Het gaat niet om legitiem of binnen of buiten de bevoegdheid. Het gaat om de vraag wanneer je nog in alle oprechtheid kan spreken van 'eenparigheid' van een besluit. De werkelijkheid is, dat dit in de praktijk steeds meer geworden is 'bij meerderheid (i.p.v. in eenparigheid)' genomen besluiten. Een kleine minderheid negeren, dat gaat nog wel. Die stem is niet zo krachtig. Een grote minderheid op dezelfde manier negeren, zet kwaad bloed.huisman schreef: ↑Gisteren, 21:08De synodes vanaf 1995 zijn niet buiten hun bevoegdheden getreden als het gaat over de thema’s v&a en homoseksualiteit. Deze onderwerpen zijn van ‘onderaf’ wettig op de synodetafels gekomen. Denk ook niet dat iemand met een beetje verstand van de K.O. dat kan beweren. Artikel 30/31 zijn heel duidelijk over de bevoegdheden van de meerdere vergaderingen.DDD schreef: ↑Gisteren, 20:53 Ik vind het artikel van ds. Marco Hofland erg aansprekend. Maar je ziet dat mensen heel verschillend naar de werkelijkheid kijken. Dat maakt het zo ingewikkeld.
Als je het idee hebt dat de synodes buiten hun bevoegdheid traden bij het nemen van besluiten, dan kijk je heel anders als dat je vindt dat anderen zich niet aan rechtmatige besluiten houden.
Als de uitslag anders was geweest en v&a was gelegitimeerd had je ds. Marco Hofland ook niet gehoord. Dan was het opeens wel de bevoegdheid van de synode.
Generale Synode Christelijke Gereformeerde Kerken 2024
Re: Generale Synode Christelijke Gereformeerde Kerken 2024
Re: Generale Synode Christelijke Gereformeerde Kerken 2024
Inderdaad zo mogelijk met eenparige stemmen. Maar wat bij meerderheid van stemmen uitgesproken is, zal voor vast en bondig worden gehouden. (art 31 K.O.) Er is trouwens na de G.S. van 2019/22 niemand genegeerd. Juist voor die minderheid is de taakgroep samen Kerkzijn ingesteld en hebben zij hun werk gedaan. Valt mij wel op dat de feiten steeds meer op de achtergrond komen.MidMid schreef: ↑Gisteren, 22:43Het gaat niet om legitiem of binnen of buiten de bevoegdheid. Het gaat om de vraag wanneer je nog in alle oprechtheid kan spreken van 'eenparigheid' van een besluit. De werkelijkheid is, dat dit in de praktijk steeds meer geworden is 'bij meerderheid (i.p.v. in eenparigheid)' genomen besluiten. Een kleine minderheid negeren, dat gaat nog wel. Die stem is niet zo krachtig. Een grote minderheid op dezelfde manier negeren, zet kwaad bloed.huisman schreef: ↑Gisteren, 21:08De synodes vanaf 1995 zijn niet buiten hun bevoegdheden getreden als het gaat over de thema’s v&a en homoseksualiteit. Deze onderwerpen zijn van ‘onderaf’ wettig op de synodetafels gekomen. Denk ook niet dat iemand met een beetje verstand van de K.O. dat kan beweren. Artikel 30/31 zijn heel duidelijk over de bevoegdheden van de meerdere vergaderingen.DDD schreef: ↑Gisteren, 20:53 Ik vind het artikel van ds. Marco Hofland erg aansprekend. Maar je ziet dat mensen heel verschillend naar de werkelijkheid kijken. Dat maakt het zo ingewikkeld.
Als je het idee hebt dat de synodes buiten hun bevoegdheid traden bij het nemen van besluiten, dan kijk je heel anders als dat je vindt dat anderen zich niet aan rechtmatige besluiten houden.
Als de uitslag anders was geweest en v&a was gelegitimeerd had je ds. Marco Hofland ook niet gehoord. Dan was het opeens wel de bevoegdheid van de synode.
Dit wordt een rotonde. Ik heb trouwens vanmorgen een reactie gegeven op jouw vraag over waar de basis ligt in de Schrift voor de gekozen weg en welke belofte liggen er onder deze weg/plannen? Mijn reactie was om 11:31 vanmorgen.
Als je wil mag je daar nog op reageren.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.