Waar ligt je grens?

[Job]

Waarom zou je niet aanwezig willen zijn bij een crematie bijvoorbeeld? Je wordt toch niet medeplichtig? Natuurlijk mag je uitkomen voor je standpunt, juist dan maar niet aanwezig zijn vind ik ingewikkeld.

Een inzegening van een onbijbels huwelijk ligt ingewikkelder. Je bidt dan mee, je zingt dan mee (of je houdt je mond) maar aanwezig zijn in een kerkdienst maakt je onderdeel van die dienst. Dat vind ik bij een crematie anders.

Ik heb veel respect voor de principiële houding van o.a. Lilian. Daar kan ik van leren. Tegelijk heb ik ook wel twijfels bij het niet naar een crematorium mogen. Heeft iemand daar een Bijbelse onderbouwing voor? Ik hoor het vaak, heb ook iemand gekend die in een uitvaartcentrum lichamen van mensen verzorgde die later gecremeerd zouden worden en dat dat niet mocht van zijn kerkenraad.

Maar die vraag is maar een zijweggetje van een nuttig gesprek, ik volg het met interesse. Vroeg of laat krijgen we er allemaal mee te maken en eenmaal toegeeflijk zijn, betaal je later vaak duur.

[Bobber]

Wat als je kind die afscheid van de kerk genomen heeft en zich laat cremeren.
Dat zijn moeilijke stukken….

[Geytenbeekje]

Waarom zou je niet aanwezig willen zijn bij een crematie bijvoorbeeld? Je wordt toch niet medeplichtig? Natuurlijk mag je uitkomen voor je standpunt, juist dan maar niet aanwezig zijn vind ik ingewikkeld.

Een inzegening van een onbijbels huwelijk ligt ingewikkelder. Je bidt dan mee, je zingt dan mee (of je houdt je mond) maar aanwezig zijn in een kerkdienst maakt je onderdeel van die dienst. Dat vind ik bij een crematie anders.

Ik heb veel respect voor de principiële houding van o.a. Lilian. Daar kan ik van leren. Tegelijk heb ik ook wel twijfels bij het niet naar een crematorium mogen. Heeft iemand daar een Bijbelse onderbouwing voor? Ik hoor het vaak, heb ook iemand gekend die in een uitvaartcentrum lichamen van mensen verzorgde die later gecremeerd zouden worden en dat dat niet mocht van zijn kerkenraad.

Maar die vraag is maar een zijweggetje van een nuttig gesprek, ik volg het met interesse. Vroeg of laat krijgen we er allemaal mee te maken en eenmaal toegeeflijk zijn, betaal je later vaak duur.

Als je zegt dat je daar bent puur om de fam te steunen lijkt me niet meer dan respectvol juist.
Ik snap dat mensen niet willen gaan, het ligt er maar net ook aan hoe goed je diegene kent.

[Orchidee]

Hier in de omgeving is het vaak zo dat je word uitgenodigd voor een bijeenkomst in het crematorium en dat er daarna nog gelegenheid is tot condoleren.
Andersom kan natuurlijk ook en dan kan je er gemakkelijker voor kiezen om alleen te gaan condoleren.
Anderzijds vind ik dat je een crematie kunt bijwonen zonder dat je met zo'n gebruik instemt, je aanwezigheid is een blijk van meeleven.

[Dodo]

Het is nog wel een verschil of je iets gaat vieren of dat er verdriet / rouw is. Bij dat laatste leef je mee. En dat overkomt ze, daar hebben ze niet voor gekozen. Maar een homohuwelijk, of een samenwoonfeestje, of de bevestiging van een vrouwelijke predikant, daar zit een keus achter en je wordt geacht blij te zijn voor ze, het te vieren. Dat is wel lastiger.

[Michaels]

Het is nog wel een verschil of je iets gaat vieren of dat er verdriet / rouw is. Bij dat laatste leef je mee. En dat overkomt ze, daar hebben ze niet voor gekozen. Maar een homohuwelijk, of een samenwoonfeestje, of de bevestiging van een vrouwelijke predikant, daar zit een keus achter en je wordt geacht blij te zijn voor ze, het te vieren. Dat is wel lastiger.

Ben ik wel met je eens maar er zit in basisprincipe overal een keus achter ook bij verdriet en rouw.
Hier nog zo’n keus / grens:
Reformatorische kerken Terneuzen evangeliseren met subsidie tijdens The Passion
https://www.rd.nl/artikel/1099949-refor ... he-passion
De één tegen de ander voor wat is de juiste keuze / grens ?

[Erskinees]

Het is nog wel een verschil of je iets gaat vieren of dat er verdriet / rouw is. Bij dat laatste leef je mee. En dat overkomt ze, daar hebben ze niet voor gekozen. Maar een homohuwelijk, of een samenwoonfeestje, of de bevestiging van een vrouwelijke predikant, daar zit een keus achter en je wordt geacht blij te zijn voor ze, het te vieren. Dat is wel lastiger.

Bij een bruiloftsfeest (dus ik heb het niet over de inzegening in een kerk) leef je toch ook mee? Aanwezigheid bij een bepaald evenement is niet hetzelfde als "instemmen met" of "acceptatie".

[Lilian1975]

Het is nog wel een verschil of je iets gaat vieren of dat er verdriet / rouw is. Bij dat laatste leef je mee. En dat overkomt ze, daar hebben ze niet voor gekozen. Maar een homohuwelijk, of een samenwoonfeestje, of de bevestiging van een vrouwelijke predikant, daar zit een keus achter en je wordt geacht blij te zijn voor ze, het te vieren. Dat is wel lastiger.

Een vervolgvraag... maar misschien handiger om in een apart topic te maken. Is de plek waar een zondige "praktijk" plaats vindt? Neutraal terein? Bestaat er neutraal terein rondom zonde?

Ik trek het bewust nu even naar: er is wel een begrafenis maar de dood wordt ahw verbloemd tijdens een plechtigheid. Het leven wordt gevierd. Alles staat centraal. Behalve de ernst van de zonde, de dood en de wonderlijke genade, weg van de verzoening. Ben je dan op neutraal terein?
Weet alleen niet waar ik die vraag moet plaatsen...

Of naar een bruiloft gaan waar je een zondige relatie gaat feliciteren....
En dit ook met de achtergrond. Stem je in door er aanwezig te zijn? Kan je blij zijn met een zondige relatie. ( dit n.a.v. de opmerking van Erskines)

[DDD]

Zolang je van andere mensen houdt, kun je een heleboel principes hooghouden zonder iemand te beledigen.

Maar de grenzen zijn mijns inziens wel wat willekeurig. Ik las de bijdrage van Lilian1975. Kun je een atheïst feliciteren met zijn geboortedag? Of moet je dan eerlijk zeggen dat het beter was geweest dat hij niet geboren was en daarmee je deelneming betuigen? Dat lijkt me niet echt wervend voor Gods dienst. Wellicht is het wel consequent. Want welk geluk is er in een zondig leven immers te verwachten? Als je maar consequent doorredeneert, kun je iemand wel alle geluk van de wereld toewensen, maar niet met zijn geboortedag.

Ik vind dat zelf veel te ver gaan, maar consequent lijnen tot in het extreme doortrekken, is mijns inziens niet goed.

[merel]

Mee eens, ik sta daar ook totaal anders in.

[Lilian1975]

Zolang je van andere mensen houdt, kun je een heleboel principes hooghouden zonder iemand te beledigen.

Maar de grenzen zijn mijns inziens wel wat willekeurig. Ik las de bijdrage van Lilian1975. Kun je een atheïst feliciteren met zijn geboortedag? Of moet je dan eerlijk zeggen dat het beter was geweest dat hij niet geboren was en daarmee je deelneming betuigen? Dat lijkt me niet echt wervend voor Gods dienst. Wellicht is het wel consequent. Want welk geluk is er in een zondig leven immers te verwachten? Als je maar consequent doorredeneert, kun je iemand wel alle geluk van de wereld toewensen, maar niet met zijn geboortedag.

Ik vind dat zelf veel te ver gaan, maar consequent lijnen tot in het extreme doortrekken, is mijns inziens niet goed.

Wat als... vragen drijven weg van de kern. En hebben de neiging om de kern wat te vertroebelen m.i. . Overigens waar bespeur je dat grenzen willekeurig zijn in mij post? Een verjaardag/geboortedag is een feit. En kan je dat ook ook de algemene goede zorg , die God aan ieder mens geeft scharen. En is geen zonde. En met dat feit kan je iemand feliciteren met de wens en bede op een ECHT gezegend jaar, en begin van een nieuw leven...

Consequent zonde als zonde zien is 'm.i. bijbels. En dat is het punt waar het voor mij om draait. Hoe lastig of pijnlijk soms ook. En meegaan, iemand feliciteren in een zondige weg is m.i. verre van neutraal.

We doen net of bijvoorbeeld het niet bijwonen van een crematie plechtigheid je niets doet. Zeker als het dichtbij is. Ook jij rouwt.

Het gaat er niet om wat mijn mening is, of hoe ik erin staat. Het gaat erom hoe we met zonde om moeten gaan.

[DDD]

Zeker. Ik vind ook absoluut dat je een atheïst mag feliciteren. Inderdaad vanwege Gods algemene zorg en omdat je het fijn vindt dat hij of zij bestaat.

Ik zeg alleen dat zo'n grens altijd iets van een arbitraire keuze in zich heeft. Uiteindelijk is de keuze om God niet te dienen veel belangwekkender dan alle andere vragen over crematie en huwelijk.

Maar ik vind ook niet dat je als gelovige perse naar bijeenkomsten moet gaan als je daartegen gewetensbezwaren hebt. De vraag is meer, of die gewetensbezwaren wel terecht zijn. Of dat je daarmee verantwoordelijkheden op je neemt, die niet op jouw schouders rusten.

En dat is áltijd een dilemma. Er zijn ook ouders die een belijdenisdienst in de GGiN of juist in de PKN niet bij willen wonen, omdat ze er niet achter staan. Ik vind dat je dan de verkeerde afwegingen maakt.

[merel]

Zonden mag je tijdens een goed gesprek zeker benoemen. Alleen betekent dat niet dat je meegaat met de zonde als je bij de betreffende mensen thuis komt. Dat betekent voor mij dat ik aanwezig ben tijdens een crematie. ook al denk ik daar zelf anders over. Ook houdt dat in dat wij naar de bruiloft zijn geweest van onze homoseksuele (seculiere) vrienden. Daarnaast bewonderen we ook het huis en/of kind van onze samenwonende vrienden. Dat gaat over een weer. Ook zij kwamen met dopen van onze kinderen en op onze bruiloft. Als wij bij hen komen wordt op zondag geen eten gehaald, maar koken ze zelf en wordt ruimte gegeven voor gebed aan tafel. We denken over veel zaken anders, maar waarderen de vriendschap

[Lilian1975]

Zeker. Ik vind ook absoluut dat je een atheïst mag feliciteren. Inderdaad vanwege Gods algemene zorg en omdat je het fijn vindt dat hij of zij bestaat.

Ik zeg alleen dat zo'n grens altijd iets van een arbitraire keuze in zich heeft. Uiteindelijk is de keuze om God niet te dienen veel belangwekkender dan alle andere vragen over crematie en huwelijk.

Maar ik vind ook niet dat je als gelovige perse naar bijeenkomsten moet gaan als je daartegen gewetensbezwaren hebt. De vraag is meer, of die gewetensbezwaren wel terecht zijn. Of dat je daarmee verantwoordelijkheden op je neemt, die niet op jouw schouders rusten.

En dat is áltijd een dilemma. Er zijn ook ouders die een belijdenisdienst in de GGiN of juist in de PKN niet bij willen wonen, omdat ze er niet achter staan. Ik vind dat je dan de verkeerde afwegingen maakt.

Ook aan @Merel

Eigenlijk raak je niet het punt waar het bij mij om gaat. Activiteit dat zondig is.
Een huwelijksbevestiging of relatie met hetzelfde geslacht, een huwelijksbevestiging na echtscheiding, een ambtsbevestiging wat ten diepste tegen Gods Scheppingsorde in gaat een m.i. ook een crematie zijn feiten die zondig zijn. Ze worden daar concreet gemaakt. En door er te zijn leef ik mee met het feit dat op deze wijze gezondigt wordt. Ik heb het over feiten die zondig zijn, niet over zondaren. Daarom ontneemt het me ook niet van de verantwoordelijkheid om naastenliefde te betonen in verdriet. Of door iemand te helpen, ook al leeft hij of zij in een zondige relatie.
Ik heb het niet over het feit of je naar een verjaardag gaat. Een verjaardag vieren , als feit, is niet zondig. Wordt er gezondigd door de verjaardag met een activiteit te vieren dat zondig is blijf ik weg.
God dienen heeft ook bij zich niet meer thuis voelen onder de zonde, het niet meer willen zondigen. Niet straks pas in de hemel, maar nu.

Ook nu haal je er weer allerlei zaken bij. Een belijdenis of doop (feiten) die Bijbels zijn, en in een kerkdienst die Bijbels is of het nu Cgk, PKN of Gergem is maakt niet uit. Dat heb ik ook nergens gezegd.

Maar een overdoop, een bevestiging van vrouwen in ambt daar zal je mij niet snel vinden. Ik hoop dat je het "verschil" vat.
Heeft ook niets te maken of je onterecht verantwoordelijkheden op je neemt. M.i.

Ondertussen is de vraag of het bijwonen van een zondige activiteit wel zo neutraal is. Of zonde überhaupt neutraal is niet beantwoord.

Verder moet ik eerlijk bekennen dat echte vriendschap voor mij alleen bestaat in een gezamenlijke verbondenheid in een leven in een vanuit Christus. En het leven dat daar onlosmakelijk aan verbonden is.
Mijn ervaring is, als je bij de bekende onderwerpen iets zonde blijft noemen, de boot wordt afgehouden of op zijn best de relatie oppervlakkig is.

[DDD]

Ik haal er zaken bij, omdat dat voor mij principiële kwesties zijn. Belijdenis in een gemeente waar in de prediking de uitverkiezing het evangelie beheerst, vind ik moeilijk, en het bijwonen van een bevestiging van een zuster van de gemeente in het ambt, niet.

Ik denk dat ik prima begrijp wat je schrijft. Maar mijn kanttekening is, dat álles wat niet uit het geloof is, zondig is. Ook een verjaardag die niet tot Gods eer gehouden wordt.

Iets anders is, of het goed is om de grens te leggen bij die dingen die volgens jou intrinsiek tegen Gods ordeningen ingaan. Dat is een prima afweging, wat mij betreft. Maar wel arbitrair. Je kunt daarin ook andere keuzes maken.