Rouwdienst of dankdienst

[pierre27]

Als je een dienst met kaarsen en een hoge liturgie wilt, dan kun je beter een hoog liturgische PKN-gemeente of een Rooms-Katholieke Parochie benaderen. Als je opwekkingsliederen in een begrafenisdienst wil zingen, ga je ook een Reformatorische kerk niet om medewerking vragen.

Het lijkt me vanzelfsprekend dat als je een Reformatorische gemeente om medewerking aan een dienst vraagt, je ook rekening houdt met waar die gemeente voor staat.

En soms kan de reguleringsdrang wat ver gaan. Maar het principe blijft staan dat een kerkelijke gemeente niet overal in mee hoeft te gaan. Dat het zulke stormachtige gevoelens oproept als een gemeente bepaalde kaders meegeeft, laat zien hoe het consumentisme onder ons is toegenomen ("wij vragen, en de kerk moet leveren").

Helder bericht, verbazingwekkend dat een weldenkend mens dit zelf niet inziet.

[DDD]

Kaarsen of bloemen zijn in zo'n geval geen liturgische elementen. Die kaarsen branden ook bij atheïsten.

Ik vind dat een kerkenraad bij een rouwsamenkomst, zeker als dat geen kerkdienst is, ondersteunend is aan de familie. In een kerkdienst kun je natuurlijk niet met iedere wens van ieder gemeentelid meegaan. In een trouwdienst kan dat al wat meer. In een huisbezoek kun je je gewoon aanpassen op alle ondergeschikte punten, en ik zie niet in waarom dat bij een rouwsamenkomst niet zou kunnen.

[Ararat]

Dat is heel netjes en zoals het meestal gedaan wordt toch?

Het is (alleen) niet afhankelijk van de predikant, maar van de familie.

Het zal misschien van plaats tot plaats verschillen, maar ik heb van nabij meegemaakt dat de familie wilde dat er gezongen zou worden, maar dat de kerkenraad en/of de predikant dat tegenhield. Gezongen werd er alleen als de dominee ervan overtuigd was dat de overledene "goed heen" was. Door niet tegemoet te komen aan de wens van de familie om te zingen, sprak de predikant dus impliciet een oordeel -of op z'n minst zijn twijfels- uit. Pijnlijk...

Ik heb nooit geweten dat een dominee kon oordelen over de eeuwige staat van een mens. En toch zeg je hier dat een dominee wel impliciet oordeelt. Dit kan en mag een predikant niet doen. Het is vanzelf iets heel anders als de Heere Zelf getuigenis van Zijn werk geeft. Maar in dat geval oordeelt een predikant niet, en daarbij, dan nog kan een predikant zijn nog vergissen. Dan is het beter de zaak voor de Heere te laten liggen. En zo is het altijd in de gemeenten geweest. En als het anders is, als een dominee een mens in de hemel praat is er iets ernstig fout.

Precies. Daarom is het volgens mij beter om geen liturgische uiting te geven aan een oordeel.

[merel]

Kaarsen en bloemen verbieden vind ik dan weer niet zo extreem.

Ik ben vorig jaar naar een rouwdienst geweest waar ze iedereen hadden gevraagd om een witte roos mee te nemen. Deze rozen werden in grote vazen rondom de kist gezet. Dat vond ik zelf erg mooi. Beter dan aldie lelijke rouwkransen.

[-DIA-]

Kaarsen en bloemen verbieden vind ik dan weer niet zo extreem.

Ik ben vorig jaar naar een rouwdienst geweest waar ze iedereen hadden gevraagd om een witte roos mee te nemen. Deze rozen werden in grote vazen rondom de kist gezet. Dat vond ik zelf erg mooi. Beter dan aldie lelijke rouwkransen.

Zou iemand daar wat aan gehad hebben? Is het tot troost van hen die achterbleven? Voor de overledene kan het niet meer zijn. Wat is het dan? Is het misschien een verbloemen van de verschrikkelijk dood, die de mens zich heeft onderworpen?

[huisman]

Kaarsen of bloemen zijn in zo'n geval geen liturgische elementen. Die kaarsen branden ook bij atheïsten.

Ik vind dat een kerkenraad bij een rouwsamenkomst, zeker als dat geen kerkdienst is, ondersteunend is aan de familie. In een kerkdienst kun je natuurlijk niet met iedere wens van ieder gemeentelid meegaan. In een trouwdienst kan dat al wat meer. In een huisbezoek kun je je gewoon aanpassen op alle ondergeschikte punten, en ik zie niet in waarom dat bij een rouwsamenkomst niet zou kunnen.

Ik heb niets met kaarsen en bloemen. Omdat mensen verschillen over rouwgebruiken is het belangrijk je eigen begrafenis tijdig te regelen. Dus vast te laten leggen hoe jij het graag wil. Juist omdat wij veel van de gewoonten niet Bijbels kunnen onderbouwen.

Mijn ouders waren duidelijk hoe ze het wilden. Wij hebben als kinderen daar natuurlijk gehoor aan gegeven.

[Anselmus]

Kaarsen en bloemen verbieden vind ik dan weer niet zo extreem.

Ik ben vorig jaar naar een rouwdienst geweest waar ze iedereen hadden gevraagd om een witte roos mee te nemen. Deze rozen werden in grote vazen rondom de kist gezet. Dat vond ik zelf erg mooi. Beter dan aldie lelijke rouwkransen.

Zou iemand daar wat aan gehad hebben? Is het tot troost van hen die achterbleven? Voor de overledene kan het niet meer zijn. Wat is het dan? Is het misschien een verbloemen van de verschrikkelijk dood, die de mens zich heeft onderworpen?

Inmiddels is dat 'verbloemen van de dood' een kenmerk van het ware geworden. Dan hoef je ook geen kist te hebben, maar wikkel je gewoon iemand in een doek zoals ik Oosterse landen gebeurt. Met een kist verheul je de dood nog veel meer.

Daarnaast: hoe weet je eigenlijk dat mensen dit doen om de dood te verbloemen? Hierin worden vaak predikanten nagepraat en vinden we dat collectief mooi gezegd tegen mensen die wel bloemen meenemen.

Ik las eens (ik weet helaas niet meer waar) dat het gebruik van bloemen bij een graf bij de vroegere christenen gedaan werd om daarmee de goede werken van de overledene te symboliseren. Niks verbloemen, maar nadruk op werken die voor de Heere gedaan zijn om zo uit te drukken dat op die plaats een christen begraven lag. Op onze kaarten komt dus niet te staan 'geen bloemen'. Ten eerste valt dit onder christelijke vrijheid. Ten tweede zijn rouwritueel vanuit de psychologie helpend bij de verwerking en wil ik niet bepalen hoe mensen vorm moeten geven aan hun beurt, ten derde vind ik het gebruik uit de vroege kerk mooi en ten vierde gaat het argument van het verbergen van de dood niet op als je iemand in een kist stopt en dus niets van de dode ziet.

[merel]

Ik heb ook niets met bloemen. Mijn man daarentegen wel. Hij is dat met zijn RK achtergrond ook gewend. Hij heeft niets met die lelijke rouwkransen, maar wel met mooie veldbloemen, pioenrozen, stokrozen etc. Hij is in de tuin ook altijd aan het stekken. Ik kan mij voorstellen dat wij bij zijn dienst wel zouden kiezen voor een mooi boeket op de kist.

[Erskinees]

Ik snap nooit zo goed waarom we als refos tegen bloemen bij begrafenissen zijn, maar wanneer iemand een ernstige ziekte heeft hebben we geen problemen met het geven van een bloemetje of een opbeurend kaartje. Bloemen zijn er niet perse om te "verbloemen", het kan ook een teken van steun zijn. Het zou op mijn eigen begrafenis geen voorkeur hebben, maar ik kan er geen principiële problemen mee hebben.

[Arja]

Ik snap nooit zo goed waarom we als refos tegen bloemen bij begrafenissen zijn, maar wanneer iemand een ernstige ziekte heeft hebben we geen problemen met het geven van een bloemetje of een opbeurend kaartje. Bloemen zijn er niet perse om te "verbloemen", het kan ook een teken van steun zijn. Het zou op mijn eigen begrafenis geen voorkeur hebben, maar ik kan er geen principiële problemen mee hebben.

In het jodendom worden bloemen gezien als een symbool van leven, schoonheid en feest. Begrafenissen zijn bedoeld als plechtige rouwmomenten, dus bloemen worden als ongepast en zelfs respectloos beschouwd tegenover de rouwende familie en de overledene. Joden vieren de dood niet. De nadruk moet blijven liggen op het "eren"(herdenken) van de overledene en het troosten van de nabestaanden.

Geen bloemen, wat dan wel als teken van respect?
1. Een mand met etenswaren voor de achterblijvers
2. Schenkingen aan een goed doel ter ere van de overledene
3. Als de familie het niet zo ruim heeft, ondersteun hen financieel uit respect voor de overledene

Ik vind het niet erg als anderen bloemen gebruiken. Maar ikzelf sta dichter bij wat hierboven staat.

Nog een idee: Als je wel wat met bloemen hebt als achterblijvers, vraag dan om een bloem met een herinnering op de kaartje eraan vastgemaakt. Die kan dan in een vaas gezet worden en mee naar huis genomen worden, zodat men na de begravenis nog eens kan lezen wat de ander voor iemand betekende. Het gaat immers ook om het troosten van de nabestaande en ook om een soort van "in herinnering roepen" van wie de ander was.

[Ararat]

Is het gebruik van het woord Verbloemen niet een typisch geval van een goed gevonden woordkunstje?Een makkelijk te onthouden oneliner, die tijdens het napraten gebruikt kan worden om over een ander te oordelen? Kan het zijn dat het gevolg van zulke pakkende teksten is, dat men niet uitgenodigd wordt om er zelf over na te denken?

Je kunt ook denken: Neem juist bloemen mee, zet ze vooral niet in water, zodat ze verwelken. Zo heb je de Bijbelse notie van de afvallende bloem, het vergaan in een universeel begrijpelijk beeld gevangen.
Een variatie op: Zeg het met bloemen.

[huisman]

Is het gebruik van het woord Verbloemen niet een typisch geval van een goed gevonden woordkunstje?Een makkelijk te onthouden oneliner, die tijdens het napraten gebruikt kan worden om over een ander te oordelen? Kan het zijn dat het gevolg van zulke pakkende teksten is, dat men niet uitgenodigd wordt om er zelf over na te denken?

Je kunt ook denken: Neem juist bloemen mee, zet ze vooral niet in water, zodat ze verwelken. Zo heb je de Bijbelse notie van de afvallende bloem, het vergaan in een universeel begrijpelijk beeld gevangen.
Een variatie op: Zeg het met bloemen.

Ook nog wat verdord gras meenemen? Blijf mij op dit forum verbazen hoeveel mensen op dit forum een hekel hebben aan hun eigen tradities.

Jouw vragen zeggen eigenlijk. Refo’s zijn napraters die anderen veroordelen en zelf niet nadenken. Bedankt maar weer. Wees maar blij dat jij geen Refo bent

[Philip]

Nee, er zijn gewoon veel standpunten waarvan de onderbouwing rammelt. Geen bloemen op de begrafenis, want je dan wil je de dood verbloemen. Er kunnen alleen veel andere redenen zijn om bloemen te willen.

En ja, dat betekent dat je op moet passen met anderen veroordelen.

[Ararat]

Is het gebruik van het woord Verbloemen niet een typisch geval van een goed gevonden woordkunstje?Een makkelijk te onthouden oneliner, die tijdens het napraten gebruikt kan worden om over een ander te oordelen? Kan het zijn dat het gevolg van zulke pakkende teksten is, dat men niet uitgenodigd wordt om er zelf over na te denken?

Je kunt ook denken: Neem juist bloemen mee, zet ze vooral niet in water, zodat ze verwelken. Zo heb je de Bijbelse notie van de afvallende bloem, het vergaan in een universeel begrijpelijk beeld gevangen.
Een variatie op: Zeg het met bloemen.

Ook nog wat verdord gras meenemen? Blijf mij op dit forum verbazen hoeveel mensen op dit forum een hekel hebben aan hun eigen tradities.

Jouw vragen zeggen eigenlijk. Refo’s zijn napraters die anderen veroordelen en zelf niet nadenken. Bedankt maar weer. Wees maar blij dat jij geen Refo bent

Je verbazing is zo groot dat je mijn post wel erg makkelijk naar álle refo's, inclusief jezelf doortrekt.

Het raakt je blijkbaar en daarom reageer je zoals je doet.
En dat mag. Wel jammer dat je vindt dat ik geen refo ben. Lees het gerust nog eens als je over je eerste verbazing heen bent.

[Bourdon16]

Kies dan evt voor een palmtak.

En pas je gewoon een beetje aan aan de gebruiken van de betreffende kerk.