Curatorium Gereformeerde Gemeenten (discussie)
Curatorium Gereformeerde Gemeenten (discussie)
Morgen en overmorgen vergadert het curatorium van de Gereformeerde Gemeenten om te bezien of er mannen, die zich hebben aangemeld, toegelaten kunnen worden.
Het grote dilemma waar de curatoren (en adviserende predikanten) mee te maken krijgen is:
1) Er mogen geen mannen geweigerd worden die daadwerkelijk tot God bekeerd zijn en bovendien een roeping hebben.
2) Er mogen geen mannen toegelaten worden, die niet tot God bekeerd zijn en/of geen roeping hebben.
Het is en blijft natuurlijk mensenwerk, maar ik geloof dat ze het toch in afhankelijkheid van God mogen doen en daarom heb ik heel veel vertrouwen in het curatorium.
Hoe zien jullie dat?
Het grote dilemma waar de curatoren (en adviserende predikanten) mee te maken krijgen is:
1) Er mogen geen mannen geweigerd worden die daadwerkelijk tot God bekeerd zijn en bovendien een roeping hebben.
2) Er mogen geen mannen toegelaten worden, die niet tot God bekeerd zijn en/of geen roeping hebben.
Het is en blijft natuurlijk mensenwerk, maar ik geloof dat ze het toch in afhankelijkheid van God mogen doen en daarom heb ik heel veel vertrouwen in het curatorium.
Hoe zien jullie dat?
Re: Curatorium Gereformeerde Gemeenten
Gebruik even de zoek-functie. Dan weet je precies hoe iedereen er over denkt.Klaas-Jan schreef:Morgen en overmorgen vergadert het curatorium van de Gereformeerde Gemeenten om te bezien of er mannen, die zich hebben aangemeld, toegelaten kunnen worden.
Het grote dilemma waar de curatoren (en adviserende predikanten) mee te maken krijgen is:
1) Er mogen geen mannen geweigerd worden die daadwerkelijk tot God bekeerd zijn en bovendien een roeping hebben.
2) Er mogen geen mannen toegelaten worden, die niet tot God bekeerd zijn en/of geen roeping hebben.
Het is en blijft natuurlijk mensenwerk, maar ik geloof dat ze het toch in afhankelijkheid van God mogen doen en daarom heb ik heel veel vertrouwen in het curatorium.
Hoe zien jullie dat?
Ik heb er niet zo'n vertrouwen in. Wij belijden allemaal dat het hart van een mens arglistig is, en dat geld dan ook voor de curatoren en de mensen die opgaan. En als je die belijdenis echt tot je door laat dringen, en ook de waarschuwing in de Schrift om niet over elkaar te oordelen, dan is daarmee toch het hele bestaansrecht van een curatorium (althans, in de oordelende vorm zoals nu in sommige afgescheiden kerken gehanteerd wordt) weggevallen?Het is en blijft natuurlijk mensenwerk, maar ik geloof dat ze het toch in afhankelijkheid van God mogen doen en daarom heb ik heel veel vertrouwen in het curatorium.
Re: Curatorium Gereformeerde Gemeenten
De discussie is reeds gevoerd, zie ik. Vorig jaar is hier ook over gediscussieerd en toen las ik de volgende reactie:Erasmiaan schreef:Gebruik even de zoek-functie. Dan weet je precies hoe iedereen er over denkt.Klaas-Jan schreef:Morgen en overmorgen vergadert het curatorium van de Gereformeerde Gemeenten om te bezien of er mannen, die zich hebben aangemeld, toegelaten kunnen worden.
Het grote dilemma waar de curatoren (en adviserende predikanten) mee te maken krijgen is:
1) Er mogen geen mannen geweigerd worden die daadwerkelijk tot God bekeerd zijn en bovendien een roeping hebben.
2) Er mogen geen mannen toegelaten worden, die niet tot God bekeerd zijn en/of geen roeping hebben.
Het is en blijft natuurlijk mensenwerk, maar ik geloof dat ze het toch in afhankelijkheid van God mogen doen en daarom heb ik heel veel vertrouwen in het curatorium.
Hoe zien jullie dat?
Ik vraag me wel af hoe Leonius weet dat er 8 van de 10 zijn afgewezen. Vorig jaar zijn er sowieso 3 mensen toegelaten, en ik heb weleens gehoord dat er zeker 20-25 mensen per jaar zich aanmelden. En volgens mij wordt zoiets nooit naar buiten gebracht.Leonius schreef:Beste mensen,
Het curatiorum van de GG heeft weer een aantal mensen aangenomen. Acht van de tien zijn afgewezen, zoals het nu lijkt. Kan iemand mij vertellen wat nu precies de criteria zijn voor het curatorium? Bij mij komt het allemaal wat arbitrair over. Wie kan het hart doorgronden? Is alles niet op het gevoel van de curatoren gestoeld?
Groet,
Re: Curatorium Gereformeerde Gemeenten
Wat wordt er wel naar buiten gebracht......Klaas-Jan schreef: ik heb weleens gehoord dat er zeker 20-25 mensen per jaar zich aanmelden. En volgens mij wordt zoiets nooit naar buiten gebracht.
Wat mij betreft moet je voor de opleiding alleen aangeven of je het met de belijdenis (desnoods de 3FvE) eens bent. Dieper graven dan dat is onbetrouwbaar (zoals Memento al aangaf).
Re: Curatorium Gereformeerde Gemeenten
Als we dat doen, hebben alle gemeenten binnen 10 jaar één of meerdere predikanten.wim schreef:Wat wordt er wel naar buiten gebracht......Klaas-Jan schreef: ik heb weleens gehoord dat er zeker 20-25 mensen per jaar zich aanmelden. En volgens mij wordt zoiets nooit naar buiten gebracht.
Wat mij betreft moet je voor de opleiding alleen aangeven of je het met de belijdenis (desnoods de 3FvE) eens bent. Dieper graven dan dat is onbetrouwbaar (zoals Memento al aangaf).
Re: Curatorium Gereformeerde Gemeenten
Ja, in dat geval moet 'achteraf' beoordeeld worden of een Ds. schriftuurlijk preekt. Het is toch sowieso de bedoeling dat een kerkenraad dat doet.Klaas-Jan schreef: Als we dat doen, hebben alle gemeenten binnen 10 jaar één of meerdere predikanten.
Re: Curatorium Gereformeerde Gemeenten
Precies. En dat is nu juist de bedoeling.Klaas-Jan schreef:Als we dat doen, hebben alle gemeenten binnen 10 jaar één of meerdere predikanten.wim schreef:Wat wordt er wel naar buiten gebracht......Klaas-Jan schreef: ik heb weleens gehoord dat er zeker 20-25 mensen per jaar zich aanmelden. En volgens mij wordt zoiets nooit naar buiten gebracht.
Wat mij betreft moet je voor de opleiding alleen aangeven of je het met de belijdenis (desnoods de 3FvE) eens bent. Dieper graven dan dat is onbetrouwbaar (zoals Memento al aangaf).
Verder ben ik het met Memento eens. Ook ik heb geen enkel vertrouwen in een curatorium, van welk kerkverband dan ook. Het zou te wensen zijn dat alle kerken die nu nog een verplichte keuring kennen een voorbeeld nemen aan de HHK. Mijn opvatting over een curatorium is perfect verwoord in onderstaande beantwoording door ds. Van Vlastuin. (ik heb dit al eens eerder hier ergens geplaatst)
Vraag:
Er zijn opvallend veel studenten bij de HHK. Wat zijn de eisen op geestelijk gebied om dominee te worden bij de HHK? Is een roeping noodzakelijk en wordt dat onderzocht door de toelatingscommissie? Is de Commissie Toelating vergelijkbaar met het curatorium bij de Ger. Gem.? Alvast bedankt en vriendelijke groet.
Antwoord:
Beste vragensteller,
Uiteraard is het nodig dat mensen een roeping hebben om in Gods koninkrijk te arbeiden. Hoe zullen zij preken indien ze niet gezonden zijn? Wie zal dat heilig Woord van God durven verkondigen zonder dat hij weet dat God Zelf hem daartoe heeft geroepen en dan ook Zijn hulp en bijstand altijd wil bewijzen? De (Hervormde) Kerk heeft behoefte aan mensen die zich gedreven weten door de Heilige Geest. We hebben geen behoefte aan geleerde letterknechten en zelfzuchtige praatjesmakers, maar aan mannen die beven voor het Woord van God, die de geestelijke diepte van het Woord verstaan, die weten van het inwonende bederf van de zonde, de vloek van Gods wet, de listen van de duivel en de oneindige ruimte in de Heere Jezus Christus.
Het oordeel over de Goddelijke roeping tot het ambt kunnen mensen niet geven. Dat is iets tussen God en onze ziel. Als kerk zijn we wel verantwoordelijk voor elkaar en het geheel van de kerk. Dit betekent dat de commissie toelating in de Hersteld Hervormde Kerk verschillende gesprekken heeft met studenten: bij het begin van de studie, bij het begin van het voorgaan in de erediensten en bij het begin van het ambt. De commissie toelating spreekt wel over het innerlijk, maar oordeelt daar niet over. Het oordeel gaat over leer, leven en bekwaamheden.
De velden zijn wit om te oogsten. Laat het daarom onze bede zijn dat de Heere arbeiders in Zijn wijngaard uitstoot!
Ds. W. van Vlastuin
Altijd een moeilijk en veel besproken onderwerp.
Jaarlijks komt deze discussie weer terug.
Onderstaand artikel geeft net weer een andere kijk op deze zaak.
Er wordt zo vaak gesproken en gedacht alsof de curatoren er op uit zijn om zo weinig mogelijk studenten toe te laten, dit is een groot misverstand.
Ook de oproep in de laatste Saambinder voor gebed voor dit werk toont aan dat het ook voor hen een zeer moeilijke zo niet onmogelijke taak is, maar ook dat ze uitzien naar mannen die de gemeenten mogen dienen.
Laat dat gebed er dan in eerste instantie wezen, en dan mag er op een oprechte en eerlijke manier ook de discussie gevoerd worden hoe een curatorium het beste zou moeten functioneren.
Maar laten we ook zo eerlijk zijn om onder ogen te zien dat de uitkomsten in die kerkverbanden waar geen onderzoek plaats vind, ook menigmaal zeer zorgwekkend zijn.
Er kwam, nav de oproep in de SB, bij mij wel de vraag naar boven , wat de adviserende rol van de docenten is in de beslissingen die de curatoren moeten nemen.
Jaarlijks komt deze discussie weer terug.
Onderstaand artikel geeft net weer een andere kijk op deze zaak.
Hier zit een hoop waarheid in .S.D. Post schreef:Datum: 05-05-2007
Curatorium
S. D. Post
Curator is een ambt met oude papieren. Vroeger heetten onder anderen de toezichthouders van de Latijnse school curator. Vrijwel alle predikanten begonnen de weg naar het ambt op zo'n Latijnse school, de universitaire vooropleiding. Daar kwam de predikant in spe dus curatoren tegen, al was het maar bij de jaarlijkse prijsuitreiking voor de beste student. Het onderzoek naar de geschiktheid als predikant vond na de opleiding plaats door de classis, in een preparatoir en een peremptoir examen. Daar bemoeiden de curatoren zich niet mee.
In een aantal afgescheiden kerken is het de gewoonte dat het onderzoek naar de geschiktheid plaats vindt bij de voordeur van de opleiding. Zo vergadert binnen enkele weken het curatorium van de theologische opleiding van de Gereformeerde Gemeenten. Verschillende andere afgescheiden kerken kennen ook zo'n curatorium of een commissie van onderzoek. Wie zich met een attest van de kerkenraad meldt bij de Theologische School, krijgt een gesprek met de curatoren. Dit college van predikanten en ouderlingen beslist over de toelating, gemandateerd door de synode. Ze buigt zich over de geestelijke staat en de roeping van de kandidaat.
Daarnaast is er aan het einde van de studie, voordat de proponent zich aan een gemeente verbindt, het onderzoek door de classis.
Verwarring
Het is alleszins begrijpelijk dat de toelating tot de theologische opleiding van deze kleinere kerkelijke gemeenschappen zorgvuldig plaatsvindt. Afscheiding betekent in het algemeen versmalling. De Hervormde kerk van vroeger kende brede grenzen. Verschillende stromingen, later met eigen academische opleidingsplaatsen, pasten binnen de kerkelijke muren. In een stad of soms ook in een dorp stonden verschillende predikanten. Een klein kerkverband kent die breedte niet. Het is niet de volkskerk van vroeger. Een open instroom van predikanten zou voor veel verwarring zorgen en gemeenten verwoesten.
Dat dit onderzoek plaatsvindt aan het begin van de opleiding zal ermee te maken hebben dat het gaat om een particuliere opleiding die bekostigd wordt vanuit de gemeenten zelf, en die geheel is ingericht om predikant te worden binnen de eigen gemeenten.
De curatoren die dit onderzoek doen, zijn niet te benijden. Het is een verantwoordelijke taak. De beslissing, die bij meerderheid van stemmen genomen wordt, is niet alleen van grote betekenis voor de kandidaat, maar ook voor het kerkverband, waar vele kansels leeg staan. Het is ook een moeilijke taak. Het onderzoek richt zich op zeer persoonlijke dingen en de uitkomst laat zich niet aflezen uit een ingevulde checklist. Integendeel, alleen indringend en biddend luisteren kan aanwijzingen geven voor het stemgedrag van de individuele curator.
Gebed
Ik ken enkele predikanten die in het curatorium zitten, en ik ben ervan overtuigd dat zij net als veel gemeenteleden met hoop en verwachting naar de vergadering toeleven, overtuigd van de noodzaak dat de jongeren in het vergrijzende predikantenbestand de plaatsen van de ouderen innemen. Ze zullen dit werk doen in opzien naar boven. Dat gebed is ook nodig bij de achterban. Bid tot de Heere van de oogst dat Hij arbeiders in zijn oogst uitzendt.
Niet het bestaan van het curatorium zou ik hier ter discussie willen stellen. Zeker niet de intentie van de curatoren. Wel de praktische werkwijze.
Voor zover ik op de hoogte ben, is de werkwijze dat de kandidaat verslag doet van zijn bekering en van de roeping tot het ambt. Na eventueel een enkele vraag beantwoord te hebben, verlaat de kandidaat vervolgens de zaal en hoort enkele ogenblikken later de uitslag. Is dit een goede werkwijze?
Voor de ene kandidaat zal dit een prettige werkwijze zijn. Hij kan het hele verhaal thuis voorbereiden. Voor de ander zal het ongemakkelijk zijn om zo gedachten, ervaringen en gevoelens te presenteren. Niet ondenkbaar dat mensen zich heel onzeker gaan voelen of zelfs 'dichtslaan'. Zonder het gesprek bij het curatorium te willen gelijkstellen met een sollicitatiegesprek, zou het een optie zijn om die werkwijze te kiezen. In een gesprek zullen veel mensen beter tot hun recht komen en meer van zichzelf prijsgeven. Het zou de curatoren ook veel meer opleveren als ze met open vragen de kandidaat zouden uitlokken om iets te vertellen, als ze zouden doorvragen waar het hun niet helder is of waar ze twijfels hebben.
Voorgesprek
De procedure zou mijns inziens verder aan zorgvuldigheid winnen als er door een kleine commissie in een informelere sfeer al vast een voorgesprek zou plaatsvinden, zodat in ieder geval enkele curatoren de persoon in kwestie beter leren kennen. Natuurlijk is dat een hele tijdsinvestering, maar dat zou dubbel en dwars terugverdiend worden als er hierdoor meer predikanten zouden komen, of als predikanten eerder zouden worden toegelaten.
Er wordt in dit verband nogal eens gezegd: Als iemand predikant moet worden, dan wordt hij dat. Dan kan de werkwijze van het curatorium dat niet verhinderen. Hierop past maar één antwoord. Deuteronomium 29:29. De verborgen dingen zijn voor de Heere.
Als iemand naar Leeuwarden wil, moet hij niet in de trein naar Maastricht stappen. Zeker, als de Heere wil dat iemand in Leeuwarden komt, zal niets dat verhinderen. Maar wij hebben onze verantwoordelijkheid om ons uiterste best te doen om te bereiken wat goed is.
Het is iedere keer een wonder als een student wordt aangenomen. Niet: een wonder ondanks de werkvorm. Integendeel, laten deputaten blijven zoeken naar een optimale manier van onderzoek. Wel: een wonder omdat de Heere, ondanks verdeeldheid, geesteloosheid en wereldsgezindheid, wil denken aan de gemeenten. Nieuwe predikanten vormen het bewijs dat de Heere nog goedertieren gedachten heeft. Hij stuurt arbeiders, er is dus oogst. Nieuwe studenten vormen een teken van hoop.
Er wordt zo vaak gesproken en gedacht alsof de curatoren er op uit zijn om zo weinig mogelijk studenten toe te laten, dit is een groot misverstand.
Ook de oproep in de laatste Saambinder voor gebed voor dit werk toont aan dat het ook voor hen een zeer moeilijke zo niet onmogelijke taak is, maar ook dat ze uitzien naar mannen die de gemeenten mogen dienen.
Laat dat gebed er dan in eerste instantie wezen, en dan mag er op een oprechte en eerlijke manier ook de discussie gevoerd worden hoe een curatorium het beste zou moeten functioneren.
Maar laten we ook zo eerlijk zijn om onder ogen te zien dat de uitkomsten in die kerkverbanden waar geen onderzoek plaats vind, ook menigmaal zeer zorgwekkend zijn.
Er kwam, nav de oproep in de SB, bij mij wel de vraag naar boven , wat de adviserende rol van de docenten is in de beslissingen die de curatoren moeten nemen.
Even voor de helderheid: 'menigmaal' komt uit het artikel van Dr Post.Hendrikus schreef:je had 't over menigmaal...vlinder schreef:Dat er PKN predikanten waren die hebben gezegd dat ze niet in God geloven.....vind ik wel zorgwekkend.
Dus lees ik het nu goed dat hij in andere kerkverbanden zonder curatorium het aantal/de ligging van studenten/kandidaten in meer dan de helft van de gevallen dubieus vindt? :roll: