Generale Synode Christelijke Gereformeerde Kerken 2024

[Refojongere]

De benadering van Valcke (en sommige anderen) is typerend voor wat in deze discussie vaak misgaat:

1. De ontkenning van taalkundige feiten. Febe was geen diacones. Zij wordt in Romeinen 16:1 'diakonos' genoemd. Dat is de mannelijke vorm, terwijl haar naam duidelijk vrouwelijk is. 'Diakonos' is hier kennelijk de aanduiding van een functie. Iets dergelijks gebeurt geregeld met de naam van Junia, verderop uit Romeinen 16, door te suggereren dat hier ook 'Junias' bedoeld zou zijn, wat een mannennaam zou zijn. Alleen is Junias helemaal geen bestaande naam. Waarom worden dit soort evidente feitelijkheden ontkend? Het logische antwoord is: omdat men niet wil dat het waar zou kunnen zijn...

2. Oneerlijke vergelijking van teksten over mannen en vrouwen. Valcke schrijft dat onzekerheid bestaat over de uitleg van allerlei teksten over vrouwen, en dat niet duidelijk is hoe een eventuele functie zich verhoudt tot wat wij 'ambt' noemen. Een dergelijke terughoudendheid legt hij niet aan de dag als het over mannen gaat: dan wordt ineens vrijmoedig gesproken over 'ambt', terwijl ook bij die teksten de term 'ambt' niet voorkomt. Ook over de interpretatie van teksten over mannelijke 'ouderlingen' (of 'oudsten' of 'bisschoppen') wordt nog altijd gediscussieerd, maar kennelijk wordt die onzekerheid niet in mindering gebracht op de zeggingskracht van teksten. Opnieuw is de vraag: waarom worden teksten over mannen en vrouwen verschillend benaderd? Het logische antwoord is: omdat men niet waar wil hebben dat vrouwen daadwerkelijk functies hadden die wij tegenwoordig 'ambtelijk' zouden noemen.

3. Verleggen van de discussie. Valcke doet dit niet, maar anderen wel - zie de discussie over de kanarie in de kolenmijn. Dit is een suggestief verhaal, waar niet over te discussiëren valt. Nogmaals - het kan niet vaak genoeg gezegd worden - je hoeft geen andere Schriftbeschouwing te hanteren of het Schriftgezag te laten varen om voor vrouwelijke ambtsdragers te zijn. Wat ik schreef, is gewoon eerlijke exegese in de lijn zoals Calvijn die voorstaat. Sterker nog: ik vrees dat het Schriftgezag op het spel staat als we niet meer bereid zijn eerlijk de Schrift te lezen, ook tegen onszelf in.

Een bijkomend probleem is dat dit soort gesprekken snel ontaardt in wantrouwen over en weer. Als je de ander niet vertrouwt, kun je heel moeilijk naar hem luisteren. Maar het is een zaak van christelijke nederigheid om bereid te zijn te overwegen wat de ander naar voren brengt. Daarmee beantwoord ik ook de vraag of ik me wel eens afvraag of ik het verkeerd zie. Dat doe ik - zonder overdrijving - elke dag. Je zou kunnen zeggen dat het mijn taak is als theoloog om voortdurend alles tegen het licht te houden met de vraag of het wel juist is. Al ons kennen is ten dele en wij struikelen allen in vele. Dat geldt voor ons allemaal.

Met dank voor de reacties wens ik iedereen alvast een goede zondag!

Aanvullend op Valcke, die in lijn met het meerderheidsrapport van de CGK reageert, kortweg het volgende. De leesregel voor de Schrift is o.a. dat minder duidelijke teksten uit de duidelijke teksten verklaard moet worden. Uit de tekst zelf moet ook blijken dat men met een algemeen geldende regel van doen heeft.

1. Dat ouderlingen mannen moeten zijn blijkt duidelijk uit 1 Tim. 3 en Titus 1. Man van een vrouw. Dat geldt nota bene algemene zendbrieven voor meerdere gemeenten.

2. Dat het een onveranderlijk gebod is en niet opgelegd vanwege de cultuur blijkt verder uit 1 Tim. 2, 1 Kor. 14 en 1 Kor. 11. Daar wordt gesproken over de schepping, de wet (Gen. 2) die ziet op de onderdanigheid van de vrouw. Dat is het argument dat ze in de kerk niet mogen leren/regeren. Onderdanigheid is geen lelijke term, want onderdanigheid is een deugd die in heel de christelijke gemeente gemeengoed zou moeten zijn (Efeze 5:21). Christus is onderdanig aan de Vader hoewel de Vader en Christus een zijn. Zo ook man en vrouw die gelijkwaardig zijn.

3. Alle voorbeelden in de Schrift (Febe, Junia(s), profetessen) zullen dus in overeenstemming moeten zijn met de duidelijke teksten over ouderlingen waarbij ze kennelijk dus iets anders doen dan leren en regeren. Anders is de Bijbel met zichzelf in tegenspraak. Het is dus niet zo omdat orthodoxen op voorhand gevoelsmatig tegen de vrouw in het ambt omdat het altijd al zo geweest is maar omdat die teksten uit Korinthe en Timotheus zo duidelijk zijn en zwaar worden aangezet door Paulus.

4. Wat dr. Huijgen doet met 1 Tim 2,3 en 1 Kor. 14 is me niet duidelijk. Maar ik ben benieuwd hoe hij dit leest. Alle voorstanders zeggen dat dit tijdgebonden voorschriften zijn terwijl dat niet uit de Bijbel blijkt. Als hij het niet tijdgebonden acht, wat maakt dan dat een vrouw in de ene tekst niet mag leren en regeren en nu wel als ouderling leren en regeren mag?

[Evangelist]

Het Schriftgezag is wel degelijk in het geding bij ruimte die geschapen wordt voor vrouwen die ambtelijk leiding geven in de gemeente! Hoe hard en hoe vaak het ook ontkend wordt: in het NT hebben vrouwen een belangrijke rol, maar niet in het ambtelijk leiding geven aan de gemeente! Zie daarvoor deze doorwrochte lezing van wijlen prof. W. van ‘t Spijker in 1982:
https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... 41d4e5ce03

Uitgangspunt moet zijn: de duidelijke teksten in het NT, met name in de brieven aan Timotheüs en Titus. Maar de agenda van de nieuwe hermeneutiek is duidelijk: er moet en zal een draai gemaakt worden naar de huidige cultuur, en we passen daarop de zeggingskracht van de Bijbel aan. Levensgevaarlijke ontwikkeling!
De leesbril die nodig is om in alle ambten ook ruimte te creeëren voor vrouwen, ruimte te creeëren voor homoseksuele relaties van liefde en trouw, ruimte te creeëren voor kinderen aan het HA, etc. zal uiteindelijk leiden tot een heel andere lezing van de Schrift op het punt van verzoening door voldoening. Laat de trieste ontwikkelingen in de Gereformeerde Kerken in Nederland vanaf de jaren ‘50 tot nu en de recente ontwikkelingen in de GKV (nu NGK) schepen op het strand mogen zijn, en daarmee bakens in zee!

Met alle moderne hermeneutiek en exegese verdwijnt het eenvoudige maar Bijbelse geloven van een arme zondaar die uit genade en door het wonder van Gods opzoekende zondaarsliefde van dood levend wordt gemaakt. De doorleving en toepassing van dat genadewerk door de Heilige Geest maakt dan plaats voor geloofsautomatisme zonder ontdekking aan onze verlorenheid. Dat gaat gepaard met het verdwijnen van het wonder dat de Heilige Geest er bedelaars op nahoudt. Bedelaars die Christus leren aannemen in hun armoede, en uit Hem leren leven.

Laat Kolossenzen 2: 6-8 een waarschuwing voor ons zijn!
6 Gelijk gij dan Christus Jezus, den Heere, hebt aangenomen, wandelt alzo in Hem;
7 Geworteld en opgebouwd in Hem, en bevestigd in het geloof, gelijkerwijs gij geleerd zijt, overvloedig zijnde in hetzelve, met dankzegging.
8 Ziet toe, dat niemand u als een roof vervoere door de filosofie, en ijdele verleiding, naar de overlevering der mensen, naar de eerste beginselen der wereld, en niet naar Christus;

[pierre27]

Vaak worden losse teksten en een matige onderbouwing gebruikt voor het openstellen van de ambten voor vrouwen.

Laat dit soort tussenzinnen achterwege alsjeblieft. Dat komt een discussie op niveau zoals nu gevoerd niet ten goede.

Bijzondere posting. Het is refoforum en geen theologenforum. Helemaal als je gaat reageren op een zuivere poster als JGW!

[Valcke]

Dank voor de bijdragen van Refojongere en Evangelist, die mi de essentie in de discussie nog eens belichten. Ik was zelf ingegaan op enkele concrete punten van A. Huijgen, maar belangrijker nog zijn de punten die hij voorbij is gegaan en die jullie duidelijk naar voren brengen.

[BSH]

J.C. Ryle schrijft in zijn commentaar op Mattheüs:

Terecht zegt een zeker godgeleerde: 'Wat ziet een mens niet of faalt hij om te zien, wanneer het dient om zijn eigen favoriete mening te bevestigen?'

[J.C. Philpot]

Het valt mij wederom op dat voorstanders van zaken als de vrouw in het ambt bepaalde onduidelijke teksten gebruiken (Junia/Febe), om twijfel te creëren over teksten die wel geheel duidelijk zijn (1 Tim. 3 en Titus 1).

De volgorde moet echter zijn dat de schrift de schrift verklaard, en dat als er onduidelijke teksten zijn, deze verklaard worden door gedeelten uit Gods Woord die klaar en helder zijn.

Waarom nemen de voorstanders van de vrouw in het ambt onduidelijke teksten, om twijfel te creëren over Bijbelgedeelten die wel duidelijk zijn? Ik neem een zin van A. Huigen over, en pas het laatste stukje aan:
Het logische antwoord is: omdat men niet waar wil hebben dat (A.H.) Gods Woord leert dat het leer- en regeerambt voorbehouden is aan de man.

[Lilian1975]

Zeker mee eens, wel een "spannende" opmerking. Want doen we dat eigenlijk ook niet met bijvoorbeeld het onderwerp echtscheiden en hertrouwen?
Of heeft de kerk dat ook ( al in het verre verleden) geredeneerd naar allerlei situaties waarin het huwelijk wel op aarde ontbonden wordt, buiten de dood om? En dus hertrouwen toegestaan is in bepaalde situaties na echtscheiding? Op basis van 1 tekst? Voor de gedachten hierover verwijs ik terug naar het topic over scheiden en hertrouwen. Daar is het hier uiteraard de plaats niet voor.

[Wim Anker]

Zeker mee eens, wel een "spannende" opmerking. Want doen we dat eigenlijk ook niet met bijvoorbeeld het onderwerp echtscheiden en hertrouwen?
Of heeft de kerk dat ook ( al in het verre verleden) geredeneerd naar allerlei situaties waarin het huwelijk wel op aarde ontbonden wordt, buiten de dood om? En dus hertrouwen toegestaan is in bepaalde situaties na echtscheiding? Op basis van 1 tekst? Voor de gedachten hierover verwijs ik terug naar het topic over scheiden en hertrouwen. Daar is het hier uiteraard de plaats niet voor.

Inderdaad.
Daarnaast verbaas ik me er regelmatig over dat onderwerpen waarbij een forummer een bepaald standpunt onderschrijft - zoals de vrouw in het ambt is niet schriftuurlijk -, dat dezelfde forummer het standpunt onderuit haalt door "eigen" stokpaardjes.
De discussies staan inderdaad op zichzelf (beide casussen moeten naar de Schrift worden beoordeeld en hebben verder geen onderling verband) en het is m.i. destructief om in een gesprek als dit - over de vrouw in het ambt - de suggestie neer te leggen dat hier WEL "rechtzinnig" wordt gehandeld maar in een ander topic NIET. Met daarbij een suggestie dat er met tweeërlei maat wordt gemeten. Het is en een onjuiste weergave van zaken.

[Lilian1975]

Zeker mee eens, wel een "spannende" opmerking. Want doen we dat eigenlijk ook niet met bijvoorbeeld het onderwerp echtscheiden en hertrouwen?
Of heeft de kerk dat ook ( al in het verre verleden) geredeneerd naar allerlei situaties waarin het huwelijk wel op aarde ontbonden wordt, buiten de dood om? En dus hertrouwen toegestaan is in bepaalde situaties na echtscheiding? Op basis van 1 tekst? Voor de gedachten hierover verwijs ik terug naar het topic over scheiden en hertrouwen. Daar is het hier uiteraard de plaats niet voor.

Inderdaad.
Daarnaast verbaas ik me er regelmatig over dat aspecten die door een forummer evident zijn - zoals de vrouw in het ambt - door dezelfde forummer onderuit worden gehaald door "eigen" stokpaardjes.
De discussies staan op zichzelf (beide casussen moeten naar de Schrift worden beoordeeld en hebben verder geen onderling verband) en het is m.i. destructief om in een gesprek als dit - over de vrouw in het ambt - de suggestie neer te leggen dat hier WEL "rechtzinnig" wordt gehandeld maar in een ander topic NIET met daarbij een suggestie dat er met tweeërlei maat wordt gemeten. Het is een onjuiste weergave van zaken.

Je kan inhoudelijk reageren in dat betreffende topic. Dat was ook mijn bedoeling.
Het staat mij vrij om de vraag te stellen (omdat dat mij opviel) of we, ook ik, inderdaad consequent deze manier van Schrift uitleggen die Philpot( en volgens mij ook eerder door anderen )terecht opmerkt toepassen of hebben toegepast in het verleden. Dat was het punt! Ik zou niet weten wat ik onderuit haal m.b.t. de bijbelse visie geen vrouw in ambt. . Laat dat helder zijn!
Weliswaar geef ik een verwijzing naar een eerder onderwerp. Dat kan nu eenmaal niet anders om het punt (manier van Schriftuitleg en de gevolgen) te verduidelijken. Getwijfeld om die vraag hier neer te leggen. Het gaat mij dus niet om het onderwerp wat volgens jou mijn stokpaardje is, op zich! Maar of we de hand in eigen boezem "durven" steken of we dat principe wat Philpot e.a. terecht noemt, zelf ook altijd consequent toepassen bij alle Schriftuitleg. En in de betreffende discussie is toen door Valcke en ondergetekende geprobeerd een bijbels antwoord te formuleren. In jouw woorden rechtzinnig? Maar is de bovengenoemde manier, van Schriftuitleg daarbij ook voldoende toegepast? En om "vervuiling" van het topic te voorkomen gewezen naar dat andere topic. Het staat je vrij een ander topic hierover ( of deze manier alleen van toepassing is op vrouw in ambt of ook andere onderwerpen te openen . . Dan wil ik daar op een vriendelijke toon met jou daar gerust verder over spreken.

[Quercus]

Zeker mee eens, wel een "spannende" opmerking. Want doen we dat eigenlijk ook niet met bijvoorbeeld het onderwerp echtscheiden en hertrouwen?
Of heeft de kerk dat ook ( al in het verre verleden) geredeneerd naar allerlei situaties waarin het huwelijk wel op aarde ontbonden wordt, buiten de dood om? En dus hertrouwen toegestaan is in bepaalde situaties na echtscheiding? Op basis van 1 tekst? Voor de gedachten hierover verwijs ik terug naar het topic over scheiden en hertrouwen. Daar is het hier uiteraard de plaats niet voor.

Inderdaad.
Daarnaast verbaas ik me er regelmatig over dat aspecten die door een forummer evident zijn - zoals de vrouw in het ambt - door dezelfde forummer onderuit worden gehaald door "eigen" stokpaardjes.
De discussies staan op zichzelf (beide casussen moeten naar de Schrift worden beoordeeld en hebben verder geen onderling verband) en het is m.i. destructief om in een gesprek als dit - over de vrouw in het ambt - de suggestie neer te leggen dat hier WEL "rechtzinnig" wordt gehandeld maar in een ander topic NIET met daarbij een suggestie dat er met tweeërlei maat wordt gemeten. Het is een onjuiste weergave van zaken.

Je kan inhoudelijk reageren in dat betreffende topic. Dat was ook mijn bedoeling.
Het staat mij vrij om de vraag te stellen (omdat dat mij opviel) of we, ook ik, inderdaad consequent deze manier van Schrift uitleggen die Philpot( en volgens mij ook eerder door anderen )terecht opmerkt toepassen of hebben toegepast in het verleden. Dat was het punt! Ik zou niet weten wat ik onderuit haal m.b.t. de bijbelse visie geen vrouw in ambt. . Laat dat helder zijn!
Weliswaar geef ik een verwijzing naar een eerder onderwerp. Dat kan nu eenmaal niet anders om het punt (manier van Schriftuitleg en de gevolgen) te verduidelijken. Getwijfeld om die vraag hier neer te leggen. Het gaat mij dus niet om het onderwerp wat volgens jou mijn stokpaardje is, op zich! Maar of we de hand in eigen boezem "durven" steken of we dat principe wat Philpot e.a. terecht noemt, zelf ook altijd consequent toepassen bij alle Schriftuitleg. En om "vervuiling" van het topic te voorkomen gewezen naar ander topic. Maar het staat je vrij een ander topic hierover te openen . . Dan wil ik daar op een vriendelijke toon met jou daar gerust verder over spreken.

De actuele discussie hier is de Schriftuurlijkheid van de vrouw in het ambt. Met jouw eerste opmerking verleg je de focus op het inconsequent gebruik van de Schrift. Je noemt hierbij geen namen maar verwijst wel naar een ander topic. Dat wekt (al dan niet onbedoeld) suggesties. In het andere topic gaat het over hertrouwen na echtscheiding, dus om het daar over consequente schriftuitleg te hebben is ook niet een goede plek.
't Zou beter zijn om een los topic aan te maken en de inconsequenties in schriftuitleg daar aan de kaak te stellen.

[DDD]

Het lijkt mij juist goed om dat allemaal integraal te bespreken. Daar is een apart draadje over aangemaakt. Je kunt deze dingen niet los van elkaar zien, mijns inziens.

[Valcke]

Ik sluit mij aan bij de oproep om hier te stoppen over andere kwesties en het onderwerp hier zuiver te houden.

[Lilian1975]

Zeker mee eens, wel een "spannende" opmerking. Want doen we dat eigenlijk ook niet met bijvoorbeeld het onderwerp echtscheiden en hertrouwen?
Of heeft de kerk dat ook ( al in het verre verleden) geredeneerd naar allerlei situaties waarin het huwelijk wel op aarde ontbonden wordt, buiten de dood om? En dus hertrouwen toegestaan is in bepaalde situaties na echtscheiding? Op basis van 1 tekst? Voor de gedachten hierover verwijs ik terug naar het topic over scheiden en hertrouwen. Daar is het hier uiteraard de plaats niet voor.

Inderdaad.
Daarnaast verbaas ik me er regelmatig over dat aspecten die door een forummer evident zijn - zoals de vrouw in het ambt - door dezelfde forummer onderuit worden gehaald door "eigen" stokpaardjes.
De discussies staan op zichzelf (beide casussen moeten naar de Schrift worden beoordeeld en hebben verder geen onderling verband) en het is m.i. destructief om in een gesprek als dit - over de vrouw in het ambt - de suggestie neer te leggen dat hier WEL "rechtzinnig" wordt gehandeld maar in een ander topic NIET met daarbij een suggestie dat er met tweeërlei maat wordt gemeten. Het is een onjuiste weergave van zaken.

Je kan inhoudelijk reageren in dat betreffende topic. Dat was ook mijn bedoeling.
Het staat mij vrij om de vraag te stellen (omdat dat mij opviel) of we, ook ik, inderdaad consequent deze manier van Schrift uitleggen die Philpot( en volgens mij ook eerder door anderen )terecht opmerkt toepassen of hebben toegepast in het verleden. Dat was het punt! Ik zou niet weten wat ik onderuit haal m.b.t. de bijbelse visie geen vrouw in ambt. . Laat dat helder zijn!
Weliswaar geef ik een verwijzing naar een eerder onderwerp. Dat kan nu eenmaal niet anders om het punt (manier van Schriftuitleg en de gevolgen) te verduidelijken. Getwijfeld om die vraag hier neer te leggen. Het gaat mij dus niet om het onderwerp wat volgens jou mijn stokpaardje is, op zich! Maar of we de hand in eigen boezem "durven" steken of we dat principe wat Philpot e.a. terecht noemt, zelf ook altijd consequent toepassen bij alle Schriftuitleg. En om "vervuiling" van het topic te voorkomen gewezen naar ander topic. Maar het staat je vrij een ander topic hierover te openen . . Dan wil ik daar op een vriendelijke toon met jou daar gerust verder over spreken.

De actuele discussie hier is de Schriftuurlijkheid van de vrouw in het ambt. Met jouw eerste opmerking verleg je de focus op het inconsequent gebruik van de Schrift. Je noemt hierbij geen namen maar verwijst wel naar een ander topic. Dat wekt (al dan niet onbedoeld) suggesties. In het andere topic gaat het over hertrouwen na echtscheiding, dus om het daar over consequente schriftuitleg te hebben is ook niet een goede plek.
't Zou beter zijn om een los topic aan te maken en de inconsequenties in schriftuitleg daar aan de kaak te stellen.

Daarom ook de twijfel eerder.... m.i. kan je inconsequent gebruik van de Schrift niet los zien van andere onderwerpen. Het heeft altijd grote gevolgen. En het is legitiem om te vragen of we dat principe zelf altijd toepassen. Daarnaast heb ik nu diverse keren gezegd... willen we erover doorpraten open dan een topic of ga naar dat topic toe.
Het vervelende is als je hier los een topic over opent, ( ik dan) het grote zwijgen gaat beginnen vrees ik. Alleen al omdat het als stokpaardje gezien wordt. Blijkt, als je verwijst ter verduidelijking naar een eerdere discussie.
Zijn we er voldoende van bewust dat als een vinger wijst naar de ander ( jullie verzuimen een bepaalde manier van Schriftuitleg er 3 naar onszelf wijzen, en dat het dus m.i. zaak is om te onderzoeken of dat juist is, juist om te voorkomen dat de ander zegt; je bent inconsequent? Dit is oprecht een zorg, juist 'm.b.t. de discussie vrouw in ambt.
En als er behoefte is aan een breder topic hierover mag jij of Wim of ieder ander dat gerust openen... . . . . Wanneer er niet gezwegen wordt, kan er verder over doorgesproken worden

[Wim Anker]

Inderdaad.
Daarnaast verbaas ik me er regelmatig over dat aspecten die door een forummer evident zijn - zoals de vrouw in het ambt - door dezelfde forummer onderuit worden gehaald door "eigen" stokpaardjes.
De discussies staan op zichzelf (beide casussen moeten naar de Schrift worden beoordeeld en hebben verder geen onderling verband) en het is m.i. destructief om in een gesprek als dit - over de vrouw in het ambt - de suggestie neer te leggen dat hier WEL "rechtzinnig" wordt gehandeld maar in een ander topic NIET met daarbij een suggestie dat er met tweeërlei maat wordt gemeten. Het is een onjuiste weergave van zaken.

Je kan inhoudelijk reageren in dat betreffende topic. Dat was ook mijn bedoeling.
Het staat mij vrij om de vraag te stellen (omdat dat mij opviel) of we, ook ik, inderdaad consequent deze manier van Schrift uitleggen die Philpot( en volgens mij ook eerder door anderen )terecht opmerkt toepassen of hebben toegepast in het verleden. Dat was het punt! Ik zou niet weten wat ik onderuit haal m.b.t. de bijbelse visie geen vrouw in ambt. . Laat dat helder zijn!
Weliswaar geef ik een verwijzing naar een eerder onderwerp. Dat kan nu eenmaal niet anders om het punt (manier van Schriftuitleg en de gevolgen) te verduidelijken. Getwijfeld om die vraag hier neer te leggen. Het gaat mij dus niet om het onderwerp wat volgens jou mijn stokpaardje is, op zich! Maar of we de hand in eigen boezem "durven" steken of we dat principe wat Philpot e.a. terecht noemt, zelf ook altijd consequent toepassen bij alle Schriftuitleg. En om "vervuiling" van het topic te voorkomen gewezen naar ander topic. Maar het staat je vrij een ander topic hierover te openen . . Dan wil ik daar op een vriendelijke toon met jou daar gerust verder over spreken.

De actuele discussie hier is de Schriftuurlijkheid van de vrouw in het ambt. Met jouw eerste opmerking verleg je de focus op het inconsequent gebruik van de Schrift. Je noemt hierbij geen namen maar verwijst wel naar een ander topic. Dat wekt (al dan niet onbedoeld) suggesties. In het andere topic gaat het over hertrouwen na echtscheiding, dus om het daar over consequente schriftuitleg te hebben is ook niet een goede plek.
't Zou beter zijn om een los topic aan te maken en de inconsequenties in schriftuitleg daar aan de kaak te stellen.

Daarom ook de twijfel eerder.... m.i. kan je inconsequent gebruik van de Schrift niet los zien van andere onderwerpen. Het heeft altijd grote gevolgen. En het is legitiem om te vragen of we dat principe zelf altijd toepassen. Daarnaast heb ik nu diverse keren gezegd... willen we erover doorpraten open dan een topic of ga naar dat topic toe.
Het vervelende is als je hier los een topic over opent, ( ik dan) het grote zwijgen gaat beginnen vrees ik. Alleen al omdat het als stokpaardje gezien wordt. Blijkt, als je verwijst ter verduidelijking naar een eerdere discussie.
Zijn we er voldoende van bewust dat als een vinger wijst naar de ander ( jullie verzuimen een bepaalde manier van Schriftuitleg er 3 naar onszelf wijzen, en dat het dus m.i. zaak is om te onderzoeken of dat juist is, juist om te voorkomen dat de ander zegt; je bent inconsequent? Dit is oprecht een zorg, juist 'm.b.t. de discussie vrouw in ambt.
En als er behoefte is aan een breder topic hierover mag jij of Wim of ieder ander dat gerust openen... . . . . Wanneer er niet gezwegen wordt, kan er verder over doorgesproken worden

Ga gewoon in dat topic verder! Of een nieuw. En als er niet gereageerd wordt heeft het niet zoveel zin als een stalker elk ander topic ermee te belasten. Forummers zijn vrij om te bepalen waar ze wel of niet op reageren.

En de scheidingsdiscussie heb ik met belangstelling gevolgd. Enkel deel ik jouw- in mijn ogen rigide - standpunt v.w.b. echtscheiden niet in dat topic. Dan hier suggereren dat voor dit onderwerp - vrouw in het ambt - wel naar de Schrift geluisterd wordt maar in het echtscheidingstopic niet is ridicuul.

[DDD]

https://www.trouw.nl/opinie/je-kunt-je- ... ~b8abae85/

Trouw heeft ook een mening.

De wens om in die beweging mee te gaan kun je dan ook moeilijk polariserend noemen. Het is juist toe te juichen dat een groeiend aantal lokale kerken niet langer wil blijven discrimineren. Dat recht is desnoods wel een scheuring waard. (...) Intussen valt nog iets op. Wie de Nederlandse kerkgeschiedenis overziet, ziet een lange lijn van scheuringen. Bij al deze scheuringen was slechts vijftig procent van de kerkgangers betrokken. En dat is niet het deel waarover nu wordt besloten.