Gedichten

[caballero]

je staad er soms van te kijken hoeveel mensen nog steets moeite hebben met een d of een t aan het eint van een woort

[Jongere]

[judith]

je staad er soms van te kijken hoeveel mensen nog steets moeite hebben met een d of een t aan het eint van een woort

Ik heb er igg een hoop moeite mee...

[Wilma van den Berg]

bedankt voor de correctie
taalfouten in een gedicht kan natuurlijk niet

op een verkeersbord wél?

Waar is dat??????????

[albion]

bedankt voor de correctie
taalfouten in een gedicht kan natuurlijk niet

op een verkeersbord wél?

Waar is dat??????????

In Rijssen dorpsplein rijssen - holten

[Rens]

Dit heb ik in 2006 geschreven, en er ligt mijn héle leven en wezen in verweven........

==

De Levensherfst

De dageraad van het leven,
Gedrenkt in angst en bloed,
Brak aan, verwondering was verweven
Het leven, het vergde zoveel moed

Voorzichtig brak de lente aan
Het leven ontbotte aan de kale takken
Hoezeer ontbeerde ik de warmte, de maan
Was kil, de zon kon het niet uitvlakken

Binnen, tussen wat veilige muren moesten zijn
Alleen, temidden van velen,
Onderhevig aan giftig venijn
Dat ik met niemand kon delen

Aan het ontluiken van de zomer
De mooiste tijd van het leven
Was ik nog immer een dromer
Van wat het leven had kunnen geven

De zomer duurde te lang in mijn ogen
Veel waar ik in mijn hoop op koerste
Werd ik telkenmale in bedrogen
Mijn levenshoop omfloerste

Nu, in de aanvang van de herfstdagen
Nadat al mijn levensdromen allang zijn vervlogen
Is er het veelvuldig vragen
God, mijn God, wees met mij bewogen.

Met mijn levensliefde aan mijn zijde
Die ik eens ten huwelijk vroeg
Weten wij beide:
Uw genade is ons genoeg.


Rens, juni 2006

[henriët]

t volgende gedicht kwam ik tegen op internet, vond m wel mooi..

Terugval
Steeds meer begin ik het,
te merken door de dingen die gebeuren,
te voelen door de woorden die gesproken worden:
ik sta voor een terugval in de geschiedenis.

Heb ik niet genoeg gehuild,
heb ik niet genoeg verloren,
niet genoeg geleden en geschreeuwd,
heb ik nog niet genoeg meegemaakt?

Heer, ik vraag U:
zit er een herhaling in Uw plan,
en was dit alles maar een voorproefje,
van wat nog komen gaat?

Ik ben te zwak, Heer,
om een herhaling te doorstaan,
maar als dit Uw plan is,
leid me dan, Heer, leid me.

© Erik Verhoef

[MariaW]

Alleen…

Verdriet,
tranen,
pijn.

Stil
zit ik hier
geen mens om me heen.

Alleen.

Zorgen om alles en iedereen,
niemand die op me let?
Niemand die ziet
het stil verdriet?

Even stil, de klok terug…
terug naar die onbezorgde tijd.
Toen was alles nog goed,
zo mooi, zo zorgeloos.

En nu…
weer verdriet
weer tranen
weer verdriet.
Iemand die me ziet?

Kom tot Mij
met je last en moeite en verdriet.
Ik ben het die jou ziet.

Je denkt dat Ik ver weg ben…
Nee toch niet.
Ik zie jou wel in je verdriet.

Kom tot Mij
Genade,
liefde
Onbegrip.

[henriët]

Alleen…

Verdriet,
tranen,
pijn.

Stil
zit ik hier
geen mens om me heen.

Alleen.

Zorgen om alles en iedereen,
niemand die op me let?
Niemand die ziet
het stil verdriet?

Even stil, de klok terug…
terug naar die onbezorgde tijd.
Toen was alles nog goed,
zo mooi, zo zorgeloos.

En nu…
weer verdriet
weer tranen
weer verdriet.
Iemand die me ziet?

Kom tot Mij
met je last en moeite en verdriet.
Ik ben het die jou ziet.

Je denkt dat Ik ver weg ben…
Nee toch niet.
Ik zie jou wel in je verdriet.

Kom tot Mij
Genade, liefde
Onbegrip.

Wat enorm 'mooi'.....

[judith]

Alleen…

Verdriet,
tranen,
pijn.

Stil
zit ik hier
geen mens om me heen.

Alleen.

Zorgen om alles en iedereen,
niemand die op me let?
Niemand die ziet
het stil verdriet?

Even stil, de klok terug…
terug naar die onbezorgde tijd.
Toen was alles nog goed,
zo mooi, zo zorgeloos.

En nu…
weer verdriet
weer tranen
weer verdriet.
Iemand die me ziet?

Kom tot Mij
met je last en moeite en verdriet.
Ik ben het die jou ziet.

Je denkt dat Ik ver weg ben…
Nee toch niet.
Ik zie jou wel in je verdriet.

Kom tot Mij
Genade,
liefde
Onbegrip.

Wat mooi.

[henriët]

nav een chat avond afgelopen week..

Ik ben Het

Ik ben het Licht der wereld,
en jullie zien Mij niet;

Ik ben de Weg,
en jullie volgen Mij niet;

Ik ben de Waarheid,
en jullie erkennen Mij niet;

Ik ben het Leven,
en jullie zoeken Mij niet;

Ik ben het Hoofd,
en jullie gehoorzamen Mij niet;

Ik ben jullie God,
en jullie aanbidden Mij niet;

Ik ben jullie Vriend,
en jullie waarderen Mij niet;

Als jullie ongelukkig zijn,
verwijt het Mij dan niet.
(bron internet)

[Meeting]

Begin nooit je dag met de scherven van gisteren.
Gisteren en alle vorige dagen en jaren zijn voorbij,
begraven in de tijd.
Je kunt er niets aan veranderen!

Waren er scherven?
Draag ze dan niet mee,
want ze zullen je dag na dag verwonden
tot je tenslotte niet meer leven kunt!

Er zijn scherven die je in Gods handen kwijt kunt,
en er zijn scherven die je helen moet door oprecht te vergeven.
Scherven die je met al de liefde van je hart niet helen kunt,
moet je laten liggen.

Begin je dag nooit met de scherven van gisteren.

Phil Bosmans

[Letstalk]

Ik ben een verwoed gedichtenverzamelaar. Onlangs kwam ik deze tegen die mij erg aansprak

Een gouden draad

Van ieder mensenleven
heeft God het patroon bedacht.
Waaraan hij werkt op dagen
of in de donkere nacht.
Er loopt door vele levens
een zuiver gouden draad:
De liefde voor Zijn kinderen
die nooit ten ondergaat.
Veel zwart is er van zonde
of van een groot verdriet.
Maar weet, dat je de gouden draad
Op zwart het beste ziet.
Ook zijn er kleine parels
van tranen overal.
Maar in Gods zonlicht schitteren
die zuiver als kristal.
Hij weeft ons aller leven
met liefde stuk voor stuk;
Heel onverwacht hecht God soms af,
maar nooit per ongeluk.
Als alles is geweven,
het kruis als middelpunt,
dan wordt ons in der eeuwigheid
Een blik erop gegund.

F. Schoot-v.Dam (dacht ik)

[williejj93]

@ Letstalk..

super mooi! vaak kun je gedichten toepassen op je eigen leven,
dat vind ik het mooie aan veel gedichten

[freek]

Ik ben een verwoed gedichtenverzamelaar. Onlangs kwam ik deze tegen die mij erg aansprak

Een gouden draad

Van ieder mensenleven
heeft God het patroon bedacht.
Waaraan hij werkt op dagen
of in de donkere nacht.
Er loopt door vele levens
een zuiver gouden draad:
De liefde voor Zijn kinderen
die nooit ten ondergaat.
Veel zwart is er van zonde
of van een groot verdriet.
Maar weet, dat je de gouden draad
Op zwart het beste ziet.
Ook zijn er kleine parels
van tranen overal.
Maar in Gods zonlicht schitteren
die zuiver als kristal.
Hij weeft ons aller leven
met liefde stuk voor stuk;
Heel onverwacht hecht God soms af,
maar nooit per ongeluk.
Als alles is geweven,
het kruis als middelpunt,
dan wordt ons in der eeuwigheid
Een blik erop gegund.

F. Schoot-v.Dam (dacht ik)

Franny van der Schoot heeft veel mooie, gevoelvolle gedichten geschreven. Ze is helaas onlangs overleden.