Hyperdordt

[Cyrillus]

Maar als je dan kijkt naar de stelling van Cyrillus dan kun je toch onmogelijk zeggen dat het geen weerklank in het hart heeft? Hij heeft het over "oprecht zonden belijden" en zich "bekeren tot Christus". Het oprecht belijden van zonden kan toch niet plaatsvinden zonden een "weerklank in het hart"?

De zin wordt afgesloten 'en dan klaar'. Daar haal je je eerste deel van je post op gevoelsniveau mee onderuit.

Hmm, ik denk dat het iets ingewikkelder ligt om daar direct ja of nee op te antwoorden. Het is klaar als het gaat over de rechtvaardigmaking van de gelovige. Maar de praktijk van het geloofsleven begint daarna natuurlijk, dat is niet klaar. De heiligmaking gaat plaatsvinden en dit kan soms strijd geven. Ook kan de gelovige weer het zicht op de rechtvaardigmaking kwijt raken, maar dat hoeft natuurlijk niet zo te zijn.

Dus ja, ik denk dat de gelovige in het stuk van de rechtvaardigmaking klaar is. Maar er hangt natuurlijk een heel geloofsleven bij. Dus als Cyrillus bedoelt met "het is klaar" dat de zondaar dan gerechtvaardigd is, ben ik het met hem volledig eens. Maar als ook alle andere aspecten van het geloofsleven bedoelt, ben ik het uiteraard niet met hem eens. Dan zou je hele delen van Dordtse Leerregels in prullenbak kunnen gooien.

Natuurlijk bedoelde ik de rechtvaardigmaking. Jammer dat de DL nu niet kleiner gemaakt kunnen worden :-)

[Thea]

Het geloof is inderdaad een gave uit het genadeverbond, waar je niets aan toe kunt brengen. God moet het schenken.

[Psalm]

Het geloof is inderdaad een gave uit het genadeverbond, waar je niets aan toe kunt brengen. God moet het schenken.

En wil Hij jou dat schenken als Hij het evangelie aan jou predikt?

[Thea]

Dat wil hij schenken, maar niet als een rekensommetje. Het is enkel (100%) genade. En je het 0% verdient. HC vraag 9: 'Doet God dan de mens geen onrecht als Hij in zijn Wet van hem eist wat hij niet doen kan? Antwoord: Nee, want God heeft de mens zo geschapen dat hij hiertoe in staat was'.

[Job]

"Als wij in Hem geloven", dat is pas een wet maken van iets wat je mag krijgen om niet.

Jij plaatst het geloven onder het werkverbond, maar het hoort onder het genadeverbond. Dus wij worden niet óm ons geloof zalig, maar dóór ons geloof. Een wereld van verschil.

Door stapje voor stapje het geloof de beslissende factor te maken, maken we een verkiezende, betalende, toepassende God afhankelijk van onze keuze - en zo wordt Hij machteloos en hebben wij het laatste woord. Heel glad ijs.

[Psalm]

Dat wil hij schenken, maar niet als een rekensommetje. Het is enkel (100%) genade. En je het 0% verdient. HC vraag 9: 'Doet God dan de mens geen onrecht als Hij in zijn Wet van hem eist wat hij niet doen kan? Antwoord: Nee, want God heeft de mens zo geschapen dat hij hiertoe in staat was'.

Dat is een dogmatisch antwoord, die opzichzelf genomen waar is. Maar waarom heb je het nu ineens over een rekensommetje? Wat bedoel je daar precies mee?

[Psalm]

Door stapje voor stapje het geloof de beslissende factor te maken, maken we een verkiezende, betalende, toepassende God afhankelijk van onze keuze - en zo wordt Hij machteloos en hebben wij het laatste woord. Heel glad ijs.

Een mens is van nature dood in zonden en misdaden. Hij zal onmogelijk willen geloven in God, want wij zijn haters van God. Als God, door de prediking van het evangelie, ons de macht en kracht geeft om te geloven, en wij bemerken dat wij willen geloven, dan mogen wij geloven. God schakelt de mens in en niet uit. Hij verandert het hart zodat we gewillig worden. Dit doet Hij door de prediking van het evangelie en het werk van de Heilige Geest.

[Job]

Door stapje voor stapje het geloof de beslissende factor te maken, maken we een verkiezende, betalende, toepassende God afhankelijk van onze keuze - en zo wordt Hij machteloos en hebben wij het laatste woord. Heel glad ijs.

Een mens is van nature dood in zonden en misdaden. Hij zal onmogelijk willen geloven in God, want wij zijn haters van God. Als God, door de prediking van het evangelie, ons de macht en kracht geeft om te geloven, en wij bemerken dat wij willen geloven, dan mogen wij geloven. God schakelt de mens in en niet uit. Hij verandert het hart zodat we gewillig worden. Dit doet Hij door de prediking van het evangelie en het werk van de Heilige Geest.

Cruciaal wat je hier zegt: wanneer je bemerkt dat je wilt geloven. Wil je daar iets meer over vertellen, bijvoorbeeld uit eigen ondervinding?

[DDD]

Wie oprecht (dat wel natuurlijk) zijn zonden belijd en zich bekeert tot Christus is klaar. Wat wil je nog meer dan?

Van zo'n verstandelijk beredeneerd geloof, de kilte erin, lopen de rillingen me over de rug.

Oprecht belijden van je zonden is koud? Hoe heb ik het nu...? De DL zijn verstandelijk beredeneerd, krijg je daar ook koude rillingen van?

De DL zijn juist pastoraal en warm. Lees Hoofdstuk 1 artikel 16 en kijk dan eerlijk of je het daar mee eens bent. Staat namelijk vol met wat jij kleine lettetjes zou noemen. Bv Die mensen die nochtans in den weg der godzaligheid en des geloofs zo ver nog niet kunnen komen als zij wel wilden; aangezien de barmhartige God beloofd heeft dat Hij de rokende vlaswiek niet zal uitblussen, en het gekrookte riet niet zal verbreken.

Of die mensen waar de DL tegen zegt dat ze niet mismoedig moeten worden, maar in het waarnemen der middelen vlijtig voortgaan, naar den tijd van overvloediger genade vurig verlangen, en dien met eerbiedigheid en ootmoedigheid verwachten.

Tegen deze mensen zeg jij volgens mij maar één ding. Je moet gaan geloven. Begrijp je dat zo’n boodschap hard kan overkomen. Zeker bij mensen die getekend zijn als een rokende vlaswiek of gekrookt riet. Dat geloven is nu net waar ze niet bij kunnen komen. Heeft dr vd Brink ook oog voor deze mensen?

Wat ben ik dankbaar dat onze Dordtse vaderen pastoraal artikel 1:16 hebben opgenomen.

Dit is toch echt niet eerlijk. Dit zijn geen kleine lettertjes. Het gaat hier om bemoedigende woorden.

Ik snap niet dat je zoiets in dit gesprek aanvoert als argument. Het heeft er niets, maar dan ook niets mee uit te staan.

[DDD]

Het geloof is inderdaad een gave uit het genadeverbond, waar je niets aan toe kunt brengen. God moet het schenken.

Dat is wel waar, maar het is toch onzuiver als zo het evangelie gebracht wordt. Dat lees je zo nergens in de Bijbel.

Het is op zijn best een halve waarheid, en dat is in dit verband ook een hele leugen.

Als je nu zou schrijven: God wíl het schenken, zou het al een stuk rechtzinniger zijn.

[Job]

Het is vooral Gomarus geweest, die (hij kende de leer van Arminius van nabij!) er steeds op heeft gewezen, dat de leer van Arminius alle gronden der zaligheid op zeer gevaarlijke wijze aantastte. Van hem is de uitspraak, in Den Haag gericht tot Johan van Oldebarnevelt, die als raadspensionaris grote invloed had en Arminius met hand en tand verdedigde: ,,lk zou het er nooit op durven wagen, met de leer van Arminius voor Gods gericht te verschijnen".
Hij had het bij bevinding geleerd en door geloof mogen doorleven, dat alleen de hem toegerekende en uit genade geschonken gerechtigheid van Christus en niet het vertrouwen op zijn geloof, voor Gods gericht bestaan kon.

P. Kuyt, 1985

[Psalm]

Cruciaal wat je hier zegt: wanneer je bemerkt dat je wilt geloven. Wil je daar iets meer over vertellen, bijvoorbeeld uit eigen ondervinding?

Ik wil het graag niet over mijzelf hebben. Maar mij schiet Johannes 6 te binnen. Dat vind ik wel een mooi toepasselijk bijbel gedeelte.

Jezus had gepredikt en veel volgelingen gingen weg omdat zij aanstoot namen aan Zijn woorden. Er bleven weinig mensen over, omdat de meesten uit waren op tijdelijke voordelen (brood eten) en wonderen (vermenigvuldiging). En dan vraagt Jezus aan zijn discipelen: wilt gijlieden ook niet weggaan? Lees onderstaande stukje.

66 Van toen af gingen velen Zijner discipelen terug, en wandelden niet meer met Hem. 67 Jezus dan zeide tot de twaalven: Wilt gijlieden ook niet weggaan? 68 Simon Petrus dan antwoordde Hem: Heere, tot Wien zullen wij heengaan? Gij hebt de woorden des eeuwigen levens. 69 En wij hebben geloofd en bekend, dat Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden Gods. 70 Jezus antwoordde hun: Heb Ik niet u twaalf uitverkoren? En een uit u is een duivel. 71 En Hij zeide dit van Judas, Simons zoon, Iskariot; want deze zou Hem verraden, zijnde een van de twaalven.

Jezus vraagt dus: wiltgijlieden ook niet weg gaan? Het antwoord van Petrus was: "Heere, tot Wien zullen wij heengaan? Gij hebt de woorden des eeuwigen levens. En wij hebben geloofd en bekend, dat Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden Gods."

Om de vraag te beantwoorden of iemand wil geloven zou dit gedeelte als toetssteen kunnen gebruiken en de vraag van Jezus opzichzelf kunnen toepassen: zou ik weg willen gaan? Als ons antwoord dan is "nee, tot Wien zullen wij anders heengaan? U hebt de woorden des eeuwigen levens". Dan mag je denk ik wel spreken van de wens om te geloven. In deze situatie is er zelfs al sprake van feitelijk geloof.

[huisman]

De DL zijn juist pastoraal en warm. Lees Hoofdstuk 1 artikel 16 en kijk dan eerlijk of je het daar mee eens bent. Staat namelijk vol met wat jij kleine lettetjes zou noemen. Bv Die mensen die nochtans in den weg der godzaligheid en des geloofs zo ver nog niet kunnen komen als zij wel wilden; aangezien de barmhartige God beloofd heeft dat Hij de rokende vlaswiek niet zal uitblussen, en het gekrookte riet niet zal verbreken.

1Of die mensen waar de DL tegen zegt dat ze niet mismoedig moeten worden, maar in het waarnemen der middelen vlijtig voortgaan, naar den tijd van overvloediger genade vurig verlangen, en dien met eerbiedigheid en ootmoedigheid verwachten.

2Tegen deze mensen zeg jij volgens mij maar één ding. Je moet gaan geloven. Begrijp je dat zo’n boodschap hard kan overkomen. Zeker bij mensen die getekend zijn als een rokende vlaswiek of gekrookt riet. Dat geloven is nu net waar ze niet bij kunnen komen. Heeft dr vd Brink ook oog voor deze mensen?

Wat ben ik dankbaar dat onze Dordtse vaderen pastoraal artikel 1:16 hebben opgenomen.

ik wil hier een paar opmerkingen bij maken,

1/ waarom zou die persoon bedoelt in DL 1/16 wel de DL geloven en niet het woord van de Zaligmaker?

2/ Psalm 95:4 berijmd lijkt ook deze boodschap te geven. Deze psalm word ook wel in verband gebracht gebracht met Ezechiël 34. Dat is een indringende boodschap in dit kader.

Verder heb ik sterk de indruk dat je geen idee hebt wat er met de zogenaamde kleine lettertjes bedoelt word.
Deze troostwoorden zijn zeker geen kleine lettertjes, maar te vrezen is wel dat veel mensen die onder een voorwaardelijk evangelie verkeren in de toestand zoals door jou omschreven terecht komen.

Ik omschrijf de “toestand” niet maar onze DL doet dit. Begrijp dat jij net als dr vd Brink de DL alleen voor een deeltje wil gebruiken.
Dan onderschrijf je de 3FvE gewoon niet. Dit is waarschijnlijk Dordt zoals je Dordt niet kende….en hoe Dordt het ook nooit bedoeld heeft.

[huisman]

Van zo'n verstandelijk beredeneerd geloof, de kilte erin, lopen de rillingen me over de rug.

Oprecht belijden van je zonden is koud? Hoe heb ik het nu...? De DL zijn verstandelijk beredeneerd, krijg je daar ook koude rillingen van?

De DL zijn juist pastoraal en warm. Lees Hoofdstuk 1 artikel 16 en kijk dan eerlijk of je het daar mee eens bent. Staat namelijk vol met wat jij kleine lettetjes zou noemen. Bv Die mensen die nochtans in den weg der godzaligheid en des geloofs zo ver nog niet kunnen komen als zij wel wilden; aangezien de barmhartige God beloofd heeft dat Hij de rokende vlaswiek niet zal uitblussen, en het gekrookte riet niet zal verbreken.

Of die mensen waar de DL tegen zegt dat ze niet mismoedig moeten worden, maar in het waarnemen der middelen vlijtig voortgaan, naar den tijd van overvloediger genade vurig verlangen, en dien met eerbiedigheid en ootmoedigheid verwachten.

Tegen deze mensen zeg jij volgens mij maar één ding. Je moet gaan geloven. Begrijp je dat zo’n boodschap hard kan overkomen. Zeker bij mensen die getekend zijn als een rokende vlaswiek of gekrookt riet. Dat geloven is nu net waar ze niet bij kunnen komen. Heeft dr vd Brink ook oog voor deze mensen?

Wat ben ik dankbaar dat onze Dordtse vaderen pastoraal artikel 1:16 hebben opgenomen.

Best hoor, per definitie zijn het leerregels bedoel om een leer te weerleggen en dus niet pastoraal van opzet. Gelukkig staan er wel pastorale zaken in. Maar ik kan mij heel wat betere boeken voor de geest halen als het om pastoraat gaat. Ik kan geen kleine letter ontdekken trouwens. Ik zou willen aanraden om de boeken van Van den Brink te lezen om te weten wat kleine letters zijn. De opdracht te moeten geloven is trouwens in lijn met DL 2.5, je weet wel, dat boek dat je zo pastoraal vindt.

…en de behandeling van gekrookte rieten en rokende vlaswieken vind jij van de DL. niet zo verstandig? Ze moeten gewoon geloven en verder niet zeuren?

[Cyrillus]

Oprecht belijden van je zonden is koud? Hoe heb ik het nu...? De DL zijn verstandelijk beredeneerd, krijg je daar ook koude rillingen van?

De DL zijn juist pastoraal en warm. Lees Hoofdstuk 1 artikel 16 en kijk dan eerlijk of je het daar mee eens bent. Staat namelijk vol met wat jij kleine lettetjes zou noemen. Bv Die mensen die nochtans in den weg der godzaligheid en des geloofs zo ver nog niet kunnen komen als zij wel wilden; aangezien de barmhartige God beloofd heeft dat Hij de rokende vlaswiek niet zal uitblussen, en het gekrookte riet niet zal verbreken.

Of die mensen waar de DL tegen zegt dat ze niet mismoedig moeten worden, maar in het waarnemen der middelen vlijtig voortgaan, naar den tijd van overvloediger genade vurig verlangen, en dien met eerbiedigheid en ootmoedigheid verwachten.

Tegen deze mensen zeg jij volgens mij maar één ding. Je moet gaan geloven. Begrijp je dat zo’n boodschap hard kan overkomen. Zeker bij mensen die getekend zijn als een rokende vlaswiek of gekrookt riet. Dat geloven is nu net waar ze niet bij kunnen komen. Heeft dr vd Brink ook oog voor deze mensen?

Wat ben ik dankbaar dat onze Dordtse vaderen pastoraal artikel 1:16 hebben opgenomen.

Best hoor, per definitie zijn het leerregels bedoel om een leer te weerleggen en dus niet pastoraal van opzet. Gelukkig staan er wel pastorale zaken in. Maar ik kan mij heel wat betere boeken voor de geest halen als het om pastoraat gaat. Ik kan geen kleine letter ontdekken trouwens. Ik zou willen aanraden om de boeken van Van den Brink te lezen om te weten wat kleine letters zijn. De opdracht te moeten geloven is trouwens in lijn met DL 2.5, je weet wel, dat boek dat je zo pastoraal vindt.

…en de behandeling van gekrookte rieten en rokende vlaswieken vind jij van de DL. niet zo verstandig? Ze moeten gewoon geloven en verder niet zeuren?

Het punt is dat jij mij beschuldigt van hardheid omdat ik zeg dat mensen moeten gaan geloven. Jij hemelt vervolgens de DL vanwege het pastorale karakter dat de DL zouden hebben. Vervolgens verwijs ik je naar DL 2.5 waar juist staat dat de mensen moeten gaan geloven. En nu moet ik de DL gaan verdedigen? Onderschrijf je de DL ja of nee? Zo ja, dan is het aan jou om uit te leggen waarom je mij van hardheid beschuldig, terwijl ik gewoon de DL naspreek.