Belijdenis voor het huwelijk

[GerefGemeente-lid]

En hoe zou jij daar dan mee omgaan @Zeeuw? Als je dochter thuis komt uit de keet en een paar maanden later moet gissen van welke jongen het zou kunnen zijn?

Ik bedoel het niet sarcastisch hoor, ik ben oprecht benieuwd. Ik heb zes kinderen, allen de zelfde opvoeding waarin dit onderwerp niet is gemeden. Maar ik zie wel verschil in uitwerking.

Ik ben geen Zeeuw
Wanneer vader onbekend is, is er vooralsnog geen concrete vader om mee te huwen. Je kunt nu als ouder maar 1 partij aanspreken op gedrag. Er is in dat geval geen sprake van verkrachting. Beide hebben dit gewild.
Maar als vader wel bekend is? Wat doe je dan? Ik zie in de Bijbel vooralsnog weinig aanleiding om het huwelijk bij voorbaat uit de weg te gaan. Hoe moeilijk, pijnlijk en zwaar. En nee, dat betekent niet je handen eraf trekken als ouder. Veel begeleiding.

Wordt er ook gekeken naar het kind? Die een vader moet missen. De invloed daarop op het leven om niet bij vader op te groeien.
Beetje dezelfde discussie ook bij hertrouwen na scheiding. Met alle "pastorale" uitvluchten of uitzonderingen. Hpe vaak zijn kinderen niet kinderen van de rekening? En dat geldt vaak voor de rest van hun leven hé? Hun basisvertrouwen, loyaliteitsconflicten.

Gisteren had ik een vraag gesteld over dat juist in de Bijbel het meestal gearrangeerde huwelijken zijn. Day er helemaal niet altijd sprake is van verliefdheid en liefde als basis. En toch stelt God ook eisen aan zo'n huwelijk. Heeft dat wat te zeggen?

En nee, natuurlijk is het niet de bedoeling dat het " leven" van een meisje in de waagschaal gesteld wordt. En kunnen situaties zijn dat huwelijk niet veilig is. Maar dat heeft ook consequenties.... Waarom moest er toch een bruidsschat worden betaald ook als ze niet huwden in Leviticus? Is ook een vraag die bij mij.opkomt.

In mijn bijdragen over dit onderwerp heb ik al laten weten wat voor mij de lijn is. Dat is een aansturing op een huwelijk, zo mogelijk.

Aan de andere kant lijkt er ook een wat naive of op zijn minst theoretische discussie ontstaan. Veel van onze jongens en meisjes hebben met meerdere mensen geslachtsgemeenschap gehad. Meermalen is daarin de exclusiviteit van man en vrouw geschonden. Ook een huwelijk waar zwangerschap de aanleiding voor is, is niet zelden een huwelijk waar meisje of jongen al meerder bedpartners hebben gehad. Is dat dan nog een Bijbels huwelijk? Hoe zie jij dat?

Daarnaast heb ik voor mijzelf niet scherp dat zoals @Konijntje zegt: als twee mensen geslachtsgemeenschap hebben gehad is dat voor de Heere God als huwelijk telt. Ik vind dat erg menselijk gedacht, waar ik nog niet zo zeer de juiste Bijbelse context voor heb. Een huwelijk is in Gods ogen meer dan sex is mijn overtuiging. Zoveel meer zelfs dat de Heere God zelfs de door Hem bekeerden als Zijn bruid ziet. Wat is jouw visie op een huwelijk zoals de Heere God het heeft bedoeld?

Begrijp mij goed (ook uit wat ik al eerder geschreven heb): het kruis opnemen hoort bij het leven, ook in dit geval. En niet alleen voor de jongen en meisje, maar ook voor hen die er omheen staan. Ik ben het ook zeer eens dat de kinderen vaak de dupe zijn. Maar dat kan in een huwelijk net zo als in een één-ouder gezin. Helaas ken ik meer dan op één hand te tellen huwelijken die als ‘moetje’ zijn begonnen en waar de kinderen de dupe zijn van de scheiding van hun ouders.

Ik ontdek ook in mijn gezin soms dat in deze gebroken wereld ingewikkeld ligt. Zeker ook deze zaken.

Ik denk dat vrijwel iedereen het hier eens is dat gemeenschap enkel thuis hoort in het huwelijk.

Al eerder werd de tekst uit Exodus 22 beschreven, waaruit blijkt dat het hebben van gemeenschap niet zonder consequenties kan blijven. En zeker als sprake is van een relatie, lijkt mij het niet meer dan redelijk (in de lijn van dat vooruit gegrepen is op het huwelijk en gemeenschap niet zonder consequenties kM blijven) dat voorgesorteerd wordt op een huwelijk.

Zeker als een vrouw in verwachting is, hoort een man zijn verantwoordelijkheid te nemen. Dan hoort een man of vrouw zichzelf weg te cijferen voor het kind. Ik zie daarin geen andere weg (zoals eerder door bijvoorbeeld merel beschreven).

Heb je wel alle reacties gelezen?

[2e Hans]

Zoveel hoofden, zoveel zinnen. Ik moest denken aan dit mooie gedicht

“En Jezus schreef in ‘t zand

Jezus schreef met Zijn vinger in het zand.
Hij bukte zich en schreef in ’t zand, wij weten
niet wat Hij schreef. Hij was het zelf vergeten,
verzonken in de woorden van Zijn hand.

De schriftgeleerden, die Hem aan de tand
hadden gevoeld over een vrouw, van hete
hartstochten naar een andere man bezeten,
de schriftgeleerden stonden aan de kant.

Zondig niet meer, zei Hij, Ik oordeel niet.
Ga heen en luister, luister naar het lied.

En Hij stond recht. De woorden lieten los
van hun figuur en brandden in de blos.
waarmee zij heenging, als een kind zo licht.
Zo geestelijk schreef Jezus Zijn gedicht.”

Gerrit Achterberg (Nederlangbroek, 20 mei 1905 – Leusden, 17 januari 1962) .
Dit gedicht is gebaseerd op Johannes 8:1-11.

[Maanenschijn]

En hoe zou jij daar dan mee omgaan @Zeeuw? Als je dochter thuis komt uit de keet en een paar maanden later moet gissen van welke jongen het zou kunnen zijn?

Ik bedoel het niet sarcastisch hoor, ik ben oprecht benieuwd. Ik heb zes kinderen, allen de zelfde opvoeding waarin dit onderwerp niet is gemeden. Maar ik zie wel verschil in uitwerking.

Ik ben geen Zeeuw
Wanneer vader onbekend is, is er vooralsnog geen concrete vader om mee te huwen. Je kunt nu als ouder maar 1 partij aanspreken op gedrag. Er is in dat geval geen sprake van verkrachting. Beide hebben dit gewild.
Maar als vader wel bekend is? Wat doe je dan? Ik zie in de Bijbel vooralsnog weinig aanleiding om het huwelijk bij voorbaat uit de weg te gaan. Hoe moeilijk, pijnlijk en zwaar. En nee, dat betekent niet je handen eraf trekken als ouder. Veel begeleiding.

Wordt er ook gekeken naar het kind? Die een vader moet missen. De invloed daarop op het leven om niet bij vader op te groeien.
Beetje dezelfde discussie ook bij hertrouwen na scheiding. Met alle "pastorale" uitvluchten of uitzonderingen. Hpe vaak zijn kinderen niet kinderen van de rekening? En dat geldt vaak voor de rest van hun leven hé? Hun basisvertrouwen, loyaliteitsconflicten.

Gisteren had ik een vraag gesteld over dat juist in de Bijbel het meestal gearrangeerde huwelijken zijn. Day er helemaal niet altijd sprake is van verliefdheid en liefde als basis. En toch stelt God ook eisen aan zo'n huwelijk. Heeft dat wat te zeggen?

En nee, natuurlijk is het niet de bedoeling dat het " leven" van een meisje in de waagschaal gesteld wordt. En kunnen situaties zijn dat huwelijk niet veilig is. Maar dat heeft ook consequenties.... Waarom moest er toch een bruidsschat worden betaald ook als ze niet huwden in Leviticus? Is ook een vraag die bij mij.opkomt.

In mijn bijdragen over dit onderwerp heb ik al laten weten wat voor mij de lijn is. Dat is een aansturing op een huwelijk, zo mogelijk.

Aan de andere kant lijkt er ook een wat naive of op zijn minst theoretische discussie ontstaan. Veel van onze jongens en meisjes hebben met meerdere mensen geslachtsgemeenschap gehad. Meermalen is daarin de exclusiviteit van man en vrouw geschonden. Ook een huwelijk waar zwangerschap de aanleiding voor is, is niet zelden een huwelijk waar meisje of jongen al meerder bedpartners hebben gehad. Is dat dan nog een Bijbels huwelijk? Hoe zie jij dat?

Daarnaast heb ik voor mijzelf niet scherp dat zoals @Konijntje zegt: als twee mensen geslachtsgemeenschap hebben gehad is dat voor de Heere God als huwelijk telt. Ik vind dat erg menselijk gedacht, waar ik nog niet zo zeer de juiste Bijbelse context voor heb. Een huwelijk is in Gods ogen meer dan sex is mijn overtuiging. Zoveel meer zelfs dat de Heere God zelfs de door Hem bekeerden als Zijn bruid ziet. Wat is jouw visie op een huwelijk zoals de Heere God het heeft bedoeld?

Begrijp mij goed (ook uit wat ik al eerder geschreven heb): het kruis opnemen hoort bij het leven, ook in dit geval. En niet alleen voor de jongen en meisje, maar ook voor hen die er omheen staan. Ik ben het ook zeer eens dat de kinderen vaak de dupe zijn. Maar dat kan in een huwelijk net zo als in een één-ouder gezin. Helaas ken ik meer dan op één hand te tellen huwelijken die als ‘moetje’ zijn begonnen en waar de kinderen de dupe zijn van de scheiding van hun ouders.

Ik ontdek ook in mijn gezin soms dat in deze gebroken wereld ingewikkeld ligt. Zeker ook deze zaken.

Ik denk dat vrijwel iedereen het hier eens is dat gemeenschap enkel thuis hoort in het huwelijk.

Al eerder werd de tekst uit Exodus 22 beschreven, waaruit blijkt dat het hebben van gemeenschap niet zonder consequenties kan blijven. En zeker als sprake is van een relatie, lijkt mij het niet meer dan redelijk (in de lijn van dat vooruit gegrepen is op het huwelijk en gemeenschap niet zonder consequenties kM blijven) dat voorgesorteerd wordt op een huwelijk.

Zeker als een vrouw in verwachting is, hoort een man zijn verantwoordelijkheid te nemen. Dan hoort een man of vrouw zichzelf weg te cijferen voor het kind. Ik zie daarin geen andere weg (zoals eerder door bijvoorbeeld merel beschreven).

Het is mij niet duidelijk op wie je reageert. Niet op mij in ieder geval, want je gaat niet in op mijn bijdragen. Je herhaalt wat volgens mij wat ik en bijna iedereen in zijn algemeenheid ook al heeft gevonden.

[Dodo]

Zou iemand willen uitleggen op welke gronden mensen voor altijd samenhoren als ze gemeenschap hebben gehad? Desnoods in een apart draadje?

[Henk J]

Zou iemand willen uitleggen op welke gronden mensen voor altijd samenhoren als ze gemeenschap hebben gehad? Desnoods in een apart draadje?

Het vind zijn basis in Genesis 2 bij de instelling van het huwelijk. Een heldere tekst verder is 1 Korinthe 6:16. Daar staat: 'Of weet gij niet dat die de hoer aanhangt, één lichaam met haar is? Want die twee, zegt Hij, zullen tot één vlees wezen.'
Daar staat ook een kanttekening bij: Deze plaats, genomen uit Gen. 2:24, wordt eigenlijk van den band des huwelijks gezegd; doch Paulus past dit ook op de hoererij, omdat zulke oneerlijke liefde en vleselijke vereniging deze personen aan elkander oneerlijk en onwettiglijk verbindt, gelijk het huwelijk dezelve wettiglijk en eerlijk verbindt.
Er zal vast meer te vinden en te zeggen zijn maar dit vond ik zo in een paar minuutjes zoeken.

[Ambtenaar]

Het vind zijn basis in Genesis 2 bij de instelling van het huwelijk. Een heldere tekst verder is 1 Korinthe 6:16. Daar staat: 'Of weet gij niet dat die de hoer aanhangt, één lichaam met haar is? Want die twee, zegt Hij, zullen tot één vlees wezen.'
Daar staat ook een kanttekening bij: Deze plaats, genomen uit Gen. 2:24, wordt eigenlijk van den band des huwelijks gezegd; doch Paulus past dit ook op de hoererij, omdat zulke oneerlijke liefde en vleselijke vereniging deze personen aan elkander oneerlijk en onwettiglijk verbindt, gelijk het huwelijk dezelve wettiglijk en eerlijk verbindt.
Er zal vast meer te vinden en te zeggen zijn maar dit vond ik zo in een paar minuutjes zoeken.

En jij verbindt hieraan de conclusie dat er een huwelijk moet volgen als er gemeenschap is geweest? Er staat toch dat oneerlijke liefde en vleselijke verbinding buiten het huwelijk een oneerlijke en onwettige verbinding is. Dat feit kun je niet ongedaan maken met een huwelijk.

[Dodo]

Zou iemand willen uitleggen op welke gronden mensen voor altijd samenhoren als ze gemeenschap hebben gehad? Desnoods in een apart draadje?

Het vind zijn basis in Genesis 2 bij de instelling van het huwelijk. Een heldere tekst verder is 1 Korinthe 6:16. Daar staat: 'Of weet gij niet dat die de hoer aanhangt, één lichaam met haar is? Want die twee, zegt Hij, zullen tot één vlees wezen.'
Daar staat ook een kanttekening bij: Deze plaats, genomen uit Gen. 2:24, wordt eigenlijk van den band des huwelijks gezegd; doch Paulus past dit ook op de hoererij, omdat zulke oneerlijke liefde en vleselijke vereniging deze personen aan elkander oneerlijk en onwettiglijk verbindt, gelijk het huwelijk dezelve wettiglijk en eerlijk verbindt.
Er zal vast meer te vinden en te zeggen zijn maar dit vond ik zo in een paar minuutjes zoeken.

Als ik het zo lees, lijkt het mij dat gemeenschap hebben inderdaad verbindt. Maar dat is nog wat anders dan dat er een huwelijk uit zou moeten voortkomen.
Iemand noemde Exodus 22. Daar staat juist, in mijn woorden, als iemand een maagd verleidt, moet hij met haar trouwen. Maar als haar vader dat niet wil, hoeft het niet en moet de dader een bruidsschat betalen.
Hieruit volgt, naar mijn mening, dat een huwelijk niet één op één moet volgen op seksuele omgang. Als de vader redenen ziet waarom een huwelijk niet gewenst is (karakter? financiën? ... ? ) hoeft het niet.

[Lilian1975]

Matth 19

4En Hij antwoordde en zei tegen hen: Hebt u niet gelezen dat Hij Die de mens gemaakt heeft, hen Gen. 1:27van het begin af mannelijk en vrouwelijk gemaakt heeft,
5Gen. 2:24; Efez. 5:31en gezegd heeft: Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten, en 1 Kor. 6:16die twee zullen tot één vlees zijn,
6zodat zij niet meer twee zijn, maar één vlees? Dus, 1 Kor. 7:10wat God samengevoegd heeft, laat de mens dat niet scheiden.
7Zij zeiden tegen Hem: Deut. 24:1; Jer. 3:1Waarom heeft Mozes dan geboden een echtscheidingsbrief te geven en haar te verstoten?
8Hij zei tegen hen: Mozes heeft vanwege de hardheid van uw hart u toegestaan uw vrouw te verstoten; maar van het begin af is het zo niet geweest.

Vanaf het begin is het onlosmakelijk met elkaar verbonden
Seksuele omgang binnen het huwelijk is ook een afspiegeling Christus en Zijn Gemeente. Steeds het opnieuw geven aan elkaar. Niet nemen!
De eeuwigdurende trouw van Christus!

De Seksuele omgang komt alleen binnen het huwelijk tot zijn recht.
Gen 2 vers 24. Vader en moeder verlaten. Het aankleven/verbond aangaan, een worden.

De wereld ziet het vooral als samen seksueel plezier beleven (spelletje)

Dat Mozes een scheidbrief instelde. Daar zegt Jezus van. Maar Ik zeg u.... zo is het van de beginne niet geweest. Het is vanwege de handigheid van jullie hart.
Zo kan je die lijn denk ik ook doortrekken naar het voorbeeld uit Exodus.

God stelde Seksuele omgang binnen huwelijk in. Zo heeft Hij het bedoeld. Er is één geestelijke en emotionele verbinding nodig.

CS Lewis schijnt iets gezegd te hebben in de trant. Ik weet niet het letterlijke citaat: het is niet als vlees kauwen/genieten en dan uitspugen....


Door onze zonde zijn we het steeds meer uit elkaar gaan trekken . En daarom is het denk ik soms ook zo moeilijk te "verstaan" voor ons?

Wij praten over sex en huwelijk als twee zaken, los van elkaar. Terwijl God het in het paradijs instelde als onlosmakelijk van elkaar.

[GerefGemeente-lid]

Kun je een beetje letten op een juiste samenhang van zinnen en interpunctie? Er valt bij jouw postings vaak geen touw aan vast te knopen, wat je inhoudelijke boodschap nu eigenlijk is.

[Konijntje]

Ik ben geen Zeeuw
Wanneer vader onbekend is, is er vooralsnog geen concrete vader om mee te huwen. Je kunt nu als ouder maar 1 partij aanspreken op gedrag. Er is in dat geval geen sprake van verkrachting. Beide hebben dit gewild.
Maar als vader wel bekend is? Wat doe je dan? Ik zie in de Bijbel vooralsnog weinig aanleiding om het huwelijk bij voorbaat uit de weg te gaan. Hoe moeilijk, pijnlijk en zwaar. En nee, dat betekent niet je handen eraf trekken als ouder. Veel begeleiding.

Wordt er ook gekeken naar het kind? Die een vader moet missen. De invloed daarop op het leven om niet bij vader op te groeien.
Beetje dezelfde discussie ook bij hertrouwen na scheiding. Met alle "pastorale" uitvluchten of uitzonderingen. Hpe vaak zijn kinderen niet kinderen van de rekening? En dat geldt vaak voor de rest van hun leven hé? Hun basisvertrouwen, loyaliteitsconflicten.

Gisteren had ik een vraag gesteld over dat juist in de Bijbel het meestal gearrangeerde huwelijken zijn. Day er helemaal niet altijd sprake is van verliefdheid en liefde als basis. En toch stelt God ook eisen aan zo'n huwelijk. Heeft dat wat te zeggen?

En nee, natuurlijk is het niet de bedoeling dat het " leven" van een meisje in de waagschaal gesteld wordt. En kunnen situaties zijn dat huwelijk niet veilig is. Maar dat heeft ook consequenties.... Waarom moest er toch een bruidsschat worden betaald ook als ze niet huwden in Leviticus? Is ook een vraag die bij mij.opkomt.

In mijn bijdragen over dit onderwerp heb ik al laten weten wat voor mij de lijn is. Dat is een aansturing op een huwelijk, zo mogelijk.

Aan de andere kant lijkt er ook een wat naive of op zijn minst theoretische discussie ontstaan. Veel van onze jongens en meisjes hebben met meerdere mensen geslachtsgemeenschap gehad. Meermalen is daarin de exclusiviteit van man en vrouw geschonden. Ook een huwelijk waar zwangerschap de aanleiding voor is, is niet zelden een huwelijk waar meisje of jongen al meerder bedpartners hebben gehad. Is dat dan nog een Bijbels huwelijk? Hoe zie jij dat?

Daarnaast heb ik voor mijzelf niet scherp dat zoals @Konijntje zegt: als twee mensen geslachtsgemeenschap hebben gehad is dat voor de Heere God als huwelijk telt. Ik vind dat erg menselijk gedacht, waar ik nog niet zo zeer de juiste Bijbelse context voor heb. Een huwelijk is in Gods ogen meer dan sex is mijn overtuiging. Zoveel meer zelfs dat de Heere God zelfs de door Hem bekeerden als Zijn bruid ziet. Wat is jouw visie op een huwelijk zoals de Heere God het heeft bedoeld?

Begrijp mij goed (ook uit wat ik al eerder geschreven heb): het kruis opnemen hoort bij het leven, ook in dit geval. En niet alleen voor de jongen en meisje, maar ook voor hen die er omheen staan. Ik ben het ook zeer eens dat de kinderen vaak de dupe zijn. Maar dat kan in een huwelijk net zo als in een één-ouder gezin. Helaas ken ik meer dan op één hand te tellen huwelijken die als ‘moetje’ zijn begonnen en waar de kinderen de dupe zijn van de scheiding van hun ouders.

Ik ontdek ook in mijn gezin soms dat in deze gebroken wereld ingewikkeld ligt. Zeker ook deze zaken.

Ik denk dat vrijwel iedereen het hier eens is dat gemeenschap enkel thuis hoort in het huwelijk.

Al eerder werd de tekst uit Exodus 22 beschreven, waaruit blijkt dat het hebben van gemeenschap niet zonder consequenties kan blijven. En zeker als sprake is van een relatie, lijkt mij het niet meer dan redelijk (in de lijn van dat vooruit gegrepen is op het huwelijk en gemeenschap niet zonder consequenties kM blijven) dat voorgesorteerd wordt op een huwelijk.

Zeker als een vrouw in verwachting is, hoort een man zijn verantwoordelijkheid te nemen. Dan hoort een man of vrouw zichzelf weg te cijferen voor het kind. Ik zie daarin geen andere weg (zoals eerder door bijvoorbeeld merel beschreven).

Heb je wel alle reacties gelezen?

Jazeker en de ruimte die daarin werd gegeven vond ik niet altjd juist.

Afijn, nu heb ik vanaf een mobiel gereageerd. Ik hoop de discussie als ik weer terug ben van vakantie eens rustig na te lezen. Reageren vanaf een telefoontje is niet altijd even handig, dus wellicht heb ik wat gemist

[Dodo]

@Lilian: Ik ben het met je eens dat het de bijbelse lijn is dat seksuele omgang thuishoort binnen het huwelijk.
Maar wil dat ook zeggen dat seksuele omgang búiten het huwelijk zou verplichten om te gaan trouwen? Ik ben op zoek naar de bijbelse onderbouwing van die gedachte.
Juda had omgang met Tamar, en zij werd zwanger. Toch trouwde hij haar niet, maar ze was hierna ongehuwd moeder. (misschien mocht een man niet met zijn schoondochter trouwen? Ook al was ze weduwe?)

[Zeeuw]

Je geeft nu weer andere argumenten. Hierboven zeg je echt iets anders.

Ik zal het nog eens proberen: dus als je in een zuipkeet zwanger wordt, dan hoef je niet te trouwen, want dan is het lust onder invloed van drank?

Waar je eerst zei 'ik zal de laatste zijn om te zeggen dat je dan een huwelijk moet aangaan', wordt het nu 'niet in de eerste plaats aansturen op'. Dat is in dit topic al behoorlijk uitgediscussieerd en daarover zijn we het wel eens.

Dat lijkt me wel een typisch geval waar vader geen toestemming zou geven in Bijbelse tijd.

En wat gaat die vader dan doen voor het kind? Het op laten groeien zonder vader? Alleen zijn dochter laten opdraaien voor hetgeen waar 2 mensen schuld aan hebben?
Ik begrijp echt wel dat de praktijk niet eenvoudig is, maar ik zie hier vooral heel veel casuïstiek om af te wijken van wat volgens mij de gangbare lijn is. Ik zie om me heen zoveel scheidingen momenteel waar het ego hoogtij viert en de kinderen de dupe zijn. Wat overigens over alle leeftijden gaat, dat ik een huwelijk waarin 2 mensen hard werken voor elkaar en het gezin me meer dan ooit lief is.

Ik denk dat er helemaal geen verschil in mening is over de gangbare lijn. En eens dat er voor een goed huwelijk hard gewerkt moet worden, ongeacht het begin.

Maar je lijkt de ogen te willen sluiten voor de casuïstiek die onthutsend vaak de gangbare praktijk is. Helaas. Zelfs als het ogenschijnlijk niet voorkomt. En het ontbreken van keten is geen garantie voor wisselende contacten.

Het huwelijk of relatie is helaas in veel gevallen verworden tot een maximum van zelfontplooiing binnen een gezin. Onze jeugd krijgt daarin maar sporadisch goede voorbeelden tegenover gezet of te zien. Ja, ik ben erg pessimistisch wat dat betreft. En ik ben ook best op zoek naar het Bijbels huwelijk, hoe het begint, hoe het verloopt en hoe het aan het einde van het huwelijk is. Om dat onszelf en onze kinderen voor te houden.

Wat bedoel je met het einde van een Bijbels huwelijk?

[Zeeuw]

Ik sprak vorige week een 17-jarige, met net een paar weken verkering. Zij is principieel. Volstrekt geen zuipkeettype. Hem ken ik nog niet, maar 't is een keurige gergemmer. Een GG-vriendin van deze 17-jarige was tegenstander van de verkering, om vreemde redenen. De vriendin is nog veel degelijker, eveneens 17, en heeft al drie jaar verkering met een 20-jarige. En zij zei dus over de kakelverse verkering: Hij vindt je helemaal niet echt leuk. Hij wil je alleen maar zodat je hem ... en zodat hij jou ... [en toen volgde er een enorme reeks van seksuele handelingen, met allerlei varianten].
Dat is wel de realiteit waarin - ook de degelijke - pubers groot worden. Hier moeten ze keuzes in maken, standvastig in zijn. En doe dat maar eens goed, als je zo verliefd bent. Als de hormonen ook door je eigen lijf gieren. Als je hem / haar niet kwijt wilt. Als je niet wilt afwijken van de rest. Als het blijkbaar ook bij de heel degelijken normaal is om die hele reeks te kennen en wellicht ook te doen.

Overigens is het wat vreemd dat het uitgangspunt voor een huwelijk eigenlijk alleen wordt gesteld als er een baby op komst is. Dat uitgangspunt moet er al zijn als je gemeenschap hebt gehad.

De casus die je beschrijft is helaas niet zo tijdgebonden. Dit hoorde ik in mijn jeugd ook al genoeg en dat kwam ook veel voor. Ik vind de rol van de vriendin, tenzij dat ze beschikt over andere informatie, wat dubieus.
We kunnen onze kinderen alleen voorhouden dat veel zaken echt pas later in een verkering en sommige in het huwelijk thuishoren (in de zin dat het echt zo veel beter voor je relatie is. Het is niet alleen Bijbels, maar ook wetenschappelijk vrij duidelijk). Dat wil niet zeggen dat ze ernaast luisteren, maar er ligt, wellicht meer dan ooit, een enorme verantwoordelijkheid bij ons als ouders. Die natuurlijk ook allerhande verleidingen op dit gebied kennen, want volgens mij gaat er (nog) meer fout in mijn eigen leeftijdscategorie op dit gebied dan bij pubers, als ik de bizarre ontwikkelingen om me heen hoor.

[Delftenaar]

Juda had omgang met Tamar, en zij werd zwanger. Toch trouwde hij haar niet, maar ze was hierna ongehuwd moeder. (misschien mocht een man niet met zijn schoondochter trouwen? Ook al was ze weduwe?)

In het hele OT wordt het huwelijk niet altijd serieus genomen. Veel Bijbelse figuren tegen wie wij opkijken hadden voor of naast het huwelijk omgang met anderen.

Wat te denken van Salomo met iets van 1000 vrouwen en bijvrouwen? Die was dan kennelijk wel 1000x getrouwd (?) maar dat is niet wat de Bijbel voor ogen heeft met het huwelijk. Hij kon nooit al die vrouwen de zorg en aandacht geven die ze nodig hadden en zoals je dat als man in een huwelijk aan je vrouw behoort te geven.

Of Esther: die doet mee aan een soort Miss-verkiezing mer als "hoofdprijs" een nacht het bed delen met de koning. Die trouwens elke nacht met een ander het bed deelde.
Destijds wist Esther de afloop uiteraard niet. In ieder geval had ze daar niets te zoeken.
Stel je voor dat nu een meisje uit de Gergem Miss Holland wordt....

[Lilian1975]

@Lilian: Ik ben het met je eens dat het de bijbelse lijn is dat seksuele omgang thuishoort binnen het huwelijk.
Maar wil dat ook zeggen dat seksuele omgang búiten het huwelijk zou verplichten om te gaan trouwen? Ik ben op zoek naar de bijbelse onderbouwing van die gedachte.
Juda had omgang met Tamar, en zij werd zwanger. Toch trouwde hij haar niet, maar ze was hierna ongehuwd moeder. (misschien mocht een man niet met zijn schoondochter trouwen? Ook al was ze weduwe?)

Ik denk dat het voor een christen die de Heere liefheeft de lijn en wil is om naar Gods wil te leven. Dus ook het huwelijk en de seksuele omgang bij elkaar laten. Dat doet de Schrift ook. Precies zoals God het bedoeld heeft. Zoals Hij het in Zijn Woord ons voorhoudt.
Ik denk dat een vraag van een christen niet kan zijn, maar zijn er redenen om het anders te doen? Zullen we die twee toch uit elkaar halen? En vanuit een geaccepteerde zondige situatie te gaan redeneren. Om dan te zeggen. Zie je wel... het hoeft niet altijd. Nee zo had God het niet bedoeld!
Ik weet even niet hoe het anders onder woorden te brengen!

Een christen kan vallen in de zonde, maar zal niet op de zondige weg door willen blijven gaan. Berouw, bekering! Stoppen met die zonde!

We hebben het overigens hier over vrijwillige seksuele omgang hé? Over onvrijwillige omgang is de Schrift ook klip en klaar. Op verkrachting stond de doodstraf! En de dood maakt einde aan elke verbintenis.
En ook spreken we hier vanuit de situatie van een gezin dat de Heere vreest! Dus ouders willen de Heere hierin volgen. En nemen hun kinderen daarin mee!
En ja, nogmaals, als er (uitzonderlijke) situaties zijn dat een huwelijk niet kan omdat het bijvoorbeeld niet "veilig" is, dan betekent dat niet dat dan de weg vrij is om met een derde te trouwen. Dan ga je in feite door, pleeg je overspel.


Het vleselijke 1 worden. . Dat kan en mag de mens niet van elkaar scheuren. God alleen maakt daar een einde aan. Door de dood!

Dat is voor mij de Bijbelse lijn...

Juda zondigde door eerst met een vrouw te trouwen buiten Israël.
Hij zondigt door niet zijn belofte na te komen.
Hij heeft berouw dat zijn zonde met Tamar is ontdekt. Maar laat haar verder aan haar lot over. Hij wilde haar zelfs aanvankelijk doden! Was er wel sprake van berouw naar God over deze zonde?
Deze geschiedenis zegt veel over het hart van God. Hij doodt Juda niet. (Wel zijn zonen) en laat uit nakomeling van Tamar de Heere Jezus geboren worden!
En lees leviticus 18. Er mocht geen gemeenschap met schoondochter zijn!