Aanvallen op reformatorische gewoonten

[Ander]

Een kanttekening is voor mij een uitleg, niet noodzakelijk een waarheid, soms zitten de heren theoloog er naast, m.i.
Vooral wanneer de bijbeltekst zo eenvoudig is , dat ie geen kanttekening behoeft, laat ik me er niet door afleiden.
EN Gijs, de enige betrouwbare bijbel is die in de originele taal. De eerste.Direkte vertalingen daaruit zijn de getrouwsten!

Blijft over de vraag over het bidden met opgeheven handen....

Jij maakt je er handig vanaf...
Gebruik dan geen kanttekeningen. Ik vraag je dan om te luisteren naar de bijbelgedeelten waarin vlechtingen des haars niet verboden worden waardoor duidelijk wordt wat ik bedoel te zeggen en wat de kanttekeningen ook zeggen.
Evenzo met de discussie over de opgeheven handen. Marnix haalt er een verklaarder bij die grotendeels overeenkomt met wat de kanttekeningen zeggen. En daaruit blijkt weer: Schrift met Schrift vergelijken.
Verder, de intentie van mijn opmerking was je wel duidelijk geworden? Want daar ging het tenslotte om.

[artistiek]

alleen wat de een als Bijbels discussieren ervaart...

Ik weet niet in hoeverre het tegenstaan van (wat jij noemt) 'culturele zaken' Bijbels is? Volgens mij is het puur je eigen mening verdedigen zonder Bijbelse argumenten te gebruiken. De Bijbel keurt het nergens goed dat we de wereld navolgen, er staat wel dit: die ijdele mensen volgt, is verstandeloos.

[backtobasic]

Blijft over de vraag over het bidden met opgeheven handen....

Het voorschrift in dit vers is, dat de mannen bidden op alle plaatsen.
Het woord "opgeheven" in deze uitdrukking betekent overigens niet noodzakelijk met je handen boven je hoofd of zo. Want dit woord komt ook voor in uitdrukking als "de ogen opheffen", etc.
Overigens was dat wel de wijze van bidden onder de Joden gebruikelijk.

Juist.Maar gevouwen handen is heel anders, daar is niet opgeheven aan., deze cultuurgebonden gewoonte is ook werk van mensen.
net als de sabbatregels op zondag overbrengen.
De selectieve (on)noodzakelijkheden storen me, als iedereen gewoon terugkeert naar het Woord, zouden christenen onderling veel minder bakkeleien.
Maar we sluiten liever een topic, dan ook maar een inch toe te geven.
met andere woorden, wij leggen anderen een juk op, we vinden onze groep belangrijker dan de betekenis van het Woord, en vrezen mensen eigenlijk meer dan God.
En ik zeg hierbij zeker niet dat ik het allemaal weet, want dat doe ik niet. Maar met cultuur en gewoonte heb ik niets, in 2000 jaar zijn we hier en daar ontspoord, en een beetje zelfreflectie kan nooit kwaad.

[sela]

De grondtonen van de reformatorische (calvinistische) gewoonten waren altijd de eenvoud en een vreemdeling zijn op aard.
Dit vanuit de gedachte dat we niet zouden worden zoals de rijke jongeling; in alles keurig, maar niet Jezus willen volgen omdat hij vele goederen bezitte. Of dat we zouden worden als de dwaze maagden; vol van het heden, maar geen rekening houdende met de met de komst van onze Heiland.

Wat is nu het doel van onze gewoonten? Het verschilt wel wat per gemeente, maar je kunt mij niet vertellen dat het glimmende chroom voor de kerk in gerechtigheid uiting geeft aan die oudreformatorische gewoonten, enkel omdat de lak ingetogen donker is? Of dat de kleding in de kerk (elk seizoen weer) uit de met dure merken omlijste winkels moet komen, omdat toevallig de kleur uiting geeft aan de grondtonen van onze reformatorische gewoonten? Met de lippen verdedigen we de rok en zijn we tegen de legging, maar doen we dat werkelijk omdat ons hart bang is dat we de eenvoud verliezen? En is het werkelijk niet tekenent dat we in de kerk horen dat de rijke jongeling door Jezus weggezonden is, terwijl de aloude leer (de bijbel) ons vertelt dat Jezus hem lief had, hem uitnodigde om Hem te volgen, maar dat de jongeling zelf geen afstand kon doen van zijn goederen? Is het eerlijk om de geestelijke leegheid in de kerk te verklaren in de missende werking van God's Geest, terwijl wij 99% van de tijd schatten aan het verzamelen zijn op aarde? Is het niet uit irritatie dat de heersende hypocrisie over onze goede reformatorische gewoontes niet erkent worden dat sommigen ermee de spot gaan drijven? Hoe eerlijk zijn we naar onszelf toe?

daar valt héél wat op te herkauwen, en eens goed naar mezelf in de spiegel te kijken en dan te erkennen dat iets wezenlijks mis is met me.......

dank je.

Daar valt zeker wat op te herkauwen. Een scherpe waarneming.

[Ander]

Juist.Maar gevouwen handen is heel anders, daar is niet opgeheven aan., deze cultuurgebonden gewoonte is ook werk van mensen.

Klopt, maar dat wil niet zeggen dat we andere regels die de Heere in Zijn Woord geeft ook maar moeten vergeten.

[rekcor]

Ik denk dat genoemde gewoonten een manifestatie zijn van bepaalde (bijbelse) principes, bijv.

- Niet seksueel uitdagend gekleed zijn (=principe) --> lange rokken (=manifestatie).
- Matigheid (=principe) --> geen dure merkkleding (=manifestatie)
- etc.

Let op: ik schrijf: een manifestatie. Een nette broek met een hoogsluitende bloes kan ook een bijbels geldige manifestatie van het principe 'Niet seksueel uitdagend gekleed zijn'.

Hier heeft geloof ik niemand op gereageerd. Dat kan betekenen:
- het is van zo'n hoog niveau dat niemand weet wat hij/zij moet zeggen (niet waarschijnlijk)
- het is van zo'n laag niveau dat e.e.a. de moeite van het reageren niet waard is (zou kunnen).

Toch lijkt het me een belangrijk onderscheid: de 'gewoonte' van het dragen van lange blauwe jurken is wellicht op een bijbels principe terug te leiden, maar dat sluit niet uit dat er andere manieren zijn om dat principe in de praktijk te brengen.

Of is het hele denken in termen van principes - zoals ik dat voorstel - verkeerd?

[backtobasic]

Juist.Maar gevouwen handen is heel anders, daar is niet opgeheven aan., deze cultuurgebonden gewoonte is ook werk van mensen.

Klopt, maar dat wil niet zeggen dat we andere regels die de Heere in Zijn Woord geeft ook maar moeten vergeten.

maar waarom gehoorzamen we de ene keer niet, en de andere keer juist wel en dan nog heel erg gedreven ook, aan de wil van de apostel.

Ik kan er niet bij dat de legging (totaal onterecht) alle aandacht krijgt en dat we deze opdracht HOE we tot Hem mogen spreken, naast ons neerleggen.

[Bonny]

Ik denk dat genoemde gewoonten een manifestatie zijn van bepaalde (bijbelse) principes, bijv.

- Niet seksueel uitdagend gekleed zijn (=principe) --> lange rokken (=manifestatie).
- Matigheid (=principe) --> geen dure merkkleding (=manifestatie)
- etc.

Let op: ik schrijf: een manifestatie. Een nette broek met een hoogsluitende bloes kan ook een bijbels geldige manifestatie van het principe 'Niet seksueel uitdagend gekleed zijn'.

Ik vind dit een wijze posting

[Ander]

we de ene keer niet, en de andere keer juist wel en dan nog heel erg gedreven ook, aan de wil van de apostel.

Ik kan er niet bij dat de legging (totaal onterecht) alle aandacht krijgt en dat we deze opdracht HOE we tot Hem mogen spreken, naast ons neerleggen.

Backtobasic, omdat je dan toch waarschijnlijk de intentie van mijn posting niet begrepen hebt. Gij geheel anders. Het afgezonderd zijn van de wereld. Wanneer jij je afzondert van de wereld en van alles wat aftrekt van de Heere en Zijn dienst en jij doet dat door een legging aan te trekken, trek hem asjeblieft aan...

[sela]

Ik denk dat genoemde gewoonten een manifestatie zijn van bepaalde (bijbelse) principes, bijv.

- Niet seksueel uitdagend gekleed zijn (=principe) --> lange rokken (=manifestatie).
- Matigheid (=principe) --> geen dure merkkleding (=manifestatie)
- etc.

Let op: ik schrijf: een manifestatie. Een nette broek met een hoogsluitende bloes kan ook een bijbels geldige manifestatie van het principe 'Niet seksueel uitdagend gekleed zijn'.

Hier heeft geloof ik niemand op gereageerd. Dat kan betekenen:
- het is van zo'n hoog niveau dat niemand weet wat hij/zij moet zeggen (niet waarschijnlijk)
- het is van zo'n laag niveau dat e.e.a. de moeite van het reageren niet waard is (zou kunnen).

Toch lijkt het me een belangrijk onderscheid: de 'gewoonte' van het dragen van lange blauwe jurken is wellicht op een bijbels principe terug te leiden, maar dat sluit niet uit dat er andere manieren zijn om dat principe in de praktijk te brengen.

Of is het hele denken in termen van principes - zoals ik dat voorstel - verkeerd?

Dan ga ik toch gewoon reageren. Vond het namelijk een interessante gedachte.
Al dacht ik bij je voorbeeld van - Matigheid (=principe) --> geen dure merkkleding (=manifestatie) dat je misschien een ander voorbeeld zou hebben moeten kiezen [ervan uitgaande dat er zeker wel veel oprechte mensen binnen onze gezindte zijn, maar dat dure merkkleding ook voorkomt]. met het bedenken wat voor voorbeeld dit dan zou moeten zijn was ik alweer verdwaald op het wereld wijde web en in mijn gedachten.

[Ander]

Ik denk dat genoemde gewoonten een manifestatie zijn van bepaalde (bijbelse) principes, bijv.

- Niet seksueel uitdagend gekleed zijn (=principe) --> lange rokken (=manifestatie).
- Matigheid (=principe) --> geen dure merkkleding (=manifestatie)
- etc.

Let op: ik schrijf: een manifestatie. Een nette broek met een hoogsluitende bloes kan ook een bijbels geldige manifestatie van het principe 'Niet seksueel uitdagend gekleed zijn'.

Hier heeft geloof ik niemand op gereageerd. Dat kan betekenen:
- het is van zo'n hoog niveau dat niemand weet wat hij/zij moet zeggen (niet waarschijnlijk)
- het is van zo'n laag niveau dat e.e.a. de moeite van het reageren niet waard is (zou kunnen).

Toch lijkt het me een belangrijk onderscheid: de 'gewoonte' van het dragen van lange blauwe jurken is wellicht op een bijbels principe terug te leiden, maar dat sluit niet uit dat er andere manieren zijn om dat principe in de praktijk te brengen.

Of is het hele denken in termen van principes - zoals ik dat voorstel - verkeerd?

zegt mijn vorige posting een beetje wat jij bedoelt?

[MarthaMartha]

Ik denk dat genoemde gewoonten een manifestatie zijn van bepaalde (bijbelse) principes, bijv.

- Niet seksueel uitdagend gekleed zijn (=principe) --> lange rokken (=manifestatie).
- Matigheid (=principe) --> geen dure merkkleding (=manifestatie)
- etc.

Let op: ik schrijf: een manifestatie. Een nette broek met een hoogsluitende bloes kan ook een bijbels geldige manifestatie van het principe 'Niet seksueel uitdagend gekleed zijn'.

Hier heeft geloof ik niemand op gereageerd. Dat kan betekenen:
- het is van zo'n hoog niveau dat niemand weet wat hij/zij moet zeggen (niet waarschijnlijk)
- het is van zo'n laag niveau dat e.e.a. de moeite van het reageren niet waard is (zou kunnen).

Toch lijkt het me een belangrijk onderscheid: de 'gewoonte' van het dragen van lange blauwe jurken is wellicht op een bijbels principe terug te leiden, maar dat sluit niet uit dat er andere manieren zijn om dat principe in de praktijk te brengen.

Of is het hele denken in termen van principes - zoals ik dat voorstel - verkeerd?

Het is vrij simpel, op het moment dat niemand meer reageert heb je meestal raak geschoten .

[Tiberius]

Blijft over de vraag over het bidden met opgeheven handen....

Het voorschrift in dit vers is, dat de mannen bidden op alle plaatsen.
Het woord "opgeheven" in deze uitdrukking betekent overigens niet noodzakelijk met je handen boven je hoofd of zo. Want dit woord komt ook voor in uitdrukking als "de ogen opheffen", etc.
Overigens was dat wel de wijze van bidden onder de Joden gebruikelijk.

Juist.Maar gevouwen handen is heel anders, daar is niet opgeheven aan., deze cultuurgebonden gewoonte is ook werk van mensen.

Waarom zeg je dan "juist", terwijl je die verklaring van het woord niet overneemt?
Ik laat juist zien, dat het Griekse woord, dat hier met "opheffen" vertaald is, niet de betekenis heeft van "boven je hoofd houden", maar (even gevoelsmatig omschreven, ik heb geen Grieks lexicon hier voorhanden) meer een opheffen uit de onreinigheid.

net als de sabbatregels op zondag overbrengen.
De selectieve (on)noodzakelijkheden storen me, als iedereen gewoon terugkeert naar het Woord, zouden christenen onderling veel minder bakkeleien.

Dat durf ik niet te zeggen, omdat vaak interpreterend wordt uitgelegd. Zie bijvoorbeeld hoe de Joden in het NT twistten, terwijl ze zich op dezelfde schriften beriepen.

Maar we sluiten liever een topic, dan ook maar een inch toe te geven.

Dat (recente) sluiten heeft niets met al dan niet toegeven te maken, maar met een poging tot ontzuring van de formsfeer.

[backtobasic]

we de ene keer niet, en de andere keer juist wel en dan nog heel erg gedreven ook, aan de wil van de apostel.

Ik kan er niet bij dat de legging (totaal onterecht) alle aandacht krijgt en dat we deze opdracht HOE we tot Hem mogen spreken, naast ons neerleggen.

Backtobasic, omdat je dan toch waarschijnlijk de intentie van mijn posting niet begrepen hebt. Gij geheel anders. Het afgezonderd zijn van de wereld. Wanneer jij je afzondert van de wereld en van alles wat aftrekt van de Heere en Zijn dienst en jij doet dat door een legging aan te trekken, trek hem asjeblieft aan...

Als man zou ik me met een legging aan een travestiet voelen, de legging is een 100% dameskledingstuk.
Travestie is nu precies waar het om gaat, wanneer er wordt gepredikt over mannen in dameskleding en andersom.
Zonderde Jezus zich ok af van de wereld?
We moeten denk ik een verschil maken tussen de wereld (aarde) en de wereldse begeerten die leiden tot de dood.

[backtobasic]

Ik denk dat genoemde gewoonten een manifestatie zijn van bepaalde (bijbelse) principes, bijv.

- Niet seksueel uitdagend gekleed zijn (=principe) --> lange rokken (=manifestatie).
- Matigheid (=principe) --> geen dure merkkleding (=manifestatie)
- etc.

Let op: ik schrijf: een manifestatie. Een nette broek met een hoogsluitende bloes kan ook een bijbels geldige manifestatie van het principe 'Niet seksueel uitdagend gekleed zijn'.

Hier heeft geloof ik niemand op gereageerd. Dat kan betekenen:
- het is van zo'n hoog niveau dat niemand weet wat hij/zij moet zeggen (niet waarschijnlijk)
- het is van zo'n laag niveau dat e.e.a. de moeite van het reageren niet waard is (zou kunnen).

Toch lijkt het me een belangrijk onderscheid: de 'gewoonte' van het dragen van lange blauwe jurken is wellicht op een bijbels principe terug te leiden, maar dat sluit niet uit dat er andere manieren zijn om dat principe in de praktijk te brengen.

Of is het hele denken in termen van principes - zoals ik dat voorstel - verkeerd?

Het is vrij simpel, op het moment dat niemand meer reageert heb je meestal raak geschoten .

Zeker raak geschoten. Wie zwijgt stemt toe!
dus we zijn er het mee eens!
een lange rok tot aan de enkels is, net als een legging, een dameskledingstuk.
Een korte rok is net als een te diepe decollettee of te veel bloot, een mogelijke aanleiding tot lustopwellende gedachtes, en door wie de zonde veroorzaakt wordt is nog erger bezig dan wie zelf zondigt....