Kleine ergernissen

[Bertiel]

Als de overheden zich echt om veiligheid bekommeren zouden ze op de plaats vande meest opbrengende flitspalen wel een rotonde aanleggen ipv een stoplicht

[Zeeuw]

Als de overheden zich echt om veiligheid bekommeren zouden ze op de plaats vande meest opbrengende flitspalen wel een rotonde aanleggen ipv een stoplicht

Ik denk dat flitspalen bijzonder goed zijn voor de verkeersveiligheid eigenlijk. Zoveel mogelijk wat mij betreft.

[Inwoner]

Een bepaalde snelheid mogen en kunnen zijn twee verschillende grootheden. Daar komt je vooral achter in landen waar de wegen niet zo best zijn.

Ik ben overigens volstrekt niet eens dat je naar eigen believen de maximum snelheid op mag rekken. Door de wettelijke overheid is een grens gesteld. Het is niet aan ons om die als het ons uitkomt maar wat minder serieus te nemen. Ik denk dat dat niet Bijbels is.

Daarbij ook gelijk maar bekennen dat ik die wettelijke grens veelvuldig overtreed. Ik rij graag stevig door. Maar dat krijg ik niet goed gepraat.

Je trekt het nogal ver door met 'naar eigen believen oprekken'. Ik geloof dat onze overheid naar '0 doden in het verkeer' wil. Dat zal nooit lukken, maar dat is de basis van mijn rijgedrag.

Mijn wettelijke overheid zegt dat ik overdag 100 en vanaf 19.00 130 mag rijden obv een voor mij wat vage onderbouwing. Daar houd ik me overdag vaak keurig aan, in de avond eigenlijk ook wel. Maar als de veiligheid niet in het geding is kan dat ook wel iets harder, maar nog steeds veiliger zijn. Dus nee, ik voel me dan niet schuldig en niet on-Bijbels.

Ik vind het pas raar als je vind dat je het niet goed gepraat krijgt en het dan toch doet.

Toch is er sprake van een gevoelsargument: als ik denk dat de veiligheid niet in het geding is, mag ik de opgelegde regels overtreden.
Geldt dat dan (ook) 'voor allen die over ons gesteld zijn'??

Het is een gevoelsargument, klopt. Net als 'bij een stop-bord' moet je volledig tot stilstand komen voor je weer gaat rijden' en ook dat doe ik niet als ik links en rechts niemand aan zie komen. Jij wel?

Ik ben verre van volmaakt. Maar het "wij struikelen allen in vele" (Jak 3) mag toch geen reden zijn om bepaald gedrag goed te praten?

[Maanenschijn]

Een bepaalde snelheid mogen en kunnen zijn twee verschillende grootheden. Daar komt je vooral achter in landen waar de wegen niet zo best zijn.

Ik ben overigens volstrekt niet eens dat je naar eigen believen de maximum snelheid op mag rekken. Door de wettelijke overheid is een grens gesteld. Het is niet aan ons om die als het ons uitkomt maar wat minder serieus te nemen. Ik denk dat dat niet Bijbels is.

Daarbij ook gelijk maar bekennen dat ik die wettelijke grens veelvuldig overtreed. Ik rij graag stevig door. Maar dat krijg ik niet goed gepraat.

Je trekt het nogal ver door met 'naar eigen believen oprekken'. Ik geloof dat onze overheid naar '0 doden in het verkeer' wil. Dat zal nooit lukken, maar dat is de basis van mijn rijgedrag.

Mijn wettelijke overheid zegt dat ik overdag 100 en vanaf 19.00 130 mag rijden obv een voor mij wat vage onderbouwing. Daar houd ik me overdag vaak keurig aan, in de avond eigenlijk ook wel. Maar als de veiligheid niet in het geding is kan dat ook wel iets harder, maar nog steeds veiliger zijn. Dus nee, ik voel me dan niet schuldig en niet on-Bijbels.

Ik vind het pas raar als je vind dat je het niet goed gepraat krijgt en het dan toch doet.

Ik struikel dagelijks in veel dingen. Ook in te hard rijden, vaak voordat ik er erg in heb, is een gewoonte. Is gewoon fout.

Ik vind trouwens de onderbouwing van de belastingwetgeving op een aantal punten ook helemaal fout. Maar dat legitimeert toch ook niet het zwart werken? Ik heb regelmatig te maken met het onderbouwen van lokale belastingen, dat is niet altijd eenvoudig. Maar dat maakt toch niet dat je dan minder vastgestelde lokale belastingen, betaal, naar eigen inzicht?

‘T is simpel: kijk eens naar wat afleveringen van ‘voor de rechter’. Daar komt je met argumenten ‘het streven is 0-verkeersdoden’ of ‘het was rustig op de weg’ niet zo heel ver mee.

[Zeeuw]

Je trekt het nogal ver door met 'naar eigen believen oprekken'. Ik geloof dat onze overheid naar '0 doden in het verkeer' wil. Dat zal nooit lukken, maar dat is de basis van mijn rijgedrag.

Mijn wettelijke overheid zegt dat ik overdag 100 en vanaf 19.00 130 mag rijden obv een voor mij wat vage onderbouwing. Daar houd ik me overdag vaak keurig aan, in de avond eigenlijk ook wel. Maar als de veiligheid niet in het geding is kan dat ook wel iets harder, maar nog steeds veiliger zijn. Dus nee, ik voel me dan niet schuldig en niet on-Bijbels.

Ik vind het pas raar als je vind dat je het niet goed gepraat krijgt en het dan toch doet.

Toch is er sprake van een gevoelsargument: als ik denk dat de veiligheid niet in het geding is, mag ik de opgelegde regels overtreden.
Geldt dat dan (ook) 'voor allen die over ons gesteld zijn'??

Het is een gevoelsargument, klopt. Net als 'bij een stop-bord' moet je volledig tot stilstand komen voor je weer gaat rijden' en ook dat doe ik niet als ik links en rechts niemand aan zie komen. Jij wel?

Ik ben verre van volmaakt. Maar het "wij struikelen allen in vele" (Jak 3) mag toch geen reden zijn om bepaald gedrag goed te praten?

Dat ligt aan je definitie van wanneer je iets goed of fout vindt. Je geeft op mijn laatste vraag geen echt antwoord. Maar vrijwel niemand van ons met een aantal jaar rijervaring, zal op een lege kruising volledig tot stilstand komen. Je maakt een veiligheidsinschatting, wat exact de intentie van onze overheid is.
Dat doe ik met snelheid. Dus nee, ik voel me niet schuldig. Jij wel blijkbaar, dus dan doe je het niet.

De rest van je argumentatie heeft voor mij niet zoveel waarde, want ik heb namelijk aangegeven dat ik me ook niet zal proberen te verontschuldigen wanneer ik een bekeuring krijg.

[Maanenschijn]

De vraag is toch niet of je je schuldig voelt, maar of je schuldig bent?

[Zeeuw]

De vraag is toch niet of je je schuldig voelt, maar of je schuldig bent?

Voor de bekeuring wel ja, dus die betaal ik dan ook netjes. Heel simpel: voel jij je steeds schuldig, vertoon het gedrag dan gewoon niet.
Ik heb nu een aantal argumenten aangegeven waarom ik me, als ik me verkeersveilig gedraag, niet schuldig voel. Anderen voelen dit absoluut wel: gewoon niet dat gedrag vertonen. Neem absoluut geen voorbeeld aan mij.

[Maanenschijn]

De vraag is toch niet of je je schuldig voelt, maar of je schuldig bent?

Voor de bekeuring wel ja, dus die betaal ik dan ook netjes. Heel simpel: voel jij je steeds schuldig, vertoon het gedrag dan gewoon niet.

Je beantwoord de vraag niet.

Je laat je (subjectieve) gevoel prevaleren boven de wet. In mijn ogen volstrekt onjuist. Juridisch niet houdbaar en Bijbels gezien onjuist.

Maar ik denk dat we het er niet over eens worden.

[Inwoner]

De vraag is toch niet of je je schuldig voelt, maar of je schuldig bent?

Voor de bekeuring wel ja, dus die betaal ik dan ook netjes. Heel simpel: voel jij je steeds schuldig, vertoon het gedrag dan gewoon niet.

Je beantwoord de vraag niet.

Je laat je (subjectieve) gevoel prevaleren boven de wet. In mijn ogen volstrekt onjuist. Juridisch niet houdbaar en Bijbels gezien onjuist.

Maar ik denk dat we het er niet over eens worden.

Eens. De rechtvaardiging om de wet niet te houden of vrij naar eigen gevoelen te interpreteren is en blijft in strijd met wat van ons wordt geëist. Het gaat er daarbij niet om of jij of ik of wie dan ook wel of niet 'beter' is dan een ander, maar of we ons willen onderwerpen aan alle geboden. En dan is de gedachte: 'ik ben onschuldig, totdat ik straf krijg' in mijn ogen op z'n minst dubieus.

[Zeeuw]

De vraag is toch niet of je je schuldig voelt, maar of je schuldig bent?

Voor de bekeuring wel ja, dus die betaal ik dan ook netjes. Heel simpel: voel jij je steeds schuldig, vertoon het gedrag dan gewoon niet.

Je beantwoord de vraag niet.

Je laat je (subjectieve) gevoel prevaleren boven de wet. In mijn ogen volstrekt onjuist. Juridisch niet houdbaar en Bijbels gezien onjuist.

Maar ik denk dat we het er niet over eens worden.

Ik ben schuldig aan de letter van de wet, maar niet aan de geest. Dus nee, ik voel me niet schuldig. Dat is ook mijn antwoord naar Inwoner.
Ik zal nog iets verder gaan: soms gooi ik iets in 1 van de kliko's, wat daar niet helemaal in hoort. Dat zat dan vast in een totaal en ik had geen zin het eruit te halen. Zo zijn er iedere dag wel kleine zaken die niet helemaal perfect zijn. Ik kan daar mee leven. Jullie niet. Dan zou ik als jullie zijnde, daar vooral heel goed mee omgaan. Ik ben er iets soepeler in.

[GerefGemeente-lid]

Je moet niet alles zo ontzettend serieus nemen. Tjongejongejonge zeg...

[Maanenschijn]

Je moet niet alles zo ontzettend serieus nemen. Tjongejongejonge zeg...

Dank! (… en slaat deze bijdrage even op voor later….).

[GerefGemeente-lid]

Je moet niet alles zo ontzettend serieus nemen. Tjongejongejonge zeg...

Dank! (… en slaat deze bijdrage even op voor later….).

[Zeeuw]

Je moet niet alles zo ontzettend serieus nemen. Tjongejongejonge zeg...

Dank! (… en slaat deze bijdrage even op voor later….).

Precies. De wet moet je niet serieus nemen, maar Bijbelvertalingen: dat is andere koek he.

[Inwoner]

Je moet niet alles zo ontzettend serieus nemen. Tjongejongejonge zeg...

Dank! (… en slaat deze bijdrage even op voor later….).

Precies. De wet moet je niet serieus nemen, maar Bijbelvertalingen: dat is andere koek he.

Dat is precies wat ik bedoel. Dat wat iemand goed uitkomt legt gewicht in de schaal, maar wat je niet goed uitkomt moet je niet zo serieus nemen.
Is de plicht tot het houden van de geboden niet serieus??