Een beeld:Zita schreef: ↑25 jul 2024, 14:02Ik probeer mij er een beeld van te vormen. Er wordt een baby gedoopt, en je hebt geen idee woe de ouders zijn. Er wordt voorbede gedaan, maar je weet eigenlijk niet voor wie je nu aan het bidden bent. Je Googlet thuis even en ziet dan een onbekend gezicht. Of iemand die de vorige zondag naast je zat. Er komt een volstrekt onbekende meneer op huisbezoek.Hoopvol schreef: ↑25 jul 2024, 13:34Ben ik mee eens. Dat ervaar ik ook zo. 's Zondags consumeer ik een preek en voor de rest ken ik bijna niemand in de gemeente. Zelfs de kerkenraadsleden ken ik niet allemaal van naam.Maanenschijn schreef: ↑25 jul 2024, 12:51Niets als je de kerkelijke gemeente vooral als een consumptief gezelschap beschouwd, maar alles als je de kerkgelijke gemeente ziet als gemeenschap (gezin) binnen het Koninkrijk van God met daarin een actieve bijdrage.GerefGemeente-lid schreef: Niets.
Ik vindt dat wel een gemis. Maar het is ook niet te organiseren in een gemeente van zo'n 3800 leden/doopleden.
Zoiets?
En het voordeel hiervan is dat je maar één gebouw nodig hebt en er een grotere kans is op een eigen predikant (omdat de predikanten over minder gemeenten hoeven te worden verdeeld). Dat die dominee jou dan ook niet kent, tja, part of the deal.
Er is een gebrek aan boeren, dus we doen megastallen. Lekker efficiënt.
Of een iets passender beeld:
Er is een gebrek aan herders, dus we maken de kudde groter en kopen er wat extra herdershonden bij om de zaak bij elkaar te houden.