De vergeving der zonden het vaste fundament van de Kerke God

[Afgewezen]

Ik weet niet wat jij onder "extreme en heftige geloofservaringen" verstaat, maar het gaat toch om het zien "op Christus, Die aan Gods gerechtigheid genoeg gedaan heeft", zoals je zelf stelt? Dat is toch de rechtvaardigmaking. Want wie zó op Christus ziet, is rein in Gods ogen.
Maar dat ervaar je toch? Dat is toch niet extreem en heftig?

Natuurlijk ervaar je dat! Alleen, als het goed is ervaar je dan vanuit die diepe schuld ook de liefelijke boodschap dat er een Zaligmaker is, die nu zo'n verdorven zondaar wil redden. Wie dat wonder heeft meegemaakt, kán toch niet spreken over de rechtvaardigmaking zónder te spreken over Christus, zonder Zijn wonderlijke liefde te noemen?

Dat gebeurt ook niet. Nergens wordt hier een rechtvaardigmaking verdedigd los van Christus. Deze beschuldiging is op zijn zachtst gezegd 'flauw' te noemen, te meer daar het nodig kan zijn een bepaald stuk extra aandacht te geven. Daar is echt niets mis mee. Dat gebeurt in de belijdenisgeschriften ook regelmatig.

[jvdg]

Jammer, je hebt me niet begrepen.
Dat smeken om Genade en barmhartigheid is toch niet raar als een mens aan zichzelf ontdekt is?
Dat smeken houdt juist het vragen om vergeving van de zonden in.
Dat is geen uitruilen, dat is met eerbied gesproken onderhandelen met Hem, die alleen kan geven wat een ontdekte zondaar verlangt: Verzoening etc., maar nooit zonder Christus.

Verzoening door voldoening wordt dan levende realiteit.

Tot slot wil ik opmerken: Zalig zijn de eenvoudigen van geest........

Natuurlijk is het niet 'raar' om te smeken om genade en barmhartigheid. Alsof ik dat ooit gezegd zou hebben.
Maar het smeken om genade is niet de vergeving der zonden zelf. En ik krijg de indruk dat dat bij sommigen wel eens wat in elkaar 'overloopt' en je volgens hen de vergeving der zonden niet hoeft te ervaren. Dat bedoel ik met 'uitruilen'.

Oké, dat snap ik en ben het met je eens.
Anders zou het smeken om barmhartigheid gelijk staan aan de Verzoening.
En dat heb ik uiteraard niet bedoeld.

Ik hou onverkort vast aan de souvereiniteit van God.
En tegelijkertijd zeg ik, in navolging van Gods Woord: Bij Hem is vergeving!

[VDB-23]

De levende Kerk kan getuigen in en langs welke weg Christus hun geschonken is, en hoe zij in Christus als een goddeloze gerechtvaardigd zijn. Zij zijn in een punt des tijds geroepen, gerechtvaardigd en verheerlijkt. Herstelt in de gemeenschap met een drie-enige God, teruggezet in het Paradijs, alsof zij nooit één zonde gehad of gedaan hadden. Zij hebben vrede gevonden, omdat hen die Vrede Gods die alle verstand te boven gaat geschonken is, als vrucht op de rechtvaardigmaking. Daarom spreken de DL 3-4:12 ook over een zeer zoete werking, en tegelijk een onwederstandelijke, Goddelijke en bovennatuurlijke kracht, die niet geringer is dan de scheppingskracht of de opwekking der doden.

De overplanting Gods in het uur der wedergeboorte in een ingrijpende daad, waarbij de ziel door Christus vrij- en zalig gesproken wordt. - psalm 32: Welzalig hij wiens zonden zijn vergeven, die van de straf voor eeuwig is ontheven. - Dat gaat niet buiten de mens om. Velen, ik zeg het met smart in mijn hart, houden er een veronderstelde wedergeboorte op naar, waar niks van de vergeving der zonden en de vrede Gods gesmaakt wordt.

[caprice]

Beste VDB-23,

Een vraag is nog blijven liggen, zou u er wat van kunnen verklaren?
Mijn vraag is of u kunt verklaren hoe een mens zich dan wel als een gans goddeloze ziet, en hoe hij daartoe komt om Die God aan te roepen.

[Wilhelm]

De levende Kerk kan getuigen in en langs welke weg Christus hun geschonken is, en hoe zij in Christus als een goddeloze gerechtvaardigd zijn. Zij zijn in een punt des tijds geroepen, gerechtvaardigd en verheerlijkt. Herstelt in de gemeenschap met een drie-enige God, teruggezet in het Paradijs, alsof zij nooit één zonde gehad of gedaan hadden. Zij hebben vrede gevonden, omdat hen die Vrede Gods die alle verstand te boven gaat geschonken is, als vrucht op de rechtvaardigmaking. Daarom spreken de DL 3-4:12 ook over een zeer zoete werking, en tegelijk een onwederstandelijke, Goddelijke en bovennatuurlijke kracht, die niet geringer is dan de scheppingskracht of de opwekking der doden.

De overplanting Gods in het uur der wedergeboorte in een ingrijpende daad, waarbij de ziel door Christus vrij- en zalig gesproken wordt. - psalm 32: Welzalig hij wiens zonden zijn vergeven, die van de straf voor eeuwig is ontheven. - Dat gaat niet buiten de mens om. Velen, ik zeg het met smart in mijn hart, houden er een veronderstelde wedergeboorte op naar, waar niks van de vergeving der zonden en de vrede Gods gesmaakt wordt.

VDB, het is allemaal mooi, in prachtige plechtige taal, maar hoe komt het nu dat ik zo weinig liefde in je postings proef ? En , gaat het je nu om de meegemaakte bevinding , of gaat het nu om het wonder , dat Christus Zich heeft geopenbaard en dat je mag weten in Hem geborgen te wezen ?

[VDB-23]

Beste VDB-23,

Een vraag is nog blijven liggen, zou u er wat van kunnen verklaren?
Mijn vraag is of u kunt verklaren hoe een mens zich dan wel als een gans goddeloze ziet, en hoe hij daartoe komt om Die God aan te roepen.

Dag,

Gods Woord is daar zeer duidelijk over. Galaten 2:19, daar staat: "Ik ben door de wet der wet gestorven, opdat ik Gode leven zou." In Romeinen 7 spreekt de Apostel Paulus over de wet, als zijnde de eerste man waar wij allen van nature mee getrouwd zijn. Van nature zijn wij allen met deze man getrouwd, omdat we krachtens de val in Adam onder het verbroken werkverbond worden geboren. Wanneer is het geoorloofd voor de vrouw om met een tweede man te trouwen? Dat is slechts geoorloofd wanneer haar eerste man gestorven is. Zo is het ook geestelijk! Christus trouwt pas met Zijn Bruidskerk, wanneer zij aan haar eerste man gestorven is, en niet eerder. De bediening des doods, d.m.v. de wet gaat dus altijd aan de wedergeboorte vooraf, want Christus trouwt Zijn Bruid pas wanneer zij aan haar eerste man gestorven is, dat is de wet. Daarom zegt de grote Apostel Paulus in Galaten 2:19: "Ik ben door de wet der wet gestorven, opdat ik Gode leven zou. Hij was gestorven aan die eerste man, verloren gegaan onder het recht, en toen heeft Christus Zichzelf geopenbaard in aan aan zijn verloren ziel als het einde der wet. Want het einde der wet is Christus, tot rechtvaardigheid, een iegelijk die gelooft. Zie ook het verband met Johannes 16:8, daar staat geschreven: En wanneer Die zal gekomen zijn, die zal de wereld overtuigen van zonde gerechtigheid en oordeel. Van zonde omdat ze IN MIJ (CHRISTUS) NIET GELOVEN. En een ziel die niet in Christus gelooft, is niet gerechtvaardigd, nniet verzoend en niet wedergeboren.

Is het zo wat duidelijker geworden?

Met vriendelijke groet,

VDB

[caprice]

Beste BVD-23,

Bedankt voor de uiteenzetting. Het is inderdaad wat duidelijker geworden.
Hebt u zelf ook wat kennis mogen verkrijgen aan deze niet geringe zaken? Daar zat ik zo over te denken, aangezien u deze zaken hier zo voorstelt op het forum. Of waar is anders de lust en begeerte daartoe ontstaan? Wellicht hebt u daar ook wat vrijmoedigheid over om daaromtrent wat van mede te delen, kon en mocht het zijn tot nut van uw naasten, maar bovenal tot Gods eer.

Met vriendelijke groet,

caprice

[jvdg]

Beste BVD-23,

Bedankt voor de uiteenzetting. Het is inderdaad wat duidelijker geworden.
Hebt u zelf ook wat kennis mogen verkrijgen aan deze niet geringe zaken? Daar zat ik zo over te denken, aangezien u deze zaken hier zo voorstelt op het forum. Of waar is anders de lust en begeerte daartoe ontstaan? Wellicht hebt u daar ook wat vrijmoedigheid over om daaromtrent wat van mede te delen, kon en mocht het zijn tot nut van uw naasten, maar bovenal tot Gods eer.

Met vriendelijke groet,

caprice

Ik wil me volgaarne aansluiten bij deze liefdevolle vraag van Caprice.
Het gaat tenslotte niet om het citeren van oudvaders, teksten of bevindingen, maar om de grote vraag: Hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God.

Vetel ons daarover tot jaloersmaking.........

[VDB-23]

Beste Caprice,

Hartelijk dank voor je vraag!

De Heere heeft mij 6 jaar geleden getrokken vanuit de duisternis tot Zijn wonderbaar licht. Daarvoor had ik wel allerlei gedachten en voorstellingen gemaakt van het bekeerd worden. Als Hij mij zou willen aannemen als Zijn kind, dan zou het wel zo en zo gaan. Maar nee! Het ging gans anders dan dat ik mij ooit voor heb kunnen stellen. Wat de Heere uitwerkte in en aan mijn verloren ziel, en wat ik daar onderging en gevoelde was zo overweldigend, dat het met menselijke woorden niet is te beschrijven. De vrije gunst van de genade Gods in Chirstus laat zich slechts omschrijven in stille aanbidding met een onbevattelijke rust en vrede van ongekende hoogte. Op dat éne overgetelijke moment toonde God mij in een ogenblik mijn gehele leven, als in een sneltreinvaart ging mij ganse leven als in een flits aan mij voorbij. Mijn totale levensloop was een grote opeenstapeling van zonde en ongerechtigheid. De geestelijkheid van de Wet toonde mij dat ik geheel in zonden geboren was, en daarom geheel verwerpelijk. Toen heb ik het uigeroepen dat ik uit de werken der wet nooit meer gerechtvaardigd kon worden. Die overtuigingen ging gepaard met ongekende droefheid, dat ik op de grond ben gevallen van smart. Golven van overweldigende smart gingen over mijn ziel heen, die droefheid kan ik nooit verklaren met menselijke woorden. Mijn hart brak in stukken, mijn kleren waren doordrenkt van tranen. Welk een gruwelijk monster was ik, en welk een goedoend God was Hij. Ik zou mij hebben dood geweend als Christus niet overgekomen was in de belofte van het Evangelie. Ik was op dat moment stervende en vlak nabij de dood, zo scheen het echt te zijn. Zalig worden kon niet meer, want mijn gehele leven getuigde tegen mij. Verloren was het, het kon niet meer, wachtend op de voltrekking van het vonnis menend dat mijn laatste uurtje geslagen was.
Maar daar mocht en kon ik nog één noodschreeuw naar Boven doen, uitroepende: “Heere”! En daar kwam Hij, de Christus met zulk een kracht en heerlijkheid over in de belofte van het Evangelie. Een onbevattelijke en levendmakende kracht bezette mijn ganse ziel. Al mijn zonden werden in een ogenblik weggeveegd als in een zee van eeuwige vergetelheid, en toen ik mijn ogen opende waren al mijn tranen van mijn ogen afgewist. Ik heb toen uitgeroepen: Waar zijn mijn zonden gebleven? Ik begon ijverig te zoeken en te graven in mijn geweten op zoek naar mijn zonden, maar ze waren allen weg. Een onbevattelijke rust en vrede daalde voortdurend in mijn geweten. Een onzichtbare vreugdeolie stroomde door mijn ganse ziel. Ik werd overgoten met een Hemelse vreugde in mijn geestelijke wonden.
Ik keek naar mijn handen, naar mijn voeten en zag dat alles nieuw geworden was. Die week heb ik voor het eerst de vogels horen fluiten, en het was alsof ik de engelen Gods hoorde zingen in de velden van Efratha.
Ja, de wedergeboorte is een onbevattelijke en ingrijpende daad, dat ik er iedere dag nog aan denk wat daar gebeurd is. Geen leed zal dat ooit uit mijn geheugen wissen!

VDB

[Gian]

DJK heeft op zijn site refoforum doorgelinkt. Zo komen liefhebbers van de aloude beproefde waarheid hier terecht.

[jvdg]

Beste Caprice,

Hartelijk dank voor je vraag!

De Heere heeft mij 6 jaar geleden getrokken vanuit de duisternis tot Zijn wonderbaar licht. Daarvoor had ik wel allerlei gedachten en voorstellingen gemaakt van het bekeerd worden. Als Hij mij zou willen aannemen als Zijn kind, dan zou het wel zo en zo gaan. Maar nee! Het ging gans anders dan dat ik mij ooit voor heb kunnen stellen. Wat de Heere uitwerkte in en aan mijn verloren ziel, en wat ik daar onderging en gevoelde was zo overweldigend, dat het met menselijke woorden niet is te beschrijven. De vrije gunst van de genade Gods in Chirstus laat zich slechts omschrijven in stille aanbidding met een onbevattelijke rust en vrede van ongekende hoogte. Op dat éne overgetelijke moment toonde God mij in een ogenblik mijn gehele leven, als in een sneltreinvaart ging mij ganse leven als in een flits aan mij voorbij. Mijn totale levensloop was een grote opeenstapeling van zonde en ongerechtigheid. De geestelijkheid van de Wet toonde mij dat ik geheel in zonden geboren was, en daarom geheel verwerpelijk. Toen heb ik het uigeroepen dat ik uit de werken der wet nooit meer gerechtvaardigd kon worden. Die overtuigingen ging gepaard met ongekende droefheid, dat ik op de grond ben gevallen van smart. Golven van overweldigende smart gingen over mijn ziel heen, die droefheid kan ik nooit verklaren met menselijke woorden. Mijn hart brak in stukken, mijn kleren waren doordrenkt van tranen. Welk een gruwelijk monster was ik, en welk een goedoend God was Hij. Ik zou mij hebben dood geweend als Christus niet overgekomen was in de belofte van het Evangelie. Ik was op dat moment stervende en vlak nabij de dood, zo scheen het echt te zijn. Zalig worden kon niet meer, want mijn gehele leven getuigde tegen mij. Verloren was het, het kon niet meer, wachtend op de voltrekking van het vonnis menend dat mijn laatste uurtje geslagen was.
Maar daar mocht en kon ik nog één noodschreeuw naar Boven doen, uitroepende: “Heere”! En daar kwam Hij, de Christus met zulk een kracht en heerlijkheid over in de belofte van het Evangelie. Een onbevattelijke en levendmakende kracht bezette mijn ganse ziel. Al mijn zonden werden in een ogenblik weggeveegd als in een zee van eeuwige vergetelheid, en toen ik mijn ogen opende waren al mijn tranen van mijn ogen afgewist. Ik heb toen uitgeroepen: Waar zijn mijn zonden gebleven? Ik begon ijverig te zoeken en te graven in mijn geweten op zoek naar mijn zonden, maar ze waren allen weg. Een onbevattelijke rust en vrede daalde voortdurend in mijn geweten. Een onzichtbare vreugdeolie stroomde door mijn ganse ziel. Ik werd overgoten met een Hemelse vreugde in mijn geestelijke wonden.
Ik keek naar mijn handen, naar mijn voeten en zag dat alles nieuw geworden was. Die week heb ik voor het eerst de vogels horen fluiten, en het was alsof ik de engelen Gods hoorde zingen in de velden van Efratha.
Ja, de wedergeboorte is een onbevattelijke en ingrijpende daad, dat ik er iedere dag nog aan denk wat daar gebeurd is. Geen leed zal dat ooit uit mijn geheugen wissen!

VDB

Ik kan heel ver met je meegaan, VDB, maar kun je nog toelichten hoe de Zaligmaker aan Zijn eer komt?
Daar gaat het toch om, ja en meer, we hebben gezondigd tegen God, waar die Zaligmaker alleen maar kan bemiddelen op grond van Zijn kruisverdienste

Ik leg geen valstrik, maar ik vraag me echt af of je, met eerbied gesproken, bent teruggebracht in het Hart van God de Vader.

[Bert Mulder]

DJK heeft op zijn site refoforum doorgelinkt. Zo komen liefhebbers van de aloude beproefde waarheid hier terecht.

Omdat ze menen dat u en ik de aloude beproefte waarheid leren?

En niet het zuurdesem van de remonstrantie?

(zelfspot mag wel!)

[JolandaOudshoorn]

Ik zou in deze nogmaals aanraden om het boek te lezen: Jezus zien en ervaren van J Piper
Het draait alles om Hem!
Niet om onze vergeving van zonde, niet om onze verlossing
zij zijn slechts een middel (en geen doel) om intens van Zijn Heerlijkheid te genieten!

[Bert Mulder]

Ik zou in deze nogmaals aanraden om het boek te lezen: Jezus zien en ervaren van J Piper
Het draait alles om Hem!
Niet om onze vergeving van zonde, niet om onze verlossing
zij zijn slechts een middel (en geen doel) om intens van Zijn Heerlijkheid te genieten!

En misschien kunnen ze ook wat van de aloude gereformeerde leer opsteken door de 'Institutie' van Calvijn te lezen?

Of de Acta van de Dortse synode even doornemen?

[JolandaOudshoorn]

Ik zou in deze nogmaals aanraden om het boek te lezen: Jezus zien en ervaren van J Piper
Het draait alles om Hem!
Niet om onze vergeving van zonde, niet om onze verlossing
zij zijn slechts een middel (en geen doel) om intens van Zijn Heerlijkheid te genieten!

En misschien kunnen ze ook wat van de aloude gereformeerde leer opsteken door de 'Institutie' van Calvijn te lezen?

Of de Acta van de Dortse synode even doornemen?

daarom is de titel van dit topic niet juist: Christus (en Hij alleen) is het vaste fundament!!
en over Hem raak je nooit uitgesproken, ben je nooit klaar met Hem te eren en te prijzen, raak je nooit uitbewonderd.
Daar hebben wij een eeuwigheid voor nodig!
en dat wil Hij ons ook al geven!

Uit Hem en tot Hem en door Hem zijn alle dingen....