Ad Anker schreef: ↑05 feb 2025, 15:16
Leg eens uit? Wat maakt dat die ruimte er in de PKN wel is en in de CGK niet kan?
De NGB heeft drie kenmerken van de ware kerk. Goede prediking en sacramentsbediening zijn de eerste twee en de derde is tucht. Het draait hier om de derde. De Arminianen zijn nog door Bogerman c.s. weggezonden, maar dat is zo'n beetje de laatste actie dat op synodaal niveau een leeruitspraak is gedaan in de landelijke Gereformeerde Kerk. Daarna is leervrijheid ontstaan, die na 1800 is geformuleerd in de befaamde spreuk dat je de belijdenis onderschreef, inzoverre ze met de Schrift overeenkwamen. Alle pogingen van gereformeerden in de 19e en 20e eeuw om dat kerkrecht omgebogen te krijgen, zijn niet gelukt. Alleen hebben de Gereformeerde altijd gezegd dat ze in de kerk zouden blijven totdat ze eruit gezet zouden worden. En het tweede waar ze zich vooral richting 2004 aan vasthielden, was de noodgreep dat de tucht dan wel niet gehandhaafd werd, formeel was de kerk nog één omdat zij uitsluitend de Drie Formulieren van enigheid als belijdende grondslag hanteerden. Dat is na 2004 anders, waardoor je zelfs een pluriforme grondslag krijgt.
Het grote gevecht gaat in de CGK dus weliswaar over de vrouw in het ambt, maar op de achtergrond speelt ook de vraag of er wel of niet tegen de Schrift en tegen de belijdenis wordt gehandeld door de gemeenten die voor de vrouw in het ambt zijn. Die vragen lagen ten grondslag aan de eerste drie clusters revisieverzoeken die zijn afgewezen.
Nu zou je dus kunnen zeggen, dan moet je nu overgaan tot het handhaven van tucht. Dat wil een heel enkele afgevaardigde ook op synodaal niveau, maar dat kan niet omdat dit klusje kerkordelijk op het niveau van de classis ligt. En daar ligt alles heel erg verdeeld en ingewikkeld. De tweede reden dat er niet gehandeld wordt is het 'typische CGK gevoel' waarin men diametraal tegenover elkaar staat, maar in zekere zin toch zoveel met elkaar heeft dat ze niet willen overgaan tot het uitsluiten van elkaar. Vooral dit laatste aspect heeft zijn weerslag gevonden in het model interim-classis. Alleen zal je met dat model afstand moeten doen van het tuchtrecht (dat onderdeel uitmaakt van de kenmerken van de ware kerk) en dan zou je dus tegen je eigen belijdenis in handelen. Dus dat doen de rechterkant dan ook niet. Zo kom je vanzelf in een patstelling, waarin men vandaag de dag verkeerd. Het nieuwe in de huidige fase is dat de tendens tot een gecontroleerde breuk, ontvlechting etc wel heel prominent in de discussies aanwezig is. Dat was eigenlijk bij de vorige synode geen onderdeel van het gebezigde synodale jargon.
. Kijk er is ruimte in PKN om homorelaties in te zegenen. Er is geen ruimte om onbijbelse zaken te herzien. 
