ZWP schreef: ↑30 jan 2025, 17:04
Herman schreef: ↑30 jan 2025, 16:58
Dat zou een optie kunnen zijn, maar die suggestie zit niet vanzelf in mijn woorden opgesloten, dus die woorden laat ik staan. Het is namelijk ook mijn intentie niet geweest, om zo'n beschuldiging te formuleren.
Ik denk zelf eerder dat ze het argument van Schriftgezag laten vallen, en vervolgens kiezen voor de redenering dat het Schriftverstaan zo belangrijk is, dat de vrouw in het ambt toch niet algemeen toegestaan kan worden. Je schuift het probleem van de uitleg zo een stukje op in de hermeneutische discussie.
Maar heb je het dan over een verschil in exegese (van bijv. de zwijgteksten) wat zorgt voor een principieel punt wat je vervolgens een ander (de minderheid) mag opleggen? Dat is wel een spannende vraag!
De redenatie is dan toch vaak: we kunnen het verschillend lezen, maar we lezen dezelfde Bijbel en hebben gezag voor het Woord: dus is het geen kerkscheidend/scheurend onderwerp?
Ik snap niet heel goed waar die quotes en die formulering vandaan komen en hoe ik die moet interpreteren, dus ik doe ook maar een 'beste gok'. Als ik namelijk het CGK rapport 2019-2023 nakijk (pagina's 154-156) dan staan daar allemaal frases die met bovenstaande door jouw aangedragen quotes niet kloppen.
Op pagina 154-155 staat het volgende over Schriftgezag. Daarbij wordt geformuleerd dat het argument Schriftgezag geen meta-argument is (zo interpreteer ik) waar je
op voorhand op discussie kunt slechten:
De stelling dat bij het thema vrouw en ambt per definitie het Schriftgezag op het spel staat, suggereert dat een bepaalde conclusie over dit onderwerp op voorhand tegen de Schrift ingaat, onafhankelijk van de argumenten. In kerken van de Reformatie willen we echter altijd luisteren naar de Schrift als het ultieme gezag voor leer en leven. Wanneer iemand op enig punt een opvatting heeft die afwijkt van de praktijk tot nu toe, dan willen we die opvatting samen onderzoeken, luisterend naar de Schriften. Zo doen we dat zelfs als iemand bezwaren heeft tegen de gereformeerde belijdenis. Wanneer iemand een gravamen tegen de belijdenis indient, zullen we dat als kerken eerlijk onderzoeken. Het lijkt ons daarom niet juist om op voorhand te stellen dat het Schriftgezag op het spel staat bij een 154bepaald thema. Het Schriftgezag kán natuurlijk wel degelijk op het spel blijken te staan, maar dat is niet bij voorbaat gegeven met het onderwerp en dat zal dan blijken nadat we samen naar de Schriften geluisterd hebben
Iets verderop staat dan het volgende. Twee belangrijke quotes heb ik bolt gemarkeerd:
De vraag of het bij ‘vrouw en ambt’ om het Schriftgezag gaat of alleen om een verschil in Schriftverstaan is niet direct te beantwoorden. De grens tussen Schriftgezag en Schriftverstaan is niet met een formule aan te geven. Bij het Schriftgezag gaat het om onze houding tegenover de heilige Schrift als het Woord van God. Nu zal geen kerkenraad zeggen dat het hem niet uitmaakt wat Paulus zegt of dat wij daar niet mee te maken hebben. Tegelijk kan in de praktijk van de omgang met de Schriften het gezag ervan wel degelijk op het spel staan. Als we lastige teksten aan de kant schuiven omdat wij er in onze tijd niets mee kunnen of als we enkel de cultuur de doorslag laten geven, dan gaat het verkeerd. Maar dat geldt niet minder als we niet eerlijk willen luisteren naar de Schriften, omdat ons standpunt toch al vaststaat. Het is zinvol om te onderscheiden tussen (a) Schriftgezag, (b) hermeneutiek als de manier waarop wij de Schriften verstaan, en (c) Schriftverstaan.169 Er zijn in het inhoudelijk deel van dit rapport verschillen van inzicht in de interpretatie van teksten benoemd, die geheel op het vlak van Schriftverstaan liggen. Op grond van de vrijheid van exegese is daar alle ruimte voor. Maar alleen al dit synoderapport maakt duidelijk dat het om meer gaat dan alleen Schriftverstaan. De huidige synodecommissie kon immers wel tot een eensluidend exegetisch deel van het rapport komen, maar gaat daarna uiteen en komt tot een verschillende weging en conclusie. De vragen rond vrouw en ambt betreffen dus zeker ook de omgang met de Schrift. Op sommige onderdelen van rapporten of publicaties is naar onze overtuiging ook sprake van een verschil inzake het gezag van de Schrift.
Ik ga ervanuit dat de formulering over Schriftgezag en noodzakelijkheid in het licht van de hier opgeschreven argumentatie moet lezen en niet als een geheel nieuwe zienswijze. Dat zou kunnen, maar dan zou er meer over in dat rapport kunnen staan, maar ik ga nu eerst koffie drinken.
