Weekdiensten

[Vrouwke]

Ik vind dat “nochtans” altijd een heerlijk woord..

En wat @DIA schrijft is en blijft toch ook de praktijk in dit leven.

[Zeeuw]

Spijtig. Alweer over Jona. Een prachtig boek, daar niet van. Maar als zelfs in weekdiensten de prediking over overbekende hoofdstukken gaat.

Zondagmorgen was ik in Duitsland in de kerk. Aan de orde was Mattheus 25, vanaf vers 31. Ik zie op Prekenweb één preek over deze perikoop.

Jona daarentegen heeft er een heleboel. Hoewel ook daar hoofdstuk 4 weinig populair is.

Het heeft niet specifiek met deze dienst te maken, maar dat zal DIA mij niet euvel duiden.

Onze ds houdt momenteel een prekenreeks over Mattheus. Wellicht is het interessant voor je.

[DDD]

Ik ben benieuwd of hij ook dit deel bepreekt, inderdaad.

[merel]

Als het zover is, zou ik die preek ook graag willen beluisteren. Deze tekst heb ik wel eens als 2e tekst gehoord, maar nooit de primaire uitleg.

[Zeeuw]

Ik ben benieuwd of hij ook dit deel bepreekt, inderdaad.

We zitten nu in hoofdstuk 21. Dus wie weet :-)

[Rido91]

Even voor mijn beeldvorming; op welke wijze worden de boeken Jona en Ruth vergeestelijkt?

In sommige kringen wordt de weg van Ruth tot Boaz vergeestelijkt als bekeringsweg. Dus Ruth ging onbekeerd uit Moab weg en bij de woorden 'u volk is mijn volk en uw God mijn God' was ze een zoekende ziel en wordt er dan gezegd dat ze wel durfde te zeggen 'uw volk is mijn volk' maar nog niet durfde te zeggen 'is mijn God' omdat ze dat nog niet durfde toe te eigenen omdat haar schuld nog niet betaald was, daar was een losser voor nodig en dat is Boaz. Als ze dan uiteindelijk met Boaz trouwt is dat dan de rechtvaardigmaking. Zo heb ik deze geschiedenis helaas vroeger vaak uit horen leggen, inmiddels gelukkig niet meer.

Bij Jona dat een mens weggelopen is van God en met alles overboord moet voor hij weer toegang tot God kan krijgen , etc....

[Mannetje]

In sommige kringen wordt de weg van Ruth tot Boaz vergeestelijkt als bekeringsweg. Dus Ruth ging onbekeerd uit Moab weg en bij de woorden 'u volk is mijn volk en uw God mijn God' was ze een zoekende ziel en wordt er dan gezegd dat ze wel durfde te zeggen 'uw volk is mijn volk' maar nog niet durfde te zeggen 'is mijn God' omdat ze dat nog niet durfde toe te eigenen omdat haar schuld nog niet betaald was, daar was een losser voor nodig en dat is Boaz. Als ze dan uiteindelijk met Boaz trouwt is dat dan de rechtvaardigmaking. Zo heb ik deze geschiedenis helaas vroeger vaak uit horen leggen, inmiddels gelukkig niet meer.

Iemand heeft hier ergens niet begrepen wat een analogie is.

[DDD]

Dat klopt. Dat geldt ook voor een aantal predikanten. Maar goed, ook als analogie is er weinig goeds over te zeggen.

Het is inlegkunde, geen uitlegkunde.

[Mannetje]

Dat laatste hangt er ook weer van af hoe het gebracht wordt. Het wordt inlegkunde als de geschiedenis als bewijs wordt gebruikt voor datgene waarmee de analogie gezien wordt.

En verder denk ik dat er best analogieën te vinden zijn tussen Boaz en Christus en ook tussen Ruth en de gelovigen.

[DDD]

Wel. Het hoeft niet mis te gaan. Maar bijbeluitleg is het niet. Het beste resultaat is dat er geen onjuiste dingen worden opgemerkt. Maar als dan ondertussen van een preek van Jezus maar één preek op Prekenweb staat, gaat er mijns inziens wel iets grondig mis.

Dan lijkt er toch sprake van persoonlijke voorkeuren die een grote rol spelen bij wat de gemeente wordt voorgehouden.

[Mannetje]

Maar dat ben ik met je eens. Bepaalde Bijbelgedeeltes zijn echt veel te weinig bepreekt en bij andere stukken denk je weleens: zou dit nieuwe boekje werkelijk wat toevoegen?

[Johann Gottfried Walther]

Probleem is dat de grens typologie/vergeestelijken soms erg dun is.
Ook wordt vergeestelijken ook wel onterecht typologie genoemd.

[Maanenschijn]

Ik snap die allergie voor een geestelijk uitleg niet zo. Je ziet dat in het Nieuwe Testament ook terug komen, met verwijzingen naar het Oude Testament. Parallellen trekken lijkt mij niks mis mee. Wel als je daarmee zaken gaat verabsoluteren: zo moet het gaan, anders kan het. Maar dan is er theologisch meer aan de hand.

[-DIA-]

Ik snap die allergie voor een geestelijk uitleg niet zo. Je ziet dat in het Nieuwe Testament ook terug komen, met verwijzingen naar het Oude Testament. Parallellen trekken lijkt mij niks mis mee. Wel als je daarmee zaken gaat verabsoluteren: zo moet het gaan, anders kan het. Maar dan is er theologisch meer aan de hand.

Zo is het ook. Ruth is zich waarschijnlijk nooit bewust geweest dat wat haar overkwam heilsgeschiedenis was. Het is op zich de geschiedenis uit het voorgeslacht waaruit de Messias zou geboren worden. Toch liggen er ontegenzeglijk lijnen in die we kunnen zien als voorbeelden van de weg die God met Zijn volk gaat. Als we zouden stellen dat Ruth dit zich wel bewust was geloof ik dat we niet goed bezig zijn. De Kerk kan er desondanks heel veel uit leren, en: Al de Schrift is van God ingegeven, en is nuttig tot lering, tot wederlegging, tot verbetering, tot onderwijzing die in de rechtvaardigheid is. (2 Tim. 3:16)
En wat Jona betreft: De Heere Jezus verklaard Zelf deze geschiedenis: Gelijk Jona drie dagen... enz.

[Johann Gottfried Walther]

Ik snap die allergie voor een geestelijk uitleg niet zo. Je ziet dat in het Nieuwe Testament ook terug komen, met verwijzingen naar het Oude Testament. Parallellen trekken lijkt mij niks mis mee. Wel als je daarmee zaken gaat verabsoluteren: zo moet het gaan, anders kan het. Maar dan is er theologisch meer aan de hand.

Echte volgelingen van de Reformatie, zullen altijd een allergie voor vergeestelijken hebben.
De letterlijke betekenis die gaat voorop, en niet de waarheid achter de waarheid.
Of dat wij vanuit de weg van Ruth, Jona, Jozef zouden moeten leren hoe God een zondaar bekeerd.
Anderen teksten leren daar veel duidelijker over.

Paulus trekt af en toe een parallel, maar dan is het duidelijk typologie. Maar hij doet dat eerder zeer beperkt.