Leer en leven op Refoforum

[Scheepsbel]

Nu lijkt dit topic door een aantal reacties al weer af te dwalen naar een topic kerkelijke pijn. Dat is niet wat ik bedoel. Ja er kan kerkelijke pijn zijn, ja iemand kan een keer je allergie opwekken, of je kan er overtuigd van zijn dat er dingen verkeerd gaan, etc. Maar hoe we daarop reageren is onze keuze. De mildheid en nederigheid, liefde etc. die mijn inziens bij een ander leven horen merk ik helaas maar zelden op. Dat signaleer ik hier op het forum, naar elkaar toe, over predikanten, over kerken, soms zelfs het kerkverband waar men nog lid is (nest bevuiling). En dan doel ik niet op kritische punten, maar op bewoordingen die absurd of bijna grof zijn. Dat strookt mijn inziens van geen kanten met het kennen van een ander leven.

Dit heet ook wel de pot verwijt de ketel,

Ja mee eens dat men en ik ook wat meer zachtmoedigheid mag betrachten en zeker zou ik het liefst met eerbied en ontzag praten over ambtsdragers maar dat wil niet zeggen dat je mag zeggen dat er een verkeerde leer word gepredikt en er verkeerd gedrag is onderling en ten opzichte van andere verbanden, het klimaat waar ikzelf in opgroeide was een klimaat van scheldende predikanten en ambtsdragers op elkaar en helemaal tijdens en na de scheuring van 80, dit bouwt een klimaat voor kinderen alsof dit normaal is, in mijn werk met jeugdigen en volwassenen kom ik dit nog steeds tegen, dat is in en in triest en een christen onwaardig, maar als je het Christenleven mag kennen en weten dat God je Vader is kan en moet je misstanden aan de kaak stellen, 2 Tim 4.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Scheepsbel]

Ik weet dat ik een moeilijk en gevoelig onderwerp aansnijd. Waar ik me vaak over verbaas op het forum is het verschil tussen ‘leer en leven’. Vaak zie je in discussies verbitterdheid tegenover elkaar of tegenover predikanten, ouderlingen, gemeenten of kerkverbanden. En zeker er mag een vorm van kritiek zijn, het is zelfs goed en gezond
om kritische vragen te stellen. Maar vaak merk ik een verbitterdheid of boos zijn richting ambtsdragers of andere medemens die niet normaal is. We lijken dat wel normaal te gaan vinden. Dat terwijl men ook zegt of verteld een ander leven te kennen. Dan poppen bij mij vragen op als: waar is dan de liefde, de nederigheid, het naasten liefhebben, het gezag onderdanig zijn (ver te zoeken in deze tijd) etc. Ik zie daar een best groot verschil in het leer en leven op dit forum. En zeker, ik ben ook soms direct en hard (en zeer verdedigend), maar ik kan niet beseffen hoe sommige dingen gezegd kunnen worden terwijl men belijdt in Christus te zijn. Het verbaasd me, en geeft verwarring. Zien anderen dat ook? Zie ik dat verkeerd?

Ik denk dat je dan een verkeerde visie hebt op 'in Christus zijn'.
Het goed en het kwaad loopt niet tussen hen die in Christus zijn en hen die dat niet zijn.
Maar het kwaad zit ook in Gods kinderen, zolang ze in dit leven zijn.
Denk aan Paulus die de wet in zich aantrof, dat als hij het goede wilt doen het kwade bij hem ligt.
En denk ook aan het concrete voorbeeld van David in de geschiedenis van Bathseba.

Het in Christus zijn betekent niet dat je zondeloos bent, maar dat je weet naar Wie je (elke avond) met je dagelijkse zonden naar toe kan.

Dank dit kan ik volledig onderschrijven.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Bertiel]

Nu lijkt dit topic door een aantal reacties al weer af te dwalen naar een topic kerkelijke pijn. Dat is niet wat ik bedoel. Ja er kan kerkelijke pijn zijn, ja iemand kan een keer je allergie opwekken, of je kan er overtuigd van zijn dat er dingen verkeerd gaan, etc. Maar hoe we daarop reageren is onze keuze. De mildheid en nederigheid, liefde etc. die mijn inziens bij een ander leven horen merk ik helaas maar zelden op. Dat signaleer ik hier op het forum, naar elkaar toe, over predikanten, over kerken, soms zelfs het kerkverband waar men nog lid is (nest bevuiling). En dan doel ik niet op kritische punten, maar op bewoordingen die absurd of bijna grof zijn. Dat strookt mijn inziens van geen kanten met het kennen van een ander leven.

Dus als je Christus kent accepteer je alles van je kerkverband? Ook als Christus onder een deksel wordt gepreekt?

[Posthoorn]

Ook als Christus onder een deksel wordt gepreekt?

Als Christus onder een deksel wordt gepredikt, betekent dit dat de prediker dit met verkeerde motieven doet, zie Filipp. 1, waar deze uitdrukking vandaan komt. Dat is wat anders dan jij bedoelt, denk ik.

[Bertiel]

Correct. Ik bedoel als Christus niet onvoorwaardelijk wordt aangeboden en de oproep om hoe je je ook voelt naar Hem te vluchten

[Vrouwke]

@Simon0612

Ik ben het met je eens dat onvriendelijk doen tegen elkaar niet oké is. Maar dat is wat anders dan dwalingen bespreekbaar maken. Ik denk dat zwijgen dan erger is als spreken. Maar ik denk ook dat je dit dan niet als eerste (en alleen) hier bespreekbaar moet maken.

Was Luther verkeerd bezig toen hij zijn 95 stellingen op de deur van de slotkapel van Wittenberg achterliet?

[MGG]

Het lastige is als kerkpijn of onvrede over de koers van de (voormalige) gemeente met enige regelmaat of RF besproken wordt. Ik voel niks voor een verbod op lastig onderwerpen. Tegelijkertijd loop ik niet warm voor RF als middel om het eigen gelijk te bevestigen of voor pijnverwerking. Mede omdat je maar een kant hoort die regelmatig als de volledige waarheid gebracht wordt. Voor het verwerkingsproces kan je indien nodig beter deskundige hulp zoeken.

Dit klopt zeker, ik betrap mezelf ook regelmatig op oude pijn maar vaak is dat een allergische reactie op mensen die niet willen inzien wat er fout gaat in hun kerkverband. Wat Bertiel ook benoemd.

Of zij ervaren het niet als fout.

Een gezin van 3 kinderen wordt strak opgevoed en de ouders staan altijd voor de kinderen klaar.
Kind 1 Beschrijft zijn jeugd als warm en liefdevol.
Kind 2 Fijne jeugd maar het had wel wat vrijer gemogen.
Kind 3 Beklemmend strakke opvoeding.

De kinderen kunnen van gedachten wisselen maar als zij het gevoel van de andere niet of nauwelijks delen dan kom loop je vast. Kind 3 wil zijn pijn mogen delen. Kind 1 denkt na een paar keer wij weten het wel en zo praat je niet over onze lieve ouders. Dan moet je maar hopen dat kind 2 de verbindende rol pakt.

[MGG]

Nu lijkt dit topic door een aantal reacties al weer af te dwalen naar een topic kerkelijke pijn. Dat is niet wat ik bedoel. Ja er kan kerkelijke pijn zijn, ja iemand kan een keer je allergie opwekken, of je kan er overtuigd van zijn dat er dingen verkeerd gaan, etc. Maar hoe we daarop reageren is onze keuze. De mildheid en nederigheid, liefde etc. die mijn inziens bij een ander leven horen merk ik helaas maar zelden op. Dat signaleer ik hier op het forum, naar elkaar toe, over predikanten, over kerken, soms zelfs het kerkverband waar men nog lid is (nest bevuiling). En dan doel ik niet op kritische punten, maar op bewoordingen die absurd of bijna grof zijn. Dat strookt mijn inziens van geen kanten met het kennen van een ander leven.

Dit heet ook wel de pot verwijt de ketel,

Ja mee eens dat men en ik ook wat meer zachtmoedigheid mag betrachten en zeker zou ik het liefst met eerbied en ontzag praten over ambtsdragers maar dat wil niet zeggen dat je mag zeggen dat er een verkeerde leer word gepredikt en er verkeerd gedrag is onderling en ten opzichte van andere verbanden, het klimaat waar ikzelf in opgroeide was een klimaat van scheldende predikanten en ambtsdragers op elkaar en helemaal tijdens en na de scheuring van 80, dit bouwt een klimaat voor kinderen alsof dit normaal is, in mijn werk met jeugdigen en volwassenen kom ik dit nog steeds tegen, dat is in en in triest en een christen onwaardig, maar als je het Christenleven mag kennen en weten dat God je Vader is kan en moet je misstanden aan de kaak stellen, 2 Tim 4.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Wordt tegenwoordig nog over 1980 gepraat of wordt het als niet meer relevant gezien?

[Geytenbeekje]

Nu lijkt dit topic door een aantal reacties al weer af te dwalen naar een topic kerkelijke pijn. Dat is niet wat ik bedoel. Ja er kan kerkelijke pijn zijn, ja iemand kan een keer je allergie opwekken, of je kan er overtuigd van zijn dat er dingen verkeerd gaan, etc. Maar hoe we daarop reageren is onze keuze. De mildheid en nederigheid, liefde etc. die mijn inziens bij een ander leven horen merk ik helaas maar zelden op. Dat signaleer ik hier op het forum, naar elkaar toe, over predikanten, over kerken, soms zelfs het kerkverband waar men nog lid is (nest bevuiling). En dan doel ik niet op kritische punten, maar op bewoordingen die absurd of bijna grof zijn. Dat strookt mijn inziens van geen kanten met het kennen van een ander leven.

Dus als je Christus kent accepteer je alles van je kerkverband? Ook als Christus onder een deksel wordt gepreekt?

Er wordt vaak heel hard gezegd dat dit zo is, zonder echt bewijs aan te leveren. Dit is gewoon iets heel subjectiefs dat lastig te meten is, voor beide kanten trouwens.

[Scheepsbel]

Nu lijkt dit topic door een aantal reacties al weer af te dwalen naar een topic kerkelijke pijn. Dat is niet wat ik bedoel. Ja er kan kerkelijke pijn zijn, ja iemand kan een keer je allergie opwekken, of je kan er overtuigd van zijn dat er dingen verkeerd gaan, etc. Maar hoe we daarop reageren is onze keuze. De mildheid en nederigheid, liefde etc. die mijn inziens bij een ander leven horen merk ik helaas maar zelden op. Dat signaleer ik hier op het forum, naar elkaar toe, over predikanten, over kerken, soms zelfs het kerkverband waar men nog lid is (nest bevuiling). En dan doel ik niet op kritische punten, maar op bewoordingen die absurd of bijna grof zijn. Dat strookt mijn inziens van geen kanten met het kennen van een ander leven.

Dit heet ook wel de pot verwijt de ketel,

Ja mee eens dat men en ik ook wat meer zachtmoedigheid mag betrachten en zeker zou ik het liefst met eerbied en ontzag praten over ambtsdragers maar dat wil niet zeggen dat je mag zeggen dat er een verkeerde leer word gepredikt en er verkeerd gedrag is onderling en ten opzichte van andere verbanden, het klimaat waar ikzelf in opgroeide was een klimaat van scheldende predikanten en ambtsdragers op elkaar en helemaal tijdens en na de scheuring van 80, dit bouwt een klimaat voor kinderen alsof dit normaal is, in mijn werk met jeugdigen en volwassenen kom ik dit nog steeds tegen, dat is in en in triest en een christen onwaardig, maar als je het Christenleven mag kennen en weten dat God je Vader is kan en moet je misstanden aan de kaak stellen, 2 Tim 4.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Wordt tegenwoordig nog over 1980 gepraat of wordt het als niet meer relevant gezien?

Is op een klein gedeelte nog van toepassing maar waar het hierom gaat is het gemak waarmee predikanten en ambtsdragers op elkaar schelden, dit schept een bepaald beeld wat generaties lang stand houd, respectloos en totaal Christen onwaardig.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Maanenschijn]

Als ik het goed begrijp gaat het @Simon0612 over de toon en manier van bejegenen van elkaar. Waarin hij liefde voor de ander en zelfkennis in ziet ontbreken. Niet zo zeer over de inhoud van het gesprek (die mag pittig zijn) of de oorzaken (door de prediking, schelden van een ander, onjuiste…) waarom iets besproken wordt.

Samengevat: hij mist, vooral bij diegene die hebben laten blijken ‘een ander leven te kennen’ in hun schrijven de vruchten van dat leven, de vrucht van de Geest die ook zo mooi zijn omschreven in Galaten 5 vers 22 en 23: liefde, blijdschap,‭ vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof,‭ zachtmoedigheid, matigheid.‭

Ik ben het met hem eens en ik ben blij dat hij dat aankaart. Wat mij zelf overigens ook noopt in de spiegel te kijken. In het dagelijks leven zou menig voorzitter de vergadering nadrukkelijk vragen met meer respect met elkaar te spreken dan dat hier op het forum gebeurt. Dat is al in een seculiere omgeving.
Nog meer is dat in een kerkelijke omgeving, waar ik dit online-platform ook onder schaar. Ook in ons digitale leven moet een godsvreze tot uiting komen, die op de inhoud scherp mag zijn, maar in toon en woorden en in bejegening van elkaar (en anderen) een afdruk moet zijn van zelfkennis en Godskennis. Dat geeft mildheid voor een ander, is mijn overtuiging.

[Scheepsbel]

Als ik het goed begrijp gaat het @Simon0612 over de toon en manier van bejegenen van elkaar. Waarin hij liefde voor de ander en zelfkennis in ziet ontbreken. Niet zo zeer over de inhoud van het gesprek (die mag pittig zijn) of de oorzaken (door de prediking, schelden van een ander, onjuiste…) waarom iets besproken wordt.

Samengevat: hij mist, vooral bij diegene die hebben laten blijken ‘een ander leven te kennen’ in hun schrijven de vruchten van dat leven, de vrucht van de Geest die ook zo mooi zijn omschreven in Galaten 5 vers 22 en 23: liefde, blijdschap,‭ vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof,‭ zachtmoedigheid, matigheid.‭

Ik ben het met hem eens en ik ben blij dat hij dat aankaart. Wat mij zelf overigens ook noopt in de spiegel te kijken. In het dagelijks leven zou menig voorzitter de vergadering nadrukkelijk vragen met meer respect met elkaar te spreken dan dat hier op het forum gebeurt. Dat is al in een seculiere omgeving.
Nog meer is dat in een kerkelijke omgeving, waar ik dit online-platform ook onder schaar. Ook in ons digitale leven moet een godsvreze tot uiting komen, die op de inhoud scherp mag zijn, maar in toon en woorden en in bejegening van elkaar (en anderen) een afdruk moet zijn van zelfkennis en Godskennis. Dat geeft mildheid voor een ander, is mijn overtuiging.

Dus Simon kan oordelen over de vruchten? Hiermee word dus twijfel gezaaid over het leven van een ander! Nee dat is wel Christelijk, volgens mij word er gewoon gediscussieerd en zie ik geen aanleiding te zeggen dat iemand die zich als gelovige laat blijken zich misdraagt.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Maanenschijn]

Als ik het goed begrijp gaat het @Simon0612 over de toon en manier van bejegenen van elkaar. Waarin hij liefde voor de ander en zelfkennis in ziet ontbreken. Niet zo zeer over de inhoud van het gesprek (die mag pittig zijn) of de oorzaken (door de prediking, schelden van een ander, onjuiste…) waarom iets besproken wordt.

Samengevat: hij mist, vooral bij diegene die hebben laten blijken ‘een ander leven te kennen’ in hun schrijven de vruchten van dat leven, de vrucht van de Geest die ook zo mooi zijn omschreven in Galaten 5 vers 22 en 23: liefde, blijdschap,‭ vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof,‭ zachtmoedigheid, matigheid.‭

Ik ben het met hem eens en ik ben blij dat hij dat aankaart. Wat mij zelf overigens ook noopt in de spiegel te kijken. In het dagelijks leven zou menig voorzitter de vergadering nadrukkelijk vragen met meer respect met elkaar te spreken dan dat hier op het forum gebeurt. Dat is al in een seculiere omgeving.
Nog meer is dat in een kerkelijke omgeving, waar ik dit online-platform ook onder schaar. Ook in ons digitale leven moet een godsvreze tot uiting komen, die op de inhoud scherp mag zijn, maar in toon en woorden en in bejegening van elkaar (en anderen) een afdruk moet zijn van zelfkennis en Godskennis. Dat geeft mildheid voor een ander, is mijn overtuiging.

Dus Simon kan oordelen over de vruchten? Hiermee word dus twijfel gezaaid over het leven van een ander! Nee dat is wel Christelijk, volgens mij word er gewoon gediscussieerd en zie ik geen aanleiding te zeggen dat iemand die zich als gelovige laat blijken zich misdraagt.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Iedereen kan oordelen over de vruchten. Als die ontbreken of wrang zijn mag je daar best iets van vinden.

Paulus schrijft daar regelmatig over, Johannes naar de 7 gemeenten, enz. Het zoeken naar vrucht is heel Christelijk. En als je jezelf presenteert als gelovige of Christen zul je zeker bij je zelf op zoek moeten naar vrucht.


Ps: leuk trouwens dat je een iPhone hebt .

[Scheepsbel]

Als ik het goed begrijp gaat het @Simon0612 over de toon en manier van bejegenen van elkaar. Waarin hij liefde voor de ander en zelfkennis in ziet ontbreken. Niet zo zeer over de inhoud van het gesprek (die mag pittig zijn) of de oorzaken (door de prediking, schelden van een ander, onjuiste…) waarom iets besproken wordt.

Samengevat: hij mist, vooral bij diegene die hebben laten blijken ‘een ander leven te kennen’ in hun schrijven de vruchten van dat leven, de vrucht van de Geest die ook zo mooi zijn omschreven in Galaten 5 vers 22 en 23: liefde, blijdschap,‭ vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof,‭ zachtmoedigheid, matigheid.‭

Ik ben het met hem eens en ik ben blij dat hij dat aankaart. Wat mij zelf overigens ook noopt in de spiegel te kijken. In het dagelijks leven zou menig voorzitter de vergadering nadrukkelijk vragen met meer respect met elkaar te spreken dan dat hier op het forum gebeurt. Dat is al in een seculiere omgeving.
Nog meer is dat in een kerkelijke omgeving, waar ik dit online-platform ook onder schaar. Ook in ons digitale leven moet een godsvreze tot uiting komen, die op de inhoud scherp mag zijn, maar in toon en woorden en in bejegening van elkaar (en anderen) een afdruk moet zijn van zelfkennis en Godskennis. Dat geeft mildheid voor een ander, is mijn overtuiging.

Dus Simon kan oordelen over de vruchten? Hiermee word dus twijfel gezaaid over het leven van een ander! Nee dat is wel Christelijk, volgens mij word er gewoon gediscussieerd en zie ik geen aanleiding te zeggen dat iemand die zich als gelovige laat blijken zich misdraagt.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Iedereen kan oordelen over de vruchten. Als die ontbreken of wrang zijn mag je daar best iets van vinden.

Paulus schrijft daar regelmatig over, Johannes naar de 7 gemeenten, enz. Het zoeken naar vrucht is heel Christelijk. En als je jezelf presenteert als gelovige of Christen zul je zeker bij je zelf op zoek moeten naar vrucht.


Ps: leuk trouwens dat je een iPhone hebt .

Wat heeft je opmerkingen te maken met de discussie hier? Waar Simon vooral over valt is de kritiek op zijn kerkverband en het mijne, dat ziet hij als respectloos en mag blijkbaar niet gegeven worden door iemand die van zichzelf beweert een Christen te zijn, ipv in te zien hoe droevig het gesteld is leid hij de aandacht hiervan af door dit draadje te beginnen, dit is nu precies het gedrag wat we ook tegenkomen binnen ons verband.

Waar slaat de opmerking over iPhone op?


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Vrouwke]

Oprechte vraag:

Van de week vond men mijn reactie absurd en heeft men daar zelfs melding van gemaakt begreep ik.

Maar vinden jullie me onvriendelijk, liefdeloos of zoiets overkomen?

Want dat is in ieder geval niet wat ik zou willen..

Als dat wel het geval is, hoor ik het graag!