Ik was al eerder van plan om hierover een gesprek te beginnen, want ik was wat bezorgd over een pleidooi van Evert Barten waarin hij, in navolging van eerdere standpunten van bevindelijk gereformeerde schrijvers, stelt dat films kijken zondig zou zijn.
https://www.rd.nl/artikel/1119958-evert ... niet-samen
Inmiddels is er een goed tegenartikel, maar hierover is veel meer te zeggen. Omdat ik even geen concentratie en zin meer had om verder te werken: een mooi moment voor dit onderwerp.
https://www.rd.nl/artikel/1121807-bekij ... t-jongeren
Ik kijk geregeld films en ik vind dat ook heel belangrijk om de cultuur te kennen en begrijpen. Films die zonde verheerlijken zie ik niet veel. Nu lees ik wel recensies vooraf. Maar ik herken in ieder geval niet veel van wat Evert Barten schrijft.
Er zijn natuurlijk niemendalletjes als het gaat om films en (vooral) series. Maar er zijn ontzettend veel goede films waar je als christen onbevreesd naar kunt kijken. Het probleem is mijns inziens niet zozeer (of juist helemaal niet) de film, maar het element van verstrooiing en oppervlakkigheid van sommige series en films. Die oppervlakkigheid zit hem niet in het medium film, maar in de betreffende mens. Als je daar wat aan wilt doen: heel goed, maar ga dan geen bezwaar maken tegen films.
Dat vind ik even gek als bezwaar maken tegen boeken omdat er zoveel rommel verschijnt.
En daarnaast is het soms ook goed om dingen te zien die de tijdgeest weerspiegelen, ook al staat hetgeen de filmmaker portretteert haaks op christelijke waarden. Het is mijn ervaring dat er zelden films zijn die dan vervolgens die ontwikkeling kritiekloos promoten, integendeel.
Films kijken, of niet?
Re: Films kijken, of niet?
Interessant onderwerp, ik ben benieuwd hoe anderen hier tegen aan kijken.
Ik vind het tweede artikel overtuigender dan het eerste. Eerder heb ik al aangegeven dat er vaak met twee maten wordt gemeten als het gaat om boeken en films. Ook binnen christelijke uitgeverijen verschijnen romans die niet of nauwelijks een christelijke boodschap bevatten en vooral bedoeld zijn als ontspanning. Seksuele uitspattingen worden meestal weggelaten maar verder zijn deze boeken niet wezenlijk anders dan films die om dezelfde reden worden gemaakt: tijdverdrijf. Toch lijkt er bij films veel kritischer naar gekeken te worden.
Het argument van Evert Barten dat een boek veiliger zou zijn omdat je je eigen verbeelding moet gebruiken gaat naar mijn idee niet helemaal op. Ook in romans die buiten christelijke kring worden uitgegeven worden soms zonden zo uitvoerig beschreven dat er weinig verbeelding nodig is. Dat leidt er niet toe dat we pleiten voor een verbod op romans en thrillers. Waarom zouden we dan bij films wel zoveel strenger zijn?
Het lijkt mij daarom eerlijker om niet het medium (boek of film) als uitgangspunt te nemen maar de inhoud en de manier waarop je er zelf mee omgaat. Zowel boeken als films kunnen een waardevolle boodschap overbrengen, maar beide kunnen ook oppervlakkig tijdverdrijf zijn, zoals een dagje uit dat ook kan zijn.
Ik vind het tweede artikel overtuigender dan het eerste. Eerder heb ik al aangegeven dat er vaak met twee maten wordt gemeten als het gaat om boeken en films. Ook binnen christelijke uitgeverijen verschijnen romans die niet of nauwelijks een christelijke boodschap bevatten en vooral bedoeld zijn als ontspanning. Seksuele uitspattingen worden meestal weggelaten maar verder zijn deze boeken niet wezenlijk anders dan films die om dezelfde reden worden gemaakt: tijdverdrijf. Toch lijkt er bij films veel kritischer naar gekeken te worden.
Het argument van Evert Barten dat een boek veiliger zou zijn omdat je je eigen verbeelding moet gebruiken gaat naar mijn idee niet helemaal op. Ook in romans die buiten christelijke kring worden uitgegeven worden soms zonden zo uitvoerig beschreven dat er weinig verbeelding nodig is. Dat leidt er niet toe dat we pleiten voor een verbod op romans en thrillers. Waarom zouden we dan bij films wel zoveel strenger zijn?
Het lijkt mij daarom eerlijker om niet het medium (boek of film) als uitgangspunt te nemen maar de inhoud en de manier waarop je er zelf mee omgaat. Zowel boeken als films kunnen een waardevolle boodschap overbrengen, maar beide kunnen ook oppervlakkig tijdverdrijf zijn, zoals een dagje uit dat ook kan zijn.
Re: Films kijken, of niet?
Barten was eerder verslaafd aan films kijken, las ik ergens. Dan zie je vaak dat mensen een extreem afwijzend standpunt innemen. Zijn argumenten vind ik ook erg gekunsteld.
Re: Films kijken, of niet?
Heel veel romans zijn schadelijk voor onder andere je visie op het huwelijk. Er wordt vaak een ideaalplaatje geschetst van huwelijkskandidaat als 'de prins op het witte paard'.
Re: Films kijken, of niet?
Misschien zijn dat dan gewoon slechte boeken. Er zijn bergen met slechte boeken, ook romans.
Maar ik heb echt bezwaar tegen domme en ongemotiveerde gegeneraliseerde oordelen. Ik vind zo'n boek een beetje vergelijkbaar met iemand die louter doktersromannetjes las, waarvoor geldt wat Helma zegt, en die vervolgens een boek uitgeeft dat romans zondig en slecht zijn en dat je je daar als christen ver van moet houden.
Waar ik mij iets bij kan voorstellen, is dat je buitenhuwelijkse seksuele relaties niet uitgebeeld wilt zien, omdat dit de zinnen prikkelt. Ik vind dat wel een ingewikkeld onderwerp, want je zou dan ook kunnen denken dat andere mensen geprikkeld worden door een stelende of roddelende man of vrouw.
Een film gaat over het algemeen over mensen en intermenselijke relaties, en over ideeën, en de onderlinge verhouding daartussen. Mensen zijn gebrekkig en zondig. Dat komt terug in literatuur. Dat komt ook terug in films. Dat is niet hetzelfde als verheerlijken van de zonde, en zo ervaar ik dat ook helemaal niet als ik er naar kijk. Zelfs als overspel aan de orde is, kan de pijnlijkheid ervan als het ware van het scherm spatten. Dat is niet altijd het geval, dat begrijp ik ook. Daar zit een dilemma, dat serieuze bespreking verdient. Maar een zinnig gesprek is niet gebaat bij onzinverhalen, dat vind ik er zo jammer aan.
Er zijn talloze films, ook op Netflix, die prima zijn, aanleiding geven tot nadenken en op geen enkele manier tot zonde aanzetten.
Maar ik heb echt bezwaar tegen domme en ongemotiveerde gegeneraliseerde oordelen. Ik vind zo'n boek een beetje vergelijkbaar met iemand die louter doktersromannetjes las, waarvoor geldt wat Helma zegt, en die vervolgens een boek uitgeeft dat romans zondig en slecht zijn en dat je je daar als christen ver van moet houden.
Waar ik mij iets bij kan voorstellen, is dat je buitenhuwelijkse seksuele relaties niet uitgebeeld wilt zien, omdat dit de zinnen prikkelt. Ik vind dat wel een ingewikkeld onderwerp, want je zou dan ook kunnen denken dat andere mensen geprikkeld worden door een stelende of roddelende man of vrouw.
Een film gaat over het algemeen over mensen en intermenselijke relaties, en over ideeën, en de onderlinge verhouding daartussen. Mensen zijn gebrekkig en zondig. Dat komt terug in literatuur. Dat komt ook terug in films. Dat is niet hetzelfde als verheerlijken van de zonde, en zo ervaar ik dat ook helemaal niet als ik er naar kijk. Zelfs als overspel aan de orde is, kan de pijnlijkheid ervan als het ware van het scherm spatten. Dat is niet altijd het geval, dat begrijp ik ook. Daar zit een dilemma, dat serieuze bespreking verdient. Maar een zinnig gesprek is niet gebaat bij onzinverhalen, dat vind ik er zo jammer aan.
Er zijn talloze films, ook op Netflix, die prima zijn, aanleiding geven tot nadenken en op geen enkele manier tot zonde aanzetten.
Re: Films kijken, of niet?
Wij kijken graag een film, maar zijn daarbij wel behoorlijk selectief. Uiteraard mag een film gewoon ter ontspanning zijn, dat is met een boek vaak ook zo. Maar we proberen wel vaak een film met inhoud te kijken. Dat kán specifiek christelijke inhoud zijn maar hoeft niet persé.
We houden dezelfde criteria aan als voor muziek: wordt zonde beschreven (het komt gewoonweg voor dus hoeven we niet net te doen of dat in boeken of films niet voor kan komen) of wordt de zonde verheerlijkt? Laatst nog een goede film gezien waarin heus duidelijk was dat de tieners met elkaar naar bed gingen, maar niet expliciet in beeld gebracht. Tevens werdt dit gebruikt om te waarschuwen dat zonden gevolgen hebben. Ook bijvoorbeeld egoïsme werd tegen gewaarschuwd. Dan is het de realiteit in beeld brengen om een boodschap over te brengen. Films waarin bedscènes in zitten gaan verder in principe weg. Ook films met buitensporig geweld blijven niet. Bij een oorlogsfilm bijvoorbeeld zal geweld in beeld zijn, maar als het puur functioneel is is dat geen reden om te stoppen met kijken of wegdoen. Wel als er gevloekt wordt, hoe mooi of goed het verhaal ook is. Ook als er magie in voorkomt gaat de film weg. Er zijn dus heel wat dvd's weggegooid de afgelopen jaren.
Persoonlijk vind ik de mening van Evert Barten tever naar het wettische gaan, maar het gesprek aangaan over kritisch zijn over wat je kijkt juich ik toe.
We houden dezelfde criteria aan als voor muziek: wordt zonde beschreven (het komt gewoonweg voor dus hoeven we niet net te doen of dat in boeken of films niet voor kan komen) of wordt de zonde verheerlijkt? Laatst nog een goede film gezien waarin heus duidelijk was dat de tieners met elkaar naar bed gingen, maar niet expliciet in beeld gebracht. Tevens werdt dit gebruikt om te waarschuwen dat zonden gevolgen hebben. Ook bijvoorbeeld egoïsme werd tegen gewaarschuwd. Dan is het de realiteit in beeld brengen om een boodschap over te brengen. Films waarin bedscènes in zitten gaan verder in principe weg. Ook films met buitensporig geweld blijven niet. Bij een oorlogsfilm bijvoorbeeld zal geweld in beeld zijn, maar als het puur functioneel is is dat geen reden om te stoppen met kijken of wegdoen. Wel als er gevloekt wordt, hoe mooi of goed het verhaal ook is. Ook als er magie in voorkomt gaat de film weg. Er zijn dus heel wat dvd's weggegooid de afgelopen jaren.
Persoonlijk vind ik de mening van Evert Barten tever naar het wettische gaan, maar het gesprek aangaan over kritisch zijn over wat je kijkt juich ik toe.
De wereld staat in brand, maar wij gooien olie op het vuur door ons toekijken aan de kant
Re: Films kijken, of niet?
Het maakt zoals DDD al zegt nogal uit welke films je het over hebt. Ingmar Bergman, Tarkovski, De Broers Dardenne of Farhadi zijn ander verhaal dan veel Hollywood films. En zelfs uit Hollywood krijg je films als "Arrival" (goed in pro-life discussie trouwens) en dan zijn er plezierige films als Paddington (en vervolg).
Ik kan er niet bij dat ook bij omroepen en commerciele zenders volop op MeToo wordt ingezet en wel allerlei James Bond films worden uitgezonden.
Ik kan er niet bij dat ook bij omroepen en commerciele zenders volop op MeToo wordt ingezet en wel allerlei James Bond films worden uitgezonden.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
-
Maanenschijn
- Berichten: 5488
- Lid geworden op: 01 jan 2016, 14:33
Re: Films kijken, of niet?
Ik denk dat je alle dingen in het leven moet doen in het besef van de eisen va Gods wet. En bij het kennen van Gods genade zal de liefde en wens tot het houden van zijn goede geboden alleen maar toenemen.
Ik de tijd dat we nog actief tv hadden en keken heb ik ervaren dat films kijken twee nadelen had: 1) onwillekeurig vervagen grenzen en sluipt er wereldbeeld je kamer binnen die vaak niet in overeenstemming is met Bijbelse noties. In een gezinssituatie is dat (mijn mening) als een sluipend vergif. En 2) Een film (of serie) neemt ook heel veel tijd in beslag. Het is niet zoals een boek wat je even weg kunt leggen. Tijd die ten koste kan gaan van bijbelstudie, gemeentewerk of wat doen in de maatschappij. Daarnaast is een mens denk ik ook gevoelig voor steeds meer beeld, steeds meer zien. De telefoonverslavingen zijn daar een voorbeeld van.
Natuurlijk is er vanalles tegen in te brengen:
- Ja maar…. Dat is met lezen ook;
- Ja maar…. Je hebt ook goede films;
- Ja maar…. In het dagelijks leven zie je ook zonden;
- Ja maar…. Ik kan prima de film stoppen als er zondig gedrag in voorkomt;
- Ja maar…. Het geeft wel goede gespreksstof in het gezin.
En dat is natuurlijk allemaal waar. Maar ik ben huiverig voor de zondige geneigdheid in mijn hart en blijf daarom graag weg van een Netflix, Videoland of ander account. Wat niet weg neemt we hier ook wel eens een enkele keer, een heel bewust uitgezochte film kijken. Maar met veel reserve.
Ik de tijd dat we nog actief tv hadden en keken heb ik ervaren dat films kijken twee nadelen had: 1) onwillekeurig vervagen grenzen en sluipt er wereldbeeld je kamer binnen die vaak niet in overeenstemming is met Bijbelse noties. In een gezinssituatie is dat (mijn mening) als een sluipend vergif. En 2) Een film (of serie) neemt ook heel veel tijd in beslag. Het is niet zoals een boek wat je even weg kunt leggen. Tijd die ten koste kan gaan van bijbelstudie, gemeentewerk of wat doen in de maatschappij. Daarnaast is een mens denk ik ook gevoelig voor steeds meer beeld, steeds meer zien. De telefoonverslavingen zijn daar een voorbeeld van.
Natuurlijk is er vanalles tegen in te brengen:
- Ja maar…. Dat is met lezen ook;
- Ja maar…. Je hebt ook goede films;
- Ja maar…. In het dagelijks leven zie je ook zonden;
- Ja maar…. Ik kan prima de film stoppen als er zondig gedrag in voorkomt;
- Ja maar…. Het geeft wel goede gespreksstof in het gezin.
En dat is natuurlijk allemaal waar. Maar ik ben huiverig voor de zondige geneigdheid in mijn hart en blijf daarom graag weg van een Netflix, Videoland of ander account. Wat niet weg neemt we hier ook wel eens een enkele keer, een heel bewust uitgezochte film kijken. Maar met veel reserve.
Wie lege handen heeft, kan ze altijd vouwen.
Re: Films kijken, of niet?
Inderdaad. Neem de laatste film van de broers Dardenne. Die gaat over tienerzwangerschappen. Natuurlijk is daar geen sprake van een situatie qua relaties die zo bedoeld is. Maar dat is toch geen reden om zo'n film niet te mogen kijken?parsifal schreef: ↑25 sep 2025, 13:57 Het maakt zoals DDD al zegt nogal uit welke films je het over hebt. Ingmar Bergman, Tarkovski, De Broers Dardenne of Farhadi zijn ander verhaal dan veel Hollywood films. En zelfs uit Hollywood krijg je films als "Arrival" (goed in pro-life discussie trouwens) en dan zijn er plezierige films als Paddington (en vervolg).
Ik kan er niet bij dat ook bij omroepen en commerciele zenders volop op MeToo wordt ingezet en wel allerlei James Bond films worden uitgezonden.
Van Hollywoodfilms ben ik niet zo goed op de hoogte.
Re: Films kijken, of niet?
Ik sla even aan op het woord wettisch. Wordt nogal makkelijk gebezigd in onze kringen. Vaak om zaken goed te keuren die in het verleden niet goedgekeurd werden. We zouden de dichter van Psalm 119 toch niet wettisch durven noemen? Hij blijft zeggen hoe lief hij Gods wet heeft.Forummer schreef: ↑25 sep 2025, 13:50 Wij kijken graag een film, maar zijn daarbij wel behoorlijk selectief. Uiteraard mag een film gewoon ter ontspanning zijn, dat is met een boek vaak ook zo. Maar we proberen wel vaak een film met inhoud te kijken. Dat kán specifiek christelijke inhoud zijn maar hoeft niet persé.
We houden dezelfde criteria aan als voor muziek: wordt zonde beschreven (het komt gewoonweg voor dus hoeven we niet net te doen of dat in boeken of films niet voor kan komen) of wordt de zonde verheerlijkt? Laatst nog een goede film gezien waarin heus duidelijk was dat de tieners met elkaar naar bed gingen, maar niet expliciet in beeld gebracht. Tevens werdt dit gebruikt om te waarschuwen dat zonden gevolgen hebben. Ook bijvoorbeeld egoïsme werd tegen gewaarschuwd. Dan is het de realiteit in beeld brengen om een boodschap over te brengen. Films waarin bedscènes in zitten gaan verder in principe weg. Ook films met buitensporig geweld blijven niet. Bij een oorlogsfilm bijvoorbeeld zal geweld in beeld zijn, maar als het puur functioneel is is dat geen reden om te stoppen met kijken of wegdoen. Wel als er gevloekt wordt, hoe mooi of goed het verhaal ook is. Ook als er magie in voorkomt gaat de film weg. Er zijn dus heel wat dvd's weggegooid de afgelopen jaren.
Persoonlijk vind ik de mening van Evert Barten tever naar het wettische gaan, maar het gesprek aangaan over kritisch zijn over wat je kijkt juich ik toe.
In mijn visie betekent het woord wettisch dat we dingen doen of laten om zo (een deel) van de zaligheid te verdienen. Dat zie ik bij de argumenten van Evert Barten totaal niet. Zelf denk ik dat heel veel films de werken van het vlees ( Galaten 5 : 19-21)tonen, normaliseren of zelfs verheerlijken en de vrucht van de Geest (Galaten 5 : 22 maar lees door tot 26) weinig tot niet aan bod komt.
Ik heb in mijn jeugd heel veel films gezien maar heb er nu echt geen zin meer in. Vergeet niet dat Netflix enz. een verwoestende invloed kan hebben op onze jongeren. Ik zou nog geen stuiver willen geven aan zulke bedrijven.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Re: Films kijken, of niet?
In welke opzicht heeft Netflix een verwoestende invloed op de jeugd? Ik zal ook wel verwoest zijn, want ik herken dat totaal niet.
Re: Films kijken, of niet?
Het staat je vrij een andere definitie van wettisch te hanteren dan gebruikelijk. Het is alleen niet zo handig om daar vervolgens op aan te slaan. Je geeft nu namelijk een reactie op iets wat helemaal niet bedoeld wordt.huisman schreef: ↑25 sep 2025, 15:06Ik sla even aan op het woord wettisch. Wordt nogal makkelijk gebezigd in onze kringen. Vaak om zaken goed te keuren die in het verleden niet goedgekeurd werden. We zouden de dichter van Psalm 119 toch niet wettisch durven noemen? Hij blijft zeggen hoe lief hij Gods wet heeft.Forummer schreef: ↑25 sep 2025, 13:50 Wij kijken graag een film, maar zijn daarbij wel behoorlijk selectief. Uiteraard mag een film gewoon ter ontspanning zijn, dat is met een boek vaak ook zo. Maar we proberen wel vaak een film met inhoud te kijken. Dat kán specifiek christelijke inhoud zijn maar hoeft niet persé.
We houden dezelfde criteria aan als voor muziek: wordt zonde beschreven (het komt gewoonweg voor dus hoeven we niet net te doen of dat in boeken of films niet voor kan komen) of wordt de zonde verheerlijkt? Laatst nog een goede film gezien waarin heus duidelijk was dat de tieners met elkaar naar bed gingen, maar niet expliciet in beeld gebracht. Tevens werdt dit gebruikt om te waarschuwen dat zonden gevolgen hebben. Ook bijvoorbeeld egoïsme werd tegen gewaarschuwd. Dan is het de realiteit in beeld brengen om een boodschap over te brengen. Films waarin bedscènes in zitten gaan verder in principe weg. Ook films met buitensporig geweld blijven niet. Bij een oorlogsfilm bijvoorbeeld zal geweld in beeld zijn, maar als het puur functioneel is is dat geen reden om te stoppen met kijken of wegdoen. Wel als er gevloekt wordt, hoe mooi of goed het verhaal ook is. Ook als er magie in voorkomt gaat de film weg. Er zijn dus heel wat dvd's weggegooid de afgelopen jaren.
Persoonlijk vind ik de mening van Evert Barten tever naar het wettische gaan, maar het gesprek aangaan over kritisch zijn over wat je kijkt juich ik toe.
In mijn visie betekent het woord wettisch dat we dingen doen of laten om zo (een deel) van de zaligheid te verdienen. Dat zie ik bij de argumenten van Evert Barten totaal niet. Zelf denk ik dat heel veel films de werken van het vlees ( Galaten 5 : 19-21)tonen, normaliseren of zelfs verheerlijken en de vrucht van de Geest (Galaten 5 : 22 maar lees door tot 26) weinig tot niet aan bod komt.
Ik heb in mijn jeugd heel veel films gezien maar heb er nu echt geen zin meer in. Vergeet niet dat Netflix enz. een verwoestende invloed kan hebben op onze jongeren. Ik zou nog geen stuiver willen geven aan zulke bedrijven.
En je insinueert ook nog eens behoorlijk de verkeerde kant op. Heb je mijn bijdrage wel echt goed gelezen?
Verder geheel eens met je opmerking over Netflix. Dat dit zo gemakkelijk geaccepteerd wordt is ook wat mij betreft reden tot grote zorg.
De wereld staat in brand, maar wij gooien olie op het vuur door ons toekijken aan de kant
-
Dodo
- Berichten: 5879
- Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
- Locatie: dodo.refoforum@gmail.com
Re: Films kijken, of niet?
Zo'n opmerking is ook veel te algemeen. Geen jongere (of oudere) die daar van schrikt.
Voor mij is belangrijk of de strekking van de film is dat alles moet kunnen. Soms komen er inderdaad dingen voor die fout zijn, maar wat wil de filmmaker zeggen? Dat het foute goed is, of dat fout inderdaad fout is.
Ik heb ooit een film gezien over een illegale abortuskliniek. Erg goede film. Maar abortus werd niet goedgepraat.
Re: Films kijken, of niet?
Ik heb een aantal jaar geleden kortstondig toegang gehad tot Netflix, maar wat een troep staat daar op. De verwoestende invloed is wat mij betreft alles normaal gaan vinden wat God verboden heeft. Toen ik tiener was keek ik ook geen documentaires....
De wereld staat in brand, maar wij gooien olie op het vuur door ons toekijken aan de kant
Re: Films kijken, of niet?
Ik denk ook wel dat series als Emily in Paris of Sex Education een seculariserende invloed kunnen hebben. Alleen is dat natuurlijk lang niet alles wat er te zien is.
Het gesprek zou er over kunnen gaan of je niet beter Picl kunt hebben dan Netflix. Maar goed, Evert Barten gaat er wellicht vanuit dat je van slechte dingen zover mogelijk weg moet blijven. Op zich lijkt me dat een goed principe, maar dat moet er niet toe lijden dat je feitelijk uit de wereld gaat.
Het gesprek zou er over kunnen gaan of je niet beter Picl kunt hebben dan Netflix. Maar goed, Evert Barten gaat er wellicht vanuit dat je van slechte dingen zover mogelijk weg moet blijven. Op zich lijkt me dat een goed principe, maar dat moet er niet toe lijden dat je feitelijk uit de wereld gaat.