Gelezen, gedacht, gehoord...

[Tiberius]

Wil je serieus dit soort flauwekulverhalen gelijk stellen aan Gods spreken??

God spreekt doormiddel van de prediking, hij staat als het ware tussen God en gemeente waar hij gezonden is, dat geen flauwekul (wat een woord!), dat is Woordverkonding, de opdracht van hun Hemelse Zender. Dacht u dat een mens het niet voelde als God spreekt? Of hoort u het niet?

God spreekt altijd tijdens de prediking. Of je het nu voelt of niet.
Het gaat niet over de prediking, maar over het verhaaltje wat jij hierboven rondstrooit. Dat is onbijbelse gezelschapspraat.

[-DIA-]

Wil je serieus dit soort flauwekulverhalen gelijk stellen aan Gods spreken??

God spreekt doormiddel van de prediking, hij staat als het ware tussen God en gemeente waar hij gezonden is, dat geen flauwekul (wat een woord!), dat is Woordverkonding, de opdracht van hun Hemelse Zender. Dacht u dat een mens het niet voelde als God spreekt? Of hoort u het niet?

God spreekt altijd tijdens de prediking. Of je het nu voelt of niet.
Het gaat niet over de prediking, maar over het verhaaltje wat jij hierboven rondstrooit. Dat is onbijbelse gezelschapspraat.

Hij spreekt door Woord en Geest. Niet door het Woord alleen, want het Woord op zich zijn maar dode letters. Maar die gaan leven als de Heilige Geest Zich aan dat Woord van God paart. Dit gaat altijd samen: Woord en Geest. Als de Geest erin gemist wordt doet het woord niets, en zegt het niets.

[Tiberius]

Wil je serieus dit soort flauwekulverhalen gelijk stellen aan Gods spreken??

God spreekt doormiddel van de prediking, hij staat als het ware tussen God en gemeente waar hij gezonden is, dat geen flauwekul (wat een woord!), dat is Woordverkonding, de opdracht van hun Hemelse Zender. Dacht u dat een mens het niet voelde als God spreekt? Of hoort u het niet?

God spreekt altijd tijdens de prediking. Of je het nu voelt of niet.
Het gaat niet over de prediking, maar over het verhaaltje wat jij hierboven rondstrooit. Dat is onbijbelse gezelschapspraat.

Hij spreekt door Woord en Geest. Niet door het Woord alleen, want het Woord op zich zijn maar dode letters. Maar die gaan leven als de Heilige Geest Zich aan dat Woord van God paart. Dit gaat altijd samen: Woord en Geest. Als de Geest erin gemist wordt doet het woord niets, en zegt het niets.

De prediking doet altijd iets: is het niet tot bekering, dan is het tot verharding; een reuke des doods of een reuke des levens, zegt Paulus. Of zoals de Catechismus zegt: het opent of sluit het Koninkrijk der hemelen.

Maar nogmaals: daar ging het niet over. Het gaat over het verhaaltje dat je rondstrooit.

[Hendrikus]

God spreekt doormiddel van de prediking, hij staat als het ware tussen God en gemeente waar hij gezonden is, dat geen flauwekul (wat een woord!), dat is Woordverkonding, de opdracht van hun Hemelse Zender. Dacht u dat een mens het niet voelde als God spreekt? Of hoort u het niet?

God spreekt altijd tijdens de prediking. Of je het nu voelt of niet.
Het gaat niet over de prediking, maar over het verhaaltje wat jij hierboven rondstrooit. Dat is onbijbelse gezelschapspraat.

Hij spreekt door Woord en Geest. Niet door het Woord alleen, want het Woord op zich zijn maar dode letters. Maar die gaan leven als de Heilige Geest Zich aan dat Woord van God paart. Dit gaat altijd samen: Woord en Geest. Als de Geest erin gemist wordt doet het woord niets, en zegt het niets.

De prediking doet altijd iets: is het niet tot bekering, dan is het tot verharding; een reuke des doods of een reuke des levens, zegt Paulus. Of zoals de Catechismus zegt: het opent of sluit het Koninkrijk der hemelen.

Maar nogmaals: daar ging het niet over. Het gaat over het verhaaltje dat je rondstrooit.

Hier blijkt dus dat zo'n mystiek gezelschapsverhaal gelijk wordt gesteld aan de werking van de Geest. En dát is gevaarlijk.

[Tiberius]

Ook ik ken zulke verhaaltjes.
Een onder ons zeer bekende predikant had met veel afname voor de kerktelefoon een meditatie gehouden voor een verzorgingshuis. Hij merkte dat het Woord beslag legde en er ‘water onder het schip kwam’.
Totdat de koster binnenkwam: sorry dominee, maar ik ben vergeten de uitzending aan te zetten.

[-DIA-]

En denken we nu nog altijd dat een bepaald verachtelijke groepje, niet meer dan lompe, plompe Galliéeërs zich hier nog thuis voelen? Wie merkt het op: God heeft over ons uitgegoten een geest des diepen slaaps (Zie hoe Jesaje zijn boodschap moest brengen van Godswege aan een hard en verhard volk). Ook dat spotte met de woorden van de profeet.

[Tiberius]

En denken we nu nog altijd dat een bepaald verachtelijke groepje, niet meer dan lompe, plompe Galliéërs zich hier nog thuis voelen? Wie merkt het op: God heeft over ons uitgegoten een geest des diepen slaaps (Zie hoe Jesaje zijn boodschap moest brengen van Godswege aan een hard en verhard volk)

Maar even serieus: vraag jij je nu nooit eens af of al die verhalen die tegen de Bijbel zijn, niet het gevolg zijn van die diepe slaap?

[MGG]

Toch ken ik meerdere (verifieerbare) verhalen van bijvoorbeeld een dominee die per abuis 2x dezelfde preek hielt of een 'foute' zondag preekte en het gebruikt werd. Een van onze vorige dominees voelde zich een keer gedrongen om een andere psalm op te geven. Voor een van de hoorders was het een gebedsverhoring.
Zulke zaken kunnen als toeval of mystieke ervaringen gezien worden. Persoonlijk zie ik het als wonderen. Natuurlijk staan zulke ervaringen/verhalen niet op gelijke lijn met de Bijbel, maar we moeten wel acht slaan op Gods weldaden.

[Tiberius]

Daar ben ik het helemaal mee eens.
Maar dat is toch wel wat anders.

[Posthoorn]

Ook ik ken zulke verhaaltjes.
Een onder ons zeer bekende predikant had met veel afname voor de kerktelefoon een meditatie gehouden voor een verzorgingshuis. Hij merkte dat het Woord beslag legde en er ‘water onder het schip kwam’.
Totdat de koster binnenkwam: sorry dominee, maar ik ben vergeten de uitzending aan te zetten.

Er is altijd 'namaak'. Maar om álles daarmee maar even flauwe kul te noemen, vind ik nogal gevaarlijk.
De Heere Jezus sprak ook met gezag, zodat de mensen verslagen werden. Dan kan dat bij Zijn dienaren ook het geval zijn.

[-DIA-]

En denken we nu nog altijd dat een bepaald verachtelijke groepje, niet meer dan lompe, plompe Galliéërs zich hier nog thuis voelen? Wie merkt het op: God heeft over ons uitgegoten een geest des diepen slaaps (Zie hoe Jesaje zijn boodschap moest brengen van Godswege aan een hard en verhard volk)

Maar even serieus: vraag jij je nu nooit eens af of al die verhalen die tegen de Bijbel zijn, niet het gevolg zijn van die diepe slaap?

Dat geloof ik zeker. Als we eens op de plek mochten komen: Wij hebben God op het hoogst misdaân, wij zijn van het heilspoor afgegaan, wij en onze vaderen tevens. enz. Ik geloof werkelijk dat we ver van de plaats zijn. Dat we voor ogen zien hoe God Nederland en Nederlands kerk aan verlaten is, en tevens merken we op de oordelen die over de wereld, over ons land en de kerk gaan. We kunnen niet anders denken dan dit de voetstappen horen van de wederkomst van Christus, om naar recht te oordelen. En Zijn oordelen zijn recht en niemand is er die dan kan tegenspreken.

[Terri]

Er kan inderdaad een soort ontzag zijn als iemand vanuit de volheid van zijn gemoed God groot maakt, of zoals net geschreven werd, Christus uitstalt.
Maar dat gebeurt heden ten dage nog! Maar herkennen we het? Of is het enkel voorbehouden aan enkele predikers die ( ik zeg het heel voorzichtig) met hun taalgebruik onze emotie raken? Want dat gebeurt in de rechterflank van de ger. gezindte als ook in de evangelische kringen.
Ik kerkte vroeger bij een dominee waar vanuit het hele land mensen op af kwamen. Ja, hij was een kind van God, maar had ook gave om mensen te 'begeisteren'. Hij zei dan ook vaak: "ik voel het zo graag". Begrijpelijk, maar tegelijk ook gevaarlijk.
Er werd wel eens gezegd en dat was niet hatelijk bedoeld: 'Hij had de halve kerk weer aan het huilen' . Charisma heeft vaak uitwerking op ons gemoed, maar emoties zijn geen geloofsuitingen. Helaas door schade en schande geleerd.
Tegelijk is wat Tiberius schreef herkenbaar. Denk aan het huppelen van David voor de ark.

[Maanenschijn]

De vraag is, dat was de strekking van @Dia ‘s boodschap: kan er beslag zijn bij ongelovigen, atheïsten, onkerkelijken.

Ik denk zeker dat dat kan. Soms merk je dat bij een begrafenis, waar nog wel eens onkerkelijken aanwezig zijn. Dat men onder de indruk is van de boodschap, de ernst van het moment. Is dat omdat men het woord gelooft, of dan men innerlijk overtuigd dat het gesprokene de waarheid is? Ik denk het niet. Het is meer de ernst van het moment. Dat de woorden mensen mogelijk aan het denken zet. Of men er juist zo’n afkeer van heeft dat men zwijgt.

Bovenstaande is geen mystieke gezelschapspraat. Wat wel gekwebbel is dat men van deze constatering allerlei vergeestelijkingen maakt of de prediker op een voetstuk plaatst (hij heeft weer goed/mooi/ernstig gesproken).

[Tiberius]

Dat, inderdaad, plus dat sommige predikers veel spreekvaardigheid hebben, waarvan mensen onder de indruk kunnen zijn. Dat heb je regelmatig bij vroegere verkopers of schoolmeesters.

[DDD]

Ik lees al een paar jaar mee op dit forum. En verbaas me telkens weer hier. Volgens mij zijn er vele hier die behoorlijk wat theologische kennis hebben. En dit eenvoudige wordt niet begrepen. Wat een armoede.

Beste meelezer. Er is een groot verschil tussen niet willen en niet kunnen begrijpen. Dat laatste is vaak van toepassing. En u hebt groot gelijk, wat een armoede als met al het mooie gepraat het eenvoudige niet begrepen wordt.

Prettig om zo even persoonlijk afgebrand te worden.
Ik had het beeld voor me van mijn atheïstische ooms en tantes. Of van die leerlingen van vorig jaar die trots en openlijk atheïst waren. Bij hen voelde ik mij nog meer bij iedere dagopening verantwoordelijk.
DIA had het over een predikant van wie duidelijk wad dat atheïsten door het woord dat hij bracht werden geraakt. Ik vroeg me af: hoe weet je dat zij geraakt werden? Het enige antwoord dat ik tot nu toe heb gekregen is dat het stil was in de kerk. En dat ik van dat soort dingen blijkbaar niks begrijp.

Je punt is volkomen terecht. DIA overdreef, en je hoop was vermoedelijk onterecht. Ik had dezelfde hoop, maar helaas. En in plaats van eerlijk tot zichzelf in te keren, krijgt de belangstellende luisteraar de schuld. Die moet niet zo kritisch zijn.

Dat deugt niet, en de ondersteunende reacties deugen evenmin.