.

[Jongere]

Het merkwaardige is dat ik het met PvS eens ben en Luther niet. Maar Luther zegt wel het met mij eens te zijn!
Wat klopt hier nu niet?

Als zij dat bedoeld, dan zijn we het inderdaad niet eens!

[Afgewezen]

Dat eerste zien is zeker bewust!! Maar of je dan direct ok denkt: O, nu ben ik dus gerechtvaardigd, nee, dat lijkt me niet.

Maar dit:

Voor God is zo'n zondaar smetteloos rein, gerechtvaardigd en ziet Hij hem aan als of hij nog nooit zonde gedaan heeft.

Dát beleef je toch wel bewust?

[refo]

Ik ben het wel met je eens, Luther.
Ik denk dat het Afgewezen er vooral om gaat wat dan precies dat voor het eerst zien op Christus is. Ik vermoed dat zij dat juist als ´bewuste rechtvaardigmaking´ zou willen typeren.
Of zit ik er nu ver naast, Afgewezen?

Als zij dat bedoeld, dan zijn we het inderdaad niet eens!
Dat eerste zien is zeker bewust!! Maar of je dan direct ok denkt: O, nu ben ik dus gerechtvaardigd, nee, dat lijkt me niet.

Maar het is wel zo.

Rechtvaardigmaking is de bate van het geloof. Dat heb je er aan.

Als je iemand een grote som geld schuldig bent en je krijgt een kwitantie waaruit blijkt dat de schuld voldaan is, dan kun je dat misschien niet meteen geloven. Niettemin is het waar. Misschien ga je af en toe dat papiertje nog eens bekijken. Maar je moet daaraan niet een steeds grotere waarde toekennen.
Beter is de betaler dankbaar te blijven en hem zoveel mogelijk proberen te gehoorzamen.

[PvS]

.

[barjan]

/

[Marnix]

rechtvaardiging is als je weet dat jij zonde bent en dat bij de Heere brengt en ook dat je weet en zegt dat God rechtvaardig is en zo moet je in je geweten jezelf veroordelen en God gelijk geven en dan begrijp je pas waarom Jezus moest sterven voor mensen en dat de zonde zo erg is dat God zelf daarvoor zijn zoon moest geven
en dat doet heel veel verdriet en dan gaat de Heere troosten en zeggen dat hij dit voor zondaars gedaan heeft.
eerst geloof je dat je zondaar ben en dat de Heere heel goed is en jij nooit goed kan doen en dan leer je dat je ook niet zelf hoeft en mag je rusten op Jezus en als je dat weet vergeet je dat nooit meer. Onze dominee zei altijd dat het altijd op de bodem van het hart blijft liggen ook als je daarna eens helemaal in het donker loopt

Volgens mij is wat je beschrijft wat aan de rechtvaardigmaking vooraf gaat, maar dat is wat anders dan de rechtvaardigmaking zelf. Rechtvaardigmaking = dat en hoe je rechtvaardig gemaakt wordt. En dat is door het geloof in Jezus Christus, door zijn offer. En dan veroordeelt God je niet meer en vergeeft Hij je zonde. Waarbij de kanttekening dat de rechtvaardige zijn eigen zonde en gebrekkigheid zeker zal herkennen en er bedroefd om zal zijn, maar hij weet dat hij er telkens weer mee naar God mag gaan.

[barjan]

/

[Marnix]

Klopt, maar mijn punt was slechts dat het eerste deel bij de ellende hoort en niet bij de verlossing. Je hebt zonde en schuld en daardoor ben je niet rechtvaardig. En dan komt de verlossing, de rechtvaardigmaking door Christus.

Wat je zegt klopt dus, maar het is meer dan de rechtvaardigmaking, namelijk ook dat wat er aan vooraf gaat.

[barjan]

/

[Luther]

Dat eerste zien is zeker bewust!! Maar of je dan direct ok denkt: O, nu ben ik dus gerechtvaardigd, nee, dat lijkt me niet.

Maar dit:

Voor God is zo'n zondaar smetteloos rein, gerechtvaardigd en ziet Hij hem aan als of hij nog nooit zonde gedaan heeft.

Dát beleef je toch wel bewust?

Jazeker beleef je dat bewust, maar ik wil benadrukken dat het bij velen van Gods kinderen dan niet zo is, dan men altijd op dat toppunt kan leven en spreken. Dat men daarna nog zo geslingerd kan worden, ondanks dat men het bewust heeft gezien (geen leed zal t ooit uit mijn geheugen wissen). Als men meer vastigheid heeft gekregen door de oefeningen van het geloof, dan wordt men niet door de eerste beste slingering over de kop gegooid. In dat proces kan het juist houvast geven (en zal dat ook) dat men reeds bij die eerste bewuste kennisneming van Christus ook gerechtvaaridgd is.

[Marnix]

het hoort bijelkaar hoor marnix
ellendekennis is dat je weet dat jezelf schuldig bent en dat je straf verdient en dat God altijd goed is en genadig en dat jezelf genade nodig hebt maar niet verdient.
zonder ellendekennis kan je nooit God rechtvaardigen en dat is wat de Heilige Geest eerst leert en als je dat niet weet dan is de verlossing ook heel vreemd en dan weet je niet echt wat het is en dan moet je de ellende en verlossing gaan beredeneren om het kloppend te maken en dat is wat anders dan geloven.

Natuurlijk hoort het allemaal bij elkaar, het een is het gevolg van het ander enzo. Het is een groot geheel. Maar dan moet je helemaal niet gaan categoriseren. Ellende, Verlossing en Dankbaarheid horen ook bij elkaar maar als je het dan over dankbaarheid gaat hebben ga je het toch niet over zondekennis hebben en dan zeggen: Tja maar het hoort allemaal bij elkaar, het een kan niet zonder het ander? Dat het op elkaar aansluit en dus bij elkaar hoort wil nog niet zeggen dat je het allemaal op hoop kan gooien?

[barjan]

/

[Marnix]

Dat ontken ik ook niet. Ik zeg alleen dat het twee dingen zijn, ellende en verlossing. Ze zijn beiden nodig maar daarmee is het nog niet het zelfde.

[Afgewezen]

Dat eerste zien is zeker bewust!! Maar of je dan direct ok denkt: O, nu ben ik dus gerechtvaardigd, nee, dat lijkt me niet.

Maar dit:

Voor God is zo'n zondaar smetteloos rein, gerechtvaardigd en ziet Hij hem aan als of hij nog nooit zonde gedaan heeft.

Dát beleef je toch wel bewust?

Jazeker beleef je dat bewust, maar ik wil benadrukken dat het bij velen van Gods kinderen dan niet zo is, dan men altijd op dat toppunt kan leven en spreken. Dat men daarna nog zo geslingerd kan worden, ondanks dat men het bewust heeft gezien (geen leed zal t ooit uit mijn geheugen wissen). Als men meer vastigheid heeft gekregen door de oefeningen van het geloof, dan wordt men niet door de eerste beste slingering over de kop gegooid. In dat proces kan het juist houvast geven (en zal dat ook) dat men reeds bij die eerste bewuste kennisneming van Christus ook gerechtvaaridgd is.

Al met al heb ik de indruk dat we het niet over hetzelfde hebben, ook al gebruik je steeds dezelfde woorden en zeg je steeds, na een tegenwerping van mijn kant, dat je het met me eens bent.
Misschien kunnen we het onderwerp nu maar het beste even laten rusten.

[Luther]

Dat eerste zien is zeker bewust!! Maar of je dan direct ok denkt: O, nu ben ik dus gerechtvaardigd, nee, dat lijkt me niet.

Maar dit:

Voor God is zo'n zondaar smetteloos rein, gerechtvaardigd en ziet Hij hem aan als of hij nog nooit zonde gedaan heeft.

Dát beleef je toch wel bewust?

Jazeker beleef je dat bewust, maar ik wil benadrukken dat het bij velen van Gods kinderen dan niet zo is, dan men altijd op dat toppunt kan leven en spreken. Dat men daarna nog zo geslingerd kan worden, ondanks dat men het bewust heeft gezien (geen leed zal t ooit uit mijn geheugen wissen). Als men meer vastigheid heeft gekregen door de oefeningen van het geloof, dan wordt men niet door de eerste beste slingering over de kop gegooid. In dat proces kan het juist houvast geven (en zal dat ook) dat men reeds bij die eerste bewuste kennisneming van Christus ook gerechtvaaridgd is.

Al met al heb ik de indruk dat we het niet over hetzelfde hebben, ook al gebruik je steeds dezelfde woorden en zeg je steeds, na een tegenwerping van mijn kant, dat je het met me eens bent.
Misschien kunnen we het onderwerp nu maar het beste even laten rusten.

Prima, we zijn het met elkaar eens, maar ik vind jou eenzijdig.