Christelijke levensstijl

[Marnix]

moet je ook in de context lezen. Staat niet dat haarvlechten niet mag, staat wel, laat dat niet je sieraad zijn. Want je moet je door het geloof (en dus geloofsdaden) sieren.

Precies, en het moet geen modeshow worden in de kerk, de een die er mooier uit wi zien dan de ander, zichzelf er showt. Wat helaas ook teveel met hoeden gebeurt en dus ook niet goed is.

[refo]

Als concreet voorbeeld denk ik aan het feit dat ik gerust een korte broek draag. Maar (ondermeer) mijn schoonmoeder heeft daar grote moeite mee (zeker omdat ik ambtsdrager ben). Daarom trek ik alleen een korte broek aan als zij er niet is.

Ik ben niemands schoonmoeder, maar om eerlijk te zijn vind ik het persoonlijk voor een ambtsdrager ook geen porum.

Maar goed, waar leg jij dan de grens?
Stel dat je schoonmoeder van jou als ambtsdrager verwacht dat je altijd in driedelig kostuum loopt?
Of in ieder geval nooit in een spijkerbroek loopt?

Dat was nou niet bepaald de essentie van Capo's reactie.

[JolandaOudshoorn]

In het O.T. staat dat je geen "vlechtingen" des haars mag...

Desgelijks ook, dat de vrouwen, in een eerbaar gewaad, met schaamte en matigheid zichzelven versieren, niet in vlechtingen des haars, of goud, of paarlen, of kostelijke kleding;

Waarom "schaamte" ??????????????? Komt mij onzinnig danwel niet zinnig over.

Een andere vertaling schrijft zedig, dus vrij vertaald mag je dit opvatten als niet uitdagend, bedekkend

[Da Capo]

Als concreet voorbeeld denk ik aan het feit dat ik gerust een korte broek draag. Maar (ondermeer) mijn schoonmoeder heeft daar grote moeite mee (zeker omdat ik ambtsdrager ben). Daarom trek ik alleen een korte broek aan als zij er niet is.

Ik ben niemands schoonmoeder, maar om eerlijk te zijn vind ik het persoonlijk voor een ambtsdrager ook geen porum.

Maar goed, waar leg jij dan de grens?
Stel dat je schoonmoeder van jou als ambtsdrager verwacht dat je altijd in driedelig kostuum loopt?
Of in ieder geval nooit in een spijkerbroek loopt?

Ik moet bekennen dat die grens soms best wel eens moeilijk te leggen is. Er zijn een paar dingen die meespelen in de afweging:
1. Onderbouwt de ander zijn/haar visie op grond van de Bijbel?
2. Waarom zou ik er wel of geen gehoor aan geven?

ad. 1. Mijn schoonmoeder vindt het dragen van een korte broek geen eerbaar gewaad voor een man (in het algemeen, maar zeker voor een ambtsdrager).
ad. 2. Als ik hier gehoor aan geeft moet het niet zijn omdat ik graag zie dat 'ze het van mij overnemen dat ik een kind van God ben'. Ik doe het om de ander geen aanstoot te geven.

Als ik driedelig kostuum zou moeten lopen volgens iemand? Pfoe, dan probeer ik er eerst achter te komen waarom die persoon dat vindt dat dat zo hoort. Een soortgelijke kwestie is als men van je zou verlangen in het zwart te lopen. Tsjaa, dat is best moeilijk vind ik.
Met mijn vorige post heb ik hopelijk niet de indruk gewekt dat ik een pasklaar antwoord heb/weet. De ander uitnemender achten dan jezelf kost zelfverloochening. En dat is niet gemakkelijk.

[JolandaOudshoorn]

Als concreet voorbeeld denk ik aan het feit dat ik gerust een korte broek draag. Maar (ondermeer) mijn schoonmoeder heeft daar grote moeite mee (zeker omdat ik ambtsdrager ben). Daarom trek ik alleen een korte broek aan als zij er niet is.

Ik ben niemands schoonmoeder, maar om eerlijk te zijn vind ik het persoonlijk voor een ambtsdrager ook geen porum.

Maar goed, waar leg jij dan de grens?
Stel dat je schoonmoeder van jou als ambtsdrager verwacht dat je altijd in driedelig kostuum loopt?
Of in ieder geval nooit in een spijkerbroek loopt?

Tja, waarom een niet-ambtsdrager wel en een ambtsdrager niet? Doet me denken aan een uitspraak van een ds die zei: als ik mijn zwembroek op het strand wil zitten, ga ik wel naar een plaatsje verderop.( hij staat in een gemeente aan zee)

[JolandaOudshoorn]

Als concreet voorbeeld denk ik aan het feit dat ik gerust een korte broek draag. Maar (ondermeer) mijn schoonmoeder heeft daar grote moeite mee (zeker omdat ik ambtsdrager ben). Daarom trek ik alleen een korte broek aan als zij er niet is.

Ik ben niemands schoonmoeder, maar om eerlijk te zijn vind ik het persoonlijk voor een ambtsdrager ook geen porum.

Maar goed, waar leg jij dan de grens?
Stel dat je schoonmoeder van jou als ambtsdrager verwacht dat je altijd in driedelig kostuum loopt?
Of in ieder geval nooit in een spijkerbroek loopt?

Ik moet bekennen dat die grens soms best wel eens moeilijk te leggen is. Er zijn een paar dingen die meespelen in de afweging:
1. Onderbouwt de ander zijn/haar visie op grond van de Bijbel?
2. Waarom zou ik er wel of geen gehoor aan geven?

ad. 1. Mijn schoonmoeder vindt het dragen van een korte broek geen eerbaar gewaad voor een man (in het algemeen, maar zeker voor een ambtsdrager).
ad. 2. Als ik hier gehoor aan geeft moet het niet zijn omdat ik graag zie dat 'ze het van mij overnemen dat ik een kind van God ben'. Ik doe het om de ander geen aanstoot te geven.

Als ik driedelig kostuum zou moeten lopen volgens iemand? Pfoe, dan probeer ik er eerst achter te komen waarom die persoon dat vindt dat dat zo hoort. Een soortgelijke kwestie is als men van je zou verlangen in het zwart te lopen. Tsjaa, dat is best moeilijk vind ik.
Met mijn vorige post heb ik hopelijk niet de indruk gewekt dat ik een pasklaar antwoord heb/weet. De ander uitnemender achten dan jezelf kost zelfverloochening. En dat is niet gemakkelijk.

Precies, probeer een ander geen aanstoot te geven.Ik ga ook nooit naar mijn oma in een lange broek, want dan weet ik dat ik haar kwets. Dus waarom zou ik dan moeilijk doen? Het is een kleine moeite voor mij om even een rok aan te trekken.

[Marnix]

Als concreet voorbeeld denk ik aan het feit dat ik gerust een korte broek draag. Maar (ondermeer) mijn schoonmoeder heeft daar grote moeite mee (zeker omdat ik ambtsdrager ben). Daarom trek ik alleen een korte broek aan als zij er niet is.

Ik ben niemands schoonmoeder, maar om eerlijk te zijn vind ik het persoonlijk voor een ambtsdrager ook geen porum.

Maar goed, waar leg jij dan de grens?
Stel dat je schoonmoeder van jou als ambtsdrager verwacht dat je altijd in driedelig kostuum loopt?
Of in ieder geval nooit in een spijkerbroek loopt?

Alsof een ambtsdrager door de week dan ook maar geen korte broek moet dragen omdat hij ambsdrager is.... waar gaat dit over. Sinds wanneer bepaalt een schoonmoeder wat wel en niet mag. Mijn wijkouderling heb ik ook wel eens in korte broek gezien, ik geef hem groot gelijk als het warm is, en ga hem er ook niet minder door respecteren Laatst hadden we een gemeentesportdag, de dominee en een aantal ouderlingen volleybalden, voetbalden en touwtrokken gewoon mee, ook al in korte broek. De dominee zelfs een felle lichblauwe Wat is het probleem?

Oh en als mensen er wel een probleem vinden is "geen aanstoot geven" inderdaad goed, hoewel ik niet bij 30 graden in pak zou lopen omdat iemand dat nou eenmaal normaal vindt... Dan kan zo iemand ook wel zijn denken wat veranderen

[Josephus]

Ik ben niemands schoonmoeder, maar om eerlijk te zijn vind ik het persoonlijk voor een ambtsdrager ook geen porum.

Hangt er toch ook van af? Als we hebben over een oude baas van 70, nee, laat die lange broek dan maar aan, maar bij een sportieve jonge knul van 25 kan ik er zelf niet zo veel moeite mee hebben (als 'ie het op zondag maar niet doet, dat gaat me dan weer wel te ver).

[Tiberius]

Als concreet voorbeeld denk ik aan het feit dat ik gerust een korte broek draag. Maar (ondermeer) mijn schoonmoeder heeft daar grote moeite mee (zeker omdat ik ambtsdrager ben). Daarom trek ik alleen een korte broek aan als zij er niet is.

Ik ben niemands schoonmoeder, maar om eerlijk te zijn vind ik het persoonlijk voor een ambtsdrager ook geen porum.

Maar goed, waar leg jij dan de grens?
Stel dat je schoonmoeder van jou als ambtsdrager verwacht dat je altijd in driedelig kostuum loopt?
Of in ieder geval nooit in een spijkerbroek loopt?

Dat was nou niet bepaald de essentie van Capo's reactie.

Klopt, maar daar was ik juist benieuwd naar. Omdat je die reactie bij veel mensen proeft.
Zo van: "Die? Dat kan nooit wat zijn. Dat zie je zo aan zijn kleding".
Het lijkt me voor een ambtsdrager lastig om mee om te gaan. Ten eerste, omdat hij zich er niet tegen kan verdedigen.
Ten tweede, omdat je dan bijna gedwongen wordt om aan die ongeschreven code te gaan voldoen. Vroeg of laat.


(Met de essentie van zijn posting ben ik het wel eens, als dat je vraag is.)

[Da Capo]

...Sinds wanneer bepaalt een schoonmoeder wat wel en niet mag...

Ik ben bang dat je essentie van mijn betoog en ook de essentie van de Bijbel op dit punt niet begrepen hebt.

Mijn schoonmoeder bepaalt niet, de Bijbel bepaalt dat je geen aanstoot mag geven. Als mijn schooonmoeder (of wie dan ook) op Bijbelse gronden meent dat het niet geoorloofd is dat een ambtsdrager een korte broek draagt, dan zal ik mij wat dat betreft aanpassen als ik bij mijn schoonmoeder op bezoek bent (of zij komt bij ons).
Ik pas mijn standpunt niet aan, maar ik probeer geen aanstoot te geven. Dat is m.i.z. Bijbels en heeft ook een positief effect op de onderlinge verhouding, sfeer en (geestelijke) gesprekken. Iedereen is daar beter mee!

[Josephus]

Sinds wanneer bepaalt een schoonmoeder wat wel en niet mag.

Nou Marnix, dat ga je nog wel merken hoor... :mrgreen:

[Petrus]

Sinds wanneer bepaalt een schoonmoeder wat wel en niet mag.

Nou Marnix, dat ga je nog wel merken hoor... :mrgreen:

Schoonmoeders...............je zou ze en masse dumpen in Verweggistan...............................

[JolandaOudshoorn]

Sinds wanneer bepaalt een schoonmoeder wat wel en niet mag.

Nou Marnix, dat ga je nog wel merken hoor... :mrgreen:

Schoonmoeders...............je zou ze en masse dumpen in Verweggistan...............................

hohohohohohohohoho, ik heb toevallig een heeeeeel lieve schoonmoeder!!!!

[Petrus]

Sinds wanneer bepaalt een schoonmoeder wat wel en niet mag.

Nou Marnix, dat ga je nog wel merken hoor... :mrgreen:

Schoonmoeders...............je zou ze en masse dumpen in Verweggistan...............................

hohohohohohohohoho, ik heb toevallig een heeeeeel lieve schoonmoeder!!!!

De uitzondering bevestigt de regel Jolanda........................... :mrgreen:

[Marnix]

...Sinds wanneer bepaalt een schoonmoeder wat wel en niet mag...

Ik ben bang dat je essentie van mijn betoog en ook de essentie van de Bijbel op dit punt niet begrepen hebt.

Mijn schoonmoeder bepaalt niet, de Bijbel bepaalt dat je geen aanstoot mag geven. Als mijn schooonmoeder (of wie dan ook) op Bijbelse gronden meent dat het niet geoorloofd is dat een ambtsdrager een korte broek draagt, dan zal ik mij wat dat betreft aanpassen als ik bij mijn schoonmoeder op bezoek bent (of zij komt bij ons).
Ik pas mijn standpunt niet aan, maar ik probeer geen aanstoot te geven. Dat is m.i.z. Bijbels en heeft ook een positief effect op de onderlinge verhouding, sfeer en (geestelijke) gesprekken. Iedereen is daar beter mee!

Weet ik, maar er wordt in de Bijbel ook nog een andere kant genoemd, die men vaak vergeet, namelijk dat mensen niet zelfs zomaar regels aan andere op mogen leggen.En al helemaal niet anderen mogen veroordelen als iemand wat hij doet wel kan verantwoorden en in zijn genoed ten volle verekerd is.

Verder is er wel verschil tussen dit soort kledingregels en wat bijvoorbeeld in Romeinen 14 gaat, daar gaat het om heidenen die net tot geloof zijn gekomen, en bijv. wat betreft het eten van offervlees veel moeite kunnen hebben omdat ze recent zzelf nog die afgoden aanbeden.

Dat is nu niet aan de orde, het zijn eigen tradities en wetjes die men heeft gemaakt en christenen daarop beoordeelt... ik vind dat je die mensen dan ook terecht moet wijzen omdat hun gedrag verkeerd is. Als iemand zegt: als je een broek draagt ga je niet naar de hemel, om maar een echt gebeurd voorbeeld te noemen, moet je meer doen dan geen aanstoot geven lijkt mij, je moet zo iemand ook vermanen dan.

Josephus, haha

Tiberius, je hoeft niet mee te doen, anders verander je dat rare denken van die mensen ook niet... ze moeten er gewoon even aan wennen. Laten we ze een handje helpen en als het warm is gewoon in korte broek naar de kerk gaan. Anders blijven ze over korte broeken klagen.