jeugd refo`s

[Hendrikus]

Wat zij onderdrukt noemt dat noem ik gewoon gezonde christelijke opvoeding.

Nou, wat zij vertelt over die zusters in Amsterdam, die de kinderen in het tehuis aanspraken met een nummer in plaats van met een naam, en die elk fysiek contact vermeden en dus nooit een kind op schoot namen: dat kan ik toch moeilijk een gezonde christelijke opvoeding noemen.

Het is heel verstandig om kinderen christelijk na te leren denken.

Het is maar net wat je daaronder verstaat. Zij schetst een situatie waarin kinderen geacht werden niét te denken. Zij schetst een karikatuur, waarschijnlijk, maar het patroon dat zij schetst is in elk geval niet christelijk.

We moeten niet zomaar gaan schelden op dingen, maar Paulus kon toch ook kritisch naar zichzelf kijken? Hoop dat er 'bevindelijken' zijn die daar iets meer over kunnen/willen zeggen.

Openheid! Dat zijn we in ons volksdeel niet gewend, maar dáármee breng je de Boodschap over. Niet met regeltjes en geboden, maar met communicatie. Verbaal, non-verbaal, het hoeft niet altijd praten te zijn (praten kan maar zo ontaarden in een ijdel spel van woorden), maar toch, vóórleven en op enigerlei wijze in contact met je kind(eren) overbrengen waar het om gaat. De geslotenheid die velen van ons van huis uit hebben meegekregen, is een enorme hindernis bij de geloofsopvoeding. Juist op dat punt moeten wij nog zóveel leren....

[Marnix]

@Marnix. Om even in te gaan op het punt van het aanspreken van de ongelovige/gelovige: omdat je in een gemeente gelovigen en ongelovigen hebt zitten (en kinderen die wedergeboorte moeten leren) lijkt het me toch belangrijk niet zo'n cru onderscheid tussen de gelovige en ongelovige te maken. Het gaat bij beiden om de bevrijding van de zonde die in Christus tot stand is gebracht (in de rechtvaardigmaking en in de heiligmaking). In de bijbel wordt inderdaad onderscheid gemaakt, maar het is altijd (bij gelovigen en ongelovigen de zonde waar afstand van gedaan moet worden.

Tja, dat verschilt nogal per gemeente. Ik ben van mening dat het Bijbels is dat de gemeente voor een overgroot deel uit gelovigen bestaat en het lichaam van Christus is. Maar dat verschilt nogal per kerk en hoe je de kerk aanspreekt hangt natuurlijk sterk daar van af, of ze gelovig zijn of ongelovig. Daar zit wel groot verschil in en moet ook groot onderscheid in gemaakt worden. Je bent van de wereld of van Christus, verlost of niet verlost, heilig of niet heilig, kind van Hem of geen kind van Hem, oude mens of nieuwe mens. Je kan dus moeilijk zeggen dat er niet zo'n onderscheid tussen gelovig en ongelovig is, de Bijbel leert het tegendeel.

[Fjodor]

Ik wil deze discussie best voeren, maar eigenlijk niet in dit topic.. Vond et belangrijk dat die andere discussie wat uitgebreider gevoerd werd, over reformatorische jongeren. Hoop ook dat daar wat meer reacties op komen..

[Marnix]

Hoeft ook niet. De discussie is al regelmatig gevoerd en vast nog niet voor het laatst. Dat hoeft inderdaad niet in ieder topic te gebeuren! Ik wil alleen aangeven dat ons verschil in denken op dit punt, het gevolg is van dat verschil van visie op de kerk. Het is vaak makkelijker elkaars mening te begrijpen als de oorzaak van het meningsverschil ook helder is.

[ingg2]

Ik heb dat interview even bekeken en dat heeft echt niets met dit thema te maken.
Wat zij onderdrukt noemt dat noem ik gewoon gezonde christelijke opvoeding. Het is heel verstandig om kinderen christelijk na te leren denken. En als je je van God afkeert dan kan ik wel begrijpen dat mensen dat een bevrijding noemen. Maar dat is het natuurlijk in de verste verte niet. Het gevolg is dat ze gebonden is aan zichzelf, en aan haar nadenken, en aan haar vlees.

dit interview heeft alles met deze docu te maken. deze vrouw zegt dat er in de christelijke opvoeding wordt bepaald wat je moet denken en hoe dat je beperkt. de hele docu gaat over hoe deze jongeren niet zichzelf hebben kunnen zijn, zijn verteld wat te geloven en te denken. in beide gevallen gaat het over hoe deze mensen het geloof als beperking van je ontwikkeling zien. daarom ziet deze vrouw geloof ook als onpedagogisch.

en idd, wat is 'leren nadenken'? leren nadenken zoals een goede christen dat doet? dan blijf je binnen de grenzen denken en dus niet vrij en vooral niet objectief (in hoeverre dat kan) denken.

[Marnix]

Tja, maar dat is toch wel begrijpelijk? Ik geloof in God. En als ik ooit kinderen krijg, zal ik hen ook over God vertellen omdat ik geloof en weet dat Hij bestaat. Beperk ik daarmee het vrije denken van mijn kinderen? Een gelovige zal zeggen van niet, door de waarheid te vertellen beperk je vrijheid van denken niet. Een ongelovige zal zeggen van wel, er zijn meer religies en ik leer mijn kind dat wat ik geloof, waar is. En dat die andere religies (of het denken dat religie sowieso onwaar is) dus niet waar zijn.

Sowieso is het spanningsveld niet zozeer wat je iemand leert of niet, maar of het waar is of niet. Als God bestaat beperkt de christen de vrijheid van zijn kind niet door te vertellen dat God bestaat. Als God niet bestaat doet hij dit wel. En dat het waar is, daarvan is de christen overtuigd... en de gelovige zeker niet. En dus hou je bovenstaand spanningsveld. Want als God bestaat, is kinderen daarin onderwijzen juist objecetief. Een ongelovige gelooft niet in God en vindt het subjectief.

Daarnaast heb je natuurlijk nog andere zaken, waarin ik het wel met je eens ben.... op het gebied van leer. Wat je moet, wat je niet mag. Dat kan mensen beperken in de vrijheid die de Bijbel geeft. Maar ook dan zal een christen zoeken naar wat volgens de Bijbel waar is en wat Gods wil is. Want als Hij echt bestaat is het niet vreemd dat mensen die dat geloven, hun kinderen ook leren wat Hij wil. Helaas verschillen de meningen daarover nogal en zijn er ook andere zaken als tradities / gewoonten die mensen als waar zijn gaan bestempelen... en ze hun kinderen opleggen.

[Dirk91]

Ik heb niet het hele topic gelezen want ik wil graag reageren. :p

Ik denk dat deze jongeren te snel hun oordelen klaar hebben staan tegen de refo-kerken en dat er veel te snel het beeld geschept wordt dat het alleen gaat om regeltjes, dat bekering moeilijker is, en meer van die dingen. Heb je die oordelen ook, vraag je eens af of dat echt zo is.

Er zijn zat jongeren - hier zit er één - die zich wél thuis voelen in hun kerk. Natuurlijk zijn er altijd dingen die beter kunnen, maar dat heb je overal en we zoeken al snel naar de ideale kerk. Maar de ideale kerk is niet te vinden in een specifiek kerkverband of richting.

Ik zou zelf echt niet willen veranderen van kerk, alleen al omdat ik er mijn ouders verdriet mee zou doen. En omdat ik me er gewoon in geplaatst voel. En omdat ik het met de leer eens ben. Dat niet iedereen die in de kerk zit, naar mijn mening de leer juist beleeft, dat veranderd voor mij nog niets.

[backtobasic]

Ik heb niet het hele topic gelezen want ik wil graag reageren. :p

Ik denk dat deze jongeren te snel hun oordelen klaar hebben staan tegen de refo-kerken en dat er veel te snel het beeld geschept wordt dat het alleen gaat om regeltjes, dat bekering moeilijker is, en meer van die dingen. Heb je die oordelen ook, vraag je eens af of dat echt zo is.

Er zijn zat jongeren - hier zit er één - die zich wél thuis voelen in hun kerk. Natuurlijk zijn er altijd dingen die beter kunnen, maar dat heb je overal en we zoeken al snel naar de ideale kerk. Maar de ideale kerk is niet te vinden in een specifiek kerkverband of richting.

Ik zou zelf echt niet willen veranderen van kerk, alleen al omdat ik er mijn ouders verdriet mee zou doen. En omdat ik me er gewoon in geplaatst voel. En omdat ik het met de leer eens ben. Dat niet iedereen die in de kerk zit, naar mijn mening de leer juist beleeft, dat veranderd voor mij nog niets.

Een man zal zijn ouders verlaten, en bovendien God meer liefhebben dan zelfs zijn eigen vrouw.
het is fout gegaan, doordat refo's gerust sinterklaas vieren(niet allen, gelukkig), we zien hem, maar we zeggen tegen de kinderen dat hij niet bestaat.
Vier het dan ook niet!
Jezus zien we niet (in persoon) en daar dwingen we de kinderen wel in te geloven.
Verder worden ze uiterst beschermd opgevoed, ver weg van de wereld, ipv ze voor te bereiden op die wereld, wegwijs te maken en over sex wordt liefst ook al niets gezegd, waardoor die arme knideren bevattelijk worden voor de wereldse opvatting dat deze 2 begrippen hetzelfde zijn, ipv elkaars tegenovergestelden.
alle verboden en regels werken ook vaak averechts op de mentalitiet van een puber.

[Dirk91]

Een man zal zijn ouders verlaten, en bovendien God meer liefhebben dan zelfs zijn eigen vrouw.
het is fout gegaan, doordat refo's gerust sinterklaas vieren(niet allen, gelukkig), we zien hem, maar we zeggen tegen de kinderen dat hij niet bestaat.
Vier het dan ook niet!
Jezus zien we niet (in persoon) en daar dwingen we de kinderen wel in te geloven.
Verder worden ze uiterst beschermd opgevoed, ver weg van de wereld, ipv ze voor te bereiden op die wereld, wegwijs te maken en over sex wordt liefst ook al niets gezegd, waardoor die arme knideren bevattelijk worden voor de wereldse opvatting dat deze 2 begrippen hetzelfde zijn, ipv elkaars tegenovergestelden.
alle verboden en regels werken ook vaak averechts op de mentalitiet van een puber.

Volgens mij bagatelliseer je het nu wel erg.
Volgens jou voeden alle refo's hun kinderen te beschermd op, worden ze amper iets wijs gemaakt over sex en werkt elke strenge opvoeding averechts.

Daar ben ik het helemaal niet mee eens. Voorzichtigheid met media bijvoorbeeld (zoals een Internetfilter oid) is goed om verkeerde invloeden af te sluiten. Een strenge opvoeding is heus niet altijd verkeerd (lang leve discipline), het gaat er om hoe het gebeurd.

Dat veel streng opgevoede pubers toch ontsporen, komt vaak omdat die niet goed uitgelegd worden waar regeltjes goed voor zijn en hoe gevaarlijk de wereld écht is. Maar dat gebeurd lang niet overal.

[Marnix]

Ik heb niet het hele topic gelezen want ik wil graag reageren. :p

Ik denk dat deze jongeren te snel hun oordelen klaar hebben staan tegen de refo-kerken en dat er veel te snel het beeld geschept wordt dat het alleen gaat om regeltjes, dat bekering moeilijker is, en meer van die dingen. Heb je die oordelen ook, vraag je eens af of dat echt zo is.

Er zijn zat jongeren - hier zit er één - die zich wél thuis voelen in hun kerk. Natuurlijk zijn er altijd dingen die beter kunnen, maar dat heb je overal en we zoeken al snel naar de ideale kerk. Maar de ideale kerk is niet te vinden in een specifiek kerkverband of richting.

Ik zou zelf echt niet willen veranderen van kerk, alleen al omdat ik er mijn ouders verdriet mee zou doen. En omdat ik me er gewoon in geplaatst voel. En omdat ik het met de leer eens ben. Dat niet iedereen die in de kerk zit, naar mijn mening de leer juist beleeft, dat veranderd voor mij nog niets.

Natuurlijk moet het "je ouders verdriet doen" geen reden zijn om bij je kerk te blijven. Het gaat er om of je Hem geen verdriet doet. Het "met de leer eens zijn" is dan een beter argument. Dat je je ouders dan geen verdriet doet is een mooie bijkomstigheid... maar wat als iemand in een verkeerde kerk zit? Dan moet zo iemand die kerk ook verlaten, of zijn ouders dat nou leuk vinden of niet. Gelukkig is dat in jouw situatie geen spanningsveld.

En natuurlijk is het goed dat men waarschuwt tegen wereldgelijkvormigheid, tegen moderne media etc. Aan de andere kant moet je echter jongeren ook leren zelf verantwoordelijkheid te nemen. Leren ze dat niet, dan kan het misgaan als ze opeens verantwoordelijkheid krijgen die ze nooit gehad hebben. Leer ze op een goede manier met dingen omgaan en waarschuw ze tegen verkeerde zaken. Ik denk dat dat vaak beter werkt dan een houding van: " hou je maar ver van alles, dan kom je ook niet met het verkeerde in aanraking". Voor een poos kan dat werken, totdat men het huis verlaat en er toch mee geconfronteerd wordt. En dan kan men er vaak niet mee omgaan omdat dat niet geleerd is. Waarschuwen tegen moderne media is wat anders dan helemaal verbieden daarmee om te gaan... Je moet ze leren wat goed is en wat niet goed is. Dan leren ze ook hoe verantwoordelijk met die zaken om te gaan.

Backtobasic, is het niet een beetje vroeg om nu alweer met Sinterklaas aan te komen?

[backtobasic]

Ik heb niet het hele topic gelezen want ik wil graag reageren. :p

Ik denk dat deze jongeren te snel hun oordelen klaar hebben staan tegen de refo-kerken en dat er veel te snel het beeld geschept wordt dat het alleen gaat om regeltjes, dat bekering moeilijker is, en meer van die dingen. Heb je die oordelen ook, vraag je eens af of dat echt zo is.

Er zijn zat jongeren - hier zit er één - die zich wél thuis voelen in hun kerk. Natuurlijk zijn er altijd dingen die beter kunnen, maar dat heb je overal en we zoeken al snel naar de ideale kerk. Maar de ideale kerk is niet te vinden in een specifiek kerkverband of richting.

Ik zou zelf echt niet willen veranderen van kerk, alleen al omdat ik er mijn ouders verdriet mee zou doen. En omdat ik me er gewoon in geplaatst voel. En omdat ik het met de leer eens ben. Dat niet iedereen die in de kerk zit, naar mijn mening de leer juist beleeft, dat veranderd voor mij nog niets.

Natuurlijk moet het "je ouders verdriet doen" geen reden zijn om bij je kerk te blijven. Het gaat er om of je Hem geen verdriet doet. Het "met de leer eens zijn" is dan een beter argument. Dat je je ouders dan geen verdriet doet is een mooie bijkomstigheid... maar wat als iemand in een verkeerde kerk zit? Dan moet zo iemand die kerk ook verlaten, of zijn ouders dat nou leuk vinden of niet. Gelukkig is dat in jouw situatie geen spanningsveld.

En natuurlijk is het goed dat men waarschuwt tegen wereldgelijkvormigheid, tegen moderne media etc. Aan de andere kant moet je echter jongeren ook leren zelf verantwoordelijkheid te nemen. Leren ze dat niet, dan kan het misgaan als ze opeens verantwoordelijkheid krijgen die ze nooit gehad hebben. Leer ze op een goede manier met dingen omgaan en waarschuw ze tegen verkeerde zaken. Ik denk dat dat vaak beter werkt dan een houding van: " hou je maar ver van alles, dan kom je ook niet met het verkeerde in aanraking". Voor een poos kan dat werken, totdat men het huis verlaat en er toch mee geconfronteerd wordt. En dan kan men er vaak niet mee omgaan omdat dat niet geleerd is. Waarschuwen tegen moderne media is wat anders dan helemaal verbieden daarmee om te gaan... Je moet ze leren wat goed is en wat niet goed is. Dan leren ze ook hoe verantwoordelijk met die zaken om te gaan.

Backtobasic, is het niet een beetje vroeg om nu alweer met Sinterklaas aan te komen?

nooit te vroeg om die dwaas weer eens te verguizen
ik ben eht zeker eens met een disciplinaire opvoeding, maar ouders zouden meer uit moeten leggen waarom ze iets doen,
iets wat niet makkelijk is, natuurlijk.
Maar alleen nadat we keuzes hebben gemaakt, kunnen we ons gaan vormen.
Een te streng internetfilter laat geen keuzes meer toe.
Je kunt wel in het klooster gaan zitten, maar het kwaad zit in jezelf!
Dat moet je eruit werken.En dat doe je door de keuze te maken, om NIET op de verkeerde link te drukken, denk ik.
Jezus zelf communiceerde ook met hoeren en tollenaars, terwijl wij onze kinderen leren dat deze mensen vies en slecht zijn.

[Marnix]

Mee eens. Het gaat om het waarom. Als je jongeren regels oplegt moet je ook vanuit de Bijbel aantonen dat die regels Bijbels zijn en goed voor ze. Op "waarom?" alleen "daarom" antwoorden, daar nemen jongeren geen genoegen mee, en terecht. Regels moeten wel een goed doel hebben.

En het belangrijkste is dat Gods liefde wordt voorgeleefd. Dat moeten ze vooral leren... ze moeten hun doop leren verstaan waarbij God zegt: Ik hou van je, je bent mijn kind. Als jongeren God liefhebben zullen ze zich ook aan zijn regels houden, als ze niet in Hem geloven, waarom zouden ze dan wel zijn regels houden?

3 Hetgeen wij gehoord hebben en weten,
en onze vaderen ons hebben verteld,
4 dat willen wij voor hun kinderen niet verhelen;
wij willen vertellen aan het volgende geslacht
des HEREN roemrijke daden, zijn kracht
en de wonderen die Hij gewrocht heeft.

5 Hij richtte een getuigenis op in Jakob
en stelde een wet in Israël,
die Hij onze vaderen gebood
hun kinderen te leren,
6 opdat het volgende geslacht die zou kennen,
de kinderen, die geboren zouden worden,
dat zij zouden opstaan om ze te vertellen aan hun kinderen:
7 opdat die hun vertrouwen op God zouden stellen,
en Gods werken niet vergeten,
maar zijn geboden bewaren;
8 en niet worden gelijk hun vaderen,
een weerbarstig en weerspannig geslacht,
een geslacht, onstandvastig van hart,
en welks geest niet trouw was jegens God.

[Bloempje28]

@Marnix. Om even in te gaan op het punt van het aanspreken van de ongelovige/gelovige: omdat je in een gemeente gelovigen en ongelovigen hebt zitten (en kinderen die wedergeboorte moeten leren) lijkt het me toch belangrijk niet zo'n cru onderscheid tussen de gelovige en ongelovige te maken. Het gaat bij beiden om de bevrijding van de zonde die in Christus tot stand is gebracht (in de rechtvaardigmaking en in de heiligmaking). In de bijbel wordt inderdaad onderscheid gemaakt, maar het is altijd (bij gelovigen en ongelovigen de zonde waar afstand van gedaan moet worden.

Tja, dat verschilt nogal per gemeente. Ik ben van mening dat het Bijbels is dat de gemeente voor een overgroot deel uit gelovigen bestaat en het lichaam van Christus is. Maar dat verschilt nogal per kerk en hoe je de kerk aanspreekt hangt natuurlijk sterk daar van af, of ze gelovig zijn of ongelovig. Daar zit wel groot verschil in en moet ook groot onderscheid in gemaakt worden. Je bent van de wereld of van Christus, verlost of niet verlost, heilig of niet heilig, kind van Hem of geen kind van Hem, oude mens of nieuwe mens. Je kan dus moeilijk zeggen dat er niet zo'n onderscheid tussen gelovig en ongelovig is, de Bijbel leert het tegendeel.

Er is een onderscheid, maar of je dat moet meenemen in de manier van aanspreken van de kerk???? ben ik niet helemaal met je eens.... want wie bepaald dan of je wel of niet gelovig bent.... veel mensen zijn WEL kinderen van God maar durven zichzelf daar niet toe te rekenen.... laat een dominee het evangelie preken zonder rekening houdend met gelovigen en ongelovigen.... en is het niet zo dat ook de gelovigen het nodig hebben dat ze gewezen worden op hun zonden, zodat ze weer tot Christus gaan? In die zin is er geen onderscheid....

[Marnix]

Je kan de kerk niet aanspreken zonder daar rekening mee te houden. Voor een deel is er wel een overlap, maar gelovigen kan je de troost en de zekerheid van het evangelie voorhouden en bij ongelovigen kan dat niet. Je moet ongelovigen in hun huidige staat geen zekerheid aanbieden en gelovigen geen onzekerheid. Daarom zal er altijd onderscheid gemaakt moeten worden, met de kanttekening dat altijd de Bijbelse maatstaven van "gelovig en ongelovig" gebruikt moeten worden. Eigen gevoel is daarbij geen maatstaf, want gevoel kan worden gemanipuleerd.... door omstandigheden, door mensen... en dan krijg je ongelovigen die zichzelf gelovig noemen, en gelovigen die zich zelf niet tot de gelovigen durven rekenen.

Gelovigen en ongelovigen op de zonde wijzen is goed, maar de gelovige is niet meer onder de vloek van de zonde en de ongelovige wel, en dat is een wereld van verschil. Een gelovige wordt niet telkens weer veroordeeld om vervolgens weer vrijgesproken te worden.

[Bloempje28]

Je kan de kerk niet aanspreken zonder daar rekening mee te houden. Voor een deel is er wel een overlap, maar gelovigen kan je de troost en de zekerheid van het evangelie voorhouden en bij ongelovigen kan dat niet. Je moet ongelovigen in hun huidige staat geen zekerheid aanbieden en gelovigen geen onzekerheid. Daarom zal er altijd onderscheid gemaakt moeten worden, met de kanttekening dat altijd de Bijbelse maatstaven van "gelovig en ongelovig" gebruikt moeten worden. Eigen gevoel is daarbij geen maatstaf, want gevoel kan worden gemanipuleerd.... door omstandigheden, door mensen... en dan krijg je ongelovigen die zichzelf gelovig noemen, en gelovigen die zich zelf niet tot de gelovigen durven rekenen.

Gelovigen en ongelovigen op de zonde wijzen is goed, maar de gelovige is niet meer onder de vloek van de zonde en de ongelovige wel, en dat is een wereld van verschil. Een gelovige wordt niet telkens weer veroordeeld om vervolgens weer vrijgesproken te worden.

Dit ben ik wel met je eens! Misschien dat ik je vorige stukje niet helemaal goed begrepen heb!