Gereformeerde Gemeenten

[Bobber]

Hoezo zou je je daaraan ergeren? Voor de dominee en deze betreffende leden wellicht verstandiger om elkaar niet te zien/horen. Niet voor niets heef de classis een periode ingesteld waarin de dominee er minder is. Denk dat het wijzer is om veel te bidden dan je hier op het forum zo te uiten.

Omdat de schuld niet bij de dominee ligt. Dit is ook met de gemeente gedeeld.

Is dat echt zo gedeeld? Het is toch altijd 'waar twee kijven hebben twee schuld' dus is hij er ook niet (zijdelings) bij betrokken?
En stel dat het gaat om de kerkenraad, waarom laten ze de kerkenraad dan niet opstappen?
Het klinkt als een bijzonder ingewikkelde en trieste situatie.

Een kerkenraad stapt helaas niet zomaar op. Qua praktische dingen is dit zeer lastig, dus dat zou dan echt de aller aller laatste optie zijn. Helaas een ingewikkelde situatie gezien veel onder het kleed van ambtsgeheim word geschoven.

Dat is niet zo mooi. Gefaseerd versneld aftreden is zeker een optie. Het is niet eerlijk om hier ds. de dupe van te laten zijn.

[Rikkie]

Wat zal die gemeente tegen de zondag opzien. Ik denk er veel aan. Kerkelijk leed kan een mens mentaal slopen.

Erger me er overigens wel aan dat er veel leden zondag wel zullen zijn nu de ds. Niet voorgaat. Volgende week zullen ze er weer niet zijn.

Hoezo zou je je daaraan ergeren? Voor de dominee en deze betreffende leden wellicht verstandiger om elkaar niet te zien/horen. Niet voor niets heef de classis een periode ingesteld waarin de dominee er minder is. Denk dat het wijzer is om veel te bidden dan je hier op het forum zo te uiten.

Omdat de schuld niet bij de dominee ligt. Dit is ook met de gemeente gedeeld.

Dat begin van het laatste citaat waag ik te betwijfelen, vingerwijzen is altijd makkelijk, maar ik.ben redelijk op de hoogte met de gebeurtenissen in bvb Doetinchem en dan zou ik dat citaat van " het ligt niet aan" niet zomaar kunnen plaatsen.. het feit dat het in meerdere gemeenten niet botert tussen kerkraad en ds, is mischien veelzeggend....

[MGG]

Los van deze casus lijkt het mij gezond als bij een losmaking de hele kerkenraad aftreedt. Het nadeel is alleen dat de gemeente vaak niet weet wie welke rol speelde. Voor een kerkenraad is de makkelijkste oplossing de dominee losmaken en hem de zwarte piet toespelen. Als een aantal jaar na het vertrek nog steeds niet rustig is, dan kan dat zomaar een aanwijzing zijn dat het probleem in de kerkenraad zit.

[GG links]

Los van deze casus lijkt het mij gezond als bij een losmaking de hele kerkenraad aftreedt. Het nadeel is alleen dat de gemeente vaak niet weet wie welke rol speelde. Voor een kerkenraad is de makkelijkste oplossing de dominee losmaken en hem de zwarte piet toespelen. Als een aantal jaar na het vertrek nog steeds niet rustig is, dan kan dat zomaar een aanwijzing zijn dat het probleem in de kerkenraad zit.

Tuurlijk!

[johantje]

Erger me er overigens wel aan dat er veel leden zondag wel zullen zijn nu de ds. Niet voorgaat. Volgende week zullen ze er weer niet zijn.

Hoezo zou je je daaraan ergeren? Voor de dominee en deze betreffende leden wellicht verstandiger om elkaar niet te zien/horen. Niet voor niets heef de classis een periode ingesteld waarin de dominee er minder is. Denk dat het wijzer is om veel te bidden dan je hier op het forum zo te uiten.

Omdat de schuld niet bij de dominee ligt. Dit is ook met de gemeente gedeeld.

Dat begin van het laatste citaat waag ik te betwijfelen, vingerwijzen is altijd makkelijk, maar ik.ben redelijk op de hoogte met de gebeurtenissen in bvb Doetinchem en dan zou ik dat citaat van " het ligt niet aan" niet zomaar kunnen plaatsen.. het feit dat het in meerdere gemeenten niet botert tussen kerkraad en ds, is mischien veelzeggend....

Stel he... als een kerkenraad andere prediking wil horen, en de dominee werkt daar niet aan mee, wie is er dan de schuldige?
In het geval van geldermalsen gaat het gelukkig niet om de prediking binnen de kerkenraad, en het is tijdens de gemeente avond afgelopen dinsdag ook duidelijk gedeeld dat de reden voor de spanningen buiten de dominee ligt, maar bij de kerkenraad zelf.

[Job]

Om het breder te trekken dan deze casus: voor buitenstaanders die geen details uit betrouwbare bron (uitroepteken) kennen, zal het altijd gissen blijven wat nu de kip en wat nu het ei is in het verhaal. Elke dominee die losgemaakt is, ligt onder een vergrootglas in zijn nieuwe kerkenraad en gemeente en binnen het kerkverband. Dat kan psychologisch gewoon ook nauwelijks anders, denk ik. Waar een andere nieuwe dominee met frisse en redelijk onbevangen blik tegemoet zal worden getreden, zullen er in de kerkenraad van een nieuwe, eerder losgemaakte predikant eerder wenkbrauwen gefronst worden, zo van: "Zou dit soms een symptoom zijn van...?" Ik denk dat je als predikant de deuk die je al dan niet door eigen schuld hebt opgelopen, nooit meer kwijtraakt. Ik zeg eerlijk dat ik er zelf ook mee behebt ben. Wanneer sommige predikanten op onze kansel verschijnen waar eerder problemen rondom zijn geweest, zit ik aanvankelijk toch (ook al vecht ik ertegen) wat alerter te luisteren en probeer ik bepaalde zaken in een zelf gecreëerde context te plaatsen. Zo weerbarstig is het.

Ik denk dat de bom in een tweede of derde kerkenraad eerder kan barsten door een extra alerte houding en eventuele argusogen richting de dominee met het besmeurde blazoen.

[Rido91]

Hoezo zou je je daaraan ergeren? Voor de dominee en deze betreffende leden wellicht verstandiger om elkaar niet te zien/horen. Niet voor niets heef de classis een periode ingesteld waarin de dominee er minder is. Denk dat het wijzer is om veel te bidden dan je hier op het forum zo te uiten.

Omdat de schuld niet bij de dominee ligt. Dit is ook met de gemeente gedeeld.

Dat begin van het laatste citaat waag ik te betwijfelen, vingerwijzen is altijd makkelijk, maar ik.ben redelijk op de hoogte met de gebeurtenissen in bvb Doetinchem en dan zou ik dat citaat van " het ligt niet aan" niet zomaar kunnen plaatsen.. het feit dat het in meerdere gemeenten niet botert tussen kerkraad en ds, is mischien veelzeggend....

Stel he... als een kerkenraad andere prediking wil horen, en de dominee werkt daar niet aan mee, wie is er dan de schuldige?
In het geval van geldermalsen gaat het gelukkig niet om de prediking binnen de kerkenraad, en het is tijdens de gemeente avond afgelopen dinsdag ook duidelijk gedeeld dat de reden voor de spanningen buiten de dominee ligt, maar bij de kerkenraad zelf.

Waarom gaat de dominee dan niet gewoon elke zondag voor? En als het probleem buiten hem ligt: waarom kan hij dan niet zelf de verbindende kwaliteiten inzetten die nu ds Silfhout in moet zetten?

[Maanenschijn]

Stel he... als een kerkenraad andere prediking wil horen, en de dominee werkt daar niet aan mee, wie is er dan de schuldige?
In het geval van geldermalsen gaat het gelukkig niet om de prediking binnen de kerkenraad, en het is tijdens de gemeente avond afgelopen dinsdag ook duidelijk gedeeld dat de reden voor de spanningen buiten de dominee ligt, maar bij de kerkenraad zelf.

Je was er bij, zeg je.

Dan zul je ook moeten constateren dat uit de gestelde vragen door de aanwezigen blijkt dat die mening van de visitatoren niet zonder meer gedeeld wordt.

De problematiek zit veel dieper dan alleen in de kerkenraad.

Dat is de enige opmerking die ik wil maken, als een beetje evenwicht in alle beweringen. Verder ga ik weer op mijn handen zitten (omdat het niet mijn gemeente is).

[johantje]

Om het breder te trekken dan deze casus: voor buitenstaanders die geen details uit betrouwbare bron (uitroepteken) kennen, zal het altijd gissen blijven wat nu de kip en wat nu het ei is in het verhaal. Elke dominee die losgemaakt is, ligt onder een vergrootglas in zijn nieuwe kerkenraad en gemeente en binnen het kerkverband. Dat kan psychologisch gewoon ook nauwelijks anders, denk ik. Waar een andere nieuwe dominee met frisse en redelijk onbevangen blik tegemoet zal worden getreden, zullen er in de kerkenraad van een nieuwe, eerder losgemaakte predikant eerder wenkbrauwen gefronst worden, zo van: "Zou dit soms een symptoom zijn van...?" Ik denk dat je als predikant de deuk die je al dan niet door eigen schuld hebt opgelopen, nooit meer kwijtraakt. Ik zeg eerlijk dat ik er zelf ook mee behebt ben. Wanneer sommige predikanten op onze kansel verschijnen waar eerder problemen rondom zijn geweest, zit ik aanvankelijk toch (ook al vecht ik ertegen) wat alerter te luisteren en probeer ik bepaalde zaken in een zelf gecreëerde context te plaatsen. Zo weerbarstig is het.

Ik denk dat de bom in een tweede of derde kerkenraad eerder kan barsten door een extra alerte houding en eventuele argusogen richting de dominee met het besmeurde blazoen.

Klopt, dat zie ik nu ook weer gebeuren. Veel mensen, ook al weten ze de oorzaak niet wijzen al meteen naar de dominee. Zie de reacties van gg links. En het vervelende is, ook al wordt er van alles gegist, er is nog geen openheid naar de gemeente geweest. Hopelijk komt er wat meer openheid over zaken en keert de rust terug.

[Forummer]

Het is vooral verdrietig dat men maar niets lijkt te leren van eerdere casussen. Geef gewoon openheid. Leven in het Licht betekent ook dat er niets moet zijn wat in het duister kan gaan voortwoekeren. Gebrek aan openheid maakt zoveel kapot.

[Ad Anker]

Aan de randen van de nacht wordt hier, ook nu weer, over de situatie gesproken. Over het algemeen gaat dat netjes. Er zijn een aantal berichten verwijderd die ongegrond negatief waren over een persoon. Doe dat niet, a.u.b.

[Bertiel]

ik heb het van nabij en toch met wat afstand recent zien gebeuren.
1. een domineesgezin komt er zwaar gehavend uit
2. een kerkenraad idem, veel burnouts, hartinfarcten, etc.
3. voor de gemeente is het deserstreus. 15% is uitgeschreven naar een andere kerk, 20% komt gewoon niet meer, geen idee hoe en wat, en ja ga daar maar eens wat van zeggen. En een heel groot deel van de getrouwen, zitten geknakt in de kerk.

Het is gewoon goed dat er termijnen zijn en mensen in een kerkenraad zouden nooit dubbele petten mogen hebben (kerkvoogdij of notabel), zeker niet in gemeentes waar het beheer los staat van de kerkenraad. Het vormt machtsblokken en intriges.
Een kerkenraad moet de gehele gemeente weerspiegelen. Ik ben er per direct voorstander van, om de mogelijkheid dat de kerkenraad de kerkenraad kiest, te schrappen uit de kerkorde (weet niet of dit in de GG überhaupt kan, maar het was hier het geval)
Zware lijfstraffen op geroddel. De casus waar ik het over heb, werd al geroddeld over de dominee (hoe hebben ze die nou kunnen beroepen) voordat hij kwam. Door avondmaalgangers!
En last but not least: ootmoed, ootmoed, ootmoed. Vaak gezegd, weinig beoefend.

[Michaels]

Aan de randen van de nacht wordt hier, ook nu weer, over de situatie gesproken. Over het algemeen gaat dat netjes. Er zijn een aantal berichten verwijderd die ongegrond negatief waren over een persoon. Doe dat niet, a.u.b.

Verdeeldheid binnen het gereformeerde erfdeel is een geestelijke wond die blijft schrijnen

De verdeeldheid binnen het gereformeerde erfdeel is een verdrietige realiteit die al decennialang voortwoekert. Kerkscheuringen, onderlinge spanningen, verschillen in prediking, toon en bevinding: velen herkennen de pijn ervan. En tot op de dag van vandaag lijkt er geen einde aan te komen. Het roept de vraag op: is deze verdeeldheid onvermijdelijk? Of is er toch een weg naar geestelijk herstel en eenheid?

De oorzaken (waarom verdeeldheid blijft bestaan) zijn veelzijdig. Er zijn verschillen in theologische accenten: sommigen benadrukken de vrije aanbieding van genade, anderen de noodzaak van zielsbevinding. Er zijn predikanten die ‘licht’ of ‘zwaar’ genoemd worden, en mensen trekken vaak naar wat past bij hun eigen gevoelswereld of geestelijk klimaat. Daar komt bij dat persoonlijkheidscultuur een rol speelt: men bindt zich niet zelden aan een bepaalde dominee of richting, waardoor de afstand tot anderen groeit.

Daarnaast ontbreekt het regelmatig aan echte geestelijke ontmoeting. Er wordt meer over elkaar gepraat dan met elkaar. Vrees voor leerafwijking, angst voor misleiding of verlies van de vertrouwde weg zorgt ervoor dat muren worden opgetrokken in plaats van afgebroken. En wellicht pijnlijker nog: de wil tot zelfonderzoek ontbreekt soms. Men kijkt eerder naar wat er bij de ander ontbreekt dan naar wat er in eigen hart mis is.

De Bijbel is helder over verdeeldheid. Christus Zelf bad in Johannes 17:21: "opdat zij allen een zijn". De apostel Paulus roept de gemeente in Korinthe op tot eenheid in denken en spreken (1 Kor. 1:10) en waarschuwt in Galaten 5:15 voor het bijten en verslinden van elkaar. Verdeeldheid is dus niet slechts een organisatorisch of theologisch probleem, maar een geestelijk gevaar.

Ja, er is hoop. Maar niet door structuurwijzigingen, overleggen of synodes alleen. Werkelijke eenheid groeit daar waar mensen zich opnieuw onderwerpen aan het gezag van Gods Woord, zich verootmoedigen en hun eigen gelijk durven loslaten. Daar waar de boodschap van genade – in Christus alleen – centraal komt te staan, verdwijnen menselijke muren.

Terug naar de kern van het evangelie: Christus en Zijn verzoeningswerk moeten het middelpunt zijn van de prediking en het geestelijk leven. Niet menselijke invulling, maar Bijbelse waarheid.

Oprechte ontmoeting zoeken: wanneer mensen elkaar persoonlijk leren kennen buiten de kerkmuren om, groeit er vaak begrip en verbondenheid die niet op leerstellige verschillen stukloopt.

Zelfonderzoek beoefenen: De vraag is niet: hoe zit de ander? Maar: ken ik zelf iets van waar geloof, uit genade alleen?

Geestelijke vrucht zoeken: Waar de Geest werkt, komt de vrucht van liefde, vrede, lankmoedigheid. Daaraan herken je het ware werk Gods.

Gebed om verootmoediging: Deze strijd is geestelijk. Alleen Gods Geest kan werkelijk overtuigen, verbinden en vernieuwen.

De verdeeldheid binnen het gereformeerde erfdeel is een wond die blijft schrijnen. Maar waar mensen in ootmoed leren buigen onder Gods Woord en de gemeenschap met Christus het hart raakt, daar ontstaat ook nieuwe gemeenschap onder elkaar. Niet omdat verschillen verdwijnen, maar omdat Christus groter wordt dan onze verschillen. Dat is geen mensenwerk, maar genade van Boven.

[Posthoorn]

Het is toch altijd 'waar twee kijven hebben twee schuld'....

Nee.
Overigens weet ik niets van deze situatie.

[DDD]

Eens met michaels en forummer. Openheid zou zo veel problemen oplossen. Al wat openbaar maakt, is licht.

En veel mensen zijn het daar helemaal mee eens, maar alleen als het anderen betreft. Daar zit een belangrijk onderdeel van het probleem bij veel intermenselijke conflicten.