“Vraag er maar veel om.”

[tja]

Vandaag ging het over ds jac van Dijk.
Ik las pas een mooie anekdote over hem die bij dit onderwerp past.

Radicaal was hij (dat is ds van Dijk) ook. Zo bracht hij eens een pastoraal bezoek bij een bejaard echtpaar. Hij vroeg hen of ze al vrede met God hadden. ‘Nee dominee, dat hebben we niet. We hebben er wel ons hele leven om gevraagd.’ ‘Dan vind ik Hem een grote Tiran, wanneer Hij twee van die ouder tobbers die al meer dan zeventig jaar daarom vragen, niet verhoort’, zei hij. ‘Maar dominee, zo mag je toch niet over de Heere spreken?’ Van Dijk antwoordde: ‘Dat doe ik niet, dan doen jullie zelf!’.

Ik ben vooral benieuwd naar het vervolg van het gesprek.

Dat werd daar waar ik het las niet vermeld

Jammer, want dit is nl een situatie die ik vaak tegenkom.

Ja ik kom dit helaas ook regelmatig tegen. En het is soms ook niet eens onverschillig bedoelt.

[-DIA-]

Ik ben vooral benieuwd naar het vervolg van het gesprek.

Dat werd daar waar ik het las niet vermeld

Wel een rake opmerking, maar of het echt pastoraal verantwoord is.... het is in elk geval wel de waarheid.

De waarheid is toch pastoraal verantwoord?

Zeker wel, maar de vraag is of iedereen het op prijs stelt. Mensen kunnen best snel boos worden als ze met zichzelf worden geconfronteerd, vooral op godsdienstig terrein! Maar op zich was het zeker een waarheid.

[GerefGemeente-lid]

https://youtu.be/G1zKnYtSxvg?si=6QGwMMswH6-G3kh4

[DDD]

Dit lijkt me nog niet het meest toepasselijk. ds. Ledeboer zegt in datzelfde boekje:

40 Vraag: Wat is dat, wedergeboorte?
ANTWOORD: Een gehele verandering van de mens in al zijn genegenheden. Ef. 4 : 22
– 24
41 Vraag: Wie kan dat werken?
ANTWOORD: God door Zijn Woord en Geest, Tit. 3 : 5.
42 Vraag: Moeten wij Hem ook om die Geest bidden?
ANTWOORD: Ja, beslist, Matth. 7 : 7.
43 Vraag: Hebben wij grond daartoe?
ANTWOORD: Ja, in onze doop.
44 Vraag: In Wiens Naam zijd gij gedoopt?
ANTWOORD: In de Naam des Vaders, en des Zoons, en des Heiligen Geestes, Matth. 28 : 19.
45 Vraag: Is het genoeg, dat gij gedoopt zijt?
ANTWOORD: Nee, ik moet gewassen worden van mijn zonden in het bloed van de
Heere Jezus, 1 Joh 1 : 7

[Inwoner]

Ik ben vooral benieuwd naar het vervolg van het gesprek.

Dat werd daar waar ik het las niet vermeld

Jammer, want dit is nl een situatie die ik vaak tegenkom.

Ja ik kom dit helaas ook regelmatig tegen. En het is soms ook niet eens onverschillig bedoelt.

Dit is zeker een situatie die je vaak tegenkomt. En inderdaad niet onverschillig bedoeld. Het gaat om het spanningsveld dat er lijkt te bestaan tussen de eis van de bekering en de wetenschap dat God de wasdom moet geven. Dat is een eeuwenoude discussie en maakt het christelijk geloof als zodanig dan ook niet eenvoudig. In die zin is het inderdaad belangrijk: wat geef je dan als pastoraal advies, als vervolg op het gesprek dat ds. Van Dijk voerde?

[tja]

Dat werd daar waar ik het las niet vermeld

Jammer, want dit is nl een situatie die ik vaak tegenkom.

Ja ik kom dit helaas ook regelmatig tegen. En het is soms ook niet eens onverschillig bedoelt.

Dit is zeker een situatie die je vaak tegenkomt. En inderdaad niet onverschillig bedoeld. Het gaat om het spanningsveld dat er lijkt te bestaan tussen de eis van de bekering en de wetenschap dat God de wasdom moet geven. Dat is een eeuwenoude discussie en maakt het christelijk geloof als zodanig dan ook niet eenvoudig. In die zin is het inderdaad belangrijk: wat geef je dan als pastoraal advies, als vervolg op het gesprek dat ds. Van Dijk voerde?

Ik zou in deze situatie zeggen; stop met de Heere de weg voorschrijven. Met 70 jaar bidden om een nieuw hart kan een mens verloren gaan. Maar als je met lege handen aan Zijn voeten gaat liggen laat God je niet verloren gaan. Dan ben je al behouden. Zie op Hem. Als je dat gelooft, (al is het in het begin alleen maar met je verstand) krijg je een gebed wat zeker gehoord zal worden.

[Tiberius]

De vervolgvraag zal dan zijn: hoe doe je dat, met lege handen aan Zijn voeten gaan liggen?
Moet de Heilige Geest daar nog iets mee, of is alleen met het verstand voldoende?

[TSD]

Met 70 jaar bidden om een nieuw hart kan een mens verloren gaan. Maar als je met lege handen aan Zijn voeten gaat liggen laat God je niet verloren gaan. Dan ben je al behouden. Zie op Hem. Als je dat gelooft, (al is het in het begin alleen maar met je verstand) krijg je een gebed wat zeker gehoord zal worden.

De rechtzinnige leer verklaard zijnde, verwerpt de synode de dwalingen dergenen die leren:

Dat de verdorven en natuurlijke mens de gemene genade
(waardoor zij verstaan het licht der natuur), of de gaven,
hem na den val nog overgelaten,
zo wel gebruiken kan, dat hij door dat goed gebruik een meerdere,
namelijk de evangelische of zaligmakende genade
en de zaligheid zelf allengskens en bij trappen zou kunnen bekomen.
En dat in dezer voege God Zich van Zijn zijde betoont gereed te zijn,
om Christus aan alle mensen te openbaren,
naardien Hij de middelen, die tot de bekering nodig zijn,
genoegzaam en krachtig aan allen toedient.

DL Hoofdstuk 3/4, verwerping der dwalingen, artikel 5.

[Inwoner]

De vervolgvraag zal dan zijn: hoe doe je dat, met lege handen aan Zijn voeten gaan liggen?
Moet de Heilige Geest daar nog iets mee, of is alleen met het verstand voldoende?

Dat is precies de vraag waar veel mensen mee worstelen: hoe dan? Wat betekent dat precies, concreet?

[tja]

De vervolgvraag zal dan zijn: hoe doe je dat, met lege handen aan Zijn voeten gaan liggen?
Moet de Heilige Geest daar nog iets mee, of is alleen met het verstand voldoende?

Hoe doe je dat? Ja dat is een belangrijke vraag. Een mens mag dan (Door Gods Geest geleid) zijn vertrouwen in het goede kerkverband, de goede dominee, de goede bijbelvertaling etc aan de kant zetten. En als een onwaardige alles van Hem verwachten.

Het klopt dat de Heilige Geest moet werken. En daar wil God de gezonde prediking voor gebruiken. Je weet dat de Heilig Geest werkt als je je weerstand opgeeft. Dan kun je terugkijkend zeggen. Het is door Hem alleen.

Je kunt je hele leven jezelf blindstaren op het feit dat de Heilige Geest moet werken, om Hem vervolgens aan de deur te laten kloppen. (overigens kan dat “moeten” al een verkeerd beeld van God geven, Hij wil werken.)

[Tiberius]

'Ja, dominee, dat weet ik allemaal wel', zullen ze dan antwoorden; hardop of in gedachten.
'Maar hoe kan ik mijn weerstand opgeven? Dat moet de Heere toch doen?
En hoe kan ik als een onwaardige alles van Hem verwachten?'

(Ik noem zomaar wat tegenwerpingen op makkelijke voorschriften).

[TSD]

De vervolgvraag zal dan zijn: hoe doe je dat, met lege handen aan Zijn voeten gaan liggen?
Moet de Heilige Geest daar nog iets mee, of is alleen met het verstand voldoende?

Het klopt dat de Heilige Geest moet werken. En daar wil God de gezonde prediking voor gebruiken. Je weet dat de Heilig Geest werkt als je je weerstand opgeeft. Dan kun je terugkijkend zeggen. Het is door Hem alleen.

Je zegt in feite (i.c.m. je post daarvoor): mensen begin maar, geloof maar met je verstand, dat is voldoende, de Heere zal de rest dan zeker werken en als je dan terugkijkt, dan mag je zeggen dat de de Heilige Geest is die begonnen is.

Daarmee geef je aan onze natuurlijke vermogens, wat hun niet toekomt. Iedereen kan "met zijn verstand geloven" immers; en je weerstand (in eigen oog) opgeven, maar de diepten van je hart wel voor jezelf houden (arglistig is ons hart), dat kan een mens ook nog wel. Echt je weerstand opgeven doe je niet zelf, met verstandelijk geloven kom je echt geen stap dichter bij God.

Waar de Heilige Geest werkt gaat Hij juist laten zien dat jij onmogelijk je weerstand kan breken, zelfs al span je al je krachten in, je gaat zien dat je niet kan en niet wil en dus totaal verdorven bent. Hij gaat er voor zorgen dat je God nodig krijgt om je weerstand te breken. Ja, dan is je weerstand al wel aan het breken ja, maar niet in eigen waarneming. We hebben nodig om ontdekt te worden aan onze onwil en vooral het vreselijke daarvan tegenover God.

Maar via de trap van het historische geloof opklimmen tot het zaligmakende geloof is gewoon een remonstrantse dwaling in een modern jasje.

[Bertiel]

Je zegt in feite (i.c.m. je post daarvoor): mensen begin maar, geloof maar met je verstand, dat is voldoende, de Heere zal de rest dan zeker werken en als je dan terugkijkt, dan mag je zeggen dat de de Heilige Geest is die begonnen is.

Daarmee geef je aan onze natuurlijke vermogens, wat hun niet toekomt. Iedereen kan "met zijn verstand geloven" immers; en je weerstand (in eigen oog) opgeven, maar de diepten van je hart wel voor jezelf houden (arglistig is ons hart), dat kan een mens ook nog wel. Echt je weerstand opgeven doe je niet zelf, met verstandelijk geloven kom je echt geen stap dichter bij God.

Waar de Heilige Geest werkt gaat Hij juist laten zien dat jij onmogelijk je weerstand kan breken, zelfs al span je al je krachten in, je gaat zien dat je niet kan en niet wil en dus totaal verdorven bent. Hij gaat er voor zorgen dat je God nodig krijgt om je weerstand te breken. Ja, dan is je weerstand al wel aan het breken ja, maar niet in eigen waarneming. We hebben nodig om ontdekt te worden aan onze onwil en vooral het vreselijke daarvan tegenover God.

Maar via de trap van het historische geloof opklimmen tot het zaligmakende geloof is gewoon een remonstrantse dwaling in een modern jasje.

Erskine ook onder de remonstranten?

Laat ons in gehoorzaamheid aan Gods gebod en in afhankelijkheid van Zijn almachtige kracht geloven naar dat we kunnen. Terwijl we dat betrachten zal, hoewel het werk in het begin slechts een zaak van de natuur is, juist terwijl wij ermee bezig zijn, de beloofde en verworven genade zich doen gelden en het veranderen in een bovennatuurlijke daad van geloven. Toen Christus bezig was het beroemde wonder te Kana in Galilea te verrichten, veranderde Hij niet eerst water in wij. Eerst gebood hij hun het water erin te gieten en terwijl ze het erin goten, werd het veranderd in wijn. Zo werden de broden vermenigvuldigd terwijl de discipelen die in gehoorzaamheid aan het gebod van Christgus uitdeelden onder de schare. Evenzo verandert hier, terwijl de arme ziel in afhankelijkheid van de goddelijke kracht en in gehoorzaamheid aan het goddelijke gebod probeert te geloven, een God van genade de poging in een waar en oprecht geloof. En wel zo, dat de ziel door de almachtige kracht van God ertoe gebracht wordt werkelijk te geloven, eer zij er zich maar van bewust is, en dat op een manier die zij zelf niet begrijpt. Want ' de Wind blast, waarheen hij wil, en gij hoort zijn geluid; maar gij weet niet, vanwaar hij komt, en waar hij heengaat; alzo is een ider, die uit de Geest geboren is' (Joh 3:8).

Ebenezer Erskine - de zekerheid van het geloof

[tja]

'Ja, dominee, dat weet ik allemaal wel', zullen ze dan antwoorden; hardop of in gedachten.
'Maar hoe kan ik mijn weerstand opgeven? Dat moet de Heere toch doen?
En hoe kan ik als een onwaardige alles van Hem verwachten?'

(Ik noem zomaar wat tegenwerpingen op makkelijke voorschriften).

De vraag was, wat zou je pastoraal kunnen zeggen. In de casus van ds v Dijk. Ik besef wel dat mensen allerlei tegenwerpingen maken, maar dat neemt niet weg dat je een antwoord mag geven aan zulke mensen.

Veel “niet kunnen geloven” komt voort uit niet willen omdat je je leventje vast wil houden. Of omdat je God de weg voorschrijft wat er allemaal moet gebeuren voordat je gaat geloven.

Welk antwoord geef jij aan zulke mensen als in het voorbeeld van ds v Dijk?

[tja]

De vervolgvraag zal dan zijn: hoe doe je dat, met lege handen aan Zijn voeten gaan liggen?
Moet de Heilige Geest daar nog iets mee, of is alleen met het verstand voldoende?

Het klopt dat de Heilige Geest moet werken. En daar wil God de gezonde prediking voor gebruiken. Je weet dat de Heilig Geest werkt als je je weerstand opgeeft. Dan kun je terugkijkend zeggen. Het is door Hem alleen.

Je zegt in feite (i.c.m. je post daarvoor): mensen begin maar, geloof maar met je verstand, dat is voldoende, de Heere zal de rest dan zeker werken en als je dan terugkijkt, dan mag je zeggen dat de de Heilige Geest is die begonnen is.

Daarmee geef je aan onze natuurlijke vermogens, wat hun niet toekomt. Iedereen kan "met zijn verstand geloven" immers; en je weerstand (in eigen oog) opgeven, maar de diepten van je hart wel voor jezelf houden (arglistig is ons hart), dat kan een mens ook nog wel. Echt je weerstand opgeven doe je niet zelf, met verstandelijk geloven kom je echt geen stap dichter bij God.

Waar de Heilige Geest werkt gaat Hij juist laten zien dat jij onmogelijk je weerstand kan breken, zelfs al span je al je krachten in, je gaat zien dat je niet kan en niet wil en dus totaal verdorven bent. Hij gaat er voor zorgen dat je God nodig krijgt om je weerstand te breken. Ja, dan is je weerstand al wel aan het breken ja, maar niet in eigen waarneming. We hebben nodig om ontdekt te worden aan onze onwil en vooral het vreselijke daarvan tegenover God.

Maar via de trap van het historische geloof opklimmen tot het zaligmakende geloof is gewoon een remonstrantse dwaling in een modern jasje.

Nou nou dat is wel erg veel inlegkunde om mijn antwoord remonstrants te maken.
De vraag was, welk antwoord geef je aan de mensen uit het voorbeeld.

Als de prediking gezond is het onnodig dat mensen 70 jaar bidden om vrede met God te krijgen. En het nog niet hebben. (Tenzij ze geen vrede met God willen natuurlijk)

Wat zou jou advies aan die mensen zijn?