Alleen voor vrouwen - gastvrijheid

[Rido91]

Ik ben wel benieuwd naar iets, hoe jullie dat doen.
Het is me regelmatig gebeurd dat ik ergens aan de deur kwam, en niet verder kwam dan de buitenmat. En dat was soms terwijl ik hen een dienst bewees. Iets brengen wat ze hadden laten liggen. Wat lekkers komen brengen voor een kind met gebroken been. Zulke dingen.
En ik kwam er gewoon niet in, laat staan dat er koffie of thee gepresenteerd werd. Ik kan er slecht tegen. Wij zijn juist heel erg van: kom binnen, koffie? thee? Ga er even bij zitten.

Mogen mannen meepraten?

Ik denk dat het niets hoeft te zeggen over gastvrijheid. Het is voor sommigen overweldigend als er onaangekondigd iemand op de stoep staat. Niet voor iedereen is visite krijgen een plezier, zonder dat dat iets zegt over de waardering voor de ander. Gastvrijheid en waardering zijn niet eenvormig. Jullie wijze is niet de enige juiste. Daarnaast werkt een houding van: "Voor wat hoort eerlijk gezegd wat" meestal averechts. Mensen kunnen die grondhouding soms sterker aanvoelen dan je denkt en het kan hen laten dichtslaan.

Eens dat gastvrijheid en waardering niet eenvormig zijn; tegelijkertijd, als Dodo op de stoep staat met iets lekkers voor een kind met een gebroken been vind ik het geen kwestie 'voor wat hoort wat' maar van basisfatsoen en -manieren om zo'n hartelijk gebaar iets hoffelijker te beantwoorden dan het aan te pakken, te bedanken en de deur weer te sluiten.

Het kan op dat moment zeker overweldigend zijn om onverwachts visite te krijgen, en wellicht is de timing onhandig - omdat de kruimels van het ontbijt nog tegen het plafond zitten, omdat de was de wasmanden uit loopt, de poes net een vaas bloemen aan diggelen heeft gegooid, er een kind met zeven snottebellen rondloopt terwijl je zelf zwetend met je handen in het appeltaartdeeg staat - maar dan is het heel prima om te vragen om op een geschikter moment terug te komen.

Tegelijkertijd zou je het ook kunnen omkeren en kunnen denken (vanuit fatsoen) dat, als je graag even binnen wil komen bij diegene, je van tevoren even een appje kunt sturen of het schikt dat je even langskomt

[helma]

Ik denk dat het echt met persoonlijkheid en of opvoeding te maken heeft. Ik ben van huis uit een zoete-inval-beleid gewend. Wij noemden ons thuis wel eens 'huize-elastiek'. Wie wanneer ook maar wilde komen was welkom. Of het nu voor koffie, eten of logeren was. Je kon er altijd nog wel bij.

Bij mijn schoonfamilie was bezoek selectief en vaak alleen via een afspraak. Zomaar aanwaaien kon meestal niet. Er waren wat uitzonderingen maar als je mee wilde eten kon dat niet spontaan. Dat is echt een andere benadering. Er was veel meer structuur en orde dan er bij ons thuis was. Heel overzichtelijk, dat wel.

Ik had de zoete-inval het liefst in mijn huwelijk en gezin voortgezet.
Maar ik heb mensen in mijn gezin die sociaal 'angstig' zijn. Die het echt moeilijk vinden om (nieuwe) contacten aan te gaan.

Dus spontaan iemand binnen vragen/uitnodigen doe ik niet zo snel, terwijl ik dat best graag zou doen!

[Wim Anker]

Alleen voor vrouwen - gastvrijheid heet dit topic.

Raar.

[Rido91]

Alleen voor vrouwen - gastvrijheid heet dit topic.

Raar.

Haha , de ironie daarvan valt mij nu pas op

[Job]

Ik ben wel benieuwd naar iets, hoe jullie dat doen.
Het is me regelmatig gebeurd dat ik ergens aan de deur kwam, en niet verder kwam dan de buitenmat. En dat was soms terwijl ik hen een dienst bewees. Iets brengen wat ze hadden laten liggen. Wat lekkers komen brengen voor een kind met gebroken been. Zulke dingen.
En ik kwam er gewoon niet in, laat staan dat er koffie of thee gepresenteerd werd. Ik kan er slecht tegen. Wij zijn juist heel erg van: kom binnen, koffie? thee? Ga er even bij zitten.

Mogen mannen meepraten?

Ik denk dat het niets hoeft te zeggen over gastvrijheid. Het is voor sommigen overweldigend als er onaangekondigd iemand op de stoep staat. Niet voor iedereen is visite krijgen een plezier, zonder dat dat iets zegt over de waardering voor de ander. Gastvrijheid en waardering zijn niet eenvormig. Jullie wijze is niet de enige juiste. Daarnaast werkt een houding van: "Voor wat hoort eerlijk gezegd wat" meestal averechts. Mensen kunnen die grondhouding soms sterker aanvoelen dan je denkt en het kan hen laten dichtslaan.

Eens dat gastvrijheid en waardering niet eenvormig zijn; tegelijkertijd, als Dodo op de stoep staat met iets lekkers voor een kind met een gebroken been vind ik het geen kwestie 'voor wat hoort wat' maar van basisfatsoen en -manieren om zo'n hartelijk gebaar iets hoffelijker te beantwoorden dan het aan te pakken, te bedanken en de deur weer te sluiten.

Het kan op dat moment zeker overweldigend zijn om onverwachts visite te krijgen, en wellicht is de timing onhandig - omdat de kruimels van het ontbijt nog tegen het plafond zitten, omdat de was de wasmanden uit loopt, de poes net een vaas bloemen aan diggelen heeft gegooid, er een kind met zeven snottebellen rondloopt terwijl je zelf zwetend met je handen in het appeltaartdeeg staat - maar dan is het heel prima om te vragen om op een geschikter moment terug te komen.

Voor mensen die dit niet aankunnen is deze norm heel hoog en beklemmend. Dat is echt jammer, ik zie van dichtbij hoe mensen dichtklappen omdat ze sociaal net iets anders gebouwd zijn dan hoe de mainstream vindt dat het hoort. Nee, bij hen heeft het helemaal niets met fatsoen te maken dat ze dat niet kunnen.

[Job]

Ik ben wel benieuwd naar iets, hoe jullie dat doen.
Het is me regelmatig gebeurd dat ik ergens aan de deur kwam, en niet verder kwam dan de buitenmat. En dat was soms terwijl ik hen een dienst bewees. Iets brengen wat ze hadden laten liggen. Wat lekkers komen brengen voor een kind met gebroken been. Zulke dingen.
En ik kwam er gewoon niet in, laat staan dat er koffie of thee gepresenteerd werd. Ik kan er slecht tegen. Wij zijn juist heel erg van: kom binnen, koffie? thee? Ga er even bij zitten.

Mogen mannen meepraten?

Ik denk dat het niets hoeft te zeggen over gastvrijheid. Het is voor sommigen overweldigend als er onaangekondigd iemand op de stoep staat. Niet voor iedereen is visite krijgen een plezier, zonder dat dat iets zegt over de waardering voor de ander. Gastvrijheid en waardering zijn niet eenvormig. Jullie wijze is niet de enige juiste. Daarnaast werkt een houding van: "Voor wat hoort eerlijk gezegd wat" meestal averechts. Mensen kunnen die grondhouding soms sterker aanvoelen dan je denkt en het kan hen laten dichtslaan.

Eens dat gastvrijheid en waardering niet eenvormig zijn; tegelijkertijd, als Dodo op de stoep staat met iets lekkers voor een kind met een gebroken been vind ik het geen kwestie 'voor wat hoort wat' maar van basisfatsoen en -manieren om zo'n hartelijk gebaar iets hoffelijker te beantwoorden dan het aan te pakken, te bedanken en de deur weer te sluiten.

Het kan op dat moment zeker overweldigend zijn om onverwachts visite te krijgen, en wellicht is de timing onhandig - omdat de kruimels van het ontbijt nog tegen het plafond zitten, omdat de was de wasmanden uit loopt, de poes net een vaas bloemen aan diggelen heeft gegooid, er een kind met zeven snottebellen rondloopt terwijl je zelf zwetend met je handen in het appeltaartdeeg staat - maar dan is het heel prima om te vragen om op een geschikter moment terug te komen.

Voor mensen die dit niet aankunnen is deze norm heel hoog en beklemmend. Dat is echt jammer, ik zie van dichtbij hoe mensen dichtklappen omdat ze sociaal net iets anders gebouwd zijn dan hoe de mainstream vindt dat het hoort. Nee, bij hen heeft het helemaal niets met fatsoen te maken dat ze dat niet kunnen.

[Marijn_M]

Ik ken iemand met een probleem met het kortetermijngeheugen na een ongeluk. Die staat soms ineens voor de deur. En ik moet dan uitleggen dat het niet uitkomt omdat hij er eerder ook al een paar keer was. Vroeger dacht ik dan aan die tekst: Zijt herbergzaam jegens elkander, zonder murmureren. — en voelde me tekortschieten. Maar later las ik ergens: dat ging over mensen op de vlucht. Over je huis openstellen als veilige plek in moeilijke tijden. Dat is iets anders dan altijd maar beschikbaar zijn. Dat maakte het wat gemakkelijker om nee te zeggen.

In de HSV staat "gastvrij".
Nu ik nadenk past herbergzaam beter bij wat de apostel bedoelde.

[merel]

Ik ben zelf een ook geen fan van allerlei onaangekondigde bezoekjes en bij mij zou je in de meeste gevallen ook niet veel verder komen dan de deur als je onaangekondigd voor de deur staat.

Andersom heb ik ook niet de verwachting om binnengelaten te worden als ik iets langs breng. Als ik dat wil zou ik diegene altijd even appen/bellen voor een afspraak.

Maar iedereen is anders

Echt? Ik kan mij daar niets bij voorstellen. Het is hier altijd 'zoete inval'. Op dit moment zijn er ook 10 kinderen in de tuin marshmallows en appels aan het roosteren en hebben we logees.

[Maanenschijn]

Van huis uit en meegenomen is er bij ons voor iedereen koffie die aanbelt of binnen komt. Dat is soms best lastig, maar hoort bij de basishouding van gastvrijheid. Van een plakjes bezorger tot een goede kennis.

Ook al iets moeilijk is of niet past bij je persoonlijkheid is het nog niet zo dat je dan de moeilijkheden uit de weg moet gaan.

[Rido91]

Ik ben zelf een ook geen fan van allerlei onaangekondigde bezoekjes en bij mij zou je in de meeste gevallen ook niet veel verder komen dan de deur als je onaangekondigd voor de deur staat.

Andersom heb ik ook niet de verwachting om binnengelaten te worden als ik iets langs breng. Als ik dat wil zou ik diegene altijd even appen/bellen voor een afspraak.

Maar iedereen is anders

Echt? Ik kan mij daar niets bij voorstellen. Het is hier altijd 'zoete inval'. Op dit moment zijn er ook 10 kinderen in de tuin marshmallows en appels aan het roosteren en hebben we logees.

Haha bij zoveel drukte kan ik mij dan weer niks voorstellen

[Rido91]

Van huis uit en meegenomen is er bij ons voor iedereen koffie die aanbelt of binnen komt. Dat is soms best lastig, maar hoort bij de basishouding van gastvrijheid. Van een plakjes bezorger tot een goede kennis.

Ook al iets moeilijk is of niet past bij je persoonlijkheid is het nog niet zo dat je dan de moeilijkheden uit de weg moet gaan.

Waarom zou je die moeilijkheden uit de weg gaan als je het zelf niet als een moeilijkheid ziet. Ik denk omgekeerd: als het niet past bij je persoonlijkheid om even van te voren een berichtje te sturen kun je ook die moeilijkheid uit de weg gaan. Maar vaak is het ook wel zo dat je je met mensen omringt met enige overeenkomsten dus in mijn omgeving is dat ook niet heel raar of wordt dat ook niet raar gevonden. Ik heb dan ook eigenlijk nooit last van onaangekondigd bezoek

[Bourdon16]

Ik laat niemand buiten staan. Onze voordeur gebruiken we overigens nooit dus iedereen komt achterom.
Mensen die heel hard tetteren terwijl de kinderen net liggen te slapen komen tot en met de garage.

Ik heb er geen moeite mee om duidelijk aan te geven dat de tijd er weer op zit.
"O ga je al sluiten?" Ja.

[Dodo]

De gedachte dat het overweldigend kan zijn als er opeens iemand op de stoep staat, was nog niet zo bij me opgekomen. Van sommige mensen waar ik op de stoep heb gestaan, geloof ik dat ook niet zo. Maar ik zal het onthouden en milder oordelen.
Iemand binnenhalen en koffie geven vind ik overigens nog weer van een andere orde dan iemand mee laten eten. Dan ligt de lat een stuk hoger. Is er genoeg? Is het lekker genoeg? Daar heb ik meer stress van.

[DDD]

Mag ik vragen waarom dit alleen voor vrouwen is? Hebben vrouwen hier een beter of ander zicht op dan mannen?

[Job]

Van huis uit en meegenomen is er bij ons voor iedereen koffie die aanbelt of binnen komt. Dat is soms best lastig, maar hoort bij de basishouding van gastvrijheid. Van een plakjes bezorger tot een goede kennis.

Ook al iets moeilijk is of niet past bij je persoonlijkheid is het nog niet zo dat je dan de moeilijkheden uit de weg moet gaan.

Je redeneert nu vanuit je eigen referentiekader.