Erasmiaan schreef:Ja, hij is daarin opgeschoven. Ik heb een prekenserie van zijn hand (saillant detail: uitgegeven bij uitgeverij De Rokende Vlaswiek) over het boek Ruth, van lang geleden
Nog saillanter: ik kwam pas een prekenboekje tegen van ds. P. de Vries, uitgegeven door de vlaswiek.
's-morgens: Ruth 3:16-18: Dat Ruth weer terugkeert bij schoonmoeder. Dat het voor haar een les om stil te moeten wachten op wat komen gaat(wie haar losser zal worden).
's-middags: Nahum 1:6b: en de rotsstenen worden van Hem vermorzeld(leespreek van wijlen Ds.W.C.Lamain)
's-avonds: vr 7 en 8 van HC: Waardoor de mens gevallen is. Een heel moeilijk stuk om over te preken vond onze dominee. Vooral het laatste gedeelte van vr 7 geloven veel mensen niet meer.
Psalm 84.
Vorige week in de voorbereidingsdienst over "welzalig is de mens wiens sterkte in U is, in wiens hart de gebaande wegen zijn".
Gisterenmorgen Heilig Avondmaal over "als zij door het dal der moerbeziebomen gaan stellen zij Hem tot een fontein, ook zal de regen hen rijkelijk overdekken".
Gisterenavond over "zij gaan van kracht tot kracht, een ieder van hen zal voor God verschijnen in Sion"
Het was zóóó overweldigend goed. Gisterenmorgen al, één ding heb ik van de Heere begeerd, dát zal ik zoeken. én: 1 dag in Uw voorhoven is beter dan 1000 elders. In het licht van die twee teksten stonden de nodigingen aan de tafel. En de tekst natuurlijk: in het tranendal van dit leven de Heere tot een Fontein stellen. Het was zo'n heerlijke boodschap.
En 's avonds zó bemoedigend: Een ieder van hen zal verschijnen in Sion, niemand zal gemist worden, is het hier van klacht tot klacht en tegelijk van kracht tot kracht, het gaat naar Sion. En daar zullen ze allemaal komen, geen één zal gemist worden. De beschrijving van dat Sion, en dan niet eens wat er wél is, want hoe zou je dat kunnen vertellen, maar alles wat er niet is: geen tranen, geen zonde, geen strijd, geen aanvechting, geen rouw, geen verdriet, geen jammerdal, geen afscheid, geen verzoeking, geen boos bestaan, allemaal niet. Maar God zal er zijn, de pelgrimsstaf verwisseld voor een palmtak, de klacht voor een jubel. Een lichte verdrukking, die haast voor bij is, nog éven maar.....
En zelfs dat manke schaapje, dat steeds wegdwaalde zal daar binnen, voor eeuwig binnen zijn.
Het was één grote jubel. Kome wat komt in dit leven, hoe de weg ook gaan zal, wat het brengen zal, maar straks zal ik Thuis zijn. Het is vrede.
Als de moed je in de schoenen zinkt, ga dan eens op je kop staan!
MarthaMartha schreef:Psalm 84.
Vorige week in de voorbereidingsdienst over "welzalig is de mens wiens sterkte in U is, in wiens hart de gebaande wegen zijn".
Gisterenmorgen Heilig Avondmaal over "als zij door het dal der moerbeziebomen gaan stellen zij Hem tot een fontein, ook zal de regen hen rijkelijk overdekken".
Gisterenavond over "zij gaan van kracht tot kracht, een ieder van hen zal voor God verschijnen in Sion"
Het was zóóó overweldigend goed. Gisterenmorgen al, één ding heb ik van de Heere begeerd, dát zal ik zoeken. én: 1 dag in Uw voorhoven is beter dan 1000 elders. In het licht van die twee teksten stonden de nodigingen aan de tafel. En de tekst natuurlijk: in het tranendal van dit leven de Heere tot een Fontein stellen. Het was zo'n heerlijke boodschap.
En 's avonds zó bemoedigend: Een ieder van hen zal verschijnen in Sion, niemand zal gemist worden, is het hier van klacht tot klacht en tegelijk van kracht tot kracht, het gaat naar Sion. En daar zullen ze allemaal komen, geen één zal gemist worden. De beschrijving van dat Sion, en dan niet eens wat er wél is, want hoe zou je dat kunnen vertellen, maar alles wat er niet is: geen tranen, geen zonde, geen strijd, geen aanvechting, geen rouw, geen verdriet, geen jammerdal, geen afscheid, geen verzoeking, geen boos bestaan, allemaal niet. Maar God zal er zijn, de pelgrimsstaf verwisseld voor een palmtak, de klacht voor een jubel. Een lichte verdrukking, die haast voor bij is, nog éven maar.....
En zelfs dat manke schaapje, dat steeds wegdwaalde zal daar binnen, voor eeuwig binnen zijn.
Het was één grote jubel. Kome wat komt in dit leven, hoe de weg ook gaan zal, wat het brengen zal, maar straks zal ik Thuis zijn. Het is vrede.
Bij ons ook één bijzondere preek gehoord.
Over de roep van Mozes bij het braambos.
God riep Mozes, maar..
Mozes durfde niet
Mozes Kon niet
Mozes wilde niet.
en God werd toornig
De predikant legde zo mooi de lijn naar de praktijk.
God roept ons, maar wij hebben alle reden om te weigeren.
Wij durven niet:
schaamte t.o. vrienden
bang om te slecht te zijn voor God
bang ons makkelijke leven te verliezen
Wij kunnen niet:
God moet het werken.
Wij kunnen onszelf niet bekeren
Wij willen niet:
Ten diepste allemaal uitkomend op onze onwil.
God wil ons de moed geven
God wil ons helpen bij wat wij niet kunnen.
Maar wij weigeren want we willen niet.
En God toornde...
Het was zo'n rijke les, maar ook een duidelijke spiegel.
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Nee, hoor. Mozes kreeg hulp van God: z'n oudste broer. Het slot van de preek is dus niet: God bleef boos. Maar: God stuurde de oudste Broeder. (Als je persé wilt vergeestelijken)
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Nee, hoor. Mozes kreeg hulp van God: z'n oudste broer. Het slot van de preek is dus niet: God bleef boos. Maar: God stuurde de oudste Broeder. (Als je persé wilt vergeestelijken)
jvdg schreef:
Jawel, Mozes verloor, God won........
Nee, hoor. Mozes kreeg hulp van God: z'n oudste broer. Het slot van de preek is dus niet: God bleef boos. Maar: God stuurde de oudste Broeder. (Als je persé wilt vergeestelijken)
Dus toch........
Kijk, met God toornde eindigde de preek niet...
Maar het sprak mij wel heel erg aan.
Wij hebben dezelfde smoezen als Mozes (ik vind dit eerlijk gezegd niet echt vergeestelijken)
En dan lees je dat God toornig werd en toen Aäron gaf.
God was het dus absoluut boos om de smoezen omdat Mozes het geloof miste
Dat trof mij gewoon...
Onze dominee die zou preken was s'ochtends plotseling naar het ziekenhuis gegaan met z'n vrouw en toen moest er toch wel vrij snel een oplossing worden gevonden.
