Kleinere ethische vragen
Re: Kleinere ethische vragen
Mooi Wim. Een mooie nadenken voor heel het forum.
Al zeg je precies niet wat je zeggen wil: Zita, je brengt hier een collega ter sprake. Daardoor gaat iedereen er (ongezouten) wat van vinden. Ik veroordeel dat op grond van de Schrift.
Terwijl ik het wel een mooi ethisch vraagstuk vindt. Hoe ga je om met principes/levensgewoontes van een ander waar je zelf hinder van ondervindt. Dat is mooi om te bespreken. Al zijn de reacties best raar soms. Maar dat is het leuke van het forum. Voor mijn studie moest ik onlangs een soortgelijke casus uitwerken.
Tenslotte: deze tekst is toepasbaar op het vele snelle reageren via fora en socials: voor ons, maar zeker ook voor jou, een mooie les.
Al zeg je precies niet wat je zeggen wil: Zita, je brengt hier een collega ter sprake. Daardoor gaat iedereen er (ongezouten) wat van vinden. Ik veroordeel dat op grond van de Schrift.
Terwijl ik het wel een mooi ethisch vraagstuk vindt. Hoe ga je om met principes/levensgewoontes van een ander waar je zelf hinder van ondervindt. Dat is mooi om te bespreken. Al zijn de reacties best raar soms. Maar dat is het leuke van het forum. Voor mijn studie moest ik onlangs een soortgelijke casus uitwerken.
Tenslotte: deze tekst is toepasbaar op het vele snelle reageren via fora en socials: voor ons, maar zeker ook voor jou, een mooie les.
Re: Kleinere ethische vragen
Ik weet niet precies of ik dat nu bedoel. Het gaat er mij ook om dat het zo evident is dat de case laakbaar - en ontoelaatbaar - gedrag beschrijft dat het niet nodig is om het te bespreken. Het is alsof ieder hier wil benadrukken dat regen nat is en de lucht blauw. En dan in de variant: "kijk eens wat een mafkees!". Vandaar ook mijn vergelijking met het "rariteiten" kabinet op kermissen vroeger waar "stinkie" werd tentoongesteld.Ad Anker schreef: ↑02 jul 2025, 08:54 Mooi Wim. Een mooie nadenken voor heel het forum.
Al zeg je precies niet wat je zeggen wil: Zita, je brengt hier een collega ter sprake. Daardoor gaat iedereen er (ongezouten) wat van vinden. Ik veroordeel dat op grond van de Schrift.
Terwijl ik het wel een mooi ethisch vraagstuk vindt. Hoe ga je om met principes/levensgewoontes van een ander waar je zelf hinder van ondervindt. Dat is mooi om te bespreken. Al zijn de reacties best raar soms. Maar dat is het leuke van het forum. Voor mijn studie moest ik onlangs een soortgelijke casus uitwerken.
Tenslotte: deze tekst is toepasbaar op het vele snelle reageren via fora en socials: voor ons, maar zeker ook voor jou, een mooie les.
Re: Kleinere ethische vragen
Zo evident is dat niet in een cultuur waarin het bijzondere gemakkelijk een kenmerk van het ware kan worden.
Je ziet aan de reacties dat hier heel verschillend over wordt gedacht. Dus ik vind je conclusie te kort door de bocht.
Je ziet aan de reacties dat hier heel verschillend over wordt gedacht. Dus ik vind je conclusie te kort door de bocht.
Re: Kleinere ethische vragen
Ik doe al niet mee aan dit gesprek, dus 'ieder hier' gaat over een zeer beperkte bijdrage van 3 refoforummende mensen op een bevolking van 17 miljoen. Bepaald geen volksoploop.
Re: Kleinere ethische vragen
Daarnaast kan je de volksoplopen in vroegere tijden niet vergelijken met deze situatie. Het gnuiven van vroeger betrof een freakshow waar mensen met fysieke afwijkingen werden uitgelachen. Dat is niet te vergelijken met een gebrek aan hygiene waar iemand weigert wat aan te doen. Andere collega's worden door deze geur gehinderd in de uitoefening van hun werk. In sommige gevallen kan dit zelfs een reden zijn voor ontslag.
Laatst gewijzigd door merel op 02 jul 2025, 10:07, 1 keer totaal gewijzigd.
Re: Kleinere ethische vragen
Ik vind het wel een aardige discussie. Vooral de suggestie van Dodo om er een klacht bij HR over in te dienen. Ik ben benieuwd hoe ze dat in de gedragsregels gaan formuleren.
Re: Kleinere ethische vragen
Vanmorgen vroeg was ik begonnen met een bijdrage te typen.
Hoe gaan we om met mensen (of collega's) die stinken uit hun mond. Moet HR deze mensen verplichten om elke zes weken naar de tandarts te gaan?
Er zijn ook nog andere geuren wat onaangenaam is.
Ik bemerk dat onder allochtonen ook een andere geur is, wellicht komt dit door het eten.
In het verleden zat achter mij in de kerk een gezin dat graag knoflook gebruikte. Dat was niet anders.
Hoe gaan we om met mensen (of collega's) die stinken uit hun mond. Moet HR deze mensen verplichten om elke zes weken naar de tandarts te gaan?
Er zijn ook nog andere geuren wat onaangenaam is.
Ik bemerk dat onder allochtonen ook een andere geur is, wellicht komt dit door het eten.
In het verleden zat achter mij in de kerk een gezin dat graag knoflook gebruikte. Dat was niet anders.
Re: Kleinere ethische vragen
Interessante casus, Zita. Herkenbaar ook, al had de persoon uit de casus die ik ken een andere drijfveer dan Bijbelse principes. Het ging overigens ook verder dan geen gebruik van deodorant; de straten van San Fransisco roken nog frisser dan deze persoon. De geuren waren zo onaangenaam dat een collega in een rolstoel geen gebruik meer wilde/kon maken van de lift omdat persoon dit ook deed en de geur de collega letterlijk deed kokhalzen.
Na diverse vriendelijke wenken heeft persoon uiteindelijk een officiele waarschuwing gekregen, waarna persoon op eigen initiatief een baan elders accepteerde.
HR kan dus wellicht iets betekenen.
Dit gold overigens ook voor een vegan collega die constant 'ieuw' riep en een betoog afstak als anderen dierlijke producten aten voor lunch. Dat is natuurlijk een andere casus maar zorgde uiteindelijk voor irritaties en spanningen.
Principes zijn goed, maar ongevraagd opdringen vind ik persoonlijk hoogst onacceptabel.
Na diverse vriendelijke wenken heeft persoon uiteindelijk een officiele waarschuwing gekregen, waarna persoon op eigen initiatief een baan elders accepteerde.
HR kan dus wellicht iets betekenen.
Dit gold overigens ook voor een vegan collega die constant 'ieuw' riep en een betoog afstak als anderen dierlijke producten aten voor lunch. Dat is natuurlijk een andere casus maar zorgde uiteindelijk voor irritaties en spanningen.
Principes zijn goed, maar ongevraagd opdringen vind ik persoonlijk hoogst onacceptabel.
Re: Kleinere ethische vragen
In dat geval: excuses, Zita

Re: Kleinere ethische vragen
Toch is dit wel een manier van bagatelliseren die niet helemaal terecht is.
Zita brengt een opmerkelijke casus in: een collega weigert deodorant te gebruiken uit principe. Dat is te ruiken, en voor de omgeving niet bepaald prettig.
DDD denkt dat er misschien meer aan de hand is dan alleen een overtuiging. Wellicht gaat het om een allergie of iets in de ingrediënten van deodorant.
Job herkent het verhaal; hij kent iemand met een soortgelijke overtuiging.
Merel gooit er een zijweg in en begint over dierenvellen. DDD haakt aan en merkt op dat nagels en haren knippen ook als ‘onnatuurlijk’ gezien kan worden. “Ik zou in elk geval niet graag naast Zita’s collega wonen,” voegt hij er droogjes aan toe.
Job blijft voorzichtig, wat Ambtenaar prikkelt: “Absurdistisch, dit!”
Rido91 is stelliger: “Bizar. Zo iemand valt voor mij onder de ‘rare wezens’. Ik zou mijn omgeving nooit opzadelen met mijn principes.”
Rijssenaar gooit het over een Bijbelse boeg: “Balsemen mag ook, hè. Er staat nergens dat je móét stinken.”
Terri vraagt zich af of die collega eigenlijk wel doorheeft dat hij zo ruikt.
Zita legt uit dat hij er al meerdere keren op aangesproken is.
Newton stelt droog: “Als je dit doorvoert, kun je net zo goed ook geen bril dragen.”
DDD, geraakt door Jobs oproep om mild te blijven, vertelt dat hij vroeger, als kind, ook nogal extreem kon reageren. Toch vindt hij dat anderen opzadelen met je geur niet bepaald getuigt van vroomheid. “Je gaat toch ook niet midden in de nacht psalmen zingen met het hele gezin in een rijtjeshuis?” Hij noemt het gedrag eerder puberaal.
Tiberius vindt het juist mooi: “Die gast is gewoon heerlijk zichzelf.”
Helma kijkt er medisch naar. Misschien speelt autisme een rol. Ze haalt er meteen wat namen en beelden bij: ds. Mallan, de kreupele Betje en het kunstgebit van de zoon van Schreuders. Ze maakt hiermee de casus bevindelijk.
DDD kan zich wel vinden in haar analyse als het gaat om autisme.
En dan sluit Wim Anker de discussie af met een zucht:
“Zoals jullie bezig zijn, dit lijkt wel de kermis van vroeger. Alles wordt hier als waarheid gebracht, en toch struikelt de waarheid.”
Krijg ik nu een antwoord op wat ethisch verantwoord handelen is in deze casus? Ik zie het niet.
Re: Kleinere ethische vragen
Bij de omgang met kleine ethische problemen is het ook goed om de indirecte communicatie te kunnen aanvoelen als richtwijzer naar het antwoord....
... wist ik nog net te verzinnen voordat ik mijn siësta begint.
... wist ik nog net te verzinnen voordat ik mijn siësta begint.
Re: Kleinere ethische vragen
Ik denk dat de antwword in Romeinen 14 te vinden is.
Re: Kleinere ethische vragen
Haha, ga maar gauw siësteren. Ik snap werkelijk niet wat je bedoelt. Dat is misschien wel fijn.
Re: Kleinere ethische vragen
Het vraagstuk van de equal pigs. Of de tolerantie van de intoleranten. De maaidiepte van de grasmaaier (grootste gemene deler) geeft aardig richting hoever je zonder schrammen je kop boven het maaiveld uit kan steken.
En als zelfverloochening teveel gevraagd is, dan maar moederlijk aanvliegen. Zo van: op zaterdagmiddag ga je gewoon in de tobbe. Altijd al te doen gebruikelijk geweest.
En als zelfverloochening teveel gevraagd is, dan maar moederlijk aanvliegen. Zo van: op zaterdagmiddag ga je gewoon in de tobbe. Altijd al te doen gebruikelijk geweest.