De pil en abortus

[Pim]

Mijn kritiek op NFP: als de vrouw veel 'natuurlijke zin' heeft (tijdens de vruchtbare periode), dan 'mag' het niet.

Hoezo een onnatuurlijke methode?

Dat geldt ook voor de man ........ Of heb jij meer vrouwen? 8)

Ik denk dat de man minder last heeft van fluctuaties in de 'natuurlijke zin'.
Ik strijd dus niet tegen zelfbeheersing, maar het tegenstrijdige dat de vrouw zich moet inhouden als ze 'natuurlijke' zin heeft en als de natuur de zin ertoe niet werkt ze die dan maar ergens vandaan moet halen. Uiteraard komt de 'zin' in sex in een goede relatie niet alleen uit de natuur, maar toch blijft een vrouw ook maar een mens....

Maar ik denk dat we off-topic geraken? Het moest hier over de pil gaan. Ik heb wel eens begrepen dat vrouwen daar ook minder zin van kunnen krijgen. Die hormonen zijn dus ook maar rotzooi. ;-)

[Bert Mulder]

Mijn kritiek op NFP: als de vrouw veel 'natuurlijke zin' heeft (tijdens de vruchtbare periode), dan 'mag' het niet.

Hoezo een onnatuurlijke methode?

je kunt ook "de natuur" zijn gang laten gaan...........

Komen zoals het komt en na een aantal jaar zit je met een dusdanig aantal kinderen, dat je het of niet meer aankunt of de kinderen chronisch aandacht te kort krijgen.

Dit klinkt heel gemakkelijk, maar wij moeten natuurlijk meer, in alles, op God betrouwen. En HIj geeft ook kracht naar kruis.

Hoewel ik hier wel gauw bij wil zetten dat naar mijn mening kinderen geen kruisen, maar zegeningen des Heeren zijn, hoewel er wel veel werk en geld aan te pas komt. Maar door de kinderen der gelovigen bouwt Hij Zijn Kerk. En wat betreft dat geld, lees dan Malachi maar eens.

(De Heere heeft ons heel rijk gezegend - 7 kinderen, waarvan 6 jongens die we proberen op te voeden om leiders in de kerk te zijn. Wie weet, misschien wil de Heere ons nog met een zoon als predikant zegenen. Niet dat wij het waardig zijn. En wij proberen onze dochter op te voeden om een gelovige moeder te worden, zoals beschreven is in Spreuken.)

[helma]

Komen zoals het komt en na een aantal jaar zit je met een dusdanig aantal kinderen, dat je het of niet meer aankunt of de kinderen chronisch aandacht te kort krijgen.

Wij hebben ook een groot gezin
Moet ik me nu schuldig voelen? Ik zal niet zeggen dat het altijd makkelijk is (geweest) maar ik kan wel zeggen dat ik nóóit tevergeefs op de Heere vertrouwd heb.

[Duuk]

Mijn kritiek op NFP: als de vrouw veel 'natuurlijke zin' heeft (tijdens de vruchtbare periode), dan 'mag' het niet.

Hoezo een onnatuurlijke methode?

je kunt ook "de natuur" zijn gang laten gaan...........

Komen zoals het komt en na een aantal jaar zit je met een dusdanig aantal kinderen, dat je het of niet meer aankunt of de kinderen chronisch aandacht te kort krijgen.

Dit klinkt heel gemakkelijk, maar wij moeten natuurlijk meer, in alles, op God betrouwen. En HIj geeft ook kracht naar kruis.

Hoewel ik hier wel gauw bij wil zetten dat naar mijn mening kinderen geen kruisen, maar zegeningen des Heeren zijn, hoewel er wel veel werk en geld aan te pas komt. Maar door de kinderen der gelovigen bouwt Hij Zijn Kerk. En wat betreft dat geld, lees dan Malachi maar eens.

(De Heere heeft ons heel rijk gezegend - 7 kinderen, waarvan 6 jongens die we proberen op te voeden om leiders in de kerk te zijn. Wie weet, misschien wil de Heere ons nog met een zoon als predikant zegenen. Niet dat wij het waardig zijn. En wij proberen onze dochter op te voeden om een gelovige moeder te worden, zoals beschreven is in Spreuken.)

Het is veel makkelijker om te zeggen dat het maar moet komen zoals het komt. Hoeveel jongeren zijn er niet ontspoord omdat ze te weinig aandacht hebben gekregen? Of door een vader of moeder die er maar op los mepte omdat ze geen controle meer hadden over hun kinderen?

Het stoort me als predikanten vanuit hun grote woning de aanbod die ze vanuit de gemeente hebben om op hun kroost te passen maar roepen dat het een 'zegen' is en ant-conceptie veroordelen.

[Bert Mulder]

Het is veel makkelijker om te zeggen dat het maar moet komen zoals het komt. Hoeveel jongeren zijn er niet ontspoord omdat ze te weinig aandacht hebben gekregen? Of door een vader of moeder die er maar op los mepte omdat ze geen controle meer hadden over hun kinderen?

Het stoort me als predikanten vanuit hun grote woning de aanbod die ze vanuit de gemeente hebben om op hun kroost te passen maar roepen dat het een 'zegen' is en ant-conceptie veroordelen.

1. Jongeren in een groot gezin krijgen veel meer aandacht dan kinderen in gezinnen van 1.5 kinderen. Kinderen geven ten eerste aandacht aan elkaar, en ten tweede, dat wereldse gepraat over quality time is a bunch of hogwash. Kinderen met een moeder thuis, al zijn het dan 15 kinderen, krijgen veel meer tijd met hun ouders dan een kind in een daycare.
2 Er op les meppen mag niet. Geen ouders die hun kinderen lief hebben en God's Woord serieus nemen doet dat. Ieder die dat doet is schuldig aan childabuse. Dit neemt niet weg dat we als ouders soms zondigen tegen onze kinderen en hun in drift slaan. Daar vragen we dan aan onze kinderen vergeving voor. Als ouders mogen we nooit vergeten dat we ook zondaren zijn.
3. Dat zeggen de predikanten niet van zich zelf. Dat zegt God. En de predikanten zijn de ambassadors van Christus. De Schrift staat er vol van dat kinderen een zegen zijn.

[uitgeworpen]

Het is veel makkelijker om te zeggen dat het maar moet komen zoals het komt. Hoeveel jongeren zijn er niet ontspoord omdat ze te weinig aandacht hebben gekregen? Of door een vader of moeder die er maar op los mepte omdat ze geen controle meer hadden over hun kinderen?
.

Denk je echt dat ontsporing van jongeren door grote gezinnen komt? Net of ze daar geen aandacht krijgen van hun thuisblijfmoeders? Wanneer een kind te weinig aandacht krijgt is er vaak iets heel anders aan de hand. Je zegt eigenlijk dat het standaard is dat vaders en moeders van grote gezinnen hun handjes niet thuis kunnen houden. Ga bij de Jeugdzorg kijken; dan weet je wel beter :idea:

[Duuk]

Het is veel makkelijker om te zeggen dat het maar moet komen zoals het komt. Hoeveel jongeren zijn er niet ontspoord omdat ze te weinig aandacht hebben gekregen? Of door een vader of moeder die er maar op los mepte omdat ze geen controle meer hadden over hun kinderen?
.

Denk je echt dat ontsporing van jongeren door grote gezinnen komt? Net of ze daar geen aandacht krijgen van hun thuisblijfmoeders? Wanneer een kind te weinig aandacht krijgt is er vaak iets heel anders aan de hand. Je zegt eigenlijk dat het standaard is dat vaders en moeders van grote gezinnen hun handjes niet thuis kunnen houden. Ga bij de Jeugdzorg kijken; dan weet je wel beter :idea:

Ik vraag me af hoe je er bij komt dat ik stel dat dat standaard is. Als ouders het goed aankunnen kan een groot gezin heel waardevol zijn. Maar laat dat de keuze van de ouders. Als ouders dat niet zo goed aankunnen, praat ze dan geen knijpend geweten aan met standaard verhaaltjes over geboortebeperking.

[uitgeworpen]

Het is veel makkelijker om te zeggen dat het maar moet komen zoals het komt. Hoeveel jongeren zijn er niet ontspoord omdat ze te weinig aandacht hebben gekregen? Of door een vader of moeder die er maar op los mepte omdat ze geen controle meer hadden over hun kinderen?
.

Denk je echt dat ontsporing van jongeren door grote gezinnen komt? Net of ze daar geen aandacht krijgen van hun thuisblijfmoeders? Wanneer een kind te weinig aandacht krijgt is er vaak iets heel anders aan de hand. Je zegt eigenlijk dat het standaard is dat vaders en moeders van grote gezinnen hun handjes niet thuis kunnen houden. Ga bij de Jeugdzorg kijken; dan weet je wel beter :idea:

Ik vraag me af hoe je er bij komt dat ik stel dat dat standaard is. Als ouders het goed aankunnen kan een groot gezin heel waardevol zijn. Maar laat dat de keuze van de ouders. Als ouders dat niet zo goed aankunnen, praat ze dan geen knijpend geweten aan met standaard verhaaltjes over geboortebeperking.

Sorry, wie doet dat dan?

[limosa]

Het is veel makkelijker om te zeggen dat het maar moet komen zoals het komt. Hoeveel jongeren zijn er niet ontspoord omdat ze te weinig aandacht hebben gekregen? Of door een vader of moeder die er maar op los mepte omdat ze geen controle meer hadden over hun kinderen?

Je suggereert een causaal verband tussen gezinsgrootte en ontsporing. Volgens mij ten onrechte. Of beschik jij over onderzoek hierover?

[refo]

Kan even goed zijn dat kinderen ontsporen door te veel aandacht.
Sommige kinderen van 12 hebben hun ouders nog nooit 'nee' horen zeggen....

[Ariene]

Kan even goed zijn dat kinderen ontsporen door te veel aandacht.
Sommige kinderen van 12 hebben hun ouders nog nooit 'nee' horen zeggen....

Dit heeft met de consequentie van ouders te maken, niets met hoeveelheid kinderen.

Ik ben van mening dat je tegenwoordig een groot gezin moeilijk kan begeleiden in deze tijd.
Je moet veel meer praten met kinderen over dingen die in de maatschappij gebeuren. Er ligt een veel grotere druk op jonge kinderen. Ze krijgen vanaf groep 5 al huiswerk mee naar huis.
Ik persoonlijk vind dat je als christen je kinderen moet proberen op te voeden zoals je het beloofd heb bij de doop. Geloof me, dat is voor een fulltime moeder en vader van een gemiddeld gezin al heel zwaar. Maar wel een mooie taak die we serieus moeten nemen. Dus... Met verstand leven!

[Duuk]

Het is veel makkelijker om te zeggen dat het maar moet komen zoals het komt. Hoeveel jongeren zijn er niet ontspoord omdat ze te weinig aandacht hebben gekregen? Of door een vader of moeder die er maar op los mepte omdat ze geen controle meer hadden over hun kinderen?

Je suggereert een causaal verband tussen gezinsgrootte en ontsporing. Volgens mij ten onrechte. Of beschik jij over onderzoek hierover?

Ik ben geen socioloog of psycholoog of pedagoog of wat dan ook in die richting. En ik heb niet gezegd dat een groot gezin per definite tot ontsporing leidt. Wel dat er in een groot gezin een grote kans bestaat dat de kinderen te weinig aandacht krijgen.
Niet dat dat direct representatief is, maar mijn vrouw komt uit een gezin van 14, waar de vader en de moeder bijna dag en nacht moesten werken. Nu, na jaren, merken de kinderen dat er structureel aandacht te kort was en er een te grote druk op de kinderen werd gelegd. Terwijl de ouders het fysiek en mentaal wel aankonden. De kinderen zijn niet ontspoord, maar het had wel kunnen gebeuren.

[Duuk]

Kan even goed zijn dat kinderen ontsporen door te veel aandacht.
Sommige kinderen van 12 hebben hun ouders nog nooit 'nee' horen zeggen....

Veel aandacht is wat anders dan geen nee zeggen.

[refo]

Kan even goed zijn dat kinderen ontsporen door te veel aandacht.
Sommige kinderen van 12 hebben hun ouders nog nooit 'nee' horen zeggen....

Veel aandacht is wat anders dan geen nee zeggen.

Sjonge. Nooit geweten. :roll:

En over te weinig aandacht:
Vertel dat die dominees dan ook even.

Het is staand beleid om te leren dat het kindertal op geen enkele wijze beperkt mag worden.

Overigens schijnt het eerste wat op een zendingsveld gebeurt te zijn: inenten en family planning onderwijs.

[limosa]

Het is veel makkelijker om te zeggen dat het maar moet komen zoals het komt. Hoeveel jongeren zijn er niet ontspoord omdat ze te weinig aandacht hebben gekregen? Of door een vader of moeder die er maar op los mepte omdat ze geen controle meer hadden over hun kinderen?

Je suggereert een causaal verband tussen gezinsgrootte en ontsporing. Volgens mij ten onrechte. Of beschik jij over onderzoek hierover?

Ik ben geen socioloog of psycholoog of pedagoog of wat dan ook in die richting. En ik heb niet gezegd dat een groot gezin per definite tot ontsporing leidt. Wel dat er in een groot gezin een grote kans bestaat dat de kinderen te weinig aandacht krijgen.
Niet dat dat direct representatief is, maar mijn vrouw komt uit een gezin van 14, waar de vader en de moeder bijna dag en nacht moesten werken. Nu, na jaren, merken de kinderen dat er structureel aandacht te kort was en er een te grote druk op de kinderen werd gelegd. Terwijl de ouders het fysiek en mentaal wel aankonden. De kinderen zijn niet ontspoord, maar het had wel kunnen gebeuren.

Ik denk dat niet de vraag is of het gezin groot of klein is. Veel belangrijker lijkt mij hoe de onderlinge band is. Als het goed zit is er een sterke sociale cohesie. Dat bepaald voor een groot deel hoe je het gezinsleven beleefd. Een kleiner gezin heeft niet noodzakelijkerwijs sterkere onderlinge banden dan een groot gezin. Dat staat los van elkaar. Een ook in talloze kleine gezinnen werken vader en moeder vaak allebei.

We hoeven de grote gezinnen niet heilig te verklaren. Overal is weleens ruzie, haat, nijd en afgunst. Maar grote gezinnnen staan bepaald niet op achterstand ten opzichte van kleine.