Gereformeerde Gemeenten

[ZWP]

Henk J, Voor de zoveelste keer constateer ik dat predikanten, ook als zij over hun eigen bevindingen spreken, beter de taal kunnen gebruiken van Schrijft en Belijdenis. Stelt u zich voor dat er iemand was zoals die van Berea, die de Schrift erop na wilden slaan of deze dingen alzo waren, waar moet je dan zoeken? Met de beste wil van de wereld kun je het geciteerde nergens terugvinden. Wat moet onze jeugd met dit citaat? Verder een mooi en open interview. Het vermelde over het curatorium is openhartig, maar ik snap er niets van. Ik vind het een forse afwijking van de gang van zaken in de kerk na de Reformatie.

De Bijbel spreekt over wasdom in de genade en over mensen die melk nodig hebben en mensen die vaste spijze kunnen gebruiken. Dus er is zeker verschil in geloof en niemand leert alles in één moment. De vraag is, hoever ga je daarin? Op zich onderschrijf ik je post maar ik zou hier ook niet te hard over willen vallen.

Jouw gebruik van groei in genade (melk en vast voedsel) is direct ontleent aan de Bijbel. In dit stukje wordt gesproken van "Christus kennen in Zijn nodigingen, maar niet in Zijn verdienste". Dat is taal die wellicht indirect uit de Bijbel opkomt (waar dan?), maar die makkelijk tot geestelijke verwarring leidt. Jammer m.i., want de rest van het interview ademt een andere geestelijke sfeer.

[huisman]

Ik vroeg toen een attest aan, ik was 20 jaar, maar ik werd niet aangenomen. Vijf keer ben ik afgewezen. Ik begrijp nu ook waarom: ik was nog niet door die poort heen – zo zie ik het nu. Ik kende Christus misschien wel in Zijn nodigingen, maar niet in Zijn verdienste. Het heeft nog jaren geduurd voor ik bij het kruis kwam. Daarna ben ik aangenomen.

Ik vind deze terugblik open en leerzaam. Het relativeert ook het percentage afwijzingen.

Ik vond dit juist een wat lastiger stukje, iemand die Christus alleen in Zijn nodigingen kent is al een eind op weg maar wordt nog niet zalig ofzo? Of is dat een halve christen? Ik ben zelf niet zo van het uitkristalliseren van wegen die de Heere leidt. Afgelopen zondag zei onze dominee nog dat je in het geloof vooral kleiner wordt. En ik moet ook direct denken aan een uitspraak van ds. G. Boer die wel geloofde in trappen in het geloof maar er direct bij zei dat God ons elke keer opnieuw van die trappen afgooit. Nou ja, hier zijn al pagina's over gediscussieerd en het is niet mijn intentie dat over te doen. In ieder geval is dit denk ik wel het 'eigene' van de GG. En we moeten deze zaak niet belangrijker maken dan dat ze is. Het raakt immers de zaligheid niet.

Wat een treffende uitspraak van ds. G. Boer. Bedankt voor het plaatsen. Ik kan zijn uitspraak volledig bijvallen.

[Henk J]

Ik vond dit juist een wat lastiger stukje, iemand die Christus alleen in Zijn nodigingen kent is al een eind op weg maar wordt nog niet zalig ofzo? Of is dat een halve christen? Ik ben zelf niet zo van het uitkristalliseren van wegen die de Heere leidt. Afgelopen zondag zei onze dominee nog dat je in het geloof vooral kleiner wordt. En ik moet ook direct denken aan een uitspraak van ds. G. Boer die wel geloofde in trappen in het geloof maar er direct bij zei dat God ons elke keer opnieuw van die trappen afgooit. Nou ja, hier zijn al pagina's over gediscussieerd en het is niet mijn intentie dat over te doen. In ieder geval is dit denk ik wel het 'eigene' van de GG. En we moeten deze zaak niet belangrijker maken dan dat ze is. Het raakt immers de zaligheid niet.

Wat een treffende uitspraak van ds. G. Boer. Bedankt voor het plaatsen. Ik kan zijn uitspraak volledig bijvallen.

Ik heb het citaat uit deze lezing van prof. Van Vlastuin over de prediking en het geestelijk leiding geven van ds. G. Boer. Het tempo van prof. Van Vlastuin ligt vrij hoog maar ik vond het absoluut de moeite waard, heb deze lezing al minstens 5 keer beluisterd denk ik. De laatste tijd lees ik veel van ds. G. Boer en dat kan ik ook iedereen aanraden.
https://www.hersteldhervormdekerk.nl/se ... posium-hhs

[Terri]

Ik voel me bijzonder vervreemd bij het lezen van dit soort discussies direct onder de link met een mooi, open en authentiek interview.
Was er maar een greintje meer verdraagzaamheid, ook over kleur, liggingen, en weet ik niet wat meer. Dan voelen we ons ook niet geroepen om álles in een flankendiscussie te trekken. Het lijkt me vreselijk vermoeiend en bovendien kwalijk voor je eigen innerlijk om alles met een keurmeestersbril op te lezen. Ik las vanochtend een open gesprek met een dienaar van Christus die eerlijk is over wat hij heeft bij- en afgeleerd en werd erdoor geraakt. Mooi om te lezen hoe de Heere door alles heen wat van mensen is, doorgaat met Zijn werk.

+1

Eens.
Het zorgt bij mij voor een stuk vervreemding van de reformatorische gezindte. Dat zal zeker aan mij liggen, maar ik kan steeds minder tegen dit soort discussies.

Contrast met vanmorgen. Ontbijt met andere christelijke ondernemers. Thema dit keer was God boven alles?. Zeer indringende boodschap aangehoord met een zeer diverse club mensen. Daar ben ik dan dankbaar voor. Ondanks de verschillen wordt ieder in zijn of haar waarde gelaten en wordt er verbinding gezocht in datgene wat samenbindt. Of beter Wie samenbindt!

Ook eens.
Gisterenavond een bijzondere avond gehad met allerlei verschillende christenen uit allerlei kerken om samen te bidden voor Israël.
Wat een verbondenheid in liefde, uitzien en hoop.
Éen Naam!.

[huisman]

Ik vond dit juist een wat lastiger stukje, iemand die Christus alleen in Zijn nodigingen kent is al een eind op weg maar wordt nog niet zalig ofzo? Of is dat een halve christen? Ik ben zelf niet zo van het uitkristalliseren van wegen die de Heere leidt. Afgelopen zondag zei onze dominee nog dat je in het geloof vooral kleiner wordt. En ik moet ook direct denken aan een uitspraak van ds. G. Boer die wel geloofde in trappen in het geloof maar er direct bij zei dat God ons elke keer opnieuw van die trappen afgooit. Nou ja, hier zijn al pagina's over gediscussieerd en het is niet mijn intentie dat over te doen. In ieder geval is dit denk ik wel het 'eigene' van de GG. En we moeten deze zaak niet belangrijker maken dan dat ze is. Het raakt immers de zaligheid niet.

Wat een treffende uitspraak van ds. G. Boer. Bedankt voor het plaatsen. Ik kan zijn uitspraak volledig bijvallen.

Ik heb het citaat uit deze lezing van prof. Van Vlastuin over de prediking en het geestelijk leiding geven van ds. G. Boer. Het tempo van prof. Van Vlastuin ligt vrij hoog maar ik vond het absoluut de moeite waard, heb deze lezing al minstens 5 keer beluisterd denk ik. De laatste tijd lees ik veel van ds. G. Boer en dat kan ik ook iedereen aanraden.
https://www.hersteldhervormdekerk.nl/se ... posium-hhs

Bedankt, de andere lezingen van dit symposium lijken mij ook mooi.

[Anselmus]

Ik vroeg toen een attest aan, ik was 20 jaar, maar ik werd niet aangenomen. Vijf keer ben ik afgewezen. Ik begrijp nu ook waarom: ik was nog niet door die poort heen – zo zie ik het nu. Ik kende Christus misschien wel in Zijn nodigingen, maar niet in Zijn verdienste. Het heeft nog jaren geduurd voor ik bij het kruis kwam. Daarna ben ik aangenomen.

Ik vind deze terugblik open en leerzaam. Het relativeert ook het percentage afwijzingen.

Calvijn zou het niet met je eens zijn. Die ging de deuren langs om te vragen of de ouders niet een verantwoordelijkheid voelde om hun zoon theologie te laten studeren en als er dan een Goddelijke roeping kwam, zou diegene al klaar zijn met de studie en kon gelijk beginnen als predikant, die toen nog door het stadsbestuur werd beroepen. Calvijn is 55 jaar geworden en is pas later 'plotseling' bekeerd. Zijn hele institutie had hij waarschijnlijk al geschreven in 1536 en hij heeft nooit theologie gestudeerd. Voor mij relativeert het het percentage afwijzingen helemaal niet. Je zou er zelfs een psychologische duiding aan kunnen geven dan mensen achteraf altijd vinden dat iets goed is geweest. Als de weg toch anders was gegaan was het ook goed en Goddelijke leiding geweest, alleen op een andere manier.

[MGG]

Ik vroeg toen een attest aan, ik was 20 jaar, maar ik werd niet aangenomen. Vijf keer ben ik afgewezen. Ik begrijp nu ook waarom: ik was nog niet door die poort heen – zo zie ik het nu. Ik kende Christus misschien wel in Zijn nodigingen, maar niet in Zijn verdienste. Het heeft nog jaren geduurd voor ik bij het kruis kwam. Daarna ben ik aangenomen.

Ik vind deze terugblik open en leerzaam. Het relativeert ook het percentage afwijzingen.

Calvijn zou het niet met je eens zijn. Die ging de deuren langs om te vragen of de ouders niet een verantwoordelijkheid voelde om hun zoon theologie te laten studeren en als er dan een Goddelijke roeping kwam, zou diegene al klaar zijn met de studie en kon gelijk beginnen als predikant, die toen nog door het stadsbestuur werd beroepen. Calvijn is 55 jaar geworden en is pas later 'plotseling' bekeerd. Zijn hele institutie had hij waarschijnlijk al geschreven in 1536 en hij heeft nooit theologie gestudeerd. Voor mij relativeert het het percentage afwijzingen helemaal niet. Je zou er zelfs een psychologische duiding aan kunnen geven dan mensen achteraf altijd vinden dat iets goed is geweest. Als de weg toch anders was gegaan was het ook goed en Goddelijke leiding geweest, alleen op een andere manier.

1. Gelukkig is Calvijn niet het einde van alle tegenspraak.
2. Noem eens een bron of citaat uit de institutie waaruit zou blijken dat het geschreven is voor zijn bekering.
3. Gelukkig zien Gods kinderen inderdaad vaak achteraf dat Gods weg goed was.

[Anselmus]

Ik vroeg toen een attest aan, ik was 20 jaar, maar ik werd niet aangenomen. Vijf keer ben ik afgewezen. Ik begrijp nu ook waarom: ik was nog niet door die poort heen – zo zie ik het nu. Ik kende Christus misschien wel in Zijn nodigingen, maar niet in Zijn verdienste. Het heeft nog jaren geduurd voor ik bij het kruis kwam. Daarna ben ik aangenomen.

Ik vind deze terugblik open en leerzaam. Het relativeert ook het percentage afwijzingen.

Calvijn zou het niet met je eens zijn. Die ging de deuren langs om te vragen of de ouders niet een verantwoordelijkheid voelde om hun zoon theologie te laten studeren en als er dan een Goddelijke roeping kwam, zou diegene al klaar zijn met de studie en kon gelijk beginnen als predikant, die toen nog door het stadsbestuur werd beroepen. Calvijn is 55 jaar geworden en is pas later 'plotseling' bekeerd. Zijn hele institutie had hij waarschijnlijk al geschreven in 1536 en hij heeft nooit theologie gestudeerd. Voor mij relativeert het het percentage afwijzingen helemaal niet. Je zou er zelfs een psychologische duiding aan kunnen geven dan mensen achteraf altijd vinden dat iets goed is geweest. Als de weg toch anders was gegaan was het ook goed en Goddelijke leiding geweest, alleen op een andere manier.

1. Gelukkig is Calvijn niet het einde van alle tegenspraak.
2. Noem eens een bron of citaat uit de institutie waaruit zou blijken dat het geschreven is voor zijn bekering.
3. Gelukkig zien Gods kinderen inderdaad vaak achteraf dat Gods weg goed was.

1. Dat klopt. Maar jij ook niet en ds. van Ruitenburg ook niet. In dat geval heb ik Calvijn toch wel wat hoger staan.
2. De institutie is daar niet het boek voor, want het is een systematische theologie, geen bekeringsverhaal of autobiografie. Ik heb het nog even nagezocht en je hebt gelijk. Bekering rond 1533, institutie 1536 (maar wel al af dus).
3. Zoals ik zei: als de weg anders gaat en hij wel was aangenomen was dat waarschijnlijk ook gelabeld als 'Gods leiding'. Mensen zitten zo in elkaar en het heerlijke is: alles in ons leven is Gods leiding, zelfs door zonden van anderen (bijv. curatoren) heen.

[JanRap]

Ik vind deze terugblik open en leerzaam. Het relativeert ook het percentage afwijzingen.

Calvijn zou het niet met je eens zijn. Die ging de deuren langs om te vragen of de ouders niet een verantwoordelijkheid voelde om hun zoon theologie te laten studeren en als er dan een Goddelijke roeping kwam, zou diegene al klaar zijn met de studie en kon gelijk beginnen als predikant, die toen nog door het stadsbestuur werd beroepen. Calvijn is 55 jaar geworden en is pas later 'plotseling' bekeerd. Zijn hele institutie had hij waarschijnlijk al geschreven in 1536 en hij heeft nooit theologie gestudeerd. Voor mij relativeert het het percentage afwijzingen helemaal niet. Je zou er zelfs een psychologische duiding aan kunnen geven dan mensen achteraf altijd vinden dat iets goed is geweest. Als de weg toch anders was gegaan was het ook goed en Goddelijke leiding geweest, alleen op een andere manier.

Heel goed om te referen aan Calvijn. Ik ben altijd wat op mijn hoede als men stelt: 'Calvijn is niet het einde van alle tegenspraak'. Omdat we we, vermoed ik, als forumdeelnemers allemaal de drie Formulieren van Enigheid onderschrijven. Daar vind je volop de theologie van Calvijn terug. En dat was geen speciale theologie maar een bijbelse, katholieke theologie. En ietsje later in de tijd: op de eerste zittingen van de Dordtse Synode van 1618-1619 ging het ook over de opleiding van predikanten. Zie de Acta. En als ik me niet vergis adviseerde men ouders van talentvolle jongens om theologie te gaan studeren. In de afgescheiden kringen ligt rond de curatoria een onevenredig zwaar accent op de bekering. Kan men die overnemen dan is alles goed. In vroeger eeuwen zag men de bekering over het algemeen in ruimere zin. Niet zozeer één bepaald moment, maar een weg van een leven lang. Zie HC zondag 33.

1. Gelukkig is Calvijn niet het einde van alle tegenspraak.
2. Noem eens een bron of citaat uit de institutie waaruit zou blijken dat het geschreven is voor zijn bekering.
3. Gelukkig zien Gods kinderen inderdaad vaak achteraf dat Gods weg goed was.

1. Dat klopt. Maar jij ook niet en ds. van Ruitenburg ook niet. In dat geval heb ik Calvijn toch wel wat hoger staan.
2. De institutie is daar niet het boek voor, want het is een systematische theologie, geen bekeringsverhaal of autobiografie. Ik heb het nog even nagezocht en je hebt gelijk. Bekering rond 1533, institutie 1536 (maar wel al af dus).
3. Zoals ik zei: als de weg anders gaat en hij wel was aangenomen was dat waarschijnlijk ook gelabeld als 'Gods leiding'. Mensen zitten zo in elkaar en het heerlijke is: alles in ons leven is Gods leiding, zelfs door zonden van anderen (bijv. curatoren) heen.

[JanRap]

Ik vind deze terugblik open en leerzaam. Het relativeert ook het percentage afwijzingen.

Calvijn zou het niet met je eens zijn. Die ging de deuren langs om te vragen of de ouders niet een verantwoordelijkheid voelde om hun zoon theologie te laten studeren en als er dan een Goddelijke roeping kwam, zou diegene al klaar zijn met de studie en kon gelijk beginnen als predikant, die toen nog door het stadsbestuur werd beroepen. Calvijn is 55 jaar geworden en is pas later 'plotseling' bekeerd. Zijn hele institutie had hij waarschijnlijk al geschreven in 1536 en hij heeft nooit theologie gestudeerd. Voor mij relativeert het het percentage afwijzingen helemaal niet. Je zou er zelfs een psychologische duiding aan kunnen geven dan mensen achteraf altijd vinden dat iets goed is geweest. Als de weg toch anders was gegaan was het ook goed en Goddelijke leiding geweest, alleen op een andere manier.

Heel goed om te referen aan Calvijn. Ik ben altijd wat op mijn hoede als men stelt: 'Calvijn is niet het einde van alle tegenspraak'. Omdat we we, vermoed ik, als forumdeelnemers allemaal de drie Formulieren van Enigheid onderschrijven. Daar vind je volop de theologie van Calvijn terug. En dat was geen speciale theologie maar een bijbelse, katholieke theologie. En ietsje later in de tijd: op de eerste zittingen van de Dordtse Synode van 1618-1619 ging het ook over de opleiding van predikanten. Zie de Acta. En als ik me niet vergis adviseerde men ouders van talentvolle jongens om theologie te gaan studeren. In de afgescheiden kringen ligt rond de curatoria een onevenredig zwaar accent op de bekering. Kan men die overnemen dan is alles goed. In vroeger eeuwen zag men de bekering over het algemeen in ruimere zin. Niet zozeer één bepaald moment, maar een weg van een leven lang. Zie HC zondag 33.

1. Gelukkig is Calvijn niet het einde van alle tegenspraak.
2. Noem eens een bron of citaat uit de institutie waaruit zou blijken dat het geschreven is voor zijn bekering.
3. Gelukkig zien Gods kinderen inderdaad vaak achteraf dat Gods weg goed was.

1. Dat klopt. Maar jij ook niet en ds. van Ruitenburg ook niet. In dat geval heb ik Calvijn toch wel wat hoger staan.
2. De institutie is daar niet het boek voor, want het is een systematische theologie, geen bekeringsverhaal of autobiografie. Ik heb het nog even nagezocht en je hebt gelijk. Bekering rond 1533, institutie 1536 (maar wel al af dus).
3. Zoals ik zei: als de weg anders gaat en hij wel was aangenomen was dat waarschijnlijk ook gelabeld als 'Gods leiding'. Mensen zitten zo in elkaar en het heerlijke is: alles in ons leven is Gods leiding, zelfs door zonden van anderen (bijv. curatoren) heen.

[Anselmus]

Zeg het eens...

[GGG038]

Wat een helder interview met ds v Ruitenburg:

https://www.rd.nl/artikel/1044354-ds-p- ... -bang-zijn

De afscheidsdienst van ds. P. van Ruitenburg is op gergeminfo.nl geplaatst.
Verdrietig om te horen hoe de ziekte hem zo aantast en hij met zeer veel moeite spreekt, zijn woorden niet meer kan vinden en haast niet meer verstaanbaar is.

[Marck]

Ik vroeg toen een attest aan, ik was 20 jaar, maar ik werd niet aangenomen. Vijf keer ben ik afgewezen. Ik begrijp nu ook waarom: ik was nog niet door die poort heen – zo zie ik het nu. Ik kende Christus misschien wel in Zijn nodigingen, maar niet in Zijn verdienste. Het heeft nog jaren geduurd voor ik bij het kruis kwam. Daarna ben ik aangenomen.

Ik vind deze terugblik open en leerzaam. Het relativeert ook het percentage afwijzingen.

Die beschreven weg was blijkbaar ook nodig om tot dat begrip achteraf te komen voor de afwegingen in zijn situatie. Wat een mooie weg kan dat zijn! Ik lees niet dat het een criterium is voor toelating in het algemeen. Ik denk dat het kan verschillen. Zo begreep ik uit de artikelen over het werk van het curatorium.

[Ararat]

(...) Je zou er zelfs een psychologische duiding aan kunnen geven dan mensen achteraf altijd vinden dat iets goed is geweest. Als de weg toch anders was gegaan was het ook goed en Goddelijke leiding geweest, alleen op een andere manier.

(...)
3. Gelukkig zien Gods kinderen inderdaad vaak achteraf dat Gods weg goed was.

(...)
3. Zoals ik zei: als de weg anders gaat en hij wel was aangenomen was dat waarschijnlijk ook gelabeld als 'Gods leiding'. Mensen zitten zo in elkaar en het heerlijke is: alles in ons leven is Gods leiding, zelfs door zonden van anderen (bijv. curatoren) heen.

Intermezzo: ik lees over Gods weg en Gods leiding. Zijn deze termen synoniem?

[Bertiel]

moet dat hier?
ik zou op je knieën gaan voor deze gemeente. Ik hoop het vanavond niet te vergeten