Bezorgheids-topic Heartcry en kerken.

[Marnix]

Kislev, ik zou je gevoel dus maar eens onderzoeken. Wees blij dat mensen zo actief voor Jezus bezig zijn in plaats van er een bedenkelijk gevoel bij te krijgen.

Tsja, hier hadden we vroeger een Madtice die ook ijverig voor Jezus bezig was (in de boekwinkel kun je nog een boekje van hem vinden over geestelijk groeien), alleen heeft hij het hele geloof inclusief Jezus overboord gezet.

Oh, en dus klopt jou gevoel op dit punt ook? Wat wil je hier nou mee zeggen...

[Heindemat]

Mensen die met organisaties als HeartCry meegaan zie ik de meesten van kerk veranderen. Dat zegt toch wel wat. Ik vraag me steeds af is op deze manier kritiek uiten wel de juiste weg?

keurmeesters zijn even gevaarlijk als dolle honden. ze zijn als mollen in de weiden, die men vooral in de val moet krijgen, niet omdat zij zo smakelijk zijn, want er is aan hen geen lood vlees dat eetbaar is, maar terwille van de oogst, die zij door hun woelen en wroeten geheel dreigen te vernielen. (neveldijk, blz 64)

[Gijs83]

Mensen die met organisaties als HeartCry meegaan zie ik de meesten van kerk veranderen. Dat zegt toch wel wat. Ik vraag me steeds af is op deze manier kritiek uiten wel de juiste weg?

Tja Gijs, dat zegt inderdaad heel veel. Het is ook in- en intriest als mensen de enige ware kerk verlaten, toch?

Wat versta je dan onder enige ware kerk of denk dat ik de Ger.Gem. als de enige ware kerk zie? Het is misschien niet alleen kritiek, maar die organisties zijn er wel uit voortgekomen tja want anders waren ze er niet. En nu niet te hard bijten...

[Hendrikus]

Wat versta je dan onder enige ware kerk of denk dat ik de Ger.Gem. als de enige ware kerk zie? Het is misschien niet alleen kritiek, maar die organisties zijn er wel uit voortgekomen tja want anders waren ze er niet. En nu niet te hard bijten...

"maar die organisties zijn er wel uit voortgekomen tja want anders waren ze er niet"
Wat is dit voor logica?

[JolandaOudshoorn]

Wat versta je dan onder enige ware kerk of denk dat ik de Ger.Gem. als de enige ware kerk zie? Het is misschien niet alleen kritiek, maar die organisties zijn er wel uit voortgekomen tja want anders waren ze er niet. En nu niet te hard bijten...

"maar die organisties zijn er wel uit voortgekomen tja want anders waren ze er niet"
Wat is dit voor logica?

Rijssense logica

[Gijs83]

Wat versta je dan onder enige ware kerk of denk dat ik de Ger.Gem. als de enige ware kerk zie? Het is misschien niet alleen kritiek, maar die organisties zijn er wel uit voortgekomen tja want anders waren ze er niet. En nu niet te hard bijten...

"maar die organisties zijn er wel uit voortgekomen tja want anders waren ze er niet"
Wat is dit voor logica?

Mijn vraag is vooral: is dit wel de juiste weg om kritiek te uiten. Moet je dan niet met eigen kerk samen gaan zoeken wat goed en Bijbels is? Hierin denk ik aan die 'draai' waar ik vorige een topic over opende. Het lijkt allemaal heel Bijbels, maar je voelt toch er word een bepaalde 'draai' aangegeven. Wie heeft dat vermoeden ook?

[freek]

Misschien moet Gijs deze column eens lezen

De SRA en de Antichrist

Enige tijd geleden kregen we een mail van een Rotterdamse studentenkring. Daarin stond het volgende ‘Wij wensen de nieuwsbrief niet meer te ontvangen. SRA en Heart-Cry ontwrichten kerkelijk Nederland. De Antichrist is opgestaan.’ De mail begon niet met ‘geachte’ en werd ook niet afgesloten met ‘vriendelijke groeten’. Dat is gezien de inhoud wel te begrijpen. De afzenders zijn door ons verschillende keren vriendelijk benaderd met het verzoek om nadere toelichting op en onderbouwing van hun beschuldiging. Tot nu toe hebben we geen enkele reactie gehad.

Nu is het niet de eerste keer dat de Stichting Reformatorisch Appèl onder vuur ligt. Al vrij snel na de oprichting van de stichting verschenen er (zeer) kritische artikelen in diverse kerkbladen. Termen als ‘zielsmisleidend’, ‘satans werk’, ‘onzuivere leer’, ‘oppervlakkig’ en ‘onbijbels’ werden gebruikt. En doorgaans was er geen ruimte voor een gesprek met de criticasters.
En ook nu is er weer een artikelenserie verschenen over met name stichting Heart Cry - maar SRA wordt ook genoemd - waarbij de karikatuur die de scribent gemaakt heeft van de opvattingen van de stichtingen door hemzelf op een keurige en heldere manier weerlegd worden.

Wat moeten we nu met die kritiek?

Wel, in de eerste plaats is het goed om te realiseren dat kritiek op buiten- en interkerkelijke bewegingen van alle tijden is. Dat leert althans een blik op de kerkgeschiedenis. Door de eeuwen heen is er op allerlei niveaus een golfbeweging waar te nemen tussen geïnstitutionaliseerde kerken en hervormingsbewegingen. Zodra de Kerk zich ging vereenzelvigen met macht en de nadruk kwam te liggen op het bewaken van kerkelijke structuren en de zgn. ‘zuivere leer’, ontstonden er hervormingsbewegingen waardoor het reformatorisch appèl weer ging klinken. Echter, die bewegingen stolden later vaak ook weer en nieuwe appèlbewegingen ontstonden.
Dit proces wordt treffend door W. James als volgt omschreven (geciteerd in A. McGrath, Geloof en Natuurwetenschap, Kok Kampen 2001, p.55): ‘Een echte religieuze ervaring uit de eerste hand (..) wordt door de omstanders al heel gauw als een afwijking van de orthodoxie gezien, waarbij de profeet een eenzame krankzinnige schijnt. Als zijn leer aanstekelijk genoeg is om vervolging te overwinnen, wordt het een vaststaande en erkende ketterij. Maar als het dan nog aanstekelijk genoeg is om vervolging te overwinnen, wordt het zelf een orthodoxie; en als een godsdienst het stadium van orthodoxie bereikt heeft, is haar innerlijke weg voorbij; de bron is opgedroogd; de gelovigen leven alleen nog uit de tweede hand en gaan op hun beurt profeten stenigen.’
Misschien wat kort door de bocht, maar is dit ook niet de situatie in Reformatorisch Nederland? Een bron die zowat opgedroogd is; onbekeerde gelovigen die uit de derde hand leven en veel napraten, maar niks meer te zeggen hebben? Voorgangers die zorgvuldig de kerkelijke structuren en tradities bewaken en zodoende meer verzorgers van geestelijke begraafplaatsen - waar trouwens ook alles ordelijk en netjes verloopt – lijken te zijn dan vertegenwoordigers van de levende Christus?

Ten tweede brengt het geregeld de bede in ons hart: ‘Heere, is er in ons een schadelijke weg, leidt ons dan op de eeuwige weg’. Want de kritiek die in het verleden geuit werd op nieuwe bewegingen was soms ook wel terecht. In de pogingen om kerken te reformeren, sloeg men ook wel eens te ver door. Dan trad men niet alleen buiten de kerkelijke, maar ook buiten de Bijbelse kaders. En dan is kritiek ook zeer wenselijk.

Ten derde is er vaak sprake van een gevoel van opluchting. Waarom? Omdat in vrijwel alle kritische reacties een Bijbelse onderbouwing ontbreekt! Wel wordt geregeld een beroep gedaan op allerlei andere autoriteiten, maar een inhoudelijke bijbelse argumentatie ontbreekt doorgaans.
En dat geeft natuurlijk te denken, vooral als je bijvoorbeeld de opmerkingen in de NGB over de ware en valse kerk ter harte neemt. Kennelijk is de leer in de (bevindelijk)gereformeerde kerken tot in alle details ontwikkeld en hoeft die niet meer verdedigd te worden. En zo hoef je je dus niet meer te beroepen op de Bijbel, maar op waarheden over waarheden over de Waarheid: Jezus Christus. Alle kritiek is dan bij voorbaat ‘onbijbels’. Dit heeft natuurlijk niets meer te maken met de essentie van gereformeerd zijn en spreekt dat zelfs in de kern tegen. Je bent immers gereformeerd omdat je telkens opnieuw gereformeerd wilt worden, waarbij een voordurende toetsing aan Gods Woord plaats vindt.

Niets is zo gevaarlijk als gestolde orthodoxie.

Hoe dan ook, voor ons als stichting zijn er genoeg redenen om door te gaan met ons werk. Juist de genoemde kritiek stimuleert ons om op te blijven roepen tot reformatie in kerkelijk Nederland, tot voortdurende her-ijking in het eeuwig blijvende Woord van God en tot de noodzaak van persoonlijke bekering, geloof en een geheiligd leven.

Wel houdt het door W. James beschreven mechanisme voor ons als Stichting Reformatorisch Appèl ook een waarschuwing in. Nu worden we soms met stenen bekogeld, maar gooien wij ze (straks) ook? En leven wij eigenlijk wel bij de Levende Bron, waardoor we uit de eerste hand mogen verhalen wie God voor ons is?

Pieter Wemmers

[Gijs83]

Misschien moet Gijs deze column eens lezen

De SRA en de Antichrist

Enige tijd geleden kregen we een mail van een Rotterdamse studentenkring. Daarin stond het volgende ‘Wij wensen de nieuwsbrief niet meer te ontvangen. SRA en Heart-Cry ontwrichten kerkelijk Nederland. De Antichrist is opgestaan.’ De mail begon niet met ‘geachte’ en werd ook niet afgesloten met ‘vriendelijke groeten’. Dat is gezien de inhoud wel te begrijpen. De afzenders zijn door ons verschillende keren vriendelijk benaderd met het verzoek om nadere toelichting op en onderbouwing van hun beschuldiging. Tot nu toe hebben we geen enkele reactie gehad.

Nu is het niet de eerste keer dat de Stichting Reformatorisch Appèl onder vuur ligt. Al vrij snel na de oprichting van de stichting verschenen er (zeer) kritische artikelen in diverse kerkbladen. Termen als ‘zielsmisleidend’, ‘satans werk’, ‘onzuivere leer’, ‘oppervlakkig’ en ‘onbijbels’ werden gebruikt. En doorgaans was er geen ruimte voor een gesprek met de criticasters.
En ook nu is er weer een artikelenserie verschenen over met name stichting Heart Cry - maar SRA wordt ook genoemd - waarbij de karikatuur die de scribent gemaakt heeft van de opvattingen van de stichtingen door hemzelf op een keurige en heldere manier weerlegd worden.

Wat moeten we nu met die kritiek?

Wel, in de eerste plaats is het goed om te realiseren dat kritiek op buiten- en interkerkelijke bewegingen van alle tijden is. Dat leert althans een blik op de kerkgeschiedenis. Door de eeuwen heen is er op allerlei niveaus een golfbeweging waar te nemen tussen geïnstitutionaliseerde kerken en hervormingsbewegingen. Zodra de Kerk zich ging vereenzelvigen met macht en de nadruk kwam te liggen op het bewaken van kerkelijke structuren en de zgn. ‘zuivere leer’, ontstonden er hervormingsbewegingen waardoor het reformatorisch appèl weer ging klinken. Echter, die bewegingen stolden later vaak ook weer en nieuwe appèlbewegingen ontstonden.
Dit proces wordt treffend door W. James als volgt omschreven (geciteerd in A. McGrath, Geloof en Natuurwetenschap, Kok Kampen 2001, p.55): ‘Een echte religieuze ervaring uit de eerste hand (..) wordt door de omstanders al heel gauw als een afwijking van de orthodoxie gezien, waarbij de profeet een eenzame krankzinnige schijnt. Als zijn leer aanstekelijk genoeg is om vervolging te overwinnen, wordt het een vaststaande en erkende ketterij. Maar als het dan nog aanstekelijk genoeg is om vervolging te overwinnen, wordt het zelf een orthodoxie; en als een godsdienst het stadium van orthodoxie bereikt heeft, is haar innerlijke weg voorbij; de bron is opgedroogd; de gelovigen leven alleen nog uit de tweede hand en gaan op hun beurt profeten stenigen.’
Misschien wat kort door de bocht, maar is dit ook niet de situatie in Reformatorisch Nederland? Een bron die zowat opgedroogd is; onbekeerde gelovigen die uit de derde hand leven en veel napraten, maar niks meer te zeggen hebben? Voorgangers die zorgvuldig de kerkelijke structuren en tradities bewaken en zodoende meer verzorgers van geestelijke begraafplaatsen - waar trouwens ook alles ordelijk en netjes verloopt – lijken te zijn dan vertegenwoordigers van de levende Christus?

Ten tweede brengt het geregeld de bede in ons hart: ‘Heere, is er in ons een schadelijke weg, leidt ons dan op de eeuwige weg’. Want de kritiek die in het verleden geuit werd op nieuwe bewegingen was soms ook wel terecht. In de pogingen om kerken te reformeren, sloeg men ook wel eens te ver door. Dan trad men niet alleen buiten de kerkelijke, maar ook buiten de Bijbelse kaders. En dan is kritiek ook zeer wenselijk.

Ten derde is er vaak sprake van een gevoel van opluchting. Waarom? Omdat in vrijwel alle kritische reacties een Bijbelse onderbouwing ontbreekt! Wel wordt geregeld een beroep gedaan op allerlei andere autoriteiten, maar een inhoudelijke bijbelse argumentatie ontbreekt doorgaans.
En dat geeft natuurlijk te denken, vooral als je bijvoorbeeld de opmerkingen in de NGB over de ware en valse kerk ter harte neemt. Kennelijk is de leer in de (bevindelijk)gereformeerde kerken tot in alle details ontwikkeld en hoeft die niet meer verdedigd te worden. En zo hoef je je dus niet meer te beroepen op de Bijbel, maar op waarheden over waarheden over de Waarheid: Jezus Christus. Alle kritiek is dan bij voorbaat ‘onbijbels’. Dit heeft natuurlijk niets meer te maken met de essentie van gereformeerd zijn en spreekt dat zelfs in de kern tegen. Je bent immers gereformeerd omdat je telkens opnieuw gereformeerd wilt worden, waarbij een voordurende toetsing aan Gods Woord plaats vindt.

Niets is zo gevaarlijk als gestolde orthodoxie.

Hoe dan ook, voor ons als stichting zijn er genoeg redenen om door te gaan met ons werk. Juist de genoemde kritiek stimuleert ons om op te blijven roepen tot reformatie in kerkelijk Nederland, tot voortdurende her-ijking in het eeuwig blijvende Woord van God en tot de noodzaak van persoonlijke bekering, geloof en een geheiligd leven.

Wel houdt het door W. James beschreven mechanisme voor ons als Stichting Reformatorisch Appèl ook een waarschuwing in. Nu worden we soms met stenen bekogeld, maar gooien wij ze (straks) ook? En leven wij eigenlijk wel bij de Levende Bron, waardoor we uit de eerste hand mogen verhalen wie God voor ons is?

Pieter Wemmers

Wat zal ik hier van zeggen Het is steeds weer als men het leest jaja het klopt allemaal en toch zijn we het niet helemaal met elkaar eens. Hoe kan het dan dat er jongeren zijn met oprechte geloofsvragen die ook zulke avonden bezoeken zeggen: daar wordt aangegeven dat ik erbij hoor(dus bekeerd), het doel is toch: meer leven in de kerk te krijgen en als ik 's-zondag in bv.de Ger.Gem. dat ik dan hoor dat ik er niet bij hoor en vervolgens daar kan ik niet meer naar luisteren. Dan zit er toch wel ergens iets mis!?

[Heindemat]

Wat versta je dan onder enige ware kerk of denk dat ik de Ger.Gem. als de enige ware kerk zie? Het is misschien niet alleen kritiek, maar die organisties zijn er wel uit voortgekomen tja want anders waren ze er niet. En nu niet te hard bijten...

"maar die organisties zijn er wel uit voortgekomen tja want anders waren ze er niet"
Wat is dit voor logica?

Mijn vraag is vooral: is dit wel de juiste weg om kritiek te uiten. Moet je dan niet met eigen kerk samen gaan zoeken wat goed en Bijbels is? Hierin denk ik aan die 'draai' waar ik vorige een topic over opende. Het lijkt allemaal heel Bijbels, maar je voelt toch er word een bepaalde 'draai' aangegeven. Wie heeft dat vermoeden ook?

Ik vroeg me al af waar ik zo draiierig van werd, maar nu snap ik het. Wát een openbaring!

[Marnix]

Wat versta je dan onder enige ware kerk of denk dat ik de Ger.Gem. als de enige ware kerk zie? Het is misschien niet alleen kritiek, maar die organisties zijn er wel uit voortgekomen tja want anders waren ze er niet. En nu niet te hard bijten...

"maar die organisties zijn er wel uit voortgekomen tja want anders waren ze er niet"
Wat is dit voor logica?

Mijn vraag is vooral: is dit wel de juiste weg om kritiek te uiten. Moet je dan niet met eigen kerk samen gaan zoeken wat goed en Bijbels is? Hierin denk ik aan die 'draai' waar ik vorige een topic over opende. Het lijkt allemaal heel Bijbels, maar je voelt toch er word een bepaalde 'draai' aangegeven. Wie heeft dat vermoeden ook?

Dat gebeurt tegelijkertijd ook best wel... en wie zegt dat men naar Heartcry gaat om daarmee kritiek te uiten? Misschien gaan ze gewoon naast de kerkdiensten daarheen als aanvulling, extra. Daar is toch niets mis mee dan?

[Sola Scriptura]

Heb het even gescanned van pagina 1 tot 4, maar wat triest, en droefig dat er mensen negatief doen over een beweging die de nadruk legt op zonde, bekering en de grootheid van God. Hoe kan je daar nou tegen zijn?

Doet me echt denken aan de weerstand die Jezus kreeg door de ''gevestigde kerk''.

Maakt me verdrietig..

[caprice]

Waarom maken we ons druk over deze conferenties?

Alleen al om het feit dat ze op zondag plaats vinden, dat mensen dus direct uit hun gemeente gehouden worden.

[Sola Scriptura]

wat een ramp..........

[aritha]

Wat mij opvalt in deze discussie is de manier van hoe we met elkaar omgaan.
Over de afgescheiden kerken mag behoorlijk gediscussieerd worden. Ook in ander topics, en de kritiek is denk ik vaak terecht en niet mals.
Ook heb ik een keer meegemaakt in de chat, een poos terug dat iemand een wat ´zwaardere´preek gehoord had en er blij mee was.
Toch werd die preek ontzenuwd door anderen (op een aardige manier).


Maar nu mensen hun bezorgheid proberen te uiten over deze stichting onstaat er een soort allergische reactie. Er komt geen dialoog op gang. De open houding, die veel h.cry bezoekers typeert komt niet van de grond. Alleen maar: hoe erg het is dat er kritiek gegeven wordt. Geïriteerdheid.
Waarom zo geprikkeld reageren?
Waarom geen open houding en zachtmoedigheid naar elkaar toe?
En waarom is het persé verkeerd als je reserves hebt ten op zichte van deze stichting?

[caprice]

wat een ramp..........

Jazeker. Dit kan onder andere het volgende inhouden, zo'n conferentie op zondag:

- De zondag aangetast als rustdag. Mogelijk dat er mensen zelfs nog gaan reizen aan het einde van de conferentie, omdat men de volgende dag weer werken moet.
- Gezinsleven gedesorienteerd door een aantal die er wel heen gaan, en een aantal niet. Zondag is ook gezinsdag, waar ook de huisgodsdienst een belangrijke plaats in neemt!
- Bij het vaker bezoeken van zulke conferenties, bestaat het risico van vervreemding van het de gemeente, het kerkelijke leven en de eenvoudige Woordbediening.

En alsof dat al niet erg genoeg is, bestaat de kans ook nog dat men stenen voor brood krijgt.


Dat zijn dus mijn zorgen omtrent deze en andere stichtingen.