Belijdenis voor het huwelijk

[DDD]

Ik lees hier maar alleen mee, maar dit nodigt wel uit tot een reactie.

Als iemand dan met tien mensen gemeenschap heeft gehad (om het daar even toe te beperken, want ik denk dat lang niet alle keten matrassen hebben, maar er is ook nog iets als Tinder, daar lees ik in het artikel dat GG-lid aanhaalt niet over) wat is dan jouw toepassing?

Ik lees hier vooral mee -vanwege vakantie en druk werk- maar de manier waarop normen uit een maatschappij waarin de vrouw eigendom van mannen is zomaar worden overgebracht op onze tijd, vind ik heel zorgelijk, en biblicistisch.

[GerefGemeente-lid]

De Bijbelse lijn lijkt mij toch echt helder. Als 2 mensen geslachtsgemeenschap hebben, is dat voor God alsof ze een relatie hebben.

Dat je die mensen niet direct met elkaar laat trouwen en samenwonen, maar eerst begeleiding geeft, lijkt mij verstandig. Maar het trouwen met elkaar moet het uitgangspunt zijn.

Maar de ruimte die diverse forumleden hier geven, zelfs de meest conservatieve, heeft mij echt verbaasd. De Bijbel is toch leidend? Ik zie hier met name argumenten voorbij komen die opzich begrijpelijk zijn, maar niet Bijbels zijn.

Tenslotte: waar is het kruis dragen gebleven? Ja, het zal niet altijd makkelijk zijn, maar dan zul je dat kruis moeten dragen.

Er werd door sommigen hier beweerd dat er zoveel mogelijk moet worden aangestuurd op een huwelijk, als er sprake is van een zwangerschap. Ik ben het daarmee grotendeels eens, tenminste als het gaat om twee jongvolwassenen die een echte liefdesrelatie hebben, maar vooruit grepen op het huwelijk. Maar ik zie ook problemen en uitwassen waarbij er veel meer aan de hand is dan dat. En in die context moet je mijn reacties zien. Ik ben van mening dat daar lang niet altijd in de eerste plaats gedacht moet worden aan een huwelijk, en dat toont het artikel wat ik deelde ook wel aan. Het is niet afgedaan met een huwelijk en dat het daarna allemaal pais en vree is. Dat moet men wel beseffen. Als je in die situaties aandringt om op de wankele basis van een zwangerschap alleen een huwelijk te forceren, kunnen daar ook weer allerlei problemen uit ontstaan. Ook dat komt in het artikel aan de orde.

Dus je moet mijn bijdragen wel in de juiste context lezen.

[Maanenschijn]

Nee nee nee, je versimpelt het volledig. Ik had nog een link gekopieerd. Ik zal hem nogmaals delen.

Zie: https://www.gezinsgids.nl/keetproblematiek/

Als in zo'n situatie, in combinatie met alcoholgebruik, er zwangerschappen ontstaan, kun je toch niet in de eerste plaats aansturen op een huwelijk? Wat denk jij dat daarvan terecht komt?

Je geeft nu weer andere argumenten. Hierboven zeg je echt iets anders.

Ik zal het nog eens proberen: dus als je in een zuipkeet zwanger wordt, dan hoef je niet te trouwen, want dan is het lust onder invloed van drank?

Waar je eerst zei 'ik zal de laatste zijn om te zeggen dat je dan een huwelijk moet aangaan', wordt het nu 'niet in de eerste plaats aansturen op'. Dat is in dit topic al behoorlijk uitgediscussieerd en daarover zijn we het wel eens.

En hoe zou jij daar dan mee omgaan @Zeeuw? Als je dochter thuis komt uit de keet en een paar maanden later moet gissen van welke jongen het zou kunnen zijn?

Ik bedoel het niet sarcastisch hoor, ik ben oprecht benieuwd. Ik heb zes kinderen, allen de zelfde opvoeding waarin dit onderwerp niet is gemeden. Maar ik zie wel verschil in uitwerking.

Ik ben geen Zeeuw
Wanneer vader onbekend is, is er vooralsnog geen concrete vader om mee te huwen. Je kunt nu als ouder maar 1 partij aanspreken op gedrag. Er is in dat geval geen sprake van verkrachting. Beide hebben dit gewild.
Maar als vader wel bekend is? Wat doe je dan? Ik zie in de Bijbel vooralsnog weinig aanleiding om het huwelijk bij voorbaat uit de weg te gaan. Hoe moeilijk, pijnlijk en zwaar. En nee, dat betekent niet je handen eraf trekken als ouder. Veel begeleiding.

Wordt er ook gekeken naar het kind? Die een vader moet missen. De invloed daarop op het leven om niet bij vader op te groeien.
Beetje dezelfde discussie ook bij hertrouwen na scheiding. Met alle "pastorale" uitvluchten of uitzonderingen. Hpe vaak zijn kinderen niet kinderen van de rekening? En dat geldt vaak voor de rest van hun leven hé? Hun basisvertrouwen, loyaliteitsconflicten.

Gisteren had ik een vraag gesteld over dat juist in de Bijbel het meestal gearrangeerde huwelijken zijn. Day er helemaal niet altijd sprake is van verliefdheid en liefde als basis. En toch stelt God ook eisen aan zo'n huwelijk. Heeft dat wat te zeggen?

En nee, natuurlijk is het niet de bedoeling dat het " leven" van een meisje in de waagschaal gesteld wordt. En kunnen situaties zijn dat huwelijk niet veilig is. Maar dat heeft ook consequenties.... Waarom moest er toch een bruidsschat worden betaald ook als ze niet huwden in Leviticus? Is ook een vraag die bij mij.opkomt.

In mijn bijdragen over dit onderwerp heb ik al laten weten wat voor mij de lijn is. Dat is een aansturing op een huwelijk, zo mogelijk.

Aan de andere kant lijkt er ook een wat naive of op zijn minst theoretische discussie ontstaan. Veel van onze jongens en meisjes hebben met meerdere mensen geslachtsgemeenschap gehad. Meermalen is daarin de exclusiviteit van man en vrouw geschonden. Ook een huwelijk waar zwangerschap de aanleiding voor is, is niet zelden een huwelijk waar meisje of jongen al meerder bedpartners hebben gehad. Is dat dan nog een Bijbels huwelijk? Hoe zie jij dat?

Daarnaast heb ik voor mijzelf niet scherp dat zoals @Konijntje zegt: als twee mensen geslachtsgemeenschap hebben gehad is dat voor de Heere God als huwelijk telt. Ik vind dat erg menselijk gedacht, waar ik nog niet zo zeer de juiste Bijbelse context voor heb. Een huwelijk is in Gods ogen meer dan sex is mijn overtuiging. Zoveel meer zelfs dat de Heere God zelfs de door Hem bekeerden als Zijn bruid ziet. Wat is jouw visie op een huwelijk zoals de Heere God het heeft bedoeld?

Begrijp mij goed (ook uit wat ik al eerder geschreven heb): het kruis opnemen hoort bij het leven, ook in dit geval. En niet alleen voor de jongen en meisje, maar ook voor hen die er omheen staan. Ik ben het ook zeer eens dat de kinderen vaak de dupe zijn. Maar dat kan in een huwelijk net zo als in een één-ouder gezin. Helaas ken ik meer dan op één hand te tellen huwelijken die als ‘moetje’ zijn begonnen en waar de kinderen de dupe zijn van de scheiding van hun ouders.

Ik ontdek ook in mijn gezin soms dat in deze gebroken wereld ingewikkeld ligt. Zeker ook deze zaken.

[Maanenschijn]

De Bijbelse lijn lijkt mij toch echt helder. Als 2 mensen geslachtsgemeenschap hebben, is dat voor God alsof ze een relatie hebben.

Waar baseer je dat op? Is het niet andersom: als men een relatie heeft voor Gods aangezicht past daarin de geslachtsgemeenschap? Met de daad van de gemeenschap begint toch niet het huwelijk?

Dat je die mensen niet direct met elkaar laat trouwen en samenwonen, maar eerst begeleiding geeft, lijkt mij verstandig. Maar het trouwen met elkaar moet het uitgangspunt zijn.

Eens

Maar de ruimte die diverse forumleden hier geven, zelfs de meest conservatieve, heeft mij echt verbaasd. De Bijbel is toch leidend? Ik zie hier met name argumenten voorbij komen die opzich begrijpelijk zijn, maar niet Bijbels zijn.

Ik weet niet of ik een conservatief forumlid ben. In mijn ogen ben ik best conservatief. En wil graag de Bijbel als leidraad en gezaghebbend nemen. Maar uit de discussie blijkt al dat wat voor jou Bijbels is, mogelijk voor een ander niet. Kortom: over de vorm en instelling van het huwelijk en de rol van de geslachtsgemeenschap daarin is verschil.

Tenslotte: waar is het kruis dragen gebleven? Ja, het zal niet altijd makkelijk zijn, maar dan zul je dat kruis moeten dragen.

Dat is waar. Maar dat zal moeten in of buiten een huwelijk. En daar waar vanuit een relatie in liefde vooruitgegrepen is, zal dat mogelijk makkelijker gaan dan waar de zwangerschap ontstaan is in een dronken bui. Maar ook in een moederschap zonder vader is er een groot kruis te dragen.

[helma]

Hoe zien jullie in dit licht deze verzen:

16Jezus zeide tot haar: Ga heen, roep uw man, en kom hier.
17 De vrouw antwoordde en zeide: Ik heb geen man. Jezus zeide tot haar: Gij hebt wel gezegd: Ik heb geen man.
18 Want gij hebt vijf mannen gehad, en dien gij nu hebt, is uw man niet; dat hebt gij met waarheid gezegd.

Waarschijnlijk met 6 mannen het bed gedeeld. Welke man erkent de Heere als 'haar man'? Of was ze met 5 getrouwd geweest en leefde ze met deze samen?

Ik vind het echt een ingewikkelde discussie. Ik herken de verlegenheid van Maanenschijn.

[Zeeuw]

Nee nee nee, je versimpelt het volledig. Ik had nog een link gekopieerd. Ik zal hem nogmaals delen.

Zie: https://www.gezinsgids.nl/keetproblematiek/

Als in zo'n situatie, in combinatie met alcoholgebruik, er zwangerschappen ontstaan, kun je toch niet in de eerste plaats aansturen op een huwelijk? Wat denk jij dat daarvan terecht komt?

Je geeft nu weer andere argumenten. Hierboven zeg je echt iets anders.

Ik zal het nog eens proberen: dus als je in een zuipkeet zwanger wordt, dan hoef je niet te trouwen, want dan is het lust onder invloed van drank?

Waar je eerst zei 'ik zal de laatste zijn om te zeggen dat je dan een huwelijk moet aangaan', wordt het nu 'niet in de eerste plaats aansturen op'. Dat is in dit topic al behoorlijk uitgediscussieerd en daarover zijn we het wel eens.

En hoe zou jij daar dan mee omgaan @Zeeuw? Als je dochter thuis komt uit de keet en een paar maanden later moet gissen van welke jongen het zou kunnen zijn?

Ik bedoel het niet sarcastisch hoor, ik ben oprecht benieuwd. Ik heb zes kinderen, allen de zelfde opvoeding waarin dit onderwerp niet is gemeden. Maar ik zie wel verschil in uitwerking.

Ik zie in dit opzicht bij onze pubers eigenlijk nog heel weinig interesse. In onze omgeving zijn ook geen zuipketen. Wel zitten ze over het algemeen op zaterdagavonden bij ouders thuis, in de tuin of iets dergelijks met een stel.
Ik begrijp je vraag. Maar nog steeds vind ik het casuïstiek die niet het algemene beeld mag zijn alsof dit massaal zo voorkomt.

[Zeeuw]

Nee nee nee, je versimpelt het volledig. Ik had nog een link gekopieerd. Ik zal hem nogmaals delen.

Zie: https://www.gezinsgids.nl/keetproblematiek/

Als in zo'n situatie, in combinatie met alcoholgebruik, er zwangerschappen ontstaan, kun je toch niet in de eerste plaats aansturen op een huwelijk? Wat denk jij dat daarvan terecht komt?

Je geeft nu weer andere argumenten. Hierboven zeg je echt iets anders.

Ik zal het nog eens proberen: dus als je in een zuipkeet zwanger wordt, dan hoef je niet te trouwen, want dan is het lust onder invloed van drank?

Waar je eerst zei 'ik zal de laatste zijn om te zeggen dat je dan een huwelijk moet aangaan', wordt het nu 'niet in de eerste plaats aansturen op'. Dat is in dit topic al behoorlijk uitgediscussieerd en daarover zijn we het wel eens.

Dat lijkt me wel een typisch geval waar vader geen toestemming zou geven in Bijbelse tijd.

En wat gaat die vader dan doen voor het kind? Het op laten groeien zonder vader? Alleen zijn dochter laten opdraaien voor hetgeen waar 2 mensen schuld aan hebben?
Ik begrijp echt wel dat de praktijk niet eenvoudig is, maar ik zie hier vooral heel veel casuïstiek om af te wijken van wat volgens mij de gangbare lijn is. Ik zie om me heen zoveel scheidingen momenteel waar het ego hoogtij viert en de kinderen de dupe zijn. Wat overigens over alle leeftijden gaat, dat ik een huwelijk waarin 2 mensen hard werken voor elkaar en het gezin me meer dan ooit lief is.

[Zeeuw]

Hoe zien jullie in dit licht deze verzen:

16Jezus zeide tot haar: Ga heen, roep uw man, en kom hier.
17 De vrouw antwoordde en zeide: Ik heb geen man. Jezus zeide tot haar: Gij hebt wel gezegd: Ik heb geen man.
18 Want gij hebt vijf mannen gehad, en dien gij nu hebt, is uw man niet; dat hebt gij met waarheid gezegd.

Waarschijnlijk met 6 mannen het bed gedeeld. Welke man erkent de Heere als 'haar man'? Of was ze met 5 getrouwd geweest en leefde ze met deze samen?

Ik vind het echt een ingewikkelde discussie. Ik herken de verlegenheid van Maanenschijn.

Het lijkt in de uitleg dat laatste:

Op haar antwoord van daarnet (vs.17) ging de Here Jezus nog even door. Hij deed dat door haar het beeld van haar leven voor te houden. En daarmee liet Hij zien van een en ander goed op de hoogte te zijn. Zij was vijf keer getrouwd geweest (‘hebben’ in de zin van ‘getrouwd zijn’). Maar degene met wie zij nu samenwoonde (‘hebben’ als ‘buitenechtelijk samenleven’), dat was háár man niet. Op dit punt had zij de waarheid gesproken (zie vs.17b).
Naar Joodse zede kon een vrouw ten hoogste driemaal getrouwd zijn geweest. Ook naar Samaritaans gebruik gold wat deze vrouw gedaan had als oneervol, om niet te zeggen schandelijk. Uit de inhoud van vs.29 kan worden afgeleid dat de vrouw wist wat haar medeburgers ervan dachten en dat zij zich van haar schuld bewust was.

[Lilian1975]

Je geeft nu weer andere argumenten. Hierboven zeg je echt iets anders.

Ik zal het nog eens proberen: dus als je in een zuipkeet zwanger wordt, dan hoef je niet te trouwen, want dan is het lust onder invloed van drank?

Waar je eerst zei 'ik zal de laatste zijn om te zeggen dat je dan een huwelijk moet aangaan', wordt het nu 'niet in de eerste plaats aansturen op'. Dat is in dit topic al behoorlijk uitgediscussieerd en daarover zijn we het wel eens.

En hoe zou jij daar dan mee omgaan @Zeeuw? Als je dochter thuis komt uit de keet en een paar maanden later moet gissen van welke jongen het zou kunnen zijn?

Ik bedoel het niet sarcastisch hoor, ik ben oprecht benieuwd. Ik heb zes kinderen, allen de zelfde opvoeding waarin dit onderwerp niet is gemeden. Maar ik zie wel verschil in uitwerking.

Ik ben geen Zeeuw
Wanneer vader onbekend is, is er vooralsnog geen concrete vader om mee te huwen. Je kunt nu als ouder maar 1 partij aanspreken op gedrag. Er is in dat geval geen sprake van verkrachting. Beide hebben dit gewild.
Maar als vader wel bekend is? Wat doe je dan? Ik zie in de Bijbel vooralsnog weinig aanleiding om het huwelijk bij voorbaat uit de weg te gaan. Hoe moeilijk, pijnlijk en zwaar. En nee, dat betekent niet je handen eraf trekken als ouder. Veel begeleiding.

Wordt er ook gekeken naar het kind? Die een vader moet missen. De invloed daarop op het leven om niet bij vader op te groeien.
Beetje dezelfde discussie ook bij hertrouwen na scheiding. Met alle "pastorale" uitvluchten of uitzonderingen. Hpe vaak zijn kinderen niet kinderen van de rekening? En dat geldt vaak voor de rest van hun leven hé? Hun basisvertrouwen, loyaliteitsconflicten.

Gisteren had ik een vraag gesteld over dat juist in de Bijbel het meestal gearrangeerde huwelijken zijn. Day er helemaal niet altijd sprake is van verliefdheid en liefde als basis. En toch stelt God ook eisen aan zo'n huwelijk. Heeft dat wat te zeggen?

En nee, natuurlijk is het niet de bedoeling dat het " leven" van een meisje in de waagschaal gesteld wordt. En kunnen situaties zijn dat huwelijk niet veilig is. Maar dat heeft ook consequenties.... Waarom moest er toch een bruidsschat worden betaald ook als ze niet huwden in Leviticus? Is ook een vraag die bij mij.opkomt.

In mijn bijdragen over dit onderwerp heb ik al laten weten wat voor mij de lijn is. Dat is een aansturing op een huwelijk, zo mogelijk.

Aan de andere kant lijkt er ook een wat naive of op zijn minst theoretische discussie ontstaan. Veel van onze jongens en meisjes hebben met meerdere mensen geslachtsgemeenschap gehad. Meermalen is daarin de exclusiviteit van man en vrouw geschonden. Ook een huwelijk waar zwangerschap de aanleiding voor is, is niet zelden een huwelijk waar meisje of jongen al meerder bedpartners hebben gehad. Is dat dan nog een Bijbels huwelijk? Hoe zie jij dat?

Daarnaast heb ik voor mijzelf niet scherp dat zoals @Konijntje zegt: als twee mensen geslachtsgemeenschap hebben gehad is dat voor de Heere God als huwelijk telt. Ik vind dat erg menselijk gedacht, waar ik nog niet zo zeer de juiste Bijbelse context voor heb. Een huwelijk is in Gods ogen meer dan sex is mijn overtuiging. Zoveel meer zelfs dat de Heere God zelfs de door Hem bekeerden als Zijn bruid ziet. Wat is jouw visie op een huwelijk zoals de Heere God het heeft bedoeld?

Begrijp mij goed (ook uit wat ik al eerder geschreven heb): het kruis opnemen hoort bij het leven, ook in dit geval. En niet alleen voor de jongen en meisje, maar ook voor hen die er omheen staan. Ik ben het ook zeer eens dat de kinderen vaak de dupe zijn. Maar dat kan in een huwelijk net zo als in een één-ouder gezin. Helaas ken ik meer dan op één hand te tellen huwelijken die als ‘moetje’ zijn begonnen en waar de kinderen de dupe zijn van de scheiding van hun ouders.

Ik ontdek ook in mijn gezin soms dat in deze gebroken wereld ingewikkeld ligt. Zeker ook deze zaken.

Ik voel de verlegenheid mee. En er dwarrelen veel gedachten door het hoofd. Ik weet zeker dat het verkleven met meerdere verschillende "partners" vergaande consequenties heeft. Ooit het voorbeeld gehoord. Twee papiertje met lijm insmeren en op elkaar plakken. ( de huwelijksedaad) . Haal je die twee uit elkaar dan blijven resten achter van de ander. Nu plak je dat ene papiertje op een nieuwe partner papier. Het plakt. Maar al minser goed. En dan nog eens paar keer herhalen. Op een gegeven moment plakt het nier meer. Dat is wat er gebeurt.

Scheiding ook na een moetje is zonde op zonde. Alleen de dood maakt scheiding.
En ook ik heb gezegd. Als er heel bijzondere omstandigheden zijn dat samenleven onverantwoord is.... dan is dat een weg die praktisch niet in geslagen kan worden. Maar m.i. blijf je wel aan elkaar verbonden.

Dat heeft m.i. wel consequenties.

Want je blijft nog steeds met die partner verkleefd.... . En weet ik niet zo zo zeker of een huwelijk met een ander zomaar kan.
De seksuele is niet het huwelijk zelf. Maar is wel een gave dat God gegeven heeft voor binnen het huwelijk.

De Levieten mochten geen ongetrouwde vrouw die al van een ander was geweest tot zich tot vrouw nemen.

En ja ik begrijp, en weet de moeite en zorgen om de seksuele daden onder kerkelijke jeugd.

Het geeft voor mij meer en meer aan dat we van jongs af aan moeten benadrukken dat seks en huwelijk bij elkaar horen. Eerst huwelijk dan seks. En dat seks niet vooral op de eerste plaats ons eigen genot, hoogste geluk is. (Gaat tegen onze tijdsgeest in) Maar dat het binnen de kaders van het huwelijk met het oog op de kinderzegen gericht is. Waar we van mogen genieten.

In de loop van de eeuwen zijn we dat uitelkaar gaan trekken. Met daarbij nog eens de anti conceptie industrie. Wat alleen maar gestimuleerd heeft seksuele daden, buiten huwelijk, zonder de gevolgen hoeven te dragen. Ook binnen onze gezindte. Nu zeggen we nog... gevolgen zwangerschap dragen. Maar dat daar ook het huwelijk bij hoort , dat is al niet meer zo vanzelfsprekend. Over x jaar dan ook maar niet meer de zwangerschap?

Ik denk ook dat we niet net moeten doen of onze jeugd niet weet wat de gevolgen kunnen zijn. De voorlichting is nog nooit zo groot geweest. Ze kiezen bewust om mee te doen in bijvoorbeeld een keet. Of andere vrienden waar alles kan en mag. Daar mag en moeten en kunnen we ze liefdevol op aanspreken. Als zij kiezen op dat pad door te gaan. Dan is dat ook hun verantwoordelijkheid waar ze verantwoordelijkheid voor dienen te dragen. We zijn zo geneigt de verantwoordelijkheid weg te nemen. Frontale kwabben en stoornissen etc.


M.i. draag je geen verantwoordelijkheid als je het ziet als een jeugdige zonde. Waar helaas een kind uit voortkomt. En als trouwen geen optie is, dan maar met een derde te gaan huwen alsnog...later. eind goed al goed.
Ik weet oprecht niet. En bedoel dat echt niet gemakkelijk. Of dat wel een bijbels huwelijk is.

Wel vind ik dat wij niet boven hen staan. Ook wij zijn zondaren. En zo moet ook onze reactie naar de ander zijn. En de noodzaak voorleven van een Borg en Zaligmaker. Dat Hij ook voor hen die Birg wil zijn. Dat dat ons hoogste geluk is. Niet een huwelijk, niet de seks, niet etc.

[Maanenschijn]

Nee nee nee, je versimpelt het volledig. Ik had nog een link gekopieerd. Ik zal hem nogmaals delen.

Zie: https://www.gezinsgids.nl/keetproblematiek/

Als in zo'n situatie, in combinatie met alcoholgebruik, er zwangerschappen ontstaan, kun je toch niet in de eerste plaats aansturen op een huwelijk? Wat denk jij dat daarvan terecht komt?

Je geeft nu weer andere argumenten. Hierboven zeg je echt iets anders.

Ik zal het nog eens proberen: dus als je in een zuipkeet zwanger wordt, dan hoef je niet te trouwen, want dan is het lust onder invloed van drank?

Waar je eerst zei 'ik zal de laatste zijn om te zeggen dat je dan een huwelijk moet aangaan', wordt het nu 'niet in de eerste plaats aansturen op'. Dat is in dit topic al behoorlijk uitgediscussieerd en daarover zijn we het wel eens.

Dat lijkt me wel een typisch geval waar vader geen toestemming zou geven in Bijbelse tijd.

En wat gaat die vader dan doen voor het kind? Het op laten groeien zonder vader? Alleen zijn dochter laten opdraaien voor hetgeen waar 2 mensen schuld aan hebben?
Ik begrijp echt wel dat de praktijk niet eenvoudig is, maar ik zie hier vooral heel veel casuïstiek om af te wijken van wat volgens mij de gangbare lijn is. Ik zie om me heen zoveel scheidingen momenteel waar het ego hoogtij viert en de kinderen de dupe zijn. Wat overigens over alle leeftijden gaat, dat ik een huwelijk waarin 2 mensen hard werken voor elkaar en het gezin me meer dan ooit lief is.

Ik denk dat er helemaal geen verschil in mening is over de gangbare lijn. En eens dat er voor een goed huwelijk hard gewerkt moet worden, ongeacht het begin.

Maar je lijkt de ogen te willen sluiten voor de casuïstiek die onthutsend vaak de gangbare praktijk is. Helaas. Zelfs als het ogenschijnlijk niet voorkomt. En het ontbreken van keten is geen garantie voor wisselende contacten.

Het huwelijk of relatie is helaas in veel gevallen verworden tot een maximum van zelfontplooiing binnen een gezin. Onze jeugd krijgt daarin maar sporadisch goede voorbeelden tegenover gezet of te zien. Ja, ik ben erg pessimistisch wat dat betreft. En ik ben ook best op zoek naar het Bijbels huwelijk, hoe het begint, hoe het verloopt en hoe het aan het einde van het huwelijk is. Om dat onszelf en onze kinderen voor te houden.

[Maanenschijn]

En hoe zou jij daar dan mee omgaan @Zeeuw? Als je dochter thuis komt uit de keet en een paar maanden later moet gissen van welke jongen het zou kunnen zijn?

Ik bedoel het niet sarcastisch hoor, ik ben oprecht benieuwd. Ik heb zes kinderen, allen de zelfde opvoeding waarin dit onderwerp niet is gemeden. Maar ik zie wel verschil in uitwerking.

Ik ben geen Zeeuw
Wanneer vader onbekend is, is er vooralsnog geen concrete vader om mee te huwen. Je kunt nu als ouder maar 1 partij aanspreken op gedrag. Er is in dat geval geen sprake van verkrachting. Beide hebben dit gewild.
Maar als vader wel bekend is? Wat doe je dan? Ik zie in de Bijbel vooralsnog weinig aanleiding om het huwelijk bij voorbaat uit de weg te gaan. Hoe moeilijk, pijnlijk en zwaar. En nee, dat betekent niet je handen eraf trekken als ouder. Veel begeleiding.

Wordt er ook gekeken naar het kind? Die een vader moet missen. De invloed daarop op het leven om niet bij vader op te groeien.
Beetje dezelfde discussie ook bij hertrouwen na scheiding. Met alle "pastorale" uitvluchten of uitzonderingen. Hpe vaak zijn kinderen niet kinderen van de rekening? En dat geldt vaak voor de rest van hun leven hé? Hun basisvertrouwen, loyaliteitsconflicten.

Gisteren had ik een vraag gesteld over dat juist in de Bijbel het meestal gearrangeerde huwelijken zijn. Day er helemaal niet altijd sprake is van verliefdheid en liefde als basis. En toch stelt God ook eisen aan zo'n huwelijk. Heeft dat wat te zeggen?

En nee, natuurlijk is het niet de bedoeling dat het " leven" van een meisje in de waagschaal gesteld wordt. En kunnen situaties zijn dat huwelijk niet veilig is. Maar dat heeft ook consequenties.... Waarom moest er toch een bruidsschat worden betaald ook als ze niet huwden in Leviticus? Is ook een vraag die bij mij.opkomt.

In mijn bijdragen over dit onderwerp heb ik al laten weten wat voor mij de lijn is. Dat is een aansturing op een huwelijk, zo mogelijk.

Aan de andere kant lijkt er ook een wat naive of op zijn minst theoretische discussie ontstaan. Veel van onze jongens en meisjes hebben met meerdere mensen geslachtsgemeenschap gehad. Meermalen is daarin de exclusiviteit van man en vrouw geschonden. Ook een huwelijk waar zwangerschap de aanleiding voor is, is niet zelden een huwelijk waar meisje of jongen al meerder bedpartners hebben gehad. Is dat dan nog een Bijbels huwelijk? Hoe zie jij dat?

Daarnaast heb ik voor mijzelf niet scherp dat zoals @Konijntje zegt: als twee mensen geslachtsgemeenschap hebben gehad is dat voor de Heere God als huwelijk telt. Ik vind dat erg menselijk gedacht, waar ik nog niet zo zeer de juiste Bijbelse context voor heb. Een huwelijk is in Gods ogen meer dan sex is mijn overtuiging. Zoveel meer zelfs dat de Heere God zelfs de door Hem bekeerden als Zijn bruid ziet. Wat is jouw visie op een huwelijk zoals de Heere God het heeft bedoeld?

Begrijp mij goed (ook uit wat ik al eerder geschreven heb): het kruis opnemen hoort bij het leven, ook in dit geval. En niet alleen voor de jongen en meisje, maar ook voor hen die er omheen staan. Ik ben het ook zeer eens dat de kinderen vaak de dupe zijn. Maar dat kan in een huwelijk net zo als in een één-ouder gezin. Helaas ken ik meer dan op één hand te tellen huwelijken die als ‘moetje’ zijn begonnen en waar de kinderen de dupe zijn van de scheiding van hun ouders.

Ik ontdek ook in mijn gezin soms dat in deze gebroken wereld ingewikkeld ligt. Zeker ook deze zaken.

Ik voel de verlegenheid mee. En er dwarrelen veel gedachten door het hoofd. Ik weet zeker dat het verkleven met meerdere verschillende "partners" vergaande consequenties heeft. Ooit het voorbeeld gehoord. Twee papiertje met lijm insmeren en op elkaar plakken. ( de huwelijksedaad) . Haal je die twee uit elkaar dan blijven resten achter van de ander. Nu plak je dat ene papiertje op een nieuwe partner papier. Het plakt. Maar al minser goed. En dan nog eens paar keer herhalen. Op een gegeven moment plakt het nier meer. Dat is wat er gebeurt.

Scheiding ook na een moetje is zonde op zonde. Alleen de dood maakt scheiding.
En ook ik heb gezegd. Als er heel bijzondere omstandigheden zijn dat samenleven onverantwoord is.... dan is dat een weg die praktisch niet in geslagen kan worden. Maar m.i. blijf je wel aan elkaar verbonden.

Dat heeft m.i. wel consequenties.

Want je blijft nog steeds met die partner verkleefd.... . En weet ik niet zo zo zeker of een huwelijk met een ander zomaar kan.
De seksuele is niet het huwelijk zelf. Maar is wel een gave dat God gegeven heeft voor binnen het huwelijk.

De Levieten mochten geen ongetrouwde vrouw die al van een ander was geweest tot zich tot vrouw nemen.

En ja ik begrijp, en weet de moeite en zorgen om de seksuele daden onder kerkelijke jeugd.

Het geeft voor mij meer en meer aan dat we van jongs af aan moeten benadrukken dat seks en huwelijk bij elkaar horen. Eerst huwelijk dan seks. En dat seks niet vooral op de eerste plaats ons eigen genot, hoogste geluk is. (Gaat tegen onze tijdsgeest in) Maar dat het binnen de kaders van het huwelijk met het oog op de kinderzegen gericht is. Waar we van mogen genieten.

In de loop van de eeuwen zijn we dat uitelkaar gaan trekken. Met daarbij nog eens de anti conceptie industrie. Wat alleen maar gestimuleerd heeft seksuele daden, buiten huwelijk, zonder de gevolgen hoeven te dragen. Ook binnen onze gezindte. Nu zeggen we nog... gevolgen zwangerschap dragen. Maar dat daar ook het huwelijk bij hoort , dat is al niet meer zo vanzelfsprekend. Over x jaar dan ook maar niet meer de zwangerschap?

Ik denk ook dat we niet net moeten doen of onze jeugd niet weet wat de gevolgen kunnen zijn. De voorlichting is nog nooit zo groot geweest. Ze kiezen bewust om mee te doen in bijvoorbeeld een keet. Of andere vrienden waar alles kan en mag. Daar mag en moeten en kunnen we ze liefdevol op aanspreken. Als zij kiezen op dat pad door te gaan. Dan is dat ook hun verantwoordelijkheid waar ze verantwoordelijkheid voor dienen te dragen. We zijn zo geneigt de verantwoordelijkheid weg te nemen. Frontale kwabben en stoornissen etc.


M.i. draag je geen verantwoordelijkheid als je het ziet als een jeugdige zonde. Waar helaas een kind uit voortkomt. En als trouwen geen optie is, dan maar met een derde te gaan huwen alsnog...later. eind goed al goed.
Ik weet oprecht niet. En bedoel dat echt niet gemakkelijk. Of dat wel een bijbels huwelijk is.

Wel vind ik dat wij niet boven hen staan. Ook wij zijn zondaren. En zo moet ook onze reactie naar de ander zijn. En de noodzaak voorleven van een Borg en Zaligmaker. Dat Hij ook voor hen die Birg wil zijn. Dat dat ons hoogste geluk is. Niet een huwelijk, niet de seks, niet etc.

Ik kan mij heel goed vinden in de gedachten die je hier schrijft. En inderdaad, wat ik niet als dooddoener bedoel, maar Godsvreze behoed voor veel zonden. In een gezin, bij jongelui onderling. Daar heb ik gelukkig ook voorbeelden van gezien.

Een opgroeiend gezin geeft veel gebedsstof.

[GerefGemeente-lid]

Eens met de laatste twee posts van @Maanenschijn.

[Lilian1975]

Ik ben geen Zeeuw
Wanneer vader onbekend is, is er vooralsnog geen concrete vader om mee te huwen. Je kunt nu als ouder maar 1 partij aanspreken op gedrag. Er is in dat geval geen sprake van verkrachting. Beide hebben dit gewild.
Maar als vader wel bekend is? Wat doe je dan? Ik zie in de Bijbel vooralsnog weinig aanleiding om het huwelijk bij voorbaat uit de weg te gaan. Hoe moeilijk, pijnlijk en zwaar. En nee, dat betekent niet je handen eraf trekken als ouder. Veel begeleiding.

Wordt er ook gekeken naar het kind? Die een vader moet missen. De invloed daarop op het leven om niet bij vader op te groeien.
Beetje dezelfde discussie ook bij hertrouwen na scheiding. Met alle "pastorale" uitvluchten of uitzonderingen. Hpe vaak zijn kinderen niet kinderen van de rekening? En dat geldt vaak voor de rest van hun leven hé? Hun basisvertrouwen, loyaliteitsconflicten.

Gisteren had ik een vraag gesteld over dat juist in de Bijbel het meestal gearrangeerde huwelijken zijn. Day er helemaal niet altijd sprake is van verliefdheid en liefde als basis. En toch stelt God ook eisen aan zo'n huwelijk. Heeft dat wat te zeggen?

En nee, natuurlijk is het niet de bedoeling dat het " leven" van een meisje in de waagschaal gesteld wordt. En kunnen situaties zijn dat huwelijk niet veilig is. Maar dat heeft ook consequenties.... Waarom moest er toch een bruidsschat worden betaald ook als ze niet huwden in Leviticus? Is ook een vraag die bij mij.opkomt.

In mijn bijdragen over dit onderwerp heb ik al laten weten wat voor mij de lijn is. Dat is een aansturing op een huwelijk, zo mogelijk.

Aan de andere kant lijkt er ook een wat naive of op zijn minst theoretische discussie ontstaan. Veel van onze jongens en meisjes hebben met meerdere mensen geslachtsgemeenschap gehad. Meermalen is daarin de exclusiviteit van man en vrouw geschonden. Ook een huwelijk waar zwangerschap de aanleiding voor is, is niet zelden een huwelijk waar meisje of jongen al meerder bedpartners hebben gehad. Is dat dan nog een Bijbels huwelijk? Hoe zie jij dat?

Daarnaast heb ik voor mijzelf niet scherp dat zoals @Konijntje zegt: als twee mensen geslachtsgemeenschap hebben gehad is dat voor de Heere God als huwelijk telt. Ik vind dat erg menselijk gedacht, waar ik nog niet zo zeer de juiste Bijbelse context voor heb. Een huwelijk is in Gods ogen meer dan sex is mijn overtuiging. Zoveel meer zelfs dat de Heere God zelfs de door Hem bekeerden als Zijn bruid ziet. Wat is jouw visie op een huwelijk zoals de Heere God het heeft bedoeld?

Begrijp mij goed (ook uit wat ik al eerder geschreven heb): het kruis opnemen hoort bij het leven, ook in dit geval. En niet alleen voor de jongen en meisje, maar ook voor hen die er omheen staan. Ik ben het ook zeer eens dat de kinderen vaak de dupe zijn. Maar dat kan in een huwelijk net zo als in een één-ouder gezin. Helaas ken ik meer dan op één hand te tellen huwelijken die als ‘moetje’ zijn begonnen en waar de kinderen de dupe zijn van de scheiding van hun ouders.

Ik ontdek ook in mijn gezin soms dat in deze gebroken wereld ingewikkeld ligt. Zeker ook deze zaken.

Ik voel de verlegenheid mee. En er dwarrelen veel gedachten door het hoofd. Ik weet zeker dat het verkleven met meerdere verschillende "partners" vergaande consequenties heeft. Ooit het voorbeeld gehoord. Twee papiertje met lijm insmeren en op elkaar plakken. ( de huwelijksedaad) . Haal je die twee uit elkaar dan blijven resten achter van de ander. Nu plak je dat ene papiertje op een nieuwe partner papier. Het plakt. Maar al minser goed. En dan nog eens paar keer herhalen. Op een gegeven moment plakt het nier meer. Dat is wat er gebeurt.

Scheiding ook na een moetje is zonde op zonde. Alleen de dood maakt scheiding.
En ook ik heb gezegd. Als er heel bijzondere omstandigheden zijn dat samenleven onverantwoord is.... dan is dat een weg die praktisch niet in geslagen kan worden. Maar m.i. blijf je wel aan elkaar verbonden.

Dat heeft m.i. wel consequenties.

Want je blijft nog steeds met die partner verkleefd.... . En weet ik niet zo zo zeker of een huwelijk met een ander zomaar kan.
De seksuele is niet het huwelijk zelf. Maar is wel een gave dat God gegeven heeft voor binnen het huwelijk.

De Levieten mochten geen ongetrouwde vrouw die al van een ander was geweest tot zich tot vrouw nemen.

En ja ik begrijp, en weet de moeite en zorgen om de seksuele daden onder kerkelijke jeugd.

Het geeft voor mij meer en meer aan dat we van jongs af aan moeten benadrukken dat seks en huwelijk bij elkaar horen. Eerst huwelijk dan seks. En dat seks niet vooral op de eerste plaats ons eigen genot, hoogste geluk is. (Gaat tegen onze tijdsgeest in) Maar dat het binnen de kaders van het huwelijk met het oog op de kinderzegen gericht is. Waar we van mogen genieten.

In de loop van de eeuwen zijn we dat uitelkaar gaan trekken. Met daarbij nog eens de anti conceptie industrie. Wat alleen maar gestimuleerd heeft seksuele daden, buiten huwelijk, zonder de gevolgen hoeven te dragen. Ook binnen onze gezindte. Nu zeggen we nog... gevolgen zwangerschap dragen. Maar dat daar ook het huwelijk bij hoort , dat is al niet meer zo vanzelfsprekend. Over x jaar dan ook maar niet meer de zwangerschap?

Ik denk ook dat we niet net moeten doen of onze jeugd niet weet wat de gevolgen kunnen zijn. De voorlichting is nog nooit zo groot geweest. Ze kiezen bewust om mee te doen in bijvoorbeeld een keet. Of andere vrienden waar alles kan en mag. Daar mag en moeten en kunnen we ze liefdevol op aanspreken. Als zij kiezen op dat pad door te gaan. Dan is dat ook hun verantwoordelijkheid waar ze verantwoordelijkheid voor dienen te dragen. We zijn zo geneigt de verantwoordelijkheid weg te nemen. Frontale kwabben en stoornissen etc.


M.i. draag je geen verantwoordelijkheid als je het ziet als een jeugdige zonde. Waar helaas een kind uit voortkomt. En als trouwen geen optie is, dan maar met een derde te gaan huwen alsnog...later. eind goed al goed.
Ik weet oprecht niet. En bedoel dat echt niet gemakkelijk. Of dat wel een bijbels huwelijk is.

Wel vind ik dat wij niet boven hen staan. Ook wij zijn zondaren. En zo moet ook onze reactie naar de ander zijn. En de noodzaak voorleven van een Borg en Zaligmaker. Dat Hij ook voor hen die Birg wil zijn. Dat dat ons hoogste geluk is. Niet een huwelijk, niet de seks, niet etc.

Ik kan mij heel goed vinden in de gedachten die je hier schrijft. En inderdaad, wat ik niet als dooddoener bedoel, maar Godsvreze behoed voor veel zonden. In een gezin, bij jongelui onderling. Daar heb ik gelukkig ook voorbeelden van gezien.

Een opgroeiend gezin geeft veel gebedsstof.

Ja heel veel. En dan gaat het niet altijd zoals we hadden gehoopt gewild. Ook als je zelf wel de Heere kent. Worden er wegen bewandeld die pijn doen. En dat maakt juist weer zo nederig. Het is niet mijn werk. Maar Uw Werk Heere. Soms worden wij er tussenuit gehaald. Als ik voor mijzelf spreek... omdat de hoogmoed op de loer ligt. Alsof ik voor godsvreze gezorgd hebt... . En daarnaast geloof ik ook dat we als kerkelijke gemeente in zijn totaliteit diezelfde gebedshouding moeten hebben voor alle gezinnen en ouders.

[Zita]

Nee nee nee, je versimpelt het volledig. Ik had nog een link gekopieerd. Ik zal hem nogmaals delen.

Zie: https://www.gezinsgids.nl/keetproblematiek/

Als in zo'n situatie, in combinatie met alcoholgebruik, er zwangerschappen ontstaan, kun je toch niet in de eerste plaats aansturen op een huwelijk? Wat denk jij dat daarvan terecht komt?

Je geeft nu weer andere argumenten. Hierboven zeg je echt iets anders.

Ik zal het nog eens proberen: dus als je in een zuipkeet zwanger wordt, dan hoef je niet te trouwen, want dan is het lust onder invloed van drank?

Waar je eerst zei 'ik zal de laatste zijn om te zeggen dat je dan een huwelijk moet aangaan', wordt het nu 'niet in de eerste plaats aansturen op'. Dat is in dit topic al behoorlijk uitgediscussieerd en daarover zijn we het wel eens.

En hoe zou jij daar dan mee omgaan @Zeeuw? Als je dochter thuis komt uit de keet en een paar maanden later moet gissen van welke jongen het zou kunnen zijn?

Ik bedoel het niet sarcastisch hoor, ik ben oprecht benieuwd. Ik heb zes kinderen, allen de zelfde opvoeding waarin dit onderwerp niet is gemeden. Maar ik zie wel verschil in uitwerking.

Ik zie in dit opzicht bij onze pubers eigenlijk nog heel weinig interesse. In onze omgeving zijn ook geen zuipketen. Wel zitten ze over het algemeen op zaterdagavonden bij ouders thuis, in de tuin of iets dergelijks met een stel.
Ik begrijp je vraag. Maar nog steeds vind ik het casuïstiek die niet het algemene beeld mag zijn alsof dit massaal zo voorkomt.

Ik sprak vorige week een 17-jarige, met net een paar weken verkering. Zij is principieel. Volstrekt geen zuipkeettype. Hem ken ik nog niet, maar 't is een keurige gergemmer. Een GG-vriendin van deze 17-jarige was tegenstander van de verkering, om vreemde redenen. De vriendin is nog veel degelijker, eveneens 17, en heeft al drie jaar verkering met een 20-jarige. En zij zei dus over de kakelverse verkering: Hij vindt je helemaal niet echt leuk. Hij wil je alleen maar zodat je hem ... en zodat hij jou ... [en toen volgde er een enorme reeks van seksuele handelingen, met allerlei varianten].
Dat is wel de realiteit waarin - ook de degelijke - pubers groot worden. Hier moeten ze keuzes in maken, standvastig in zijn. En doe dat maar eens goed, als je zo verliefd bent. Als de hormonen ook door je eigen lijf gieren. Als je hem / haar niet kwijt wilt. Als je niet wilt afwijken van de rest. Als het blijkbaar ook bij de heel degelijken normaal is om die hele reeks te kennen en wellicht ook te doen.

Overigens is het wat vreemd dat het uitgangspunt voor een huwelijk eigenlijk alleen wordt gesteld als er een baby op komst is. Dat uitgangspunt moet er al zijn als je gemeenschap hebt gehad.

[Konijntje]

Je geeft nu weer andere argumenten. Hierboven zeg je echt iets anders.

Ik zal het nog eens proberen: dus als je in een zuipkeet zwanger wordt, dan hoef je niet te trouwen, want dan is het lust onder invloed van drank?

Waar je eerst zei 'ik zal de laatste zijn om te zeggen dat je dan een huwelijk moet aangaan', wordt het nu 'niet in de eerste plaats aansturen op'. Dat is in dit topic al behoorlijk uitgediscussieerd en daarover zijn we het wel eens.

En hoe zou jij daar dan mee omgaan @Zeeuw? Als je dochter thuis komt uit de keet en een paar maanden later moet gissen van welke jongen het zou kunnen zijn?

Ik bedoel het niet sarcastisch hoor, ik ben oprecht benieuwd. Ik heb zes kinderen, allen de zelfde opvoeding waarin dit onderwerp niet is gemeden. Maar ik zie wel verschil in uitwerking.

Ik ben geen Zeeuw
Wanneer vader onbekend is, is er vooralsnog geen concrete vader om mee te huwen. Je kunt nu als ouder maar 1 partij aanspreken op gedrag. Er is in dat geval geen sprake van verkrachting. Beide hebben dit gewild.
Maar als vader wel bekend is? Wat doe je dan? Ik zie in de Bijbel vooralsnog weinig aanleiding om het huwelijk bij voorbaat uit de weg te gaan. Hoe moeilijk, pijnlijk en zwaar. En nee, dat betekent niet je handen eraf trekken als ouder. Veel begeleiding.

Wordt er ook gekeken naar het kind? Die een vader moet missen. De invloed daarop op het leven om niet bij vader op te groeien.
Beetje dezelfde discussie ook bij hertrouwen na scheiding. Met alle "pastorale" uitvluchten of uitzonderingen. Hpe vaak zijn kinderen niet kinderen van de rekening? En dat geldt vaak voor de rest van hun leven hé? Hun basisvertrouwen, loyaliteitsconflicten.

Gisteren had ik een vraag gesteld over dat juist in de Bijbel het meestal gearrangeerde huwelijken zijn. Day er helemaal niet altijd sprake is van verliefdheid en liefde als basis. En toch stelt God ook eisen aan zo'n huwelijk. Heeft dat wat te zeggen?

En nee, natuurlijk is het niet de bedoeling dat het " leven" van een meisje in de waagschaal gesteld wordt. En kunnen situaties zijn dat huwelijk niet veilig is. Maar dat heeft ook consequenties.... Waarom moest er toch een bruidsschat worden betaald ook als ze niet huwden in Leviticus? Is ook een vraag die bij mij.opkomt.

In mijn bijdragen over dit onderwerp heb ik al laten weten wat voor mij de lijn is. Dat is een aansturing op een huwelijk, zo mogelijk.

Aan de andere kant lijkt er ook een wat naive of op zijn minst theoretische discussie ontstaan. Veel van onze jongens en meisjes hebben met meerdere mensen geslachtsgemeenschap gehad. Meermalen is daarin de exclusiviteit van man en vrouw geschonden. Ook een huwelijk waar zwangerschap de aanleiding voor is, is niet zelden een huwelijk waar meisje of jongen al meerder bedpartners hebben gehad. Is dat dan nog een Bijbels huwelijk? Hoe zie jij dat?

Daarnaast heb ik voor mijzelf niet scherp dat zoals @Konijntje zegt: als twee mensen geslachtsgemeenschap hebben gehad is dat voor de Heere God als huwelijk telt. Ik vind dat erg menselijk gedacht, waar ik nog niet zo zeer de juiste Bijbelse context voor heb. Een huwelijk is in Gods ogen meer dan sex is mijn overtuiging. Zoveel meer zelfs dat de Heere God zelfs de door Hem bekeerden als Zijn bruid ziet. Wat is jouw visie op een huwelijk zoals de Heere God het heeft bedoeld?

Begrijp mij goed (ook uit wat ik al eerder geschreven heb): het kruis opnemen hoort bij het leven, ook in dit geval. En niet alleen voor de jongen en meisje, maar ook voor hen die er omheen staan. Ik ben het ook zeer eens dat de kinderen vaak de dupe zijn. Maar dat kan in een huwelijk net zo als in een één-ouder gezin. Helaas ken ik meer dan op één hand te tellen huwelijken die als ‘moetje’ zijn begonnen en waar de kinderen de dupe zijn van de scheiding van hun ouders.

Ik ontdek ook in mijn gezin soms dat in deze gebroken wereld ingewikkeld ligt. Zeker ook deze zaken.

Ik denk dat vrijwel iedereen het hier eens is dat gemeenschap enkel thuis hoort in het huwelijk.

Al eerder werd de tekst uit Exodus 22 beschreven, waaruit blijkt dat het hebben van gemeenschap niet zonder consequenties kan blijven. En zeker als sprake is van een relatie, lijkt mij het niet meer dan redelijk (in de lijn van dat vooruit gegrepen is op het huwelijk en gemeenschap niet zonder consequenties kM blijven) dat voorgesorteerd wordt op een huwelijk.

Zeker als een vrouw in verwachting is, hoort een man zijn verantwoordelijkheid te nemen. Dan hoort een man of vrouw zichzelf weg te cijferen voor het kind. Ik zie daarin geen andere weg (zoals eerder door bijvoorbeeld merel beschreven).