Jacobse schreef:"Toch zijn ze vijanden van God en ZIJN WOORD ".
Het staat er, als stelling, onbewezen, en niet beargumenteerd, en niet onderbouwd met teksten uit de Bijbel; en zonder voorbehoud, heel absoluut.
Kijk, dit soort uitspraken doen, is hopeloos. Waarom? Wel, men roept maar wat, en men zegt ongefundeerd maar wat. Moet de ander dan gaan bewijzen dat dat wat is gezegd fout is, en als de ander dat niet doet, is dan "het bewijs"geleverd van de juistheid van de stelling? En als de ander er wel tegen in gaat, en een glasheldere Bijbeltekst dienaangaande noemt, is het dan weer niet acceptabel, en blijft men de eigen onjuiste visie toch - tegen beter weten in - volhouden, op de vermeende grond dat óf die Bijbeltekst "geestelijk " moet worden uitgelegd óf er wordt op die Bijbeltekst in het geheel niet in gegaan maar er komt een afleidingsmanoeuvre doordat een andere en niet terzake doende Bijbeltekst wordt genoemd.
Nu terug naar "toch zijn ze vijanden van God en ZIJN WOORD ".
Dat gaat voorbij aan hetgeen bovenstaand terecht is gezegd, ten aanzien van de joden:
( Romeinen 11 vers 28 ) "zij zijn naar het evangelie vijanden om uwentwil, naar de verkiezing zijn zij geliefden om der vaderen wil. "En de er op volgende tekst is: want de genadegaven en de roeping Gods zijn onberouwelijk ".Vers 32: "God heeft hen allen onder de gehoorzaamheid besloten, om Zich over hen allen te ontfermen ".
Het geeft aan dat GOD ZICH, letterlijk, over hen allen, over de joden, zal ontfermen. Als omschreven in Romeinen 11.
Is er iemand die de deze GODS belofte aan het volk ISRAEL waagt in welke twijfel of beweerdelijke vergeestelijking ook te trekken, en daarmede van ZIJN kracht te beroven? Die zou daarmee, naar dezerzijds gevoelen, en evenzo of nog meer de ondergetekende indien hij- God verhoede het - die mening zou hebben of zou uitspreken, zeer zondigen tegen De Allerhoogste.
En dat zij , de joden, - nog - in enig opzicht, naar Paulus zegt aldaar, vijanden zijn:
kijk dan ook eens en vooral eerst naar diezelfde Paulus die het heeft over zichzelf en niet minder denk ik over ieder van ons mijzelf voorop:
hoofdstuk 7 vers 14: ik echter ben vlees, verkocht onder de zonde
hoofdstuk 7 vers 18 : ik weet dat in mij...geen goed woont
hoofdstuk 8 vers 7 : de gezindheid van het vlees ( =: van mij ) is vijandschap tegen GOD.
Ieder van ons is geen haar beter, maar nog veel slechter dan welke jood ook.
Want op ons ligt niet een diepe slaap, ogen om niet te zien en oren om niet te horen
( Romeinen 11 vers 8 ), die GOD als bedekking op de joden gelegd heeft totdat GOD ZICH over hen zal ontfermen als omschreven in Romeinen 11 vers 26.
Als GOD zo met ons wil omgaan, zal HIJ dan ZIJN WOORD aan ZIJN oude Bondsvolk laten zakken? Die gedachte doet zo tekort aan GOD en ZIJN recht en ZIJN heilsplan, aan HEM bij WIE geen berouw en schaduw van omkeer is, dat - zeker in het REFOFORUM - iemand die zo een gedachte durft uit te spreken, hier algeheel en tot de uiterste grens weersproken zal worden en blijven worden door in ieder geval
Thomas
Over vijanden van God zijnde, daarin was ik even niet duidelijk, maar een iegelijk die in Hem niet geloofd, zij hij jood of griek, volgens het getuigenis van de hele Schrift, is een vijand van God.
Genesis 3:15
En Ik zal vijandschap zetten tussen u en tussen deze vrouw, en tussen uw zaad en tussen haar Zaad; Datzelve zal u den kop vermorzelen, en gij zult Het de verzenen vermorzelen.
Verder geldt de uitverkiezing de jood netzo goed als de griek, zoals ik ook al eerder uitgelegd en bewezen hebt in dit onderwerp:
Wel Schrift met Schrift vergelijken, daar de Schrift zichzelf uitlegt:
Gal 3:29 En indien gij van Christus zijt, zo zijt gij dan Abrahams zaad, en naar de beloftenis erfgenamen.
Rom 11:
1 Ik zeg dan: Heeft God Zijn volk verstoten? Dat zij verre; want ik ben ook een Israëliet, uit het zaad Abrahams, van den stam Benjamin.
2 God heeft Zijn volk niet verstoten, hetwelk Hij te voren gekend heeft. Of weet gij niet, wat de Schrift zegt van Elia, hoe hij God aanspreekt tegen Israël, zeggende:
3 Heere! zij hebben Uw profeten gedood, en Uw altaren omgeworpen; en ik ben alleen overgebleven en zij zoeken mijn ziel.
4 Maar wat zegt tot hem het Goddelijk antwoord? Ik heb Mijzelven nog zeven duizend mannen overgelaten, die de knie voor het beeld van Baäl niet gebogen hebben.
5 Alzo is er dan ook in dezen tegenwoordigen tijd een overblijfsel geworden, naar de verkiezing der genade.
6 En indien het door genade is, zo is het niet meer uit de werken; anderszins is de genade geen genade meer; en indien het is uit de werken, zo is het geen genade meer; anderszins is het werk geen werk meer.
7 Wat dan? Hetgeen Israël zoekt, dat heeft het niet verkregen; maar de uitverkorenen hebben het verkregen, en de anderen zijn verhard geworden.
8 (Gelijk geschreven is: God heeft hun gegeven een geest des diepen slaaps; ogen om niet te zien, en oren om niet te horen) tot op den huidigen dag.
9 En David zegt: Hun tafel worde tot een strik, en tot een val, en tot een aanstoot, en tot een vergelding voor hen.
10 Dat hun ogen verduisterd worden, om niet te zien; en verkrom hun rug allen tijd.
11 Zo zeg ik dan: Hebben zij gestruikeld, opdat zij vallen zouden? Dat zij verre; maar door hun val is de zaligheid den heidenen geworden, om hen tot jaloersheid te verwekken.
12 En indien hun val de rijkdom is der wereld, en hun vermindering de rijkdom der heidenen, hoeveel te meer hun volheid!
13 Want ik spreek tot u, heidenen, voor zoveel ik der heidenen apostel ben; ik maak mijn bediening heerlijk;
14 Of ik enigszins mijn vlees tot jaloersheid verwekken, en enigen uit hen behouden mocht.
15 Want indien hun verwerping de verzoening is der wereld, wat zal de aanneming wezen, anders dan het leven uit de doden?
16 En indien de eerstelingen heilig zijn, zo is ook het deeg heilig, en indien de wortel heilig is, zo zijn ook de takken heilig.
17 En zo enige der takken afgebroken zijn, en gij, een wilde olijfboom zijnde, in derzelver plaats zijt ingeent, en des wortels en der vettigheid des olijfbooms mede deelachtig zijt geworden,
18 Zo roem niet tegen de takken; en indien gij daartegen roemt, gij draagt den wortel niet, maar de wortel u.
19 Gij zult dan zeggen: De takken zijn afgebroken, opdat ik zou ingeent worden.
20 Het is wel; zij zijn door ongeloof afgebroken, en gij staat door het geloof. Zijt niet hooggevoelende, maar vrees.
21 Want is het, dat God de natuurlijke takken niet gespaard heeft, zie toe, dat Hij ook mogelijk u niet spare.
22 Zie dan de goedertierenheid en de strengheid van God; de strengheid wel over degenen, die gevallen zijn, maar de goedertierenheid over u, indien gij in de goedertierenheid blijft; anderszins zult ook gij afgehouwen worden.
23 Maar ook zij, indien zij in het ongeloof niet blijven, zullen ingeent worden; want God is machtig om dezelve weder in te enten.
24 Want indien gij afgehouwen zijt uit den olijfboom, die van nature wild was, en tegen nature in den goeden olijfboom ingeent; hoeveel te meer zullen deze, die natuurlijke takken zijn, in hun eigen olijfboom geent worden?
25 Want ik wil niet, broeders, dat u deze verborgenheid onbekend zij (opdat gij niet wijs zijt, bij uzelven), dat de verharding voor een deel over Israël gekomen is, totdat de volheid der heidenen zal ingegaan zijn.
26 En alzo zal geheel Israël zalig worden; gelijk geschreven is: De Verlosser zal uit Sion komen en zal de goddeloosheden afwenden van Jakob.
Zo zie je, dat de uitverkiezing ook voor de Joden geldt, in het Nieuwe net zo goed als in de Oud Testamentische tijd.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
