Dat was wel een apostolische synode, die apostolisch gezag had en dus met Goddelijk recht bepaalde dingen kon 'opleggen'. Dat zal ik niet zeggen van onze dominees en ouderlingen.
Pardon??? De ambten in de christelijke kerk zijn afgeleiden van het apostelschap. Zij vertegenwoordigen één van de ambten van Christus op aarde. (Lees NGB art. 30-32 en de formulieren van de bevestiging van ambstdragers.)
Dit staat er in het hertaalde bevestigingsformulier (ik kon het oude zo snel niet vinden op internet):
Geliefde christenen, ontvangt deze dienaar in de Heere met blijdschap en hebt achting voor alle dienaren. Bedenkt dat God zelf door middel van hem tot u spreekt en u bidt. Neemt daarom het woord aan dat hij u overeenkomstig de Heilige Schrift zal verkondigen, niet als het woord van een mens, maar als Gods Woord, wat het ook in waarheid is. Laten de voeten van degenen die vrede verkondigen en die het goede boodschappen u aangenaam zijn. Weest uw voorgangers gehoorzaam, want zij waken over uw zielen -waarvan zij rekenschap moeten geven-, opdat ze dat met vreugde zullen doen en niet zuchtende, want dat is niet tot uw voordeel. Als u dit doet, zal de vrede Gods in uw huizen komen en zult u, die deze dienaar als profeet aanneemt, het loon van een profeet ontvangen en wanneer u door zijn woord in Christus gelooft, zult u door Christus het eeuwige leven beërven.
Lees ook 1 Thess. 2: 13: Daarom danken wij ook God zonder ophouden, dat, als gij het Woord der prediking van God van ons ontvangen hebt, gij dat aangenomen hebt, niet als der mensen woord, maar (gelijk het waarlijk is) als Gods Woord, dat ook werkt in u, die gelooft.
De kunstmatige scheiding die je aanbrengt tussen apostelen en ambtsdragers is slechts op gevoel gebaseerd.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)