Als er in een gemeente openbare zonden zijn, kan er geen avondmaal gehouden worden. De juiste weg is dan om éérst de betreffende personen onder tucht te zetten, en om tijdens de tucht-periode (tot het moment van bekering of afsnijding) geen sacramenten te bedienen.Hoewel ik dat kan respecteren kan ik er geen begrip voor opbrengen.
Het censura a morem strekt zich tot niet alleen uit tot "visfraudeurs".
Ik denk dat in elke gemeente openbare zonden zijn.
Dat zou betekenen dat nergens het Heilig Avondmaal meer zou kunnen worden gehouden.
Het grote probleem is dat de tucht niet functioneert. Het wordt nauwelijks toegepast, en als het toegepast wordt, duurt het jaren totdat het komt tot afsnijding wanneer de persoon zich niet bekeerd.
Toch blijf ik pleiten voor een rigoreuze houding in deze (ook al besef ik dat de huidige handelswijze daar toch niet voor zal wijken). Wij kunnen niet tot een heilig God naderen, wanneer wij de zonden niet uit ons midden uitbannen. Het OT laat zien hoe snel Gods toorn ontbrand wanneer wij dit niet doen.
En wee de gemeente die openbare zonden ongestraft laat voortbestaan! Zij roept de toorn Gods over zich af. Als God de hele gemeenschap van Israël al zo zwaar straft omdat ze één verborgen dief in hun midden hadden, hoezeer zal hij niet de gemeente straffen die openbare zonde gedoogd?