tja schreef: ↑10 aug 2023, 01:20
Job schreef: ↑10 aug 2023, 00:16
Diep verdrietig en ontmoedigend als alleen geloof doorslaggevend zou zijn om te mogen bidden. Kunnen bidden is er nooit, maar God hoort zelfs het geroep van de jonge raven. Die hebben zéker geen geloof.
Het zegt natuurlijk nogal wat over dr. Van den Brink dat hij de Schrift liever niet na wil spreken tegen kinderen. Extra zorgwekkend is wel dat het niet (meer) willen benoemen van het nieuwe hart over het algemeen geen beste papieren heeft. De door @AdAnker hier aangehaalde SRA is daar een klinkend voorbeeld van. Begonnen als bijeenkomsten in een behoudende snit en sfeer, met serieuze reformatorische jongeren. Wel met een nieuwe boodschap. Ik ken er tientallen die de avonden bezochten, net als JijDaar en het latere HeartCry. Het overgrote deel van hen is volledig op drift geraakt, heeft zich laten overdopen en begeeft zich nu in evangelische beweging of zelfs verder dan dat.
Begrijp ik nu goed dat je ongeloof goed praat? Je kunt wel begrijpen dat mensen niet geloven. Besef je de zwaarte en de gevolgen van ongeloof? Ik denk dat je onbedoeld hier een treffend voorbeeld geeft van het probleem.
Ik denk dat je hiermee een aardig eind van de Bijbelse lijn verwijderd bent.
(Ik zeg niet dat een groot geloof nodig is)
Dat zou ik nu precies omdraaien. Jijzelf geeft hier een voorbeeld van het probleem en bent volledig verwijderd van de Bijbelse lijn.
De Bijbelse lijn is dat niemand God kent, niemand goed doet en iedereen in zonde en ongerechtigheid leeft. Volkomen dood in de zonde. Niet alleen in ongeloof, maar in een bestaan los en buiten God, wat de grootste zonde is. Dat is de uitgangspositie. Een mens die tevreden is buiten God, omdat hij zichzelf tot een God heeft uitgeroepen en zelf wel uitmaakt wat goed en kwaad is.
Er is niemand die God zoekt uit zichzelf! De ongelovige mist het gebed niet. Het is dus geen zaak van mogen bidden. Dit zien, begrijpen en erkennen is noodzakelijk.
Maar hoe kom je daar? Hoe kom je tot het aanroepen van God? Gelukkig, dat God altijd de eerste is en de Enige is die werkt. Uit de mens komt geen goed. Vandaar dat er geschreven staat: Rom 10: 14
Hoe zullen zij dan Hem aanroepen, in Welken zij niet geloofd hebben? En hoe zullen zij in Hem geloven, van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt?
In de prediking (geen mensenwerk, maar Gods werk) komt de stem van God tot de gehele wereld. Een verloren wereld, een zondige wereld. En die prediking vraagt om geloof. Niet als een actieve daad van de mens, maar als instrument. Daaruit staat er geschreven: Hebr. 11: 6
Maar zonder geloof is het onmogelijk Gode te behagen. Want die tot God komt, moet geloven, dat Hij is, en een Beloner is dergenen, die Hem zoeken.
Let hier op het ‘want’. Dat zijn de geloofsvereisten om tot God te mogen komen. De Almachtige wil geen toneelstukje, in de zin van: misschien helpt het en misschien ook niet. Het woord ‘geloof’ hoeft hier geen barricade te zijn. Er wordt slechts gewezen op twee vereisten. En uit de Bijbel weten we ook dat er dan ruimte is voor bidders, die niet weten hoe ze moeten bidden. Voor zulke mensen gaf Jezus het onze Vader! Hij gaf dat niet voor sterke en goed bevestigde gelovigen. Hij gaf het voor degenen die niet wisten hoe te bidden.