Ja, ik snap jullie en nee, niet helemaal eens.HHR schreef: ↑31 aug 2023, 13:59Opzich eens.Ad Anker schreef: ↑31 aug 2023, 13:44Klopt, TSD, dat bedoel ik. Verder ben ik het overigens best heel erg met je eens hoor.Chrisje72 schreef: ↑31 aug 2023, 12:51 Wij danken en loven U dat Gij ons en onzen kinderen, door het bloed van Uw lieven Zoon Jezus Christus, al onze zonden vergeven, en ons door Uw Heiligen Geest tot lidmaten van Uw eniggeboren Zoon, en alzo tot Uw kinderen aangenomen hebt, en ons dit met den Heiligen Doop bezegelt en bekrachtigt.
Dit is toch niet minder stellig?
@Adagio, dank voor de citaten! Goed dat dit geluid ook een plaats krijgt hier. Het wordt wat eenzijdig anders.
Maar je ziet dus dat al snel de radicale koers vanuit de reformatie blijkbaar correctie behoefde.
Ik denk dat een herziening en een herformulering van het formulier veel vragen zou wegnemen.
1. De interpretatie van het formulier op dit punt is (in mijn optiek) echt niet zo zwart-wit als nu gesteld wordt. Wie dit stukje van het dankgebed in het geheel van het formulier leest, waar we ook lezen:
*Dat onze kinderen van nature, kinderen des toorns zijn en wederom geboren moeten worden. (Dus we bedienen de doop aan onze kinderen, waarvan we belijden dat ze wederom geboren moeten worden (!!)
*In het gebed voorafgaande aan de doop bidden we "dat Gij dit kind genadiglijk wilt aanzien, en door Uw Heiligen Geest Uw Zoon Jezus Christus inlijven;
EN:
Zolang we dan vasthouden dat de Doop zelf niets werkt, maar dat dit teken een een zegel is. (tot het tegendeel blijkt veronderstel ik (

dan kan dus nooit in het dankgebed het zó bedoeld zijn dat direct ná de doopsbediening datzelfde kind opeens een wedergeboren kind van God is, wiens zonden zijn vergeven.
2. Ja, ik zou echt graag eens hebben willen spreken met de opstellers van het formulier, want, inderdaad, we moeten niet een formulier proberen aan te passen naar een andere doopsvisie, laten we dan het formulier aanpassen
3. Ik wil zelf het formulier vooralsnog helemaal niet aanpassen en dank vrijmoedig het dankgebed mee. Waarom? Iets anders kan je toch niet danken? We danken God, vanuit het ware geloof, daarin is niets anders dan zekerheid. Elke vorm van onzekerheid die we in dat dankgebed zouden inbouwen zou afbreuk doen aan het sacrament, wat juist ter versterking van het geloof is. Ja, ook als die zekerheid "van binnen" bestreden wordt en je worstelt met twijfel en ongeloof, dan nóg is dit zo'n prachtig dankgebed wat je verlangend mee kan bidden.
Ja, ook met de zinsnede "en onze kinderen" weet ik niet altijd raad, maar toch belemmerd mij dat niet. Even persoonlijk: Alhoewel ik het niet zie en zo durf te zeggen van mijn kinderen dank ik mee met de hoop en het verlangen dat God dat ook wil doen, wetende dat Hij een God is die mild wil geven.