Belijdenis voor het huwelijk

[Zeeuw]

Ik vind dat een onbijbelse manier van denken. Met een kind ben je aan elkaar verbonden. Hoe moeilijk de weg ook is. Je mag daarin ook veel van Hem verwachten volgens mij.

Ik weet niet zo goed wat er onbijbels aan deze manier van denken is. Ze zijn blijkbaar ongehuwd seksueel actief, zoals veel meer jongeren. En dat is de verkeerde volgorde. Als dit eventueel leidt tot een zwangerschap is dat, wat mij betreft, niet de beslissende factor om dan ook maar een huwelijk aan te gaan.

Ken uit de pastorale praktijk zeker twee gevallen waar het dringend pastorale advies was om (nog) niet te trouwen. Eerste casus is lang geleden en kan ik een beetje aangepast om herkenning te voorkomen hier wel vertellen. Ben benieuwd wat het advies zou zijn van degenen die vinden dat er altijd een huwelijk moet volgen.
Meisje en jongen waren 16. Tijdens hun eerste en enige ontmoeting hebben ze sex gehad met een zwangerschap tot gevolg. Toen de zwangerschap bekent werd was de jongen al lang uit beeld. Het is niet tot een huwelijk gekomen en het kindje is opgevoed door de ouders van het meisje.
Beiden waren dooplid van verschillende kerkelijke gemeenten (CGK en GKv) maar wel in hetzelfde dorp.

Woonachtig in hetzelfde dorp, maar toch 'al lang uit beeld'?
Als hij wel in beeld was, qua bij elkaar in de buurt wonend, maar niet in beeld als zijnde geen relatie, begrijp ik dat je advies is nog niet te trouwen. Zeker met die leeftijd niet en met grootouders die een kindje willen opvoeden. Maar ik kan me wel voorstellen dat het een nog niet, ipv een niet advies is. Maar wellicht is het een casus waarin meer speelde, dan wat je hier kunt melden.

[huisman]

Ik vind dat een onbijbelse manier van denken. Met een kind ben je aan elkaar verbonden. Hoe moeilijk de weg ook is. Je mag daarin ook veel van Hem verwachten volgens mij.

Ik weet niet zo goed wat er onbijbels aan deze manier van denken is. Ze zijn blijkbaar ongehuwd seksueel actief, zoals veel meer jongeren. En dat is de verkeerde volgorde. Als dit eventueel leidt tot een zwangerschap is dat, wat mij betreft, niet de beslissende factor om dan ook maar een huwelijk aan te gaan.

Ken uit de pastorale praktijk zeker twee gevallen waar het dringend pastorale advies was om (nog) niet te trouwen. Eerste casus is lang geleden en kan ik een beetje aangepast om herkenning te voorkomen hier wel vertellen. Ben benieuwd wat het advies zou zijn van degenen die vinden dat er altijd een huwelijk moet volgen.
Meisje en jongen waren 16. Tijdens hun eerste en enige ontmoeting hebben ze sex gehad met een zwangerschap tot gevolg. Toen de zwangerschap bekent werd was de jongen al lang uit beeld. Het is niet tot een huwelijk gekomen en het kindje is opgevoed door de ouders van het meisje.
Beiden waren dooplid van verschillende kerkelijke gemeenten (CGK en GKv) maar wel in hetzelfde dorp.

Woonachtig in hetzelfde dorp, maar toch 'al lang uit beeld'?
Als hij wel in beeld was, qua bij elkaar in de buurt wonend, maar niet in beeld als zijnde geen relatie, begrijp ik dat je advies is nog niet te trouwen. Zeker met die leeftijd niet en met grootouders die een kindje willen opvoeden. Maar ik kan me wel voorstellen dat het een nog niet, ipv een niet advies is. Maar wellicht is het een casus waarin meer speelde, dan wat je hier kunt melden.

Al lang uit beeld = Er was geen relatie en er is op geen enkele wijze een relatie ontstaan. Moet je ze dan dwingen in een huwelijk? Ik schreef dat deze casus lang geleden was. De betreffende personen zullen nu veertigers zijn. Seks zonder een duurzame relatie komt ook nu onder onze jongeren voor. Ze zijn alleen beter ‘voorbereid’ tegen een ongewenste zwangerschap.
Wij hebben nog niet zo lang geleden een voorlichting gehad vanuit het LCJ over de seksuele problematiek onder jongeren. Dan schrik je toch van sommige verhalen. Dit terwijl ik dacht best veel te weten.

Verder ben ik het met jou eens dat de gewone gang moet zijn om tot een huwelijk te komen als er een kindje op komst is.

[GerefGemeente-lid]

Ik vind dat een onbijbelse manier van denken. Met een kind ben je aan elkaar verbonden. Hoe moeilijk de weg ook is. Je mag daarin ook veel van Hem verwachten volgens mij.

Ik weet niet zo goed wat er onbijbels aan deze manier van denken is. Ze zijn blijkbaar ongehuwd seksueel actief, zoals veel meer jongeren. En dat is de verkeerde volgorde. Als dit eventueel leidt tot een zwangerschap is dat, wat mij betreft, niet de beslissende factor om dan ook maar een huwelijk aan te gaan.

Ken uit de pastorale praktijk zeker twee gevallen waar het dringend pastorale advies was om (nog) niet te trouwen. Eerste casus is lang geleden en kan ik een beetje aangepast om herkenning te voorkomen hier wel vertellen. Ben benieuwd wat het advies zou zijn van degenen die vinden dat er altijd een huwelijk moet volgen.
Meisje en jongen waren 16. Tijdens hun eerste en enige ontmoeting hebben ze sex gehad met een zwangerschap tot gevolg. Toen de zwangerschap bekent werd was de jongen al lang uit beeld. Het is niet tot een huwelijk gekomen en het kindje is opgevoed door de ouders van het meisje.
Beiden waren dooplid van verschillende kerkelijke gemeenten (CGK en GKv) maar wel in hetzelfde dorp.

Woonachtig in hetzelfde dorp, maar toch 'al lang uit beeld'?
Als hij wel in beeld was, qua bij elkaar in de buurt wonend, maar niet in beeld als zijnde geen relatie, begrijp ik dat je advies is nog niet te trouwen. Zeker met die leeftijd niet en met grootouders die een kindje willen opvoeden. Maar ik kan me wel voorstellen dat het een nog niet, ipv een niet advies is. Maar wellicht is het een casus waarin meer speelde, dan wat je hier kunt melden.

Ik weet niet of jij de GezinsGids leest en nog weet wat er enige maanden geleden voor artikel in stond over 'drankketen' in de Randstad en wat daar allemaal verder nog werd gedaan?

Vergis je niet wat er zich allemaal afspeelt, ook in onze gezindte. Dat is meer dan wij (willen) weten. Dus ik deel de visie van @huisman volledig.

[Zita]

Ik vind dat een onbijbelse manier van denken. Met een kind ben je aan elkaar verbonden. Hoe moeilijk de weg ook is. Je mag daarin ook veel van Hem verwachten volgens mij.

Ik weet niet zo goed wat er onbijbels aan deze manier van denken is. Ze zijn blijkbaar ongehuwd seksueel actief, zoals veel meer jongeren. En dat is de verkeerde volgorde. Als dit eventueel leidt tot een zwangerschap is dat, wat mij betreft, niet de beslissende factor om dan ook maar een huwelijk aan te gaan.

Ken uit de pastorale praktijk zeker twee gevallen waar het dringend pastorale advies was om (nog) niet te trouwen. Eerste casus is lang geleden en kan ik een beetje aangepast om herkenning te voorkomen hier wel vertellen. Ben benieuwd wat het advies zou zijn van degenen die vinden dat er altijd een huwelijk moet volgen.
Meisje en jongen waren 16. Tijdens hun eerste en enige ontmoeting hebben ze sex gehad met een zwangerschap tot gevolg. Toen de zwangerschap bekent werd was de jongen al lang uit beeld. Het is niet tot een huwelijk gekomen en het kindje is opgevoed door de ouders van het meisje.
Beiden waren dooplid van verschillende kerkelijke gemeenten (CGK en GKv) maar wel in hetzelfde dorp.

Verstandig!
Als zo'n 16-jarig stelletje in verwachting is, zou mijn advies zijn: houd verkering, met nog sterker dan normaal de intentie om tot een huwelijk te komen. Werk daar bewust aan. En kijk dan een paar jaar later of het inderdaad goed is om te trouwen.
Overigens zou ik dat ook adviseren bij twee 19-jarigen die elkaar vier weken kennen.
Maar goed, onder een flink deel van de refo-jongeren heerst een angstwekkende vrije seksuele moraal. Dat er weinig tienerzwangerschappen voorkomen, komt niet door de kuise levensstijl, maar door het voorkomen van gevolgen.

[Anselmus]

Ik zou toch meer hopen dat ze dan getrouwd zijn en de verantwoordelijkheid voor een kind nemen, zo God hun dat schenkt.

Wat zou jij doen als jouw meerderjarige dochter die twijfelt over het geloof bij jou of jouw vrouw zou komen met de vraag hoe exact het inbrengen van een spiraal werkt en een gesprek aan wil gaan over anticonceptie? Zeggen dat zij moet trouwen en gesprek afkappen of aangeven dat jij daar anders over denkt, maar toch haar verwijzen naar de huisarts?

Altijd in gesprek blijven. Even zomaar als eerste gedachte: bij de basis beginnen. Het geloof is waar vanuit jij spreekt. Dat heeft gevolgen voor jouw standpunt over een spiraal/anticonceptie. Afkappen lijkt me nooit een goede optie. Als het gaat over de 'technische' aspecten van een spiraal bijvoorbeeld: ik ben daar niet in thuis. Ik zou dan zeggen: heb het er met je huisarts over. Ze is meerderjarig. Ik zou wel mijn moeite aangeven (heeft een spiraaltje ook niet een mogelijke abortieve werking?) Nogmaals: het even wat ik brainstormend bedenk. Deze leeftijdscategorie hier (nog) niet aanwezig.
Daarbij was mijn opmerking meer geschreven als een soort verzuchting - kijkend naar de (kerkelijke) jeugd in het algemeen en in het bijzonder die in huize Mister.

Een mirenaspiraal heeft geen abortieve werking.

Ik denk dat hetgeen jij brainstormend weergeeft inderdaad de juiste weg is. ik noemde dit voorbeeld omdat dit wel voorbeelden zijn waar gelovige stellen in mijn omgeving momenteel mee te maken hebben.
Ik denk daarom dat de gereformeerde gezindte momenteel zich meer zorgen moet maken over vervlakking van normen en waarden omtrent seksualiteit, huwelijk, scheiding etc dan dat zij krampachtig mensen belijdenis moet laten doen bij een voorgenomen huwelijk.

Dat ligt aan je visie op wanneer iets een mens is. Naast hormonale afgifte om een zwangerschap te bemoeilijken, voorkomt het spiraaltje innesteling van een bevrucht eitje. Als je daar dus de zwangerschap laat beginnen is er wel degelijk aan abortieve werking: het allereerste begin van leven breek je in de knop af.

[Anselmus]

Ik vind dat een onbijbelse manier van denken. Met een kind ben je aan elkaar verbonden. Hoe moeilijk de weg ook is. Je mag daarin ook veel van Hem verwachten volgens mij.

Ik weet niet zo goed wat er onbijbels aan deze manier van denken is. Ze zijn blijkbaar ongehuwd seksueel actief, zoals veel meer jongeren. En dat is de verkeerde volgorde. Als dit eventueel leidt tot een zwangerschap is dat, wat mij betreft, niet de beslissende factor om dan ook maar een huwelijk aan te gaan.

Ken uit de pastorale praktijk zeker twee gevallen waar het dringend pastorale advies was om (nog) niet te trouwen. Eerste casus is lang geleden en kan ik een beetje aangepast om herkenning te voorkomen hier wel vertellen. Ben benieuwd wat het advies zou zijn van degenen die vinden dat er altijd een huwelijk moet volgen.
Meisje en jongen waren 16. Tijdens hun eerste en enige ontmoeting hebben ze sex gehad met een zwangerschap tot gevolg. Toen de zwangerschap bekent werd was de jongen al lang uit beeld. Het is niet tot een huwelijk gekomen en het kindje is opgevoed door de ouders van het meisje.
Beiden waren dooplid van verschillende kerkelijke gemeenten (CGK en GKv) maar wel in hetzelfde dorp.

Verstandig!
Als zo'n 16-jarig stelletje in verwachting is, zou mijn advies zijn: houd verkering, met nog sterker dan normaal de intentie om tot een huwelijk te komen. Werk daar bewust aan. En kijk dan een paar jaar later of het inderdaad goed is om te trouwen.
Overigens zou ik dat ook adviseren bij twee 19-jarigen die elkaar vier weken kennen.
Maar goed, onder een flink deel van de refo-jongeren heerst een angstwekkende vrije seksuele moraal. Dat er weinig tienerzwangerschappen voorkomen, komt niet door de kuise levensstijl, maar door het voorkomen van gevolgen.

Het nadeel van dergelijke ethische vragen is dat ze doordenkt zijn met casuïstiek met het gevaar dat er casusethiek ontstaat. Empathie gaat dan boven Gods goede en heilzame voorschriften. Alsof God niet de beste weg heeft uitgedacht.

Misschien is trouwen niet in elke situatie het beste, maar met Zeeuw ben ik het eens dat gedrag consequenties heeft. Vanaf de basisschool is er tegenwoordig (helaas) al seksuele voorlichting, dus het is niet vanuit onwetendheid. Buitenlandse predikanten verbazen zich regelmatig over de losbandigheid van christelijke jongeren in Nederland en de acceptatie uit de omgeving. Recent hoorde ik nog een predikant de meiden in hun gemeente aansporen hun maagdelijkheid weg te geven aan de man die van God hield, van hen hield en een verantwoordelijke vader zou zijn voor haar kinderen.

De Bijbel stelt dat wie gemeenschap heeft, getrouwd is in Gods ogen. Veel onderzoek ondersteunt dit ook: wachten en monogaam het huwelijk in gaan geeft betere/gelukkige/bestendigere huwelijken. God weet wat goed is.

Wanneer er gemeenschap is geweest ben je in Gods ogen aan elkaar verbonden, want Hij reserveerde seksualiteit voor het huwelijk. Er zijn dan twee keuzes: trouwen (Bijbelse weg) en beiden inzetten voor het welslagen van het huwelijk en verantwoordelijkheid voor het eventuele kind nemen. Of niet trouwen (niet-Bijbelse weg), dan is een huwelijk met een ander nooit meer een optie, want je hebt jezelf verbonden aan iemand en dat verandert niet door een onBijbelse keuze. Dit zijn de consequenties die bij gedrag horen dat niet naar Gods Woord is (Bijbelse weg).

Is het makkelijk en zwart/wit? Zeker niet. Maar wanneer bovenstaande weer meegegeven wordt in gezinnen hoeven buitenlandse predikanten zich niet zo te verbazen over het aantal ontmaagde christenmeisjes en de losse seksuele moraal. Jongeren ervaren dan fe consequentie van gedrag in plaats van lang leve de lol, meisjes die zichzelf en de schat die ze hebben weggeven en jongens die met hun vrijblijvende gedrag veel schade aanrichten.

Gelijmd papier kun je meestal beter aan elkaar laten zitten dan losscheuren, want dat kan niet zonder schade. Nog beter: bedenk vooraf wat de lijm van je relatie is en op welke basis/Fundament die relatie staat.

[Zeeuw]

Ik weet niet zo goed wat er onbijbels aan deze manier van denken is. Ze zijn blijkbaar ongehuwd seksueel actief, zoals veel meer jongeren. En dat is de verkeerde volgorde. Als dit eventueel leidt tot een zwangerschap is dat, wat mij betreft, niet de beslissende factor om dan ook maar een huwelijk aan te gaan.

Ken uit de pastorale praktijk zeker twee gevallen waar het dringend pastorale advies was om (nog) niet te trouwen. Eerste casus is lang geleden en kan ik een beetje aangepast om herkenning te voorkomen hier wel vertellen. Ben benieuwd wat het advies zou zijn van degenen die vinden dat er altijd een huwelijk moet volgen.
Meisje en jongen waren 16. Tijdens hun eerste en enige ontmoeting hebben ze sex gehad met een zwangerschap tot gevolg. Toen de zwangerschap bekent werd was de jongen al lang uit beeld. Het is niet tot een huwelijk gekomen en het kindje is opgevoed door de ouders van het meisje.
Beiden waren dooplid van verschillende kerkelijke gemeenten (CGK en GKv) maar wel in hetzelfde dorp.

Woonachtig in hetzelfde dorp, maar toch 'al lang uit beeld'?
Als hij wel in beeld was, qua bij elkaar in de buurt wonend, maar niet in beeld als zijnde geen relatie, begrijp ik dat je advies is nog niet te trouwen. Zeker met die leeftijd niet en met grootouders die een kindje willen opvoeden. Maar ik kan me wel voorstellen dat het een nog niet, ipv een niet advies is. Maar wellicht is het een casus waarin meer speelde, dan wat je hier kunt melden.

Ik weet niet of jij de GezinsGids leest en nog weet wat er enige maanden geleden voor artikel in stond over 'drankketen' in de Randstad en wat daar allemaal verder nog werd gedaan?

Vergis je niet wat er zich allemaal afspeelt, ook in onze gezindte. Dat is meer dan wij (willen) weten. Dus ik deel de visie van @huisman volledig.

Ik begrijp Huisman wel, zijn post erna ook, maar ik begrijp niet wat jij nu eigenlijk wil zeggen.

[Zeeuw]

Ik weet niet zo goed wat er onbijbels aan deze manier van denken is. Ze zijn blijkbaar ongehuwd seksueel actief, zoals veel meer jongeren. En dat is de verkeerde volgorde. Als dit eventueel leidt tot een zwangerschap is dat, wat mij betreft, niet de beslissende factor om dan ook maar een huwelijk aan te gaan.

Ken uit de pastorale praktijk zeker twee gevallen waar het dringend pastorale advies was om (nog) niet te trouwen. Eerste casus is lang geleden en kan ik een beetje aangepast om herkenning te voorkomen hier wel vertellen. Ben benieuwd wat het advies zou zijn van degenen die vinden dat er altijd een huwelijk moet volgen.
Meisje en jongen waren 16. Tijdens hun eerste en enige ontmoeting hebben ze sex gehad met een zwangerschap tot gevolg. Toen de zwangerschap bekent werd was de jongen al lang uit beeld. Het is niet tot een huwelijk gekomen en het kindje is opgevoed door de ouders van het meisje.
Beiden waren dooplid van verschillende kerkelijke gemeenten (CGK en GKv) maar wel in hetzelfde dorp.

Verstandig!
Als zo'n 16-jarig stelletje in verwachting is, zou mijn advies zijn: houd verkering, met nog sterker dan normaal de intentie om tot een huwelijk te komen. Werk daar bewust aan. En kijk dan een paar jaar later of het inderdaad goed is om te trouwen.
Overigens zou ik dat ook adviseren bij twee 19-jarigen die elkaar vier weken kennen.
Maar goed, onder een flink deel van de refo-jongeren heerst een angstwekkende vrije seksuele moraal. Dat er weinig tienerzwangerschappen voorkomen, komt niet door de kuise levensstijl, maar door het voorkomen van gevolgen.

Het nadeel van dergelijke ethische vragen is dat ze doordenkt zijn met casuïstiek met het gevaar dat er casusethiek ontstaat. Empathie gaat dan boven Gods goede en heilzame voorschriften. Alsof God niet de beste weg heeft uitgedacht.

Misschien is trouwen niet in elke situatie het beste, maar met Zeeuw ben ik het eens dat gedrag consequenties heeft. Vanaf de basisschool is er tegenwoordig (helaas) al seksuele voorlichting, dus het is niet vanuit onwetendheid. Buitenlandse predikanten verbazen zich regelmatig over de losbandigheid van christelijke jongeren in Nederland en de acceptatie uit de omgeving. Recent hoorde ik nog een predikant de meiden in hun gemeente aansporen hun maagdelijkheid weg te geven aan de man die van God hield, van hen hield en een verantwoordelijke vader zou zijn voor haar kinderen.

De Bijbel stelt dat wie gemeenschap heeft, getrouwd is in Gods ogen. Veel onderzoek ondersteunt dit ook: wachten en monogaam het huwelijk in gaan geeft betere/gelukkige/bestendigere huwelijken. God weet wat goed is.

Wanneer er gemeenschap is geweest ben je in Gods ogen aan elkaar verbonden, want Hij reserveerde seksualiteit voor het huwelijk. Er zijn dan twee keuzes: trouwen (Bijbelse weg) en beiden inzetten voor het welslagen van het huwelijk en verantwoordelijkheid voor het eventuele kind nemen. Of niet trouwen (niet-Bijbelse weg), dan is een huwelijk met een ander nooit meer een optie, want je hebt jezelf verbonden aan iemand en dat verandert niet door een onBijbelse keuze. Dit zijn de consequenties die bij gedrag horen dat niet naar Gods Woord is (Bijbelse weg).

Is het makkelijk en zwart/wit? Zeker niet. Maar wanneer bovenstaande weer meegegeven wordt in gezinnen hoeven buitenlandse predikanten zich niet zo te verbazen over het aantal ontmaagde christenmeisjes en de losse seksuele moraal. Jongeren ervaren dan fe consequentie van gedrag in plaats van lang leve de lol, meisjes die zichzelf en de schat die ze hebben weggeven en jongens die met hun vrijblijvende gedrag veel schade aanrichten.

Gelijmd papier kun je meestal beter aan elkaar laten zitten dan losscheuren, want dat kan niet zonder schade. Nog beter: bedenk vooraf wat de lijm van je relatie is en op welke basis/Fundament die relatie staat.

Dit was inderdaad ook zoals ik het bedoelde. Ik begrijp de casus van Huisman, maar begrijp hem ook volledig als hij in de volgende post aangeeft wat de normale weg zou moeten zijn.

Er zou in onze gezindte veel meer openheid vanuit ouders richting hun kinderen moeten zijn. Ze komen allemaal, ja ouders, allemaal, in aanraking met veel meer zaken dan die wij vroeger tegenkwamen. In mijn jeugd was seks voor het huwelijk echt veel minder voorkomend. Naast de openheid moet er ook helderheid zijn, zoals Anselmus aangeeft: 'wat is het fundament waarop je staat? Waaruit haal je echt het Geluk?'

[HersteldHervormd]

Ik weet niet zo goed wat er onbijbels aan deze manier van denken is. Ze zijn blijkbaar ongehuwd seksueel actief, zoals veel meer jongeren. En dat is de verkeerde volgorde. Als dit eventueel leidt tot een zwangerschap is dat, wat mij betreft, niet de beslissende factor om dan ook maar een huwelijk aan te gaan.

Ken uit de pastorale praktijk zeker twee gevallen waar het dringend pastorale advies was om (nog) niet te trouwen. Eerste casus is lang geleden en kan ik een beetje aangepast om herkenning te voorkomen hier wel vertellen. Ben benieuwd wat het advies zou zijn van degenen die vinden dat er altijd een huwelijk moet volgen.
Meisje en jongen waren 16. Tijdens hun eerste en enige ontmoeting hebben ze sex gehad met een zwangerschap tot gevolg. Toen de zwangerschap bekent werd was de jongen al lang uit beeld. Het is niet tot een huwelijk gekomen en het kindje is opgevoed door de ouders van het meisje.
Beiden waren dooplid van verschillende kerkelijke gemeenten (CGK en GKv) maar wel in hetzelfde dorp.

Verstandig!
Als zo'n 16-jarig stelletje in verwachting is, zou mijn advies zijn: houd verkering, met nog sterker dan normaal de intentie om tot een huwelijk te komen. Werk daar bewust aan. En kijk dan een paar jaar later of het inderdaad goed is om te trouwen.
Overigens zou ik dat ook adviseren bij twee 19-jarigen die elkaar vier weken kennen.
Maar goed, onder een flink deel van de refo-jongeren heerst een angstwekkende vrije seksuele moraal. Dat er weinig tienerzwangerschappen voorkomen, komt niet door de kuise levensstijl, maar door het voorkomen van gevolgen.

Het nadeel van dergelijke ethische vragen is dat ze doordenkt zijn met casuïstiek met het gevaar dat er casusethiek ontstaat. Empathie gaat dan boven Gods goede en heilzame voorschriften. Alsof God niet de beste weg heeft uitgedacht.

Misschien is trouwen niet in elke situatie het beste, maar met Zeeuw ben ik het eens dat gedrag consequenties heeft. Vanaf de basisschool is er tegenwoordig (helaas) al seksuele voorlichting, dus het is niet vanuit onwetendheid. Buitenlandse predikanten verbazen zich regelmatig over de losbandigheid van christelijke jongeren in Nederland en de acceptatie uit de omgeving. Recent hoorde ik nog een predikant de meiden in hun gemeente aansporen hun maagdelijkheid weg te geven aan de man die van God hield, van hen hield en een verantwoordelijke vader zou zijn voor haar kinderen.

De Bijbel stelt dat wie gemeenschap heeft, getrouwd is in Gods ogen. Veel onderzoek ondersteunt dit ook: wachten en monogaam het huwelijk in gaan geeft betere/gelukkige/bestendigere huwelijken. God weet wat goed is.

Wanneer er gemeenschap is geweest ben je in Gods ogen aan elkaar verbonden, want Hij reserveerde seksualiteit voor het huwelijk. Er zijn dan twee keuzes: trouwen (Bijbelse weg) en beiden inzetten voor het welslagen van het huwelijk en verantwoordelijkheid voor het eventuele kind nemen. Of niet trouwen (niet-Bijbelse weg), dan is een huwelijk met een ander nooit meer een optie, want je hebt jezelf verbonden aan iemand en dat verandert niet door een onBijbelse keuze. Dit zijn de consequenties die bij gedrag horen dat niet naar Gods Woord is (Bijbelse weg).

Is het makkelijk en zwart/wit? Zeker niet. Maar wanneer bovenstaande weer meegegeven wordt in gezinnen hoeven buitenlandse predikanten zich niet zo te verbazen over het aantal ontmaagde christenmeisjes en de losse seksuele moraal. Jongeren ervaren dan fe consequentie van gedrag in plaats van lang leve de lol, meisjes die zichzelf en de schat die ze hebben weggeven en jongens die met hun vrijblijvende gedrag veel schade aanrichten.

Gelijmd papier kun je meestal beter aan elkaar laten zitten dan losscheuren, want dat kan niet zonder schade. Nog beter: bedenk vooraf wat de lijm van je relatie is en op welke basis/Fundament die relatie staat.

Mooie post, ik kan me er wel goed in vinden.
Ik heb wel een vraagje: Vind jij dat er dan ook 'snel' getrouwd moet worden? Dat er getrouwd moet worden volgens de Bijbel staat vast, maar moet dit dan ook snel?
Het liefst voordat de baby geboren word enzo?

[Ambtenaar]

Het nadeel van dergelijke ethische vragen is dat ze doordenkt zijn met casuïstiek met het gevaar dat er casusethiek ontstaat. Empathie gaat dan boven Gods goede en heilzame voorschriften. Alsof God niet de beste weg heeft uitgedacht.

Het zal mijn gebrek aan kennis zijn, maar welk voorschrift uit de Bijbel leidt ertoe dat mensen die buiten het huwelijk om een kind verwekken met elkaar moeten trouwen?

Misschien is trouwen niet in elke situatie het beste, maar met Zeeuw ben ik het eens dat gedrag consequenties heeft.

Gedrag heeft inderdaad consequenties. De vraag is echter of dit, inzake dit onderwerp, per definitie moet leiden tot een huwelijk.

Vanaf de basisschool is er tegenwoordig (helaas) al seksuele voorlichting, dus het is niet vanuit onwetendheid.

Ik ben juist blij met de seksuele voorlichting die kinderen krijgen. Het gaat daarbij bovendien niet enkel om technische voorlichting, maar ook hoe je met een ander omgaat.

Buitenlandse predikanten verbazen zich regelmatig over de losbandigheid van christelijke jongeren in Nederland en de acceptatie uit de omgeving.

Dan vermoed ik dat die buitenlandse predikanten hun eigen jongeren slecht kennen. Nederlandse jongeren zijn wat dat betreft echt niet anders dan jongeren uit andere landen. Overigens stijgt de leeftijd waarop jongeren voor het eerst seksueel actief zijn al jaren.

Recent hoorde ik nog een predikant de meiden in hun gemeente aansporen hun maagdelijkheid weg te geven aan de man die van God hield, van hen hield en een verantwoordelijke vader zou zijn voor haar kinderen.

Een Nederlandse predikant die dit de gemeente voorhoudt?

De Bijbel stelt dat wie gemeenschap heeft, getrouwd is in Gods ogen. Veel onderzoek ondersteunt dit ook: wachten en monogaam het huwelijk in gaan geeft betere/gelukkige/bestendigere huwelijken. God weet wat goed is.

Dat is een ander uitgangspunt dan hier wordt voorgehouden door sommigen, namelijk dat een zwangerschap moet leiden tot een huwelijk. Voor de goede orde, niet dat ik daar per definitie op tegen ben, maar het besluit tot een huwelijk in geval van een ongewenste zwangerschap moet worden afgewogen in een brede afweging van omstandigheden.

Is het makkelijk en zwart/wit? Zeker niet. Maar wanneer bovenstaande weer meegegeven wordt in gezinnen hoeven buitenlandse predikanten zich niet zo te verbazen over het aantal ontmaagde christenmeisjes en de losse seksuele moraal. Jongeren ervaren dan fe consequentie van gedrag in plaats van lang leve de lol, meisjes die zichzelf en de schat die ze hebben weggeven en jongens die met hun vrijblijvende gedrag veel schade aanrichten.

Waarom de nadruk op meisjes? En nogmaals, die buitenlandse predikanten kennen waarschijnlijk hun eigen jongeren onvoldoende. Je maakt mij niet wijs dat Nederlandse christelijke jongeren seksueel meer actief zijn dan buitenlandse christelijke jongeren.

[Geytenbeekje]

Het nadeel van dergelijke ethische vragen is dat ze doordenkt zijn met casuïstiek met het gevaar dat er casusethiek ontstaat. Empathie gaat dan boven Gods goede en heilzame voorschriften. Alsof God niet de beste weg heeft uitgedacht.

Het zal mijn gebrek aan kennis zijn, maar welk voorschrift uit de Bijbel leidt ertoe dat mensen die buiten het huwelijk om een kind verwekken met elkaar moeten trouwen?

Misschien is trouwen niet in elke situatie het beste, maar met Zeeuw ben ik het eens dat gedrag consequenties heeft.

Gedrag heeft inderdaad consequenties. De vraag is echter of dit, inzake dit onderwerp, per definitie moet leiden tot een huwelijk.

Vanaf de basisschool is er tegenwoordig (helaas) al seksuele voorlichting, dus het is niet vanuit onwetendheid.

Ik ben juist blij met de seksuele voorlichting die kinderen krijgen. Het gaat daarbij bovendien niet enkel om technische voorlichting, maar ook hoe je met een ander omgaat.

Buitenlandse predikanten verbazen zich regelmatig over de losbandigheid van christelijke jongeren in Nederland en de acceptatie uit de omgeving.

Dan vermoed ik dat die buitenlandse predikanten hun eigen jongeren slecht kennen. Nederlandse jongeren zijn wat dat betreft echt niet anders dan jongeren uit andere landen. Overigens stijgt de leeftijd waarop jongeren voor het eerst seksueel actief zijn al jaren.

Recent hoorde ik nog een predikant de meiden in hun gemeente aansporen hun maagdelijkheid weg te geven aan de man die van God hield, van hen hield en een verantwoordelijke vader zou zijn voor haar kinderen.

Een Nederlandse predikant die dit de gemeente voorhoudt?

De Bijbel stelt dat wie gemeenschap heeft, getrouwd is in Gods ogen. Veel onderzoek ondersteunt dit ook: wachten en monogaam het huwelijk in gaan geeft betere/gelukkige/bestendigere huwelijken. God weet wat goed is.

Dat is een ander uitgangspunt dan hier wordt voorgehouden door sommigen, namelijk dat een zwangerschap moet leiden tot een huwelijk. Voor de goede orde, niet dat ik daar per definitie op tegen ben, maar het besluit tot een huwelijk in geval van een ongewenste zwangerschap moet worden afgewogen in een brede afweging van omstandigheden.

Is het makkelijk en zwart/wit? Zeker niet. Maar wanneer bovenstaande weer meegegeven wordt in gezinnen hoeven buitenlandse predikanten zich niet zo te verbazen over het aantal ontmaagde christenmeisjes en de losse seksuele moraal. Jongeren ervaren dan fe consequentie van gedrag in plaats van lang leve de lol, meisjes die zichzelf en de schat die ze hebben weggeven en jongens die met hun vrijblijvende gedrag veel schade aanrichten.

Waarom de nadruk op meisjes? En nogmaals, die buitenlandse predikanten kennen waarschijnlijk hun eigen jongeren onvoldoende. Je maakt mij niet wijs dat Nederlandse christelijke jongeren seksueel meer actief zijn dan buitenlandse christelijke jongeren.

1. Door de gemeenschap zijn ze ééns vleses geworden en ze geven dus aan dat ze getrouwd zijn doordat ze gemeenschap hebben gehad.
2.mee eens
3. mee eens
4. mee eens
5. geen idee
6. mee eens

[parsifal]

Deels met Ambtenaar eens. In de aangehaalde tekst kan vader van de vrouw het huwelijk weigeren en alleen de bruidsschat (misschien nu in deze context: als soort alimentatie) aannemen.

Ik zou niet weten wat ik zelf zou doen mocht een van onze zonen te vroeg te ver gaan. Als ze volwassen genoeg zijn voor serieuze verkering en (de vrouw is deze serieuze vriendin), zou ik trouwen wel aanraden denk ik (en financieel en qua tijd echt wel bijspringen). Jonge mensen hebben ook de verantwoordelijkheid om verder trouw te zijn en er hard voor te werken.

[Edelweiss]

Ik ben vooral benieuwd wie die buitenlandse predikanten zijn en waarom hun mening relevant is. Er kan immers sprake zijn van een cultuurverschil, verschil in onderwijs en voorlichting etc..

[Maanenschijn]

Eén van de lastige aspecten in onze samenleving is dat het individuele geluk boven aan staat. Dat maakt dat genieten, liefde, zelfontplooiing niet past in een situatie dat je ‘moet’ trouwen met iemand die slechts voor een korte tijd plezier heeft gegeven.

In een cultuur waar door verstandige ouders een huwelijkspartner wordt gezocht, rekening houdend met allerlei factoren, kan er mogelijk een situatie van respect en ook liefde en trouw groeien. Ja, ik weet dat er ook heel veel mis kan gaan.

Wat ik bedoel te zeggen: ik ben zeer geneigd om op een huwelijk aan te sturen, behalve als er bij één van de beide jongelui een lichamelijke of psychische onveilige situatie dreigt te ontstaan. In de meeste andere gevallen is het zeker wel mogelijk, met goede ondersteuning en verwachting van Gods zegen dat er tot een stabiel en goed huwelijk kan worden gekomen. Maar dan moet het ‘ik’ vaak wel een beetje inleveren.

[refo]

Op zich is het niet verplicht te trouwen (voor de 18e verjaardag kan het niet eens). Maar dan moeten de beide ouders ook niet met een ander trouwen, later. Dat ziet God namelijk als echtbreken. Echtbreken kan namelijk ook zonder boterbriefje.