Ware Bekommering

[Smytegelt]

"Maar die tegen Mij zondigt, doet zijn ziel geweld aan; allen die Mij haten,
hebben de dood lief."
Spreuken 8:36
In het vers dat aan onze tekst voorafgaat, zien wij het geluk van degenen die
Christus liefhebben. De tekst zelf toont ons daarentegen de ellende van hen die
Christus verwerpen.

Het allergrootste gevaar waarin een zondaar zichzelf begeeft, is, dat hij zondigt tegen
Christus. Tegen de Zoon Gods; hier wordt bedoeld de Opperste Wijsheid Gods. Wij
moeten onderzoeken wat er bedoeld wordt met het zondigen tegen Hem. Daar Christus
waarachtig God is, doet een mens z'n ziel geweld aan bij iedere zonde die hij
tegen Hem begaat. Maar in onze tekst wordt niet iedere zonde bedoeld. Het gaat nu
met name over de zonde tegen de tweede Persoon in de Drie-eenheid. Want dat is een
zonde die bestaat uit het haten van Christus, en het liefhebben van de dood. Dit kan
niet van iedere zonde gezegd worden.

U bent zondaars bij uitstek tegen Christus. Onze tekst brengt u in de schuld van het
beschimpen van de Zoon van God. Hoewel de taal van uw lippen kan zijn "Hosanna
aan de Zoon van David", is de taal van uw ongelovig hart "Kruist Hem!" U bent
schuldig aan het zondigen tegen Hem in een mate waarin het heidendom, ja zelfs de
duivels nooit tegen Hem zondigden. Zij verbraken de wet van hun Schepper. U hebt
niet alleen dat gedaan, maar u verbreekt bovendien de wet van verlossende liefde, de
wet des geloofs. Hier is een zonde waarover u bekommerd moet zijn, waarover u
moet treuren. Tot hiertoe hebt u er maar weinig op gelet. Mogelijk betreurde u soms
andere zonden. Maar treurde u ooit over deze? Gaf dit u ooit een smartend hart?
Inderdaad, dat u hier niet bekommerd over bent, is de voornaamste kwaal van uw
hart!

Th. Boston.

[Lourens]

Het allergrootste gevaar waar een zondaar zich in kan begeven is de zonde tegen de 3e persoon in de drie-eenheid, namelijk de Heilige Geest, want die wordt niet vergeven.

Ik kan niet zeggen dat ik me geheel in dit stuk kan vinden, danwel dat ik het niet compleet vind.

[Jean le Fontain]

Het allergrootste gevaar waar een zondaar zich in kan begeven is de zonde tegen de 3e persoon in de drie-eenheid, namelijk de Heilige Geest, want die wordt niet vergeven.

Ik kan niet zeggen dat ik me geheel in dit stuk kan vinden, danwel dat ik het niet compleet vind.

Probleem met het geposte stuk van Boston is dat 't een fragment is; én we niet weten in welke context dit stuk geschreven is.

Even los daarvan: wat ontbreekt er volgens jou dan aan Fluitje?

[Lourens]

Zoals bij zoveel topics hier op Rf wordt altijd maar gesproken over de ellende, het verdriet, de zonde enzovoort......
Net zoals in dit stuk over de zonde tegen God.

Maar het lijkt vaak wel of we daarbij stoppen........ er is nog een vervolg.

Wij kunnen het zelf niet oplossen. Wij staan machteloos tegen die rechtvaardige God. Het past ons klein te worden.
Maar het wonder is dat de Heere Zelf Zcih naar ons toebuigt, en ons de verlossing aanbiedt.
De straf, door ons verdiend is gedragen door Zijn Zoon.

En de vreugde die er dan mag zijn zoals bij de Emmausgangers, een brandend hart omdat de Heiland leeft.

Ik mis dat hier nog wel eens maar ook na zo'n artikel....... alleen de ellende maar nauwelijks de verlossing, en aan de dankbaarheid komt men hier helemaal niet aan toe.

[jakobmarin]

Het allergrootste gevaar waar een zondaar zich in kan begeven is de zonde tegen de 3e persoon in de drie-eenheid, namelijk de Heilige Geest, want die wordt niet vergeven.

Even off-topic, maar wilde ik toch ff kwijt.
Dé zonde tegen de Heilige Geest (die niet vergeven kan worden) bestaat niet. Alleen de lástering van de Heilige Geest is onvergefelijk (Marcus 3:22-30 en Matteüs 12:22-32).

[Jean le Fontain]

Zoals bij zoveel topics hier op Rf wordt altijd maar gesproken over de ellende, het verdriet, de zonde enzovoort......
Net zoals in dit stuk over de zonde tegen God.

Maar het lijkt vaak wel of we daarbij stoppen........ er is nog een vervolg.

Wij kunnen het zelf niet oplossen. Wij staan machteloos tegen die rechtvaardige God. Het past ons klein te worden.
Maar het wonder is dat de Heere Zelf Zcih naar ons toebuigt, en ons de verlossing aanbiedt.
De straf, door ons verdiend is gedragen door Zijn Zoon.

En de vreugde die er dan mag zijn zoals bij de Emmausgangers, een brandend hart omdat de Heiland leeft.

Ik mis dat hier nog wel eens maar ook na zo'n artikel....... alleen de ellende maar nauwelijks de verlossing, en aan de dankbaarheid komt men hier helemaal niet aan toe.

Ik zal voor het evenwicht eens wat andere citaten van Bosten posten:

Tenslotte, open uw ogen om de Zaligmaker te zien in de heerlijkheid van Zijn Middelaarsambt. "Wendt u naar Mij toe, wordt behouden, alle gij einden der aarde; want Ik ben God en niemand meer", Jes. 45:22. U hebt al zo lang gezegd: "Wat is uw Liefste meer dan een ander liefste?", Hoogl. 5:9a. U hebt uw ogen gesloten zodat u Zijn heerlijkheid niet hebt kunnen aanschouwen. "Want Hij is als een rijsje voor Zijn aangezicht opgeschoten, en als een wortel uit een dorre aarde; Hij had geen gedaante noch heerlijkheid; als wij Hem aanzagen, zo was er geen gestalte, dat wij Hem zouden begeerd hebben", Jes. 53:2. Maar open de buitendeur en aanschouw de Koning de ere, opdat u, verrukt door dit gezicht, tevens de binnendeur mocht opendoen en Hem welkom heten in de diepste schuilhoeken van uw hart.

Ik zal een aantal beweegredenen naar voren brengen om u aan te sporen open te doen. Dat ze doel mochten treffen:
(...)
4. Bedenk dat Hij toch nog binnen zal komen, als u voor Hem opendoet. Noch de majesteit van de Koning der ere, noch de armoedige staat van het huis waarin de zondaar Hem moet onderbrengen, zal hen uit elkaar houden; alleen zondaren die Hem de toegang weigeren. Hij Die de hemel der hemelen tot Zijn troon heeft, wil Zijn intrek nemen in het nederige hart. "Want alzo zegt de Hoge en Verhevene, Die in de eeuwigheid woont, en Wiens Naam heilig is: Ik woon in de hoogte en in het heilige, en bij dien die van een verbrijzelde en nederige geest is, opdat Ik levend make de geest der nederigen, en opdat Ik levend make het hart der verbrijzelden", Jes. 57:15. En als Hij binnenkomt, zal Hij een menigte zegeningen met Zich meebrengen: vergeving, vrede, genade en een recht op de gelukzaligheid. "Want God de HEERE is een Zon en Schild; de HEERE zal genade en eer geven; Hij zal het goede niet onthouden degenen die in oprechtheid wandelen", Ps. 84:12.

Citaten afkomstig uit de preek:
Christus eist toegang tot zondaarsharten
voorbereiding op het Heilig Avondmaal, uitgesproken 24 juni 1716, te Ettrick.

Zie voor de hele preek:
http://www.theologienet.nl/documenten/B ... VENTAL.rtf
(bron Theologienet)

[Marnix]

Zoals bij zoveel topics hier op Rf wordt altijd maar gesproken over de ellende, het verdriet, de zonde enzovoort......
Net zoals in dit stuk over de zonde tegen God.

Maar het lijkt vaak wel of we daarbij stoppen........ er is nog een vervolg.

Wij kunnen het zelf niet oplossen. Wij staan machteloos tegen die rechtvaardige God. Het past ons klein te worden.
Maar het wonder is dat de Heere Zelf Zcih naar ons toebuigt, en ons de verlossing aanbiedt.
De straf, door ons verdiend is gedragen door Zijn Zoon.

En de vreugde die er dan mag zijn zoals bij de Emmausgangers, een brandend hart omdat de Heiland leeft.

Ik mis dat hier nog wel eens maar ook na zo'n artikel....... alleen de ellende maar nauwelijks de verlossing, en aan de dankbaarheid komt men hier helemaal niet aan toe.

Natuurlijk is er een vervolg. Dat heeft Boston vast en zeker ook wel verteld. Ik vind het wat vergelijkbaar met de toespraak van Petrus op de Pinksterdag. Hij verwijt de Joden dat ze Jezus hebben gekruisigd en vertelt hen wie Jezus is. En dan ontstaat dat wat Boston mist, spijt, berouw. En men vraagt: Wat moeten we doen om behouden te worden? En dan klinkt het evangelie van verlossing en genade door Hem en velen bekeren zich. Ik denk dat Boston ook wil de dat men spijt kreeg, berouw... en dan ook voluit de verlossing door Hem liet klinken.

[Lourens]

Dank je Jean.

Ik heb ze gedownload en zal het eens doorlezen.