Hyperdordt

[KDD]

Welke zonde?

Dat men meer bezig is met de naleving van de wetten en regels, dan dat iemand Jezus Christus erkent als persoonlijke Profeet, Priester en Koning.

Dus dat de houding van die farizieër, waar jij het vandaag over had, die het kon doen met zijn eigen godsdienstige werken, belangrijker wordt gevonden dan die tollenaar die het leven niet meer in eigen hand kon houden en bij Jezus zijn hart moest uitstorten "wees mij genadig".

Indien gij Mij liefhebt, zo bewaart Mijn geboden.

Die Mijn geboden heeft, en dezelve bewaart, die is het, die Mij liefheeft; en die Mij liefheeft, zal van Mijn Vader geliefd worden; en Ik zal hem liefhebben, en Ik zal Mijzelven aan hem openbaren.

[Cyrillus]

Voorbeelden komen vanzelf wel in dit draadje denk ik. Begrijp ik nu goed dat de oudvaders het referentiekader zijn om een preek te beoordelen?

Oke, we hebben het dus over iets waarvan we geen voorbeelden kennen. Mooi verhaal.

Uiteraard de Bijbel, en ten tweede toets ik liever aan een oudvader of puritein dan aan de bedenksels van dr. van den Brink.

Een vorig draadje heeft duidelijk gemaakt dat al die moeite voor niets is als in de praktijk blijkt dat de Bijbel niet de norm is maar de oudvaders. En waarom zou iemand dan de moeite nemen een preek op te zoeken?

Geen idee waar je het over hebt. Je bent nog verder van pad als je van den Brink als norm hebt. Dan beter de oudvaders.

Ja daarom kan dit topic dicht. Je wil iets bestrijden waarvan je niet weet of het bestaat. Je kunt in ieder geval niet met voorbeelden komen. Ik vind het een beetje hoogmoedig gebral allemaal. “Wij als Brinkianen hebben de waarheid in pacht, alles wat anders is is per definitie fout” Van mij mag het topic dicht.

Lees nu eerst maar eens het boek en kom met een inhoudelijke reactie, dan heb je recht van spreken. Dit draadje gaat over het boek, weet je nog?

[Cyrillus]

Uiteraard de Bijbel, en ten tweede toets ik liever aan een oudvader of puritein dan aan de bedenksels van dr. van den Brink.

Precies, doe dat maar. Dan kom je tot dezelfde conclusie als dr. G.A. van den Brink.

Dat eerste doe ik wekelijks en ik moet bekennen dat de oudvaders (die bij ons veel gelezen worden) bijbels en schriftuurlijk-bevindelijk zijn. Dat laatste hoop en denk ik dan weer niet.

Ik blijf het gek vinden dat iets niet alleen Bijbels moet zijn, maar ook bevindelijk. Want anders is het niet goed genoeg of zo.

[Psalm]

Daar tegen over staat het in twee werelden leven. Jezus erkennen en alles doen wat het hartje behaagt. Een veel voorkomend probleem. Maar dat zijn twee goden dienen, en dat is onmogelijk. Zou tijd worden dat dr van den Brink er een boekje aan waagt.

Dat is een groot gevaar inderdaad. Maar een minder groot gevaar dan ik benoem. We moeten dan niet in de kramp schieten en het normaal gaan vinden.

Je vergeet iets wezenlijks bij het gebed van de tollenaar. Dat is veelzeggend.

Jij weet best waar ik op doel. Het gaat er om dat de tollenaar zijn heil zocht bij Jezus en de farizieër genoeg had aan zijn eigen werken.

Indien gij Mij liefhebt, zo bewaart Mijn geboden.

Die Mijn geboden heeft, en dezelve bewaart, die is het, die Mij liefheeft; en die Mij liefheeft, zal van Mijn Vader geliefd worden; en Ik zal hem liefhebben, en Ik zal Mijzelven aan hem openbaren.

Dat is een groot goed! Maar zeker geen reden om voor eigen rekening te leven en niet de toevlucht tot Christus te zoeken. Bovendien zou het biblicisme zijn om op basis van deze teksten de huidge praktijk te rechtvaardigen.

[Simon0612]

Uiteraard de Bijbel, en ten tweede toets ik liever aan een oudvader of puritein dan aan de bedenksels van dr. van den Brink.

Precies, doe dat maar. Dan kom je tot dezelfde conclusie als dr. G.A. van den Brink.

Dat eerste doe ik wekelijks en ik moet bekennen dat de oudvaders (die bij ons veel gelezen worden) bijbels en schriftuurlijk-bevindelijk zijn. Dat laatste hoop en denk ik dan weer niet.

Ik blijf het gek vinden dat iets niet alleen Bijbels moet zijn, maar ook bevindelijk. Want anders is het niet goed genoeg of zo.

Theoretisch is het dan goed genoeg. De Bijbel is nu eenmaal goed genoeg, maar mis je het bevindelijke dan heb je het niet doorleeft. Bevindelijk wil zeggen dat je uit bevinding doormaakt wat de Bijbel ons leert.

Je kan eindeloos boeken lezen en verhalen horen van anderen over bijv. een land. Maar zolang jij er niet zelf bent geweest heb je het land niet ervaren. Heb je de cultuur niet ervaren van de mensen die er leven en kun je niet praten alsof je het leven daar kent. Dan mis je de bevinding, hoeveel lectuur en schrift je er ook naast legt.
P.s. ik laat dit hierbij, ik ga geen discussie aan over bevindelijkheid.

[Simon0612]

Daar tegen over staat het in twee werelden leven. Jezus erkennen en alles doen wat het hartje behaagt. Een veel voorkomend probleem. Maar dat zijn twee goden dienen, en dat is onmogelijk. Zou tijd worden dat dr van den Brink er een boekje aan waagt.

Dat is een groot gevaar inderdaad. Maar een minder groot gevaar dan ik benoem. We moeten dan niet in de kramp schieten en het normaal gaan vinden.

Je vergeet iets wezenlijks bij het gebed van de tollenaar. Dat is veelzeggend.

Jij weet best waar ik op doel. Het gaat er om dat de tollenaar zijn heil zocht bij Jezus en de farizieër genoeg had aan zijn eigen werken.

Indien gij Mij liefhebt, zo bewaart Mijn geboden.

Die Mijn geboden heeft, en dezelve bewaart, die is het, die Mij liefheeft; en die Mij liefheeft, zal van Mijn Vader geliefd worden; en Ik zal hem liefhebben, en Ik zal Mijzelven aan hem openbaren.

Dat is een groot goed! Maar zeker geen reden om voor eigen rekening te leven en niet de toevlucht tot Christus te zoeken. Bovendien zou het biblicisme zijn om op basis van deze teksten de huidge praktijk te rechtvaardigen.

Ik reageer alleen nog op het eerste kopje en dan hou ik ermee op. Het is tenslotte bijna zondag. Wie bepaald wat gevaarlijker is? Mensen die wettisch zijn (ik ken ze niet, maar ze zullen er ongetwijfeld zijn) zullen nog steeds tot God zuchten om bekering (als ze dat missen). Mensen die denken dat ze God kennen maar hem niet kennen zullen daar niet om zuchten. Die reizen regelrecht naar de rampzaligheid. Lijkt mij veel gevaarlijker.

[Cyrillus]

Precies, doe dat maar. Dan kom je tot dezelfde conclusie als dr. G.A. van den Brink.

Dat eerste doe ik wekelijks en ik moet bekennen dat de oudvaders (die bij ons veel gelezen worden) bijbels en schriftuurlijk-bevindelijk zijn. Dat laatste hoop en denk ik dan weer niet.

Ik blijf het gek vinden dat iets niet alleen Bijbels moet zijn, maar ook bevindelijk. Want anders is het niet goed genoeg of zo.

Theoretisch is het dan goed genoeg. De Bijbel is nu eenmaal goed genoeg, maar mis je het bevindelijke dan heb je het niet doorleeft. Bevindelijk wil zeggen dat je uit bevinding doormaakt wat de Bijbel ons leert.

Je kan eindeloos boeken lezen en verhalen horen van anderen over bijv. een land. Maar zolang jij er niet zelf bent geweest heb je het land niet ervaren. Heb je de cultuur niet ervaren van de mensen die er leven en kun je niet praten alsof je het leven daar kent. Dan mis je de bevinding, hoeveel lectuur en schrift je er ook naast legt.
P.s. ik laat dit hierbij, ik ga geen discussie aan over bevindelijkheid.

Een boek lezen geeft je de ervaring niet, een bevindelijke preek luisteren geeft je de bevinding niet. En geestelijke ervaringen van anderen lezen, laten je zelf niet doorleven wat die ander heeft beleefd. Het is allemaal buitenkant. Schijn. Praten over. Wat is er zo interessant om de belevingen van anderen te lezen en zelf er altijd buiten te staan omdat jij niet diezelfde beleving hebt?

[Psalm]

Ik reageer alleen nog op het eerste kopje en dan hou ik ermee op. Het is tenslotte bijna zondag. Wie bepaald wat gevaarlijker is? Mensen die wettisch zijn (ik ken ze niet, maar ze zullen er ongetwijfeld zijn) zullen nog steeds tot God zuchten om bekering (als ze dat missen). Mensen die denken dat ze God kennen maar hem niet kennen zullen daar niet om zuchten. Die reizen regelrecht naar de rampzaligheid. Lijkt mij veel gevaarlijker.

Mensen die werkelijk zuchten vluchten naar Christus en nemen Hem aan als Zaligmaker. Mensen die niet tot Christus vluchten en Hem niet aannemen tot hun Zaligmaker smaden Christus en hebben blijkbaar niet genoeg ellende kennis. Hoe zwaar en hoeveel ze er ook over praten.

Lees dit citaat van Brakel nog eens goed door.

Velen zijn verduisterd in de oefeningen des geloofs en handelen verward. Ze beginnen uit zichzelf. Ze wenden zich naar Jezus, ze bidden om genade door het bloed van Jezus. Ze lopen naar Hem. Ze grijpen Hem aan en zo hopen ze dat Hij hen nog eens zal aannemen en bewogen zal worden om hun genade te bewijzen. Deze zaken zijn opzichzelf goed, maar het hapert aan de rechte wijze van handelen. Zij willen Jezus bewegen terwijl ze zouden moeten weten en geloven, dat Jezus gewillig was, hen riep, Zichzelf aanbood en zegt: die wil, die dorst heeft, die kome. Die aanbieding moest de grond zijn, waarop zij vrijmoedigheid namen om Hem aan te nemen. Dat moesten ze stellen tot een grond van verzekering dat zij, die Hem op Zijn aanbieding aangenomen hebben, waarlijk vergeving van zonden zouden hebben en delen in alle goederen van het verbond. Zij die zonder de grond van aanbieding tot Jezus komen, komen zelden tot verzekering van hun staat, tenzij de Heilige Geest hen buitengewoon te hulp kome en zo'n verzekering duurt dan niet langer dan de zoete gevoeligheid van de genade duurt. Als die weggaat, leven ze weer in vrees. Ze betwisten die vorige verzekering en vertroosting. Ze denken dat de Heere Jezus hen niet wil hebben, dat ze te grote zondaars zijn, dat zij het telkens bederven. Ze twisten of zij wel in de juiste toestand verkeren om Jezus aan te mogen nemen, want ze zijn niet recht verbrijzeld, ze weten niet of ze wel recht willen, enzovoort. Alsof verbrijzeling, willen, hongeren voorwaarden zouden zijn om te mogen komen. Immers zijn het verslagen zijn, het hongeren slechts gestalten, waardoor men geprikkeld wordt om Jezus te zoeken. Als u dan geprikkeld wordt om uit uzelf en tot Jezus te gaan, treed maar toe op de aanbieding en blijf bij de genoemde bedenkingen niet staan. Dan zult u met meer zekerheid uw weg gaan.

[huisman]

Uiteraard de Bijbel, en ten tweede toets ik liever aan een oudvader of puritein dan aan de bedenksels van dr. van den Brink.

Precies, doe dat maar. Dan kom je tot dezelfde conclusie als dr. G.A. van den Brink.

Dat eerste doe ik wekelijks en ik moet bekennen dat de oudvaders (die bij ons veel gelezen worden) bijbels en schriftuurlijk-bevindelijk zijn. Dat laatste hoop en denk ik dan weer niet.

Ik blijf het gek vinden dat iets niet alleen Bijbels moet zijn, maar ook bevindelijk. Want anders is het niet goed genoeg of zo.

Lees de Psalmen om een beetje te begrijpen hoe het geloof in de gelovige bevonden wordt.
Leestip: Gedenkschriften van Thomas Halyburton (1674-1712) Deze Schotse puritein die o.a. hoogleraar in de godgeleerdheid was aan de universiteit van St Andrews beschreef zijn geestelijke ervaringen in een autobiografisch dagboek. Schriftuurlijk en bevindelijk.

[Simon0612]

Dat eerste doe ik wekelijks en ik moet bekennen dat de oudvaders (die bij ons veel gelezen worden) bijbels en schriftuurlijk-bevindelijk zijn. Dat laatste hoop en denk ik dan weer niet.

Ik blijf het gek vinden dat iets niet alleen Bijbels moet zijn, maar ook bevindelijk. Want anders is het niet goed genoeg of zo.

Theoretisch is het dan goed genoeg. De Bijbel is nu eenmaal goed genoeg, maar mis je het bevindelijke dan heb je het niet doorleeft. Bevindelijk wil zeggen dat je uit bevinding doormaakt wat de Bijbel ons leert.

Je kan eindeloos boeken lezen en verhalen horen van anderen over bijv. een land. Maar zolang jij er niet zelf bent geweest heb je het land niet ervaren. Heb je de cultuur niet ervaren van de mensen die er leven en kun je niet praten alsof je het leven daar kent. Dan mis je de bevinding, hoeveel lectuur en schrift je er ook naast legt.
P.s. ik laat dit hierbij, ik ga geen discussie aan over bevindelijkheid.

Een boek lezen geeft je de ervaring niet, een bevindelijke preek luisteren geeft je de bevinding niet. En geestelijke ervaringen van anderen lezen, laten je zelf niet doorleven wat die ander heeft beleefd. Het is allemaal buitenkant. Schijn. Praten over. Wat is er zo interessant om de belevingen van anderen te lezen en zelf er altijd buiten te staan omdat jij niet diezelfde beleving hebt?

Verkeerd begrepen want dat stel ik ook helemaal niet. Het gaat om die bevinding voor eigen hart en leven! Niet om dat van een ander. Met de bevinding van een ander ga je verloren. Goede zondag!

[Cyrillus]

Ik blijf het gek vinden dat iets niet alleen Bijbels moet zijn, maar ook bevindelijk. Want anders is het niet goed genoeg of zo.

Theoretisch is het dan goed genoeg. De Bijbel is nu eenmaal goed genoeg, maar mis je het bevindelijke dan heb je het niet doorleeft. Bevindelijk wil zeggen dat je uit bevinding doormaakt wat de Bijbel ons leert.

Je kan eindeloos boeken lezen en verhalen horen van anderen over bijv. een land. Maar zolang jij er niet zelf bent geweest heb je het land niet ervaren. Heb je de cultuur niet ervaren van de mensen die er leven en kun je niet praten alsof je het leven daar kent. Dan mis je de bevinding, hoeveel lectuur en schrift je er ook naast legt.
P.s. ik laat dit hierbij, ik ga geen discussie aan over bevindelijkheid.

Een boek lezen geeft je de ervaring niet, een bevindelijke preek luisteren geeft je de bevinding niet. En geestelijke ervaringen van anderen lezen, laten je zelf niet doorleven wat die ander heeft beleefd. Het is allemaal buitenkant. Schijn. Praten over. Wat is er zo interessant om de belevingen van anderen te lezen en zelf er altijd buiten te staan omdat jij niet diezelfde beleving hebt?

Verkeerd begrepen want dat stel ik ook helemaal niet. Het gaat om die bevinding voor eigen hart en leven! Niet om dat van een ander. Met de bevinding van een ander ga je verloren. Goede zondag!

Ook een gezegende zondag!

[Onbekende]

Ik moet al lezend opmerken dat (aan beide zijden) de discussie beter lijkt te lopen, maar nog steeds niet altijd zuiver gevoerd wordt (helaas ook aan beide zijden).

Verder doen sommige posters (ook weer van beide zijden) me nogal sterk denken aan personen uit mijn verleden waar ik het erg moeilijk mee gehad heb. Ik ga daarom proberen om deze discussie links te laten liggen, voordat ik reageer vanuit pijn en emotie.

Ik herken teveel van de zorgen van ds. van den Brink.
Ben daarom ergens razend nieuwsgierig naar de inhoud van het boek "hyperdordt" maar ik besluit om het boek niet te kopen of te lezen.

Goedbedoelde tip voor iedere reageerder (of je nu links of rechts of middenkaderist bent):

Bedenk goed welke discussie tactiek je gebruikt en of die tactiek de toets van Gods Woord doorstaat oa die van 1Kor13

[Job]

Uiteraard de Bijbel, en ten tweede toets ik liever aan een oudvader of puritein dan aan de bedenksels van dr. van den Brink.

Precies, doe dat maar. Dan kom je tot dezelfde conclusie als dr. G.A. van den Brink.

Dat eerste doe ik wekelijks en ik moet bekennen dat de oudvaders (die bij ons veel gelezen worden) bijbels en schriftuurlijk-bevindelijk zijn. Dat laatste hoop en denk ik dan weer niet.

Ik blijf het gek vinden dat iets niet alleen Bijbels moet zijn, maar ook bevindelijk. Want anders is het niet goed genoeg of zo.

Beste Cyrillus,

Eigenlijk ben ik bang dat met deze stellingname alles is gezegd. Dat jij hiermee je ligging verklaart. Het verduidelijkt voor mij ook wel je betrokkenheid bij ds. Van den Brink. Dit klinkt misschien koud en concluderend van mij, maar het doet me veel om dit zo te lezen. Ik tik dit niet uit de hoogte.

Het grote punt van verschil van benadering van de Bijbelse boodschap is het al dan niet zien van de noodzaak van de toepassing. Is de Bijbel algemeen toepasbaar? Een trommel waarin iedereen naar hartenlust kan graaien? Of is Gods Geest nodig om de woorden persoonlijk het hart in te dragen? Retorische vragen, want precies dat is hoe het Woord proefondervindelijk wordt gemaakt.

Bevinding in de preek is het toepassen van de Bijbelse boodschap aan de hoorder, uitwendig dan. Hoe werkt de Heere Zijn Woord uit? Ik wil gelijk erkennen dat er een gevaar in zit wanneer dit alleen nog maar beschrijvend gebeurt, zonder een vorm van aansporing. De Bijbelse aansporing van "Wast dan op..." moet onverkort blijven klinken.
Maar het is óók niet juist om alle medicijnen ongeordend op de toonbank in de geestelijke Apotheek te leggen, iedereen mag alles meenemen. Of om een baby een blik flesvoeding te geven zonder dat het gedoseerd wordt toegediend met water in een flesje, net naardat het kindje nodig heeft.

Er is een overvloed van genade, Christus is het Brood des levens. Hij is een boordevolle Tarweschuur. Dat Hij (Hijzelf!) met de Kananese vrouw toch sprak over kruimeltjes is omdat precies dát aansloot bij haar hart. Dat was niet om karig te doen over Zichzelf, maar omdat Hij wist dat Hij een hondeke in de beleving tegenover Zich had.

Nu zijn Gods dienaren Christus niet en weten zij niet wat er leeft in de harten van de hoorders. Misschien, ik weet het niet, wordt er daarom minder gezag toegekend aan door mensen gepredikte bevinding? Eén ding is wel duidelijk: om Gods Woord te kunnen toepassen, om uit te stallen hoe het brood smaakt en waarvoor het eten ervan nuttig is, moeten Gods dienaren het wel zelf gegeten hebben en het nog steeds eten. Daarom is het belangrijk dat er geen bekommerde zielen die nog geen vastheid hebben, predikant worden. Als een blinde een blinde leidt, vallen zij samen in de gracht. En dat predikanten genoeg tijd krijgen* om zelf omgang met de Heere te kunnen oefenen om Hem nader te leren kennen. En om vanuit die levende bevinding uit te kunnen delen. Misschien ligt daar soms een manco (?) dat er soms een doodse bevinding wordt gepreekt zonder geest en leven omdat óók bij de predikant de wormen uit de bevinding kruipen. Of omdat de bepreekte zaak zelf helemáál nog niet doorleefd is. Maar dat zeg ik voorzichtig, want ook daar is slechts pas recht over te oordelen wanneer je met geestelijke oren luistert.

Groeten van Job.

* Edit: voor mij een dringende reden om altijd en overal te pleiten voor een beperkt takenpakket voor dominees. Bestuurstaken en een overmatig groot pastoraat gaan ten koste van studietijd en van tijd om verborgen omgang met de Heere te hebben. Dat kan magerheid in het geestelijk leven van de voorganger tot gevolg hebben en bijna onvermijdelijk magerheid in de preken.

[Bertiel]

de dogmatiek bestaat niet uit bevinding, woord en belijdenis, nee, uit woord en de daarop gebaseerde belijdenis.
Het bevindelijke gehalte kan aan de gereformeerde leer worden getoetst, niet de de gereformeerde leer aan de zogenaamde bevindelijke kennis.

Als we het laatste doen, zijn we terug in Rome waar de paus en zijn encliek het woord "overrulde".
Solo Scriptura!!

[Cyrillus]

Precies, doe dat maar. Dan kom je tot dezelfde conclusie als dr. G.A. van den Brink.

Dat eerste doe ik wekelijks en ik moet bekennen dat de oudvaders (die bij ons veel gelezen worden) bijbels en schriftuurlijk-bevindelijk zijn. Dat laatste hoop en denk ik dan weer niet.

Ik blijf het gek vinden dat iets niet alleen Bijbels moet zijn, maar ook bevindelijk. Want anders is het niet goed genoeg of zo.

Beste Cyrillus,

Eigenlijk ben ik bang dat met deze stellingname alles is gezegd. Dat jij hiermee je ligging verklaart. Het verduidelijkt voor mij ook wel je betrokkenheid bij ds. Van den Brink. Dit klinkt misschien koud en concluderend van mij, maar het doet me veel om dit zo te lezen. Ik tik dit niet uit de hoogte.

Het grote punt van verschil van benadering van de Bijbelse boodschap is het al dan niet zien van de noodzaak van de toepassing. Is de Bijbel algemeen toepasbaar? Een trommel waarin iedereen naar hartenlust kan graaien? Of is Gods Geest nodig om de woorden persoonlijk het hart in te dragen? Retorische vragen, want precies dat is hoe het Woord proefondervindelijk wordt gemaakt.

Bevinding in de preek is het toepassen van de Bijbelse boodschap aan de hoorder, uitwendig dan. Hoe werkt de Heere Zijn Woord uit? Ik wil gelijk erkennen dat er een gevaar in zit wanneer dit alleen nog maar beschrijvend gebeurt, zonder een vorm van aansporing. De Bijbelse aansporing van "Wast dan op..." moet onverkort blijven klinken.
Maar het is óók niet juist om alle medicijnen ongeordend op de toonbank in de geestelijke Apotheek te leggen, iedereen mag alles meenemen. Of om een baby een blik flesvoeding te geven zonder dat het gedoseerd wordt toegediend met water in een flesje, net naardat het kindje nodig heeft.

Er is een overvloed van genade, Christus is het Brood des levens. Hij is een boordevolle Tarweschuur. Dat Hij (Hijzelf!) met de Kananese vrouw toch sprak over kruimeltjes is omdat precies dát aansloot bij haar hart. Dat was niet om karig te doen over Zichzelf, maar omdat Hij wist dat Hij een hondeke in de beleving tegenover Zich had.

Nu zijn Gods dienaren Christus niet en weten zij niet wat er leeft in de harten van de hoorders. Misschien, ik weet het niet, wordt er daarom minder gezag toegekend aan door mensen gepredikte bevinding? Eén ding is wel duidelijk: om Gods Woord te kunnen toepassen, om uit te stallen hoe het brood smaakt en waarvoor het eten ervan nuttig is, moeten Gods dienaren het wel zelf gegeten hebben en het nog steeds eten. Daarom is het belangrijk dat er geen bekommerde zielen die nog geen vastheid hebben, predikant worden. Als een blinde een blinde leidt, vallen zij samen in de gracht. En dat predikanten genoeg tijd krijgen* om zelf omgang met de Heere te kunnen oefenen om Hem nader te leren kennen. En om vanuit die levende bevinding uit te kunnen delen. Misschien ligt daar soms een manco (?) dat er soms een doodse bevinding wordt gepreekt zonder geest en leven omdat óók bij de predikant de wormen uit de bevinding kruipen. Of omdat de bepreekte zaak zelf helemáál nog niet doorleefd is. Maar dat zeg ik voorzichtig, want ook daar is slechts pas recht over te oordelen wanneer je met geestelijke oren luistert.

Groeten van Job.

* Edit: voor mij een dringende reden om altijd en overal te pleiten voor een beperkt takenpakket voor dominees. Bestuurstaken en een overmatig groot pastoraat gaan ten koste van studietijd en van tijd om verborgen omgang met de Heere te hebben. Dat kan magerheid in het geestelijk leven van de voorganger tot gevolg hebben en bijna onvermijdelijk magerheid in de preken.

Mijn ligging is dat het Woord van God genoegzaam is en dat er niet een Bijbel+ nodig is. Dat is Rooms. Wat ik van bevindelijke prediking zie, is dat er een uitgebreide beschrijving is van de bijsluiter, vol met waarschuwingen. En dat het gevolg is dat het medicijn niet genomen wordt. Daarnaast zeg jij dat er een lijst van medicijnen is, terwijl er maar één Medicijn nodig is, het Levende Water. Iedereen mag nemen om niet, zo veel als nodig is. Geen beperking. Ik vind het erg, dat je beperkingen instelt, alsof de Gever niet gul zou zijn. Hij is zo gul dat Hij het zelfs aan mensen geeft die het op grond van het Verbond niet verdiend hebben. De vrouw had geen recht op het brood, zij was een Griekse vrouw (zie de kanttekeningen), vandaar de kruimels. Opvallend is dat Jezus de vrouw prijst: "o vrouw, groot is uw geloof". Zie je dat het geloof bepalend is, niet de bevinding? Feitelijk staat er niets over haar bevinding, maar groot is haar geloof! Bevinding krijgt elke christen door het leven, we kunnen er boeken over schrijven en er preken onnodig lang mee maken. Maar bevinding moet niet functioneren als graadmeter, en daardoor als voorwaarde. Paulus beschrijving van het opwassen, eerst melk en daarna vast voedsel, slaat op het groot worden als gelovige. Niemand hoeft te beginnen met ingewikkelde theologische vraagstukken. Het geloof is in zijn wezen simpel: komt allen tot Mij, die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven. Jij zegt dat predikanten niet weten wat er in het hart van de toehoorders leeft. Dat is natuurlijk wel waar, alleen God is de Hartenkenner. Tegelijkertijd horen zij toch hun schapen te kennen en de harten voor Christus te winnen. Doen zij daar moeite voor? Je hebt gelijk als je zegt dat predikanten zelf een levende bevinding moeten kennen. Naar mijn overtuiging zouden preken in een aantal kerken dan anders klinken.
aanvulling: als de vrouw iets bevonden heeft dan is het wel dat ze zichzelf en het leven van haar dochter volkomen kan toevertrouwen aan Jezus. Dat is bevinding, de vrucht van het geloof.