OnlangsVDB-23 schreef: Ds. Pauwe heeft onlangs in een preek zeer zuiver mogen spreken over het vaste fundament van de Kerke Gods. In navolging van Luther en Kohlbrugge bracht deze man Gods de volle raad Gods. Namelijk de bediening van de wet in het kader van Galaten 2:19, en de zielsopenbaring van Christus als het einde der wet.
Op een bandje!Mister schreef:OnlangsVDB-23 schreef: Ds. Pauwe heeft onlangs in een preek zeer zuiver mogen spreken over het vaste fundament van de Kerke Gods. In navolging van Luther en Kohlbrugge bracht deze man Gods de volle raad Gods. Namelijk de bediening van de wet in het kader van Galaten 2:19, en de zielsopenbaring van Christus als het einde der wet.
Voor zover ik weet is de man al meer dan 50 jaar uit de tijd.
Het gekke is alleen dat de prediking van het Evangelie geen enkele rol speelt. En we belijden toch echt dat dat het enige middel is waardoor de Geest wil werken.Zonderling schreef:Wat een treffend getuigenis !!VDB-23 schreef:Beste Caprice,
Hartelijk dank voor je vraag!
De Heere heeft mij 6 jaar geleden getrokken vanuit de duisternis tot Zijn wonderbaar licht. Daarvoor had ik wel allerlei gedachten en voorstellingen gemaakt van het bekeerd worden. Als Hij mij zou willen aannemen als Zijn kind, dan zou het wel zo en zo gaan. Maar nee! Het ging gans anders dan dat ik mij ooit voor heb kunnen stellen. Wat de Heere uitwerkte in en aan mijn verloren ziel, en wat ik daar onderging en gevoelde was zo overweldigend, dat het met menselijke woorden niet is te beschrijven. De vrije gunst van de genade Gods in Christus laat zich slechts omschrijven in stille aanbidding met een onbevattelijke rust en vrede van ongekende hoogte. Op dat éne overgetelijke moment toonde God mij in een ogenblik mijn gehele leven, als in een sneltreinvaart ging mij ganse leven als in een flits aan mij voorbij. Mijn totale levensloop was een grote opeenstapeling van zonde en ongerechtigheid. De geestelijkheid van de Wet toonde mij dat ik geheel in zonden geboren was, en daarom geheel verwerpelijk. Toen heb ik het uitgeroepen dat ik uit de werken der wet nooit meer gerechtvaardigd kon worden. Die overtuigingen ging gepaard met ongekende droefheid, dat ik op de grond ben gevallen van smart. Golven van overweldigende smart gingen over mijn ziel heen, die droefheid kan ik nooit verklaren met menselijke woorden. Mijn hart brak in stukken, mijn kleren waren doordrenkt van tranen. Welk een gruwelijk monster was ik, en welk een goeddoend God was Hij. Ik zou mij hebben dood geweend als Christus niet overgekomen was in de belofte van het Evangelie. Ik was op dat moment stervende en vlak nabij de dood, zo scheen het echt te zijn. Zalig worden kon niet meer, want mijn gehele leven getuigde tegen mij. Verloren was het, het kon niet meer, wachtend op de voltrekking van het vonnis menend dat mijn laatste uurtje geslagen was.
Maar daar mocht en kon ik nog één noodschreeuw naar Boven doen, uitroepende: “Heere”! En daar kwam Hij, de Christus met zulk een kracht en heerlijkheid over in de belofte van het Evangelie. Een onbevattelijke en levendmakende kracht bezette mijn ganse ziel. Al mijn zonden werden in een ogenblik weggeveegd als in een zee van eeuwige vergetelheid, en toen ik mijn ogen opende waren al mijn tranen van mijn ogen afgewist. Ik heb toen uitgeroepen: Waar zijn mijn zonden gebleven? Ik begon ijverig te zoeken en te graven in mijn geweten op zoek naar mijn zonden, maar ze waren allen weg. Een onbevattelijke rust en vrede daalde voortdurend in mijn geweten. Een onzichtbare vreugdeolie stroomde door mijn ganse ziel. Ik werd overgoten met een Hemelse vreugde in mijn geestelijke wonden.
Ik keek naar mijn handen, naar mijn voeten en zag dat alles nieuw geworden was. Die week heb ik voor het eerst de vogels horen fluiten, en het was alsof ik de engelen Gods hoorde zingen in de velden van Efratha.
Ja, de wedergeboorte is een onbevattelijke en ingrijpende daad, dat ik er iedere dag nog aan denk wat daar gebeurd is. Geen leed zal dat ooit uit mijn geheugen wissen!
VDB
Iemand die in 1956 overleden is, kan niet onlangs nog gesproken hebben.VDB-23 schreef:Op een bandje!Mister schreef:OnlangsVDB-23 schreef: Ds. Pauwe heeft onlangs in een preek zeer zuiver mogen spreken over het vaste fundament van de Kerke Gods. In navolging van Luther en Kohlbrugge bracht deze man Gods de volle raad Gods. Namelijk de bediening van de wet in het kader van Galaten 2:19, en de zielsopenbaring van Christus als het einde der wet.
Voor zover ik weet is de man al meer dan 50 jaar uit de tijd.
Jo-Ann schreef:Gevraagd:
- een schaartje
- een bannetje
- een slotje
ik hoop dat voor die tijd het schaartje komt....Oude-Waarheid schreef:En moeten we zo de Zondag in??
Niet alleen een schaartje, maar veel meer een slot.MarthaMartha schreef:ik hoop dat voor die tijd het schaartje komt....Oude-Waarheid schreef:En moeten we zo de Zondag in??
