ds. T. Cabaret

[Klavier]

Klavier, ontken je hiermee de doodstaat van de mens, dat hij nog iets zou kunnen kiezen? En dan nog wel het goede ook?

Erasmiaan, ontken jij dat dode zondaren tot leven worden gebracht door de Heilige Geest?

Het punt is dat hoe je het ook benadert, de zaken niet logisch met elkaar kunt verbinden. Zoals jij het nu benadert zeg je kennelijk dat een zondaar eerst moet weten te leven om de keuze ten leven te kunnen maken. Maar dan is die keuze niet meer nodig.
Feit is dat mensen van nature blind zijn voor genade en te hoogmoedig zijn om van genade te leven.
Als er dan een roepen en zuchten om genade is, en je leert zoals Calvijn dat ook al deed, dat een mens in de doodstaat dit nooit kan, dan moet je ook met Calvijn dezelfde conclusie durven trekken dat de wedergeboorte uit het geloof is tot geloof!
Het wonder van genade is dat dode zondaars levend WORDEN onder de prediking van Gods Woord waarin de Heilige Geest in meekomt. En dan is er geen wachten, geen vraag meer of er gekozen mag of moet worden, maar dan WORDT er gekozen. Uit liefde tot God, om Hem te dienen met een vrijwillig hart. Om te doen wat Hij vraagt. Dan is Zijn wet mijn betrachting dag en nacht.
Hebben we het dan over een dode zondaar?
Ik meen dat de doodstaat geen enkele mogelijkheid laat om Zijn liefdedienst vrijwillig te betrachten uit dankbaarheid.
Kortom: De doodstaat van natureis een feit. De mens kan niet kiezen voor God en Zijn dienst in de staat waarin hij geboren wordt.
Maar dit is juist het wonderlijke en vertroostende van de prediking als Evangelie: De oproep aan dode zondaren om Hem te dienen, om dat ziende op de overste Leidsman en Voleinder des geloofs te doen, onder de nodigingen tot de Zaligmaker, maakt dode mensen levend! Omdat God nog mensen heeft verkoren tot zaligheid en de verkondiging de lokstem is tot Hem.
Wat een wonder! Wat een Evangelie van vrije genade!

[Erasmiaan]

Klavier, ontken je hiermee de doodstaat van de mens, dat hij nog iets zou kunnen kiezen? En dan nog wel het goede ook?

Erasmiaan, ontken jij dat dode zondaren tot leven worden gebracht door de Heilige Geest?

Het punt is dat hoe je het ook benadert, de zaken niet logisch met elkaar kunt verbinden. Zoals jij het nu benadert zeg je kennelijk dat een zondaar eerst moet weten te leven om de keuze ten leven te kunnen maken. Maar dan is die keuze niet meer nodig.
Feit is dat mensen van nature blind zijn voor genade en te hoogmoedig zijn om van genade te leven.
Als er dan een roepen en zuchten om genade is, en je leert zoals Calvijn dat ook al deed, dat een mens in de doodstaat dit nooit kan, dan moet je ook met Calvijn dezelfde conclusie durven trekken dat de wedergeboorte uit het geloof is tot geloof!
Het wonder van genade is dat dode zondaars levend WORDEN onder de prediking van Gods Woord waarin de Heilige Geest in meekomt. En dan is er geen wachten, geen vraag meer of er gekozen mag of moet worden, maar dan WORDT er gekozen. Uit liefde tot God, om Hem te dienen met een vrijwillig hart. Om te doen wat Hij vraagt. Dan is Zijn wet mijn betrachting dag en nacht.
Hebben we het dan over een dode zondaar?
Ik meen dat de doodstaat geen enkele mogelijkheid laat om Zijn liefdedienst vrijwillig te betrachten uit dankbaarheid.
Kortom: De doodstaat van natureis een feit. De mens kan niet kiezen voor God en Zijn dienst in de staat waarin hij geboren wordt.
Maar dit is juist het wonderlijke en vertroostende van de prediking als Evangelie: De oproep aan dode zondaren om Hem te dienen, om dat ziende op de overste Leidsman en Voleinder des geloofs te zien, onder de nodigingen tot de Zaligmaker, maken dode mensen levend! Omdat God nog mensen heeft verkoren tot zaligheid en de verkondiging de lokstem is tot Hem.

Dode zondaren worden levend gemaakt door Woord en Geest. Door de inwendige roeping. Ik zeg niet dat een zondaar moet weten te leven om de keus ten leven te maken. Geloof is een gave Gods. En geen keuze. God dienen kan wel een keuze zijn. Als de persoon geloof ontvangt is gebleken of de keus ook door God gewerkt was.

[Klaio]

Klavier, ontken je hiermee de doodstaat van de mens, dat hij nog iets zou kunnen kiezen? En dan nog wel het goede ook?

Gelukkig kan ieder mens nog altijd het goede kiezen en het kwade laten.

[Klavier]

Geloof is een gave Gods. En geen keuze. God dienen kan wel een keuze zijn. Als de persoon geloof ontvangt is gebleken of de keus ook door God gewerkt was.

Inderdaad is geloof wat anders dan deze keuze ten leven.
De keuze ten leven wordt in geloof gedaan. Maar niemand die in nood is zal eerst vragen of hij in nood is, dat weet zo iemand. Niemand die in nood is zal vragen of hij wel geloof heeft. Nee, de nood is zo'n nood, dat er een keuze WORDT gedaan onder de oproep die keuze te maken. Want in die keuze die het geloof niet is, ligt wel het leven. Omdat die keuze een keuze voor de Zaligmaker is en een keuze is om zichzelf te verloochenen en zichzelf te mishagen.
Dat het een gave is, zal niemand ontkennen. Dat geloof geeist wordt ook niet. Dat er een keuze gemaakt moet worden ook niet.
Dat als we niets doen, we voor eeuwig verloren gaan, ook niet, naar ik hoop! Want wat baat het ons om te weten zelf niet te kunnen geloven, en het dan maar ook niet te doen?
Het is toch Kom ik om, dan kom ik om in het kiezen voor de Zaligmaker? Wie Hem nodig heeft, heeft geen keuze of hij wel of niet kiest. Nee, dan is het gewoon kiezen omdat het hart de keuze heeft ingelegd gekregen. De Heilige Geest TREKT met koorden van liefde tot de Zaligmaker de zondaar tot Hem.
Nogmaals, speel de doodstaat niet uit tegen de keuze die de levenmakende prediking voorhoudt. Want juist dan verloochen je de prediking als het middel tot zaligheid. De prediking is geen dogmatiekles, maar een levendmakend getuigenis.

[Erasmiaan]

Klavier, ontken je hiermee de doodstaat van de mens, dat hij nog iets zou kunnen kiezen? En dan nog wel het goede ook?

Gelukkig kan ieder mens nog altijd het goede kiezen en het kwade laten.

Al wat uit het geloof niet is, is zonde. Het gaat hier over geestelijke zaken, Klaio.

[Afgewezen]

Volgens mij zijn Klavier en Erasmiaan het gewoon eens. :roll:

[Klavier]

Volgens mij zijn Klavier en Erasmiaan het gewoon eens. :roll:

Dat denk ik ook, alleen leg ik de accenten wellicht wat anders

[Erasmiaan]

Geloof is een gave Gods. En geen keuze. God dienen kan wel een keuze zijn. Als de persoon geloof ontvangt is gebleken of de keus ook door God gewerkt was.

Inderdaad is geloof wat anders dan deze keuze ten leven.
De keuze ten leven wordt in geloof gedaan. Maar niemand die in nood is zal eerst vragen of hij in nood is, dat weet zo iemand. Niemand die in nood is zal vragen of hij wel geloof heeft. Nee, de nood is zo'n nood, dat er een keuze WORDT gedaan onder de oproep die keuze te maken. Want in die keuze die het geloof niet is, ligt wel het leven. Omdat die keuze een keuze voor de Zaligmaker is en een keuze is om zichzelf te verloochenen en zichzelf te mishagen.
Dat het een gave is, zal niemand ontkennen. Dat geloof geeist wordt ook niet. Dat er een keuze gemaakt moet worden ook niet.
Dat als we niets doen, we voor eeuwig verloren gaan, ook niet, naar ik hoop! Want wat baat het ons om te weten zelf niet te kunnen geloven, en het dan maar ook niet te doen?
Het is toch Kom ik om, dan kom ik om in het kiezen voor de Zaligmaker? Wie Hem nodig heeft, heeft geen keuze of hij wel of niet kiest. Nee, dan is het gewoon kiezen omdat het hart de keuze heeft ingelegd gekregen. De Heilige Geest TREKT met koorden van liefde tot de Zaligmaker de zondaar tot Hem.
Nogmaals, speel de doodstaat niet uit tegen de keuze die de levenmakende prediking voorhoudt. Want juist dan verloochen je de prediking als het middel tot zaligheid. De prediking is geen dogmatiekles, maar een levendmakend getuigenis.

Ik denk als je je doodstaat in gaat leven en bevindelijk gaat verstaan dat er nu niets in je is dat naar God vraagt, dat die wetenschap je uitdrijft tot Christus. En in die zin ben ik niet zo gelukkig met "het maken van een keus".

[freek]

Geloof is een gave Gods. En geen keuze. God dienen kan wel een keuze zijn. Als de persoon geloof ontvangt is gebleken of de keus ook door God gewerkt was.

Inderdaad is geloof wat anders dan deze keuze ten leven.
De keuze ten leven wordt in geloof gedaan. Maar niemand die in nood is zal eerst vragen of hij in nood is, dat weet zo iemand. Niemand die in nood is zal vragen of hij wel geloof heeft. Nee, de nood is zo'n nood, dat er een keuze WORDT gedaan onder de oproep die keuze te maken. Want in die keuze die het geloof niet is, ligt wel het leven. Omdat die keuze een keuze voor de Zaligmaker is en een keuze is om zichzelf te verloochenen en zichzelf te mishagen.
Dat het een gave is, zal niemand ontkennen. Dat geloof geeist wordt ook niet. Dat er een keuze gemaakt moet worden ook niet.
Dat als we niets doen, we voor eeuwig verloren gaan, ook niet, naar ik hoop! Want wat baat het ons om te weten zelf niet te kunnen geloven, en het dan maar ook niet te doen?
Het is toch Kom ik om, dan kom ik om in het kiezen voor de Zaligmaker? Wie Hem nodig heeft, heeft geen keuze of hij wel of niet kiest. Nee, dan is het gewoon kiezen omdat het hart de keuze heeft ingelegd gekregen. De Heilige Geest TREKT met koorden van liefde tot de Zaligmaker de zondaar tot Hem.
Nogmaals, speel de doodstaat niet uit tegen de keuze die de levenmakende prediking voorhoudt. Want juist dan verloochen je de prediking als het middel tot zaligheid. De prediking is geen dogmatiekles, maar een levendmakend getuigenis.

Ik denk als je je doodstaat in gaat leven en bevindelijk gaat verstaan dat er nu niets in je is dat naar God vraagt, dat die wetenschap je uitdrijft tot Christus. En in die zin ben ik niet zo gelukkig met "het maken van een keus".

Je denkt het...

'arglistig is ons hart'...

Denk je het omdat 'ze' het zo zeggen, of ervaar je dat ook dagelijks?

[Klavier]

Ik denk als je je doodstaat in gaat leven en bevindelijk gaat verstaan dat er nu niets in je is dat naar God vraagt, dat die wetenschap je uitdrijft tot Christus. En in die zin ben ik niet zo gelukkig met "het maken van een keus".

Wat jij denkt doet er niet toe, ook niet wat ik denk. Het gaat erom dat de Heere ons oproept Hem te dienen, om Zijn Zoon te erkennen als de Messias als de Weg, de Waarheid en het Leven.
Wat wij ook denken, zolang we daar geen gehoor aan geven, zijn we met onze doodstaat en al onder de prediking van dat Woord en getuigenis dubbele straf waardig! Het drievoudige wee uit Matt. en Lukas kunnen we ons dan persoonlijk aantrekken.
Dan houdt je het echt niet meer uit in je doodstaat. Als iemand dan nog besluit niet te kiezen, is dat inderdaad een bewijs van de doodstaat. De doodstaat als feit kun je evengoed misbruiken om te volharden in de keuze van het ongeloof als dat het mogelijk is misbruik te maken van de keuze door het als een menselijk werk te benoemen. Je kunt aan beide kanten doorschieten!

Nogmaals, ik heb het over het kiezen ten leven. En dat is het Evangelie dat noodzakelijk is voor juist dode zondaren.
Want het zijn de doden die zullen horen de stem van de levende God!
Het evangelie is een oproep aan dode zondaren. En inderdaad, dat zijn alle mensen van nature. De leer van de doodstaat is eerder een aansporing de keuze te maken, dan maar niets te doen! Juist die doodstaat te kennen maakt de Zaligmaker zo nodig. Juist die zondaar in nood moet in de prediking gewezen worden op de Verlosser uit die nood. Kies dan heden wie gijdienen zult. Is dat dan geen nodiging voor dodezondaren? Waar hebben we het eigenlijk over?

[Erasmiaan]

Ik denk als je je doodstaat in gaat leven en bevindelijk gaat verstaan dat er nu niets in je is dat naar God vraagt, dat die wetenschap je uitdrijft tot Christus. En in die zin ben ik niet zo gelukkig met "het maken van een keus".

Wat jij denkt doet er niet toe, ook niet wat ik denk. Het gaat erom dat de Heere ons oproept Hem te dienen, om Zijn Zoon te erkennen als de Messias als de Weg, de Waarheid en het Leven.
Wat wij ook denken, zolang we daar geen gehoor aan geven, zijn we met onze doodstaat en al onder de prediking van dat Woord en getuigenis dubbele straf waardig! Het drievoudige wee uit Matt. en Lukas kunnen we ons dan persoonlijk aantrekken.
Dan houdt je het echt niet meer uit in je doodstaat. Als iemand dan nog besluit niet te kiezen, is dat inderdaad een bewijs van de doodstaat. De doodstaat als feit kun je evengoed misbruiken om te volharden in de keuze van het ongeloof als dat het mogelijk is misbruik te maken van de keuze door het als een menselijk werk te benoemen. Je kunt aan beide kanten doorschieten!

Nogmaals, ik heb het over het kiezen ten leven. En dat is het Evangelie dat noodzakelijk is voor juist dode zondaren.
Want het zijn de doden die zullen horen de stem van de levende God!
Het evangelie is een oproep aan dode zondaren. En inderdaad, dat zijn alle mensen van nature. De leer van de doodstaat is eerder een aansporing de keuze te maken, dan maar niets te doen! Juist die doodstaat te kennen maakt de Zaligmaker zo nodig. Juist die zondaar in nood moet in de prediking gewezen worden op de Verlosser uit die nood. Kies dan heden wie gijdienen zult. Is dat dan geen nodiging voor dodezondaren? Waar hebben we het eigenlijk over?

Klavier, wat is je probleem met mijn uitspraak?

Juist die doodstaat te kennen maakt de Zaligmaker zo nodig.

Hier zeg je namelijk precies wat ik bedoel.

[Kislev]

En van ds. Cabaret belanden we in de doodstaat. Om enigiszins weer on-topic te keren hierbij een citaat van JW Kersten waar ik aan moest denken in het kader van deze discussie over thuislezen.

Want als men zich aan de kerk onttrekt dan komt men er ten slotte boven te staan. Dat is eer teken van hoogmoed. Men zegt: 'Ik ga mijn eigen gang, want ik weet het beter: ik heb het bij het rechte eind.' En als straks tien discipelen komen, enkele vrouwen en een paar Emmaiisgangers, die eenparig zeggen: 'Jezus leeft!', dan zegt Thomas: 'U moet mij niets wijsmaken.' Het getuigenis van tien discipelen, van zoveel vrouwen en van twee Emmausgangers, van een stuk of twintig mensen, beschouwt hij als waardeloos; dat is trotsheid en hoog­moed. Als een mens zich van de kerk losmaakt, dan moet u dat eens achteraf bekijken. Dan deugt er niets meer, dan worden ze eigenwijs; ze hebben de wijsheid in pacht en zij weten het alleen. Zo was het ook met Thomas.

[MariaW]

Even een vraagje aan de mods tussendoor... (ik weet offtopic).

Waarom wel een topic over Ds Cabaret en mag het topic over dhr. Van der Kuil niet openblijven? Beetje inconseqent lijkt me, want daar werd als reden gegeven dat het om een persoon ging.

[Kislev]

Even een vraagje aan de mods tussendoor... (ik weet offtopic).

Waarom wel een topic over Ds Cabaret en mag het topic over dhr. Van der Kuil niet openblijven? Beetje inconseqent lijkt me, want daar werd als reden gegeven dat het om een persoon ging.

Omdat het hier allang niet meer over de persoon Cabaret gaat maar waar je zn preken kan vinden en waarom iemand die thuis gaat lezen/luisteren en zich niet bij een kerk aansluit.

[pierre27]

Even een vraagje aan de mods tussendoor... (ik weet offtopic).

Waarom wel een topic over Ds Cabaret en mag het topic over dhr. Van der Kuil niet openblijven? Beetje inconseqent lijkt me, want daar werd als reden gegeven dat het om een persoon ging.

Mee eens Maria, maybe omdat Ds Cabaret uit het land der levenden is?