GBS

[Ambtenaar]

Het lijkt mij sowieso beter als scholen zelf beleid bepalen en niet achter de achterban aanhobbelen.

Het probleem is juist dat die schoolbesturen van elke realiteit gespeend zijn.

[ZWP]

Het lijkt mij sowieso beter als scholen zelf beleid bepalen en niet achter de achterban aanhobbelen.

Het probleem is juist dat die schoolbesturen van elke realiteit gespeend zijn.

En de scholen zijn toch 'van' de ouders? Niet aanhobbelen achter de ouders, maar de ouders nemen het voortouw! Dat is het hele idee van bijzonder onderwijs.

[MGG]

Het lijkt mij sowieso beter als scholen zelf beleid bepalen en niet achter de achterban aanhobbelen.

Het probleem is juist dat die schoolbesturen van elke realiteit gespeend zijn.

En de scholen zijn toch 'van' de ouders? Niet aanhobbelen achter de ouders, maar de ouders nemen het voortouw! Dat is het hele idee van bijzonder onderwijs.

Ouders kiezen een school en weten het beleid. Het staat iedereen vrij om een nieuwe school te starten. Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar hier moeten ouders de grondslag en het daaruit voortvloeiend beleid respecteren. Doordat de school goed bekend staat, trekt het een breed publiek.

Kinderen van een collega zitten ook op deze school. De collega gelooft niet in de 6 daagse schepping, is voor het homohuwelijk, vrouw in het ambt etc. Het is een hele aardige en capabele college, maar ik ben blij dat hij geen invloed heeft op de koers van de school.

[Bertiel]

je haalt hoofdzaken en bijzaken door elkaar.
Zaken die rechtstreeks tegen de schrift ingaan is van hel andere orde dan geneuzel in de marge over een bijbelvertaling of iets wat we zingen

[MGG]

je haalt hoofdzaken en bijzaken door elkaar.
Zaken die rechtstreeks tegen de schrift ingaan is van hel andere orde dan geneuzel in de marge over een bijbelvertaling of iets wat we zingen

Dat was het punt ook niet. Maar vanzelf deel ik de mening dat het van een andere orde is.

[Maanenschijn]

Het lijkt mij sowieso beter als scholen zelf beleid bepalen en niet achter de achterban aanhobbelen.

Het probleem is juist dat die schoolbesturen van elke realiteit gespeend zijn.

En de scholen zijn toch 'van' de ouders? Niet aanhobbelen achter de ouders, maar de ouders nemen het voortouw! Dat is het hele idee van bijzonder onderwijs.

Ouders kiezen een school en weten het beleid. Het staat iedereen vrij om een nieuwe school te starten. Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar hier moeten ouders de grondslag en het daaruit voortvloeiend beleid respecteren. Doordat de school goed bekend staat, trekt het een breed publiek.

Kinderen van een collega zitten ook op deze school. De collega gelooft niet in de 6 daagse schepping, is voor het homohuwelijk, vrouw in het ambt etc. Het is een hele aardige en capabele college, maar ik ben blij dat hij geen invloed heeft op de koers van de school.

Van wie is de school? Doorgaans van de schoolvereniging en in een heel enkel geval is er nog sprake van een ‘kerkenraadsschool’. Maar ook in deze laatste gevallen is het bestuur overgedragen aan een college van bestuur, bestaande uit ouders.

Dus, als er veel ouders als jouw collega zijn op een school, kan het beleid zomaar veranderen. Een individuele ouder zal dat niet snel kunnen bewerkstelligen, maar door verkiezingen in besturen of ouderraden kan dat natuurlijk wel.

[J.C. Philpot]

Ik vind een bijbelvertaling of wat we zingen geen bijzaak. Een bijbelvertaling moet getrouw zijn aan de grondtekst, en wat we zingen moet bijbels zijn, en in overeenstemming met de Heiligheid van God en het evangelie van zonde en genade.

De keuze SV en HSV is voor mij wel een bijzaak. De HSV is helaas niet volledig volgens de principes van de statenvertaling vertaald, maar is tegelijkertijd nog steeds geen slechte bijbelvertaling. Al had ik liever een echte revisie gezien, met behoud van de keuzes van de statenvertalers.

Daarom zeg ik: niet doordrukken waar dat tot problemen leidt (het bewaren van de liefde en eenheid is wel een hoofdzaak). En waar het nodig is, en het ook kan, vind ik het jammer (ik zou graag 1 vertaling blijven gebruiken als Gereformeerde gezindte), maar zijn er voor mij geen principiële argumenten tegen.

[ZWP]

(ik zou graag 1 vertaling blijven gebruiken als Gereformeerde gezindte)

Een tussenzin, maar wel belangrijk in deze discussie.
Waarom eigenlijk één vertaling? Vertalingen kunnen elkaar juist aanvullen. Een predikant gebruikt bij de voorbereiding (naast zijn vertaling van de grondtekst en kernwoorden) ook verschillende vertalingen. Laat dat maar horen. Vertalen is keuzes maken dus als je meerdere vertalingen naast elkaar hebt, kan dat verrijkend werken. Daarnaast wordt er steeds meer 'digitaal' gelezen (wat we daar ook van vinden), dat vergemakkelijkt het lezen van meerdere vertalingen zonder dat je meerdere fysieke boeken nodig hebt.

[MGG]

Het probleem is juist dat die schoolbesturen van elke realiteit gespeend zijn.

En de scholen zijn toch 'van' de ouders? Niet aanhobbelen achter de ouders, maar de ouders nemen het voortouw! Dat is het hele idee van bijzonder onderwijs.

Ouders kiezen een school en weten het beleid. Het staat iedereen vrij om een nieuwe school te starten. Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar hier moeten ouders de grondslag en het daaruit voortvloeiend beleid respecteren. Doordat de school goed bekend staat, trekt het een breed publiek.

Kinderen van een collega zitten ook op deze school. De collega gelooft niet in de 6 daagse schepping, is voor het homohuwelijk, vrouw in het ambt etc. Het is een hele aardige en capabele college, maar ik ben blij dat hij geen invloed heeft op de koers van de school.

Van wie is de school? Doorgaans van de schoolvereniging en in een heel enkel geval is er nog sprake van een ‘kerkenraadsschool’. Maar ook in deze laatste gevallen is het bestuur overgedragen aan een college van bestuur, bestaande uit ouders.

Dus, als er veel ouders als jouw collega zijn op een school, kan het beleid zomaar veranderen. Een individuele ouder zal dat niet snel kunnen bewerkstelligen, maar door verkiezingen in besturen of ouderraden kan dat natuurlijk wel.

Interessant bericht. Ik moet mij hier verder in verdiepen. Ik wist niet dat open toelatingsbeleid zulke vergaande gevolgen kan hebben.

[J.C. Philpot]

Een tussenzin, maar wel belangrijk in deze discussie.
Waarom eigenlijk één vertaling? Vertalingen kunnen elkaar juist aanvullen. Een predikant gebruikt bij de voorbereiding (naast zijn vertaling van de grondtekst en kernwoorden) ook verschillende vertalingen. Laat dat maar horen. Vertalen is keuzes maken dus als je meerdere vertalingen naast elkaar hebt, kan dat verrijkend werken. Daarnaast wordt er steeds meer 'digitaal' gelezen (wat we daar ook van vinden), dat vergemakkelijkt het lezen van meerdere vertalingen zonder dat je meerdere fysieke boeken nodig hebt.

Ik geef je in de theorie helemaal gelijk. Ik lees zelf ook verschillende vertalingen. Maar tegelijkertijd is dit in de Reformatorische gezindte, waar ik me verbonden mee voel, een splijtzwam. Ik hou graag rekening met deze realiteit, en voor mij is het bewaren van eenheid zwaarwegend.

[Erskinees]

Maar nu de OGGiN niet meedoet zit je straks met drie vertalingen in onze gezindte: SV-oud, SV-mini revisie, HSV. Dat is gewoon de nieuwe werkelijkheid en hoeft geen splijtzwam te zijn of de eenheid te verbreken.

[Herman]

Maar nu de OGGiN niet meedoet zit je straks met drie vertalingen in onze gezindte: SV-oud, SV-mini revisie, HSV. Dat is gewoon de nieuwe werkelijkheid en hoeft geen splijtzwam te zijn of de eenheid te verbreken.

De OGG zit op de SV (1657) en SV (1880).

[Bertiel]

Ik vind een bijbelvertaling of wat we zingen geen bijzaak. Een bijbelvertaling moet getrouw zijn aan de grondtekst, en wat we zingen moet bijbels zijn, en in overeenstemming met de Heiligheid van God en het evangelie van zonde en genade.

De keuze SV en HSV is voor mij wel een bijzaak. De HSV is helaas niet volledig volgens de principes van de statenvertaling vertaald, maar is tegelijkertijd nog steeds geen slechte bijbelvertaling. Al had ik liever een echte revisie gezien, met behoud van de keuzes van de statenvertalers.

Daarom zeg ik: niet doordrukken waar dat tot problemen leidt (het bewaren van de liefde en eenheid is wel een hoofdzaak). En waar het nodig is, en het ook kan, vind ik het jammer (ik zou graag 1 vertaling blijven gebruiken als Gereformeerde gezindte), maar zijn er voor mij geen principiële argumenten tegen.

je verwoord het beter dan ik, ik bedoelde aangaande de keuze SV / HSV.
met het punt liefde en eenheid, kan ook gegijzeld worden, dat kan je hooguit over hoofdzaken zeggen, maar bij bijzaken vraag ik me af of dat je je moet laten gijzelen door iedereen die halsstarrig niks wil veranderen.

[Maanenschijn]

En de scholen zijn toch 'van' de ouders? Niet aanhobbelen achter de ouders, maar de ouders nemen het voortouw! Dat is het hele idee van bijzonder onderwijs.

Ouders kiezen een school en weten het beleid. Het staat iedereen vrij om een nieuwe school te starten. Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar hier moeten ouders de grondslag en het daaruit voortvloeiend beleid respecteren. Doordat de school goed bekend staat, trekt het een breed publiek.

Kinderen van een collega zitten ook op deze school. De collega gelooft niet in de 6 daagse schepping, is voor het homohuwelijk, vrouw in het ambt etc. Het is een hele aardige en capabele college, maar ik ben blij dat hij geen invloed heeft op de koers van de school.

Van wie is de school? Doorgaans van de schoolvereniging en in een heel enkel geval is er nog sprake van een ‘kerkenraadsschool’. Maar ook in deze laatste gevallen is het bestuur overgedragen aan een college van bestuur, bestaande uit ouders.

Dus, als er veel ouders als jouw collega zijn op een school, kan het beleid zomaar veranderen. Een individuele ouder zal dat niet snel kunnen bewerkstelligen, maar door verkiezingen in besturen of ouderraden kan dat natuurlijk wel.

Interessant bericht. Ik moet mij hier verder in verdiepen. Ik wist niet dat open toelatingsbeleid zulke vergaande gevolgen kan hebben.

Het toelatingsbeleid (open of niet-open) is slechts een mogelijke rem op veranderingen. Ook ouders die bij een beperkt toelatingsbeleid deel uitmaken van besturen en raden kunnen beleid veranderen. Dat gaat nu al door twee manieren:

1. Door van mening of opvatting te veranderen tijdens de tijd dat men lid is van de schoolvereniging of bestuur;
2. Doordat bij een beperkt toelatingsbeleid geen explicite instemming wordt gevraagd met diverse beleidsuitgangspunten die in de praktijk tot discussie leiden.

Voorbeeld van 2: ik heb recent mijn dochter aangemeld bij een reformatorische school voor middelbaar onderwijs. Dat gaat geheel digitaal. Met het bevestigen van de vraag of er al een ouder kind op school gaat, in samenhang met de vraag naar de kerkelijke denominatie, is dat blijkbaar genoeg om te veronderstellen dat ik het eens ben met alle beleidsuitgangspunten en principiële keuzes (en natuurlijk zet ik nog even ergens een vinkje).

Overigens ben ik het met je eens dat je bij aanmelding instemt met de ligging en principiële uitgangspunten van de school. En dat je dan niet aan die uitgangspunten moet gaan morrelen omdat je er niet mee eens bent. Maar als ik deel uitmaak van de schoolvereniging of ouderraad/bestuur en de discussie over bijv de HSV komt op tafel, dan staat het een ieder vrij om daar zijn/haar mening over te geven. Met een wijziging van beleid (of zelfs statuten) mogelijk tot gevolg.

[Bourdon16]

En de scholen zijn toch 'van' de ouders? Niet aanhobbelen achter de ouders, maar de ouders nemen het voortouw! Dat is het hele idee van bijzonder onderwijs.

Ouders kiezen een school en weten het beleid. Het staat iedereen vrij om een nieuwe school te starten. Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar hier moeten ouders de grondslag en het daaruit voortvloeiend beleid respecteren. Doordat de school goed bekend staat, trekt het een breed publiek.

Kinderen van een collega zitten ook op deze school. De collega gelooft niet in de 6 daagse schepping, is voor het homohuwelijk, vrouw in het ambt etc. Het is een hele aardige en capabele college, maar ik ben blij dat hij geen invloed heeft op de koers van de school.

Van wie is de school? Doorgaans van de schoolvereniging en in een heel enkel geval is er nog sprake van een ‘kerkenraadsschool’. Maar ook in deze laatste gevallen is het bestuur overgedragen aan een college van bestuur, bestaande uit ouders.

Dus, als er veel ouders als jouw collega zijn op een school, kan het beleid zomaar veranderen. Een individuele ouder zal dat niet snel kunnen bewerkstelligen, maar door verkiezingen in besturen of ouderraden kan dat natuurlijk wel.

Interessant bericht. Ik moet mij hier verder in verdiepen. Ik wist niet dat open toelatingsbeleid zulke vergaande gevolgen kan hebben.

Het ligt er ook aan of alle ouders lid mogen worden van de schoolvereniging. Bij ons is dat niet het geval.