van de ernst waarmee ze worden geconfronteerd... Liever niet teveel aan de eeuwigheid denken,
en al helemaal niet aan de... hel... Zou die wel bestaan trouwens?

En veel mensen zullen door het zingen hun troost en zekerheid bij Hem zoeken. Zondag na de afkondiging dat een gemeentelid was overleden lazen we uit Romeinen 8. Niets, ook de dood niet, kan ons scheiden van de liefde van Christus, in wie we meer dan overwinnaars zijn. Daarna zongen Psalm 27 vers 4.

Juist in onze moeiten, in het grootste verdriet, mogen we naar Hem toegaan. Zingen is niet alleen lofzingen. Het is ook je troost, je vastigheid, in al je verdriet woorden geven.

Geloofd zij God met diepst ontzag
Hij overlaadt ons dag aan dag
Met al zijn gunstbewijzen
Die God is onze zaligheid
Wie zou die hoogste Majesteit
Dan niet met eerbied prijzen
Die God is ons een God van heil
Hij schenkt uit goedheid zonder peil
Ons ’t Eeuwig zalig leven
Hij kan en wil en zal in nood
Zelfs bij het naderen van de dood
Volkomen uitkomst geven

Als gelovige gemeenteleden door God bij Hem worden geroepen, wat kunnen we dan beter doen dan bidden en zingen?

[Luther]

Er komt een tijd dat de dood en de eeuwigheid van de aarde weg zullen zijn... hoorde ik vroeger iemand zeggen.
Dat zien we nu. Men wil niet denken aam de werkelijkheid van de ontzaggelijke eeuwigheid. En zingen zou in veel
gevallen ongepast zijn. Het zou de gedachten van dood en eeuwigheid verdoezelen. Veel mensen zouden zingen een
welkome afleiding vinden van de ernst waarmee ze worden geconfronteerd... Liever niet teveel aan de eeuwigheid denken,
en al helemaal niet aan de... hel... Zou die wel bestaan trouwens?

Zucht...DIA.
Heb je echt niet in de gaten dat zingen tijdens een rouwdienst een puur plaatselijk gebonden traditie is en niets maar dan ook helemaal niets te maken heeft met het niet willen denken aan dood en eeuwigheid. In onze GG (waar jouw predikant ook beroepen is) zingen we altijd drie psalmen tijdens de rouwdienst. En ik vind dat heel gepast.

[Gijs83]

Er komt een tijd dat de dood en de eeuwigheid van de aarde weg zullen zijn... hoorde ik vroeger iemand zeggen.
Dat zien we nu. Men wil niet denken aam de werkelijkheid van de ontzaggelijke eeuwigheid. En zingen zou in veel
gevallen ongepast zijn. Het zou de gedachten van dood en eeuwigheid verdoezelen. Veel mensen zouden zingen een
welkome afleiding vinden van de ernst waarmee ze worden geconfronteerd... Liever niet teveel aan de eeuwigheid denken,
en al helemaal niet aan de... hel... Zou die wel bestaan trouwens?

Zucht...DIA.
Heb je echt niet in de gaten dat zingen tijdens een rouwdienst een puur plaatselijk gebonden traditie is en niets maar dan ook helemaal niets te maken heeft met het niet willen denken aan dood en eeuwigheid. In onze GG (waar jouw predikant ook beroepen is) zingen we altijd drie psalmen tijdens de rouwdienst. En ik vind dat heel gepast.

Onze dominee maakt daar ook helemaal geen probleem van heeft hij ons zelf verteld. In zijn consulentgemeente Terwolde-De Vecht is het ook de gemeente dat aan het begin de rouwdienst gezongen wordt, daar paste hij zich gewoon naar aan!

[memento]

Ik denk dat er een groot verschil in leeftijd zit tussen memento en DIA.
DIA weet wat hij mist omdat er in zijn jeugd veel meer beslag lag dan tegenwoordig. Ik voel met DIA mee. Ik vind het nu ook veel nietszeggender, ook bij ons. De ds. die ik in mijn jeugd hoorde hadden meer te zeggen dan wat ik tegenwoordig hoor. (Dat is míjn mening)

Dan zitten jullie beide in de verkeerde gemeente. 2 zondagen geleden hield bij ons een predikant een preek speciaal voor jongeren (wat de ouderen ook aansprak), over het Babylon van de wereld. De hele preek was het muisstil. En zo komt het vaker voor, zeker bij wat ernstigere preken, dat er beslag is.

Wat betreft dominees van vroeger die meer te zeggen hebben dan dominees van nu, dat vindt ik nogal wat om te zeggen. Wel is het zo dat de prediking in bepaalde kerkgenootschappen erg om de bekering is komen te draaien, waardoor overige zaken (waaronder de heiligigmaking, en eigenschappen Gods, etc) ondergesneeuwd raken. Ook is er mn in die kerkgenootschappen onder sommige predikanten weinig geestelijke doorgroei, waardoor zaken als de zekerheid van het geloof, en de doorleidingen weinig gehoord worden. Maar: omdat dat in sommige kerkgenootschappen zo is, wil dat nog niet zeggen dat dat overal in NL het geval is.

Als ik kijk naar de gemeente waar ik lid ben zie ik, ondanks dat er ook fouten zijn, een gemeente waar God woont en werkt. Waar regelmatig nieuwe bekeringen zijn. Waar opwas in de kennis en genade van onze Heere Jezus Christus is. Waar een Bijbels-evenwichtige prediking is. Goed, procentueel neemt maar iets van 20% van de belijdende leden deel aan het avondmaal. En daartussen zitten misschien nog wel mensen die er niet thuishoren. Maar was dat vroeger anders? Nee, ik verblijd me liever in Gods werk, dan dat ik ga klagen over wat er allemaal mis is.

Memento schreef ook iets over de jeugd. Ik geef les op een ref. school maar wat Memento waarneemt kan ik helaas niet onderschrijven. Wat ik waarneem is oneerbiedigheid tijdens het lezen en bidden/danken, en als er gezongen moet worden gaat het in de eerste klassen beter dan in de tweede.

Dat weet ik. Scheelt trouwens ook veel wáár de school staat (Veluwe en andere plattelandsgebieden is het héél erg gesteld, ook op catechisaties (zelfs belijdeniscat!) waar niemand meezingt). Ook op de scholen in "het westen" is het niet alles. Maar toch kom ik nog jongeren tegen die de Heere vrezen. Misschien in procenten uitgedrukt vehrwaarloosbaar. Maar in zielen uitgedrukt onschatbaar van waarde.

Wie van uiterlijke cijfers houdt, kan eens een SRB-avond bezoeken. Het feit dat jongeren in onze tijd er vrijwillig voor kiezen, terwijl er alternatieven genoeg zijn die leuker zijn, om naar het Woord te luisteren, stemt mij blij. Ook al zal daar veel kaf bij het koren zitten.

[Luther]

Er komt een tijd dat de dood en de eeuwigheid van de aarde weg zullen zijn... hoorde ik vroeger iemand zeggen.
Dat zien we nu. Men wil niet denken aam de werkelijkheid van de ontzaggelijke eeuwigheid. En zingen zou in veel
gevallen ongepast zijn. Het zou de gedachten van dood en eeuwigheid verdoezelen. Veel mensen zouden zingen een
welkome afleiding vinden van de ernst waarmee ze worden geconfronteerd... Liever niet teveel aan de eeuwigheid denken,
en al helemaal niet aan de... hel... Zou die wel bestaan trouwens?

Zucht...DIA.
Heb je echt niet in de gaten dat zingen tijdens een rouwdienst een puur plaatselijk gebonden traditie is en niets maar dan ook helemaal niets te maken heeft met het niet willen denken aan dood en eeuwigheid. In onze GG (waar jouw predikant ook beroepen is) zingen we altijd drie psalmen tijdens de rouwdienst. En ik vind dat heel gepast.

Onze dominee maakt daar ook helemaal geen probleem van heeft hij ons zelf verteld. In zijn consulentgemeente Terwolde-De Vecht is het ook de gemeente dat aan het begin de rouwdienst gezongen wordt, daar paste hij zich gewoon naar aan!

Fijn!
Maar kan DIA dat wel verdragen?

[Luther]

Als ik kijk naar de gemeente waar ik lid ben zie ik, ondanks dat er ook fouten zijn, een gemeente waar God woont en werkt. Waar regelmatig nieuwe bekeringen zijn. Waar opwas in de kennis en genade van onze Heere Jezus Christus is. Waar een Bijbels-evenwichtige prediking is. Goed, procentueel neemt maar iets van 20% van de belijdende leden deel aan het avondmaal. En daartussen zitten misschien nog wel mensen die er niet thuishoren. Maar was dat vroeger anders? Nee, ik verblijd me liever in Gods werk, dan dat ik ga klagen over wat er allemaal mis is.

Ik weet dat het van sommigen niet mag, maar hier zeg ik van harte 'amen' op. Ik had de post (hoewel ik in een ander kerkverband zit dan memento ), ook zo kunnen schrijven.

[Hendrikus]

Er komt een tijd dat de dood en de eeuwigheid van de aarde weg zullen zijn... hoorde ik vroeger iemand zeggen.
Dat zien we nu. Men wil niet denken aam de werkelijkheid van de ontzaggelijke eeuwigheid. En zingen zou in veel
gevallen ongepast zijn. Het zou de gedachten van dood en eeuwigheid verdoezelen. Veel mensen zouden zingen een
welkome afleiding vinden van de ernst waarmee ze worden geconfronteerd... Liever niet teveel aan de eeuwigheid denken,
en al helemaal niet aan de... hel... Zou die wel bestaan trouwens?

Zucht...DIA.
Heb je echt niet in de gaten dat zingen tijdens een rouwdienst een puur plaatselijk gebonden traditie is en niets maar dan ook helemaal niets te maken heeft met het niet willen denken aan dood en eeuwigheid. In onze GG (waar jouw predikant ook beroepen is) zingen we altijd drie psalmen tijdens de rouwdienst. En ik vind dat heel gepast.

Onze dominee maakt daar ook helemaal geen probleem van heeft hij ons zelf verteld. In zijn consulentgemeente Terwolde-De Vecht is het ook de gemeente dat aan het begin de rouwdienst gezongen wordt, daar paste hij zich gewoon naar aan!

Fijn!
Maar kan DIA dat wel verdragen?

Zolang de dominee zich aanpast aan de lokale gewoonte van DIA's gemeente om NIET te laten zingen tijdens een rouwdienst (tenzij, bij hoge uitzondering...) zal hij daar geen problemen mee hebben.

[Luther]

Er komt een tijd dat de dood en de eeuwigheid van de aarde weg zullen zijn... hoorde ik vroeger iemand zeggen.
Dat zien we nu. Men wil niet denken aam de werkelijkheid van de ontzaggelijke eeuwigheid. En zingen zou in veel
gevallen ongepast zijn. Het zou de gedachten van dood en eeuwigheid verdoezelen. Veel mensen zouden zingen een
welkome afleiding vinden van de ernst waarmee ze worden geconfronteerd... Liever niet teveel aan de eeuwigheid denken,
en al helemaal niet aan de... hel... Zou die wel bestaan trouwens?

Zolang de dominee zich aanpast aan de lokale gewoonte van DIA's gemeente om NIET te laten zingen tijdens een rouwdienst (tenzij, bij hoge uitzondering...) zal hij daar geen problemen mee hebben.

Gezien het eerste citaat is dat onmogelijk, Hendrikus.

[Eppo Gremdaat]

Ik vind het wel een mooie gewoonte om stil te blijven staan als er een rouwstoet langskomt. Heb 1x meegemaakt dat een auto, met knallende radio de stoet wilde inhalen. Ik vond dat erg storend en weinig respectvol.

Wij leerden vroeger op school over 'de vijf': die altjd voorrang hadden n het verkeer:
a. politie
b. brandweer met loeiende sirene
c. ambulance idem
d. militaire colonne
e. begrafenisstoet

Maar of dit nu nog geldt????

[Hendrikus]

Ik vind het wel een mooie gewoonte om stil te blijven staan als er een rouwstoet langskomt. Heb 1x meegemaakt dat een auto, met knallende radio de stoet wilde inhalen. Ik vond dat erg storend en weinig respectvol.

Wij leerden vroeger op school over 'de vijf': die altjd voorrang hadden n het verkeer:
a. politie
b. brandweer met loeiende sirene
c. ambulance idem
d. militaire colonne
e. begrafenisstoet

Maar of dit nu nog geldt????

Recent nog in de kranten: het verbod om een rouwstoet te doorsnijden is in 1990 afgeschaft, maar minister Eurlings wil dat verbod weer invoeren.
http://www.ad.nl/binnenland/2398036/Wee ... stoet.html

Eurlings wil herstel verbod op doorsnijden rouwstoet

DEN HAAG - Het verbod op het doorsnijden van een rouwstoet moet terugkeren. Dat wil minister Eurlings (Verkeer). Het verbod werd in 1990 afgeschaft. Eurlings zei gisteren in de Tweede Kamer dat hij het respecteren van uitvaartstoeten 'een kwestie van waardigheid' vindt. De minister stoort zich eraan dat sommige automobilisten het niet kunnen opbrengen een begrafenisstoet netjes voor te laten gaan. „Daarom zal ik onderzoeken of een verbod haalbaar is." Een meerderheid van de Kamer is het met de minister eens. „Een sympathiek idee," aldus Barry Madlener van de Partij voor de Vrijheid. „Volgens mij vinden de meeste mensen het al vanzelfsprekend dat je even wacht op deze voertuigen." Eurlings vraagt zich wel af hoe ervoor kan worden gezorgd dat een rouwstoet altijd duidelijk herkenbaar is. Volgens CDA'er Sander de Rouwe hoeft dat geen probleem te zijn. „Veel begrafenisondernemers zorgen al voor een zwarte vlag met een magneet, die je op de auto kunt zetten."

http://www.verkeerstheorie.com/P_Voor_l ... to%29.html

http://www.flitsservice.nl/phpBB/verkee ... 37716.html

[-DIA-]

Er komt een tijd dat de dood en de eeuwigheid van de aarde weg zullen zijn... hoorde ik vroeger iemand zeggen.
Dat zien we nu. Men wil niet denken aam de werkelijkheid van de ontzaggelijke eeuwigheid. En zingen zou in veel
gevallen ongepast zijn. Het zou de gedachten van dood en eeuwigheid verdoezelen. Veel mensen zouden zingen een
welkome afleiding vinden van de ernst waarmee ze worden geconfronteerd... Liever niet teveel aan de eeuwigheid denken,
en al helemaal niet aan de... hel... Zou die wel bestaan trouwens?

Zolang de dominee zich aanpast aan de lokale gewoonte van DIA's gemeente om NIET te laten zingen tijdens een rouwdienst (tenzij, bij hoge uitzondering...) zal hij daar geen problemen mee hebben.

Gezien het eerste citaat is dat onmogelijk, Hendrikus.

Aanpassen is soms toegeven. Nu is het niet altijd verkeerd om een psalm te zingen bij een begrafenis.
Maar toch acht ik het beter om het te houden bij die gevallen waavan God Zelf getuigenis geeft
bij Zijn volk. Hij is geen God dat Hij liegen zal.
Dan gaan we wel veilig.

Overigens weet ik de ds. persoonlijk niet voor zingen is, behalve bij genoemde gevallen.
Ergens zou het dan een aanpassen zijn, een naar de ogen van mensen zien,
maar dat weet ik niet, gelukkig maar... Soms is het beter om een predikant niet verder
te kennen dan op de preekstoel... Zoals vroeger al vaak werd gezegd...
Feit is dat ook de allergetrouwste predikanten
mensen zijn, die kunnen feilen... En van het laten zingen van een psalm kun je niet zeggen
dat dat een ernstig feilen is...

Houdt de dienaren des Woords in achting,
dat zou ik wel willen zeggen. God heeft ze over ons gesteld, om ons
te onderwijzen, en te vermanen.
Laten we hun gebreken niet onder een vergrootglas leggen...