Dat moest heel Jeruzalem.albion schreef:Maar ook hij moest door die drie uren dikke duisternis.helma schreef:
Je ziet dit duidelijk bij de moordenaar aan het kruis
Enerzijds belijdt hij dat hij rechtvaardig verloren zal gaan: Wij toch, wij ontvangen straf waardig hetgeen wij gedaan hebben
anderzijds is er toch de schreeuw om ontferming: Heere gedenk mijner
Dat lieve zoete recht
Re: Dat lieve zoete recht
Re: Dat lieve zoete recht
Maar in hele andere omstandigheden.freek schreef:Dat moest heel Jeruzalem.albion schreef:Maar ook hij moest door die drie uren dikke duisternis.helma schreef:
Je ziet dit duidelijk bij de moordenaar aan het kruis
Enerzijds belijdt hij dat hij rechtvaardig verloren zal gaan: Wij toch, wij ontvangen straf waardig hetgeen wij gedaan hebben
anderzijds is er toch de schreeuw om ontferming: Heere gedenk mijner
De halve waarheid is funester dan de onjuistheid (E. von Feuchtersieben)
Re: Dat lieve zoete recht
De dikke duisternis. Daar heb ik predikanten verschillende verklaringen over horen geven. De centrale Figuur bij de kruisiging is Jezus. Niet de moordenaar.albion schreef: Maar ook hij moest door die drie uren dikke duisternis.
De duisternis kan een extra lijden betekenen: Mijn God, Mijn God waarom hebt Gij Mij verlaten.
Of juist een verademing wegens het tijdelijk wegvallen van de hitte.
Maar dat het ook iets voor de moordenaar was?
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
-
MarthaMartha
- Berichten: 13043
- Lid geworden op: 21 nov 2007, 21:04
- Locatie: Linquenda
Re: Dat lieve zoete recht
ja sorry, zo had ik hem wel even opgevat en zo gereageerd...............Marnix schreef:Dat dacht ik al.jvdg schreef:Is geen losse zin Marnix.Marnix schreef:Ik ben het niet met die eerste zin eens als het als losse zin wordt gebruikt, waarvan ik me afvraag of je dat als losse zin bedoelt.
excuses....
Als de moed je in de schoenen zinkt, ga dan eens op je kop staan!
Re: Dat lieve zoete recht
Ik had het een beetje ongelukkig ingedeeld...MarthaMartha schreef: ja sorry, zo had ik hem wel even opgevat en zo gereageerd...............
excuses....
Re: Dat lieve zoete recht
Albion,albion schreef: Maar ook hij moest door die drie uren dikke duisternis.
dit bedoel je toch hopelijk figuurlijk en niet echt met een theologische betekenis!? Al ben ik bang dat er door dit soort dingen zomaar uit een verhaal te plukken hele merkwaardige theologie ontstaat. Ik hoor het helaas best vaak, zinnen uit een normale geschiedenis die in worden gepast in de bekeringsweg. Zoals "de Moabietische" bij Ruth's naam, bijvoorbeeld. En dat is dan nog niet eens het ergste voorbeeld. Maar dat vind ik echt kwalijk. Zie het toch vooral (sorry dat ik het zeg) in de OGG gebeuren, waarbij soms een klank van een zin voor de exegese zorgt, terwijl er gewoon iets anders staat. Bovendien, als je dit echt theologisch serieus zou menen, zou het een hele wonderlijke bekeringsweg opleveren.
En nog belangrijker: ik geloof dat die duisternis er was voor Jezus. In die uren werd Hij door God verlaten, opdat wij door Hem nimmermeer verlaten hoeven worden (avondmaalsformulier). Niet zodat wij ook nog eens verlaten zouden moeten worden.
Re: Dat lieve zoete recht
Ik wil graag een stukje overnemen van een oudvader:
'Een christen is een discipel van Jezus Christus, een die gelooft in Christus en Hem navolgt. Gelijk een die de leer der Arminianen omhelst, een Arminiaan genoemd wordt; en hij die 't gevoelen en de weg van Luther houdt, een Lutheraan genoemdt wordt, zo wordt hij die de leer van Jezus Christus omhelst, en houdt, en volgt, een christen genoemd (,...)
In een ruime betekenis worden allen die belijden dat Christus in het vlees gekomen is, christenen genoemd.
Maar in het Woord wordt het woord strikter en nauwer genomen. Het wordt alleen gebruikt om de echte discipelen en navolgers van Christus van anderen af te zonderen.
Het woord wordt in het gehele Nieuwe Testament maar in drie plaatsen gebruikt (Hand. 11:26; 1 Petr. 4:16; Hand. 26:28).
Maar indien, gelijk de apostel zegt, de prediking Christi der wereld een dwaasheid is, dan is het niet vreemd dat de discipelen van Christus dwazen voor de wereld zijn (1 Cor. 1:18). In een goede zin nochtans is het waar. Want de ganse godzaligheid is een verborgenheid (1 Tim. 3:16).
Een mens moet sterven, zal hij leven; hij moet ledig zijn, zal hij vol worden; hij moet verloren zijn, zal hij gevonden worden; hij moet niets hebben, die alle dingen deelachtig wil wezen; hij moet blind zijn, die verlichting wil hebben; hij moet gevonnist wezen, zal hij pardon verkrijgen; en zo moet hij ook een dwaas zijn, die een christen wil wezen. 'Indien iemand onder u wijs schijnt te zijn, dat hij dwaas worde, opdat hij wijs mag wezen'. Hij is een waar christen, die der werelds dwaas is, maar wijs tot zaligheid.
De leer, die ik zal voorstellen, is deze:
'Er zijn zeer velen in de wereld die bijna, en niet meer dan bijna christenen zijn; velen, die na aan de hemel zijn en nochtans niet nader; velen, die dicht bij de zaligheid zijn, en echter nooit de minste zaligheid genieten zullen; zij hebben de hemel in het gezicht, en nochtans zullen zij nooit een gezicht van God hebben.
Er zijn twee droevige uitdrukkingen in de Heilige Schrift, die ik niet voorbij kan of ik moet ze hier ter neder stellen.
De een raakt de ware rechtvaardige, de andere de schijnrechtvaardige.
Van de ware rechtvaardige wordt gezegd, dat hij nauwelijks zalig wordt, en van de andere, dat hij bijna zalig wordt. 'Gij zijt niet ver van het Koninkrijk Gods'
(Mark. 12:34, 1 Petr. ":18).
De rechtvaardige kan nauwelijks zalig worden, dat is door vele smarten, hij zal naar de hemel gaan door vele droevige helleangsten.
De geveinsde zal met een bijna zalig worden, dat is: hij zal naar de hel gaan door veel schone hoop van de hemel.
Twee dingen van gans ernstige overdenking ontstaan hieruit. Het ene is: hoe dikwijls een gelovige zich kan misgrijpen, hoe laag hij kan vallen en nochtans ware genade hebben. Het andere is: hoe ver een geveinsde kan gaan in de weg naar de hemel, hoe hoog hij kan raken en nochtans geen genade hebben.
Een heilige kan dicht aan de hel komen en evenwel niet er in; de geveinsde kan opgetrokken worden langs de hemel en nooit daar een plaats krijgen.
De heilige kan bijna verloren gaan, en nochtans eeuwig zalig worden; de geveinsde kan bijna zalig worden, en nochtans absoluut verloren gaan.
Want een heilige op zijn slechtst, is werkelijk een gelovige; en de huichelaar op zijn best, is een loutere zondaar.
Eer ik kom tot een verhandeling van de leer, moet ik drie dingen vooraf laten gaan, welke van groot nut zijn tot bevestiging voor de zwakgelovigen, opdat zij door deze leer niet geschud, kleinmoedig gemaakt worden.
Ten eerste: er is niets in de leer, dat voor zwakke christenen tot aanstoot of ontmoediging dient. Het Evangelie spreekt deze dingen niet tot gewonde zielen, maar tot ontwaakte zondaars en belijders. Gelijk er niemand trager is dan zwakke gelovigen, om de beloften en vertroostingen van het Evangelie op zichzelf toe te passen, voor wie ze eigenlijk gesteld zijn; zo is er niemand gereder dan zij, om zich toe te passen de bedreigingen en strengheden des Woords, voor wie zij nooit gegeven zijn.
(....)
Het is het gebrek van de huichelaar, onder de toets en ontdekking des woords te zitten, en geen acht er op te slaan. En het is het gebrek van tere zielen, droevige besluiten over hun eigen staat te trekken uit dingen, die hen niet met al raken.'
'Een christen is een discipel van Jezus Christus, een die gelooft in Christus en Hem navolgt. Gelijk een die de leer der Arminianen omhelst, een Arminiaan genoemd wordt; en hij die 't gevoelen en de weg van Luther houdt, een Lutheraan genoemdt wordt, zo wordt hij die de leer van Jezus Christus omhelst, en houdt, en volgt, een christen genoemd (,...)
In een ruime betekenis worden allen die belijden dat Christus in het vlees gekomen is, christenen genoemd.
Maar in het Woord wordt het woord strikter en nauwer genomen. Het wordt alleen gebruikt om de echte discipelen en navolgers van Christus van anderen af te zonderen.
Het woord wordt in het gehele Nieuwe Testament maar in drie plaatsen gebruikt (Hand. 11:26; 1 Petr. 4:16; Hand. 26:28).
Maar indien, gelijk de apostel zegt, de prediking Christi der wereld een dwaasheid is, dan is het niet vreemd dat de discipelen van Christus dwazen voor de wereld zijn (1 Cor. 1:18). In een goede zin nochtans is het waar. Want de ganse godzaligheid is een verborgenheid (1 Tim. 3:16).
Een mens moet sterven, zal hij leven; hij moet ledig zijn, zal hij vol worden; hij moet verloren zijn, zal hij gevonden worden; hij moet niets hebben, die alle dingen deelachtig wil wezen; hij moet blind zijn, die verlichting wil hebben; hij moet gevonnist wezen, zal hij pardon verkrijgen; en zo moet hij ook een dwaas zijn, die een christen wil wezen. 'Indien iemand onder u wijs schijnt te zijn, dat hij dwaas worde, opdat hij wijs mag wezen'. Hij is een waar christen, die der werelds dwaas is, maar wijs tot zaligheid.
De leer, die ik zal voorstellen, is deze:
'Er zijn zeer velen in de wereld die bijna, en niet meer dan bijna christenen zijn; velen, die na aan de hemel zijn en nochtans niet nader; velen, die dicht bij de zaligheid zijn, en echter nooit de minste zaligheid genieten zullen; zij hebben de hemel in het gezicht, en nochtans zullen zij nooit een gezicht van God hebben.
Er zijn twee droevige uitdrukkingen in de Heilige Schrift, die ik niet voorbij kan of ik moet ze hier ter neder stellen.
De een raakt de ware rechtvaardige, de andere de schijnrechtvaardige.
Van de ware rechtvaardige wordt gezegd, dat hij nauwelijks zalig wordt, en van de andere, dat hij bijna zalig wordt. 'Gij zijt niet ver van het Koninkrijk Gods'
(Mark. 12:34, 1 Petr. ":18).
De rechtvaardige kan nauwelijks zalig worden, dat is door vele smarten, hij zal naar de hemel gaan door vele droevige helleangsten.
De geveinsde zal met een bijna zalig worden, dat is: hij zal naar de hel gaan door veel schone hoop van de hemel.
Twee dingen van gans ernstige overdenking ontstaan hieruit. Het ene is: hoe dikwijls een gelovige zich kan misgrijpen, hoe laag hij kan vallen en nochtans ware genade hebben. Het andere is: hoe ver een geveinsde kan gaan in de weg naar de hemel, hoe hoog hij kan raken en nochtans geen genade hebben.
Een heilige kan dicht aan de hel komen en evenwel niet er in; de geveinsde kan opgetrokken worden langs de hemel en nooit daar een plaats krijgen.
De heilige kan bijna verloren gaan, en nochtans eeuwig zalig worden; de geveinsde kan bijna zalig worden, en nochtans absoluut verloren gaan.
Want een heilige op zijn slechtst, is werkelijk een gelovige; en de huichelaar op zijn best, is een loutere zondaar.
Eer ik kom tot een verhandeling van de leer, moet ik drie dingen vooraf laten gaan, welke van groot nut zijn tot bevestiging voor de zwakgelovigen, opdat zij door deze leer niet geschud, kleinmoedig gemaakt worden.
Ten eerste: er is niets in de leer, dat voor zwakke christenen tot aanstoot of ontmoediging dient. Het Evangelie spreekt deze dingen niet tot gewonde zielen, maar tot ontwaakte zondaars en belijders. Gelijk er niemand trager is dan zwakke gelovigen, om de beloften en vertroostingen van het Evangelie op zichzelf toe te passen, voor wie ze eigenlijk gesteld zijn; zo is er niemand gereder dan zij, om zich toe te passen de bedreigingen en strengheden des Woords, voor wie zij nooit gegeven zijn.
(....)
Het is het gebrek van de huichelaar, onder de toets en ontdekking des woords te zitten, en geen acht er op te slaan. En het is het gebrek van tere zielen, droevige besluiten over hun eigen staat te trekken uit dingen, die hen niet met al raken.'
De halve waarheid is funester dan de onjuistheid (E. von Feuchtersieben)
-
MarthaMartha
- Berichten: 13043
- Lid geworden op: 21 nov 2007, 21:04
- Locatie: Linquenda
Re: Dat lieve zoete recht
@ Albion: dat stukje maakt nieuwsgierig naar de rest van de verhandeling.
twee vragen: 1. wie is de oudvader? Het klinkt namelijk niet als echt oudvader, meer iemand van nog niet al te lang geleden. Hierin kan ik me vergissen doordat het stukjes zijn uit een hele verhandeling. 2. met welke bedoeling plaats je dit citaat in dit topic? wat wil het volgens jou zeggen over het recht? Het gaat om twee uitersten hier, heel duidelijk, maar volgens mij niet over hoe te staan t.o.v. het recht, maar wellicht las jij dat er wel in?
twee vragen: 1. wie is de oudvader? Het klinkt namelijk niet als echt oudvader, meer iemand van nog niet al te lang geleden. Hierin kan ik me vergissen doordat het stukjes zijn uit een hele verhandeling. 2. met welke bedoeling plaats je dit citaat in dit topic? wat wil het volgens jou zeggen over het recht? Het gaat om twee uitersten hier, heel duidelijk, maar volgens mij niet over hoe te staan t.o.v. het recht, maar wellicht las jij dat er wel in?
Als de moed je in de schoenen zinkt, ga dan eens op je kop staan!
Re: Dat lieve zoete recht
MarthaMartha schreef:@ Albion: dat stukje maakt nieuwsgierig naar de rest van de verhandeling.
twee vragen: 1. wie is de oudvader? Het klinkt namelijk niet als echt oudvader, meer iemand van nog niet al te lang geleden. Hierin kan ik me vergissen doordat het stukjes zijn uit een hele verhandeling. 2. met welke bedoeling plaats je dit citaat in dit topic? wat wil het volgens jou zeggen over het recht? Het gaat om twee uitersten hier, heel duidelijk, maar volgens mij niet over hoe te staan t.o.v. het recht, maar wellicht las jij dat er wel in?
het ging over de gemene en algemene genade en vooral in dit boekje wordt dit zeer duidelijk aangegeven. Ik stuur je een pb, want anders krijg ik een berichtje van: ....daar komt ze weer met...
De halve waarheid is funester dan de onjuistheid (E. von Feuchtersieben)
Re: Dat lieve zoete recht
Misschien komt de term "lieve zoete recht" van een verkeerde interpretatie van Lev. 26:43:
Als het land om hunnentwil zal verlaten zijn geweest en aan zijn sabbatten een welgevallen gehad hebben, wanneer het om hunnentwil verwoest was, en zij aan de straf hunner ongerechtigheid een welgevallen zullen gehad hebben; daarom, en omdat zij Mijn rechten hadden verworpen en hun ziel van Mijn inzettingen gewalgd had.
Het woord "welgevallen" heeft namelijk 2 betekenissen: "goedvinden, accepteren" en "een genoegen hebben in".
In het oorspronkelijke gaat het om de eerste betekenis.
Als het land om hunnentwil zal verlaten zijn geweest en aan zijn sabbatten een welgevallen gehad hebben, wanneer het om hunnentwil verwoest was, en zij aan de straf hunner ongerechtigheid een welgevallen zullen gehad hebben; daarom, en omdat zij Mijn rechten hadden verworpen en hun ziel van Mijn inzettingen gewalgd had.
Het woord "welgevallen" heeft namelijk 2 betekenissen: "goedvinden, accepteren" en "een genoegen hebben in".
In het oorspronkelijke gaat het om de eerste betekenis.
Re: Dat lieve zoete recht
Beste albion, ik maak uitsluitend bezwaar tegen de terminologie, niet tegen de invulling van de begrippen.albion schreef:MarthaMartha schreef:@ Albion: dat stukje maakt nieuwsgierig naar de rest van de verhandeling.
twee vragen: 1. wie is de oudvader? Het klinkt namelijk niet als echt oudvader, meer iemand van nog niet al te lang geleden. Hierin kan ik me vergissen doordat het stukjes zijn uit een hele verhandeling. 2. met welke bedoeling plaats je dit citaat in dit topic? wat wil het volgens jou zeggen over het recht? Het gaat om twee uitersten hier, heel duidelijk, maar volgens mij niet over hoe te staan t.o.v. het recht, maar wellicht las jij dat er wel in?
het ging over de gemene en algemene genade en vooral in dit boekje wordt dit zeer duidelijk aangegeven. Ik stuur je een pb, want anders krijg ik een berichtje van: ....daar komt ze weer met...
Re: Dat lieve zoete recht
beste afgewezen, ik geloof vast dat gemene genade toch iets heel anders is dan algemene genade.Afgewezen schreef:Beste albion, ik maak uitsluitend bezwaar tegen de terminologie, niet tegen de invulling van de begrippen.albion schreef:MarthaMartha schreef:@ Albion: dat stukje maakt nieuwsgierig naar de rest van de verhandeling.
twee vragen: 1. wie is de oudvader? Het klinkt namelijk niet als echt oudvader, meer iemand van nog niet al te lang geleden. Hierin kan ik me vergissen doordat het stukjes zijn uit een hele verhandeling. 2. met welke bedoeling plaats je dit citaat in dit topic? wat wil het volgens jou zeggen over het recht? Het gaat om twee uitersten hier, heel duidelijk, maar volgens mij niet over hoe te staan t.o.v. het recht, maar wellicht las jij dat er wel in?
het ging over de gemene en algemene genade en vooral in dit boekje wordt dit zeer duidelijk aangegeven. Ik stuur je een pb, want anders krijg ik een berichtje van: ....daar komt ze weer met...
De halve waarheid is funester dan de onjuistheid (E. von Feuchtersieben)
Re: Dat lieve zoete recht
Albion, ik maak bezwaar tegen de terminologie. Dan vind ik dit een wat flauwe, inhoudsloze reactie.albion schreef:beste afgewezen, ik geloof vast dat gemene genade toch iets heel anders is dan algemene genade.Afgewezen schreef:Beste albion, ik maak uitsluitend bezwaar tegen de terminologie, niet tegen de invulling van de begrippen.
Re: Dat lieve zoete recht
Afgewezen,Afgewezen schreef:Albion, ik maak bezwaar tegen de terminologie. Dan vind ik dit een wat flauwe, inhoudsloze reactie.albion schreef:beste afgewezen, ik geloof vast dat gemene genade toch iets heel anders is dan algemene genade.Afgewezen schreef:Beste albion, ik maak uitsluitend bezwaar tegen de terminologie, niet tegen de invulling van de begrippen.
Ik begrijp best wat je bedoelt. Maar ik vind jouw reactie flauw. Inmiddels is duidelijk dat er meerderen zijn geweest die gemene en algemene genade onderscheiden. Dat jou dat op woordniveau onwelgevallig is, is inmiddels duidelijk, maar blijf daar niet op hameren en accepteer gewoon dat er mensen zijn die wel het onderscheid maken. Niet onbelangrijk overigens.
