“Vraag er maar veel om.”

[2e Hans]

Wederom een goede aanvulling, Anker. Als ik het gebed Bijbels zie, dan is dat nooit lijdelijk. Het is een actieve daad in geloof en vertrouwen.
Evenals bekering en geloof.

[Ad Anker]

Ik wil graag een voorbeeld in de Bijbel zien waarin opgeroepen wordt om veel te bidden om bekeerd te worden.

Joël 2:12-14.

[Job]

Niemand die hier niet zegt dat het fout is om tot het gebed op te roepen.
De HC plaatst die trouwens wel in het gedeelte van de dankbaarheid, dat heeft veel te zeggen!

Waar ik over val, en waar ik ook wat (mijner inziens) lezenswaardigs over gedeeld heb, is dat als de prediking enkel oproept tot veel bidden, of enkel vragen tot zelfonderzoek (kent u er iets van), of afsluit met een wens, dan geen prediking zoals bijvoorbeeld de Dordts vaderen in DL 2, V voorstaan.
Dus een beter advies en een advies waar ook de profeten al tot oproepen (ik lees 's ochtends Ezechiel stukje bij beetje, was nu bij het prachtige 33ste hoofdstuk), is het bevel tot bekering en geloof.

Eens Bertiel, 'Bid er maar veel om' wordt vaak gehanteerd in combinatie met het krijgen van een nieuw hart(je). En dan werkt het als een excuus om je me maar niet te bekeren, immers God moet het doen. Aan kinderen wordt dus al vroeg bijgebracht dat het bijna niet mogelijk is om behouden te worden. Immers, ze kunnen zich niet bekeren is de boodschap. Ik wil graag een voorbeeld in de Bijbel zien waarin opgeroepen wordt om veel te bidden om bekeerd te worden.

Pertinent onjuist. Dat is een oneerlijk frame. Juist dat God het kan en wil doen biedt álle perspectief. Nogmaals, ik zit in een behoudende gemeente waar veel predikanten langskomen, en de oproep om erom te bidden wordt werkelijk nooit zomaar als losse, vrijblijvende """"dooddoener"""" de gemeente in geworpen. Altijd met de hartelijke toezegging dat de Heere kinderen hoort en dat Hij bidders niet laat staan.

[Bertiel]

Ik wil graag een voorbeeld in de Bijbel zien waarin opgeroepen wordt om veel te bidden om bekeerd te worden.

Joël 2:12-14.

12 Nu dan ook, spreekt de HEERE, bekeert u tot Mij met uw ganse hart, en dat met vasten en met geween, en met rouwklage.

13 En scheurt uw hart en niet uw klederen, en bekeert u tot den HEERE, uw God; want Hij is genadig en barmhartig, lankmoedig en groot van goedertierenheid, en berouw hebbende over het kwade.

14 Wie weet, Hij mocht Zich wenden en berouw hebben; en Hij mocht een zegen achter Zich overlaten tot spijsoffer en drankoffer voor den HEERE, uw God.

[Bertiel]

Niemand die hier niet zegt dat het fout is om tot het gebed op te roepen.
De HC plaatst die trouwens wel in het gedeelte van de dankbaarheid, dat heeft veel te zeggen!

Waar ik over val, en waar ik ook wat (mijner inziens) lezenswaardigs over gedeeld heb, is dat als de prediking enkel oproept tot veel bidden, of enkel vragen tot zelfonderzoek (kent u er iets van), of afsluit met een wens, dan geen prediking zoals bijvoorbeeld de Dordts vaderen in DL 2, V voorstaan.
Dus een beter advies en een advies waar ook de profeten al tot oproepen (ik lees 's ochtends Ezechiel stukje bij beetje, was nu bij het prachtige 33ste hoofdstuk), is het bevel tot bekering en geloof.

Eens Bertiel, 'Bid er maar veel om' wordt vaak gehanteerd in combinatie met het krijgen van een nieuw hart(je). En dan werkt het als een excuus om je me maar niet te bekeren, immers God moet het doen. Aan kinderen wordt dus al vroeg bijgebracht dat het bijna niet mogelijk is om behouden te worden. Immers, ze kunnen zich niet bekeren is de boodschap. Ik wil graag een voorbeeld in de Bijbel zien waarin opgeroepen wordt om veel te bidden om bekeerd te worden.

Pertinent onjuist. Dat is een oneerlijk frame. Juist dat God het kan en wil doen biedt álle perspectief. Nogmaals, ik zit in een behoudende gemeente waar veel predikanten langskomen, en de oproep om erom te bidden wordt werkelijk nooit zomaar als losse, vrijblijvende """"dooddoener"""" de gemeente in geworpen. Altijd met de hartelijke toezegging dat de Heere kinderen hoort en dat Hij bidders niet laat staan.

Dan snap ik niet dat er zo veel lijdelijkheid is in veel behoudende kringen

[Hoopvol]

Ik wil graag een voorbeeld in de Bijbel zien waarin opgeroepen wordt om veel te bidden om bekeerd te worden.

Joël 2:12-14.

Jeremia 31:9: Zij zullen komen met geween, en met smekingen zal Ik hen voeren; Ik zal hen leiden aan de waterbeken, in een rechten weg, waarin zij zich niet zullen stoten; want Ik ben Israël tot een Vader, en Efraïm, die is Mijn eerstgeborene.

[Ad Anker]

De crisis zit hem hier in het 'zonder ons in ons'. DL 3/4-12) De mens gelooft en bekeert zich na ontvangen genade.

De angst dat de oproep heimelijk opwekt dat we zelf wat kunnen maakt terughoudend.
In de Bijbel is het God Zelf die doden oproept, niet Ezechiël en Paulus ofzo. We geloven niet dat de dominees van nu direct geïnspireerd worden, ze hebben eenvoudig het Woord na te spreken.

[Ad Anker]

Ik wil graag een voorbeeld in de Bijbel zien waarin opgeroepen wordt om veel te bidden om bekeerd te worden.

Joël 2:12-14.

12 Nu dan ook, spreekt de HEERE, bekeert u tot Mij met uw ganse hart, en dat met vasten en met geween, en met rouwklage.

13 En scheurt uw hart en niet uw klederen, en bekeert u tot den HEERE, uw God; want Hij is genadig en barmhartig, lankmoedig en groot van goedertierenheid, en berouw hebbende over het kwade.

14 Wie weet, Hij mocht Zich wenden en berouw hebben; en Hij mocht een zegen achter Zich overlaten tot spijsoffer en drankoffer voor den HEERE, uw God.

Ik vind dit echt flauw. Maar goed, dat maakt mijn volgende post nog meer waar.
Je hebt een soort activistische focus op de Bijbel en slaat nu ook weer 'vasten, geween, rouwklage, scheurt uw hart' over en ziet alleen het woordje 'bekeert u'.. Ik laat dat verder aan jou.

Als het zo moet heb ik er weer genoeg over gezegd voor nu.

[Bertiel]

De crisis zit hem hier in het 'zonder ons in ons'. DL 3/4-12) De mens gelooft en bekeert zich na ontvangen genade.

De angst dat de oproep heimelijk opwekt dat we zelf wat kunnen maakt terughoudend.
In de Bijbel is het God Zelf die doden oproept, niet Ezechiël en Paulus ofzo. We geloven niet dat de dominees van nu direct geïnspireerd worden, ze hebben eenvoudig het Woord na te spreken.

De crisis zit in de prediking inderdaad.
Het vrijuit naspreken van Gods woord en de uitdeling van het heil is omfloerst geworden door vele jaren dogmatiek.

En nee Ad, ik heb echt geen activistishc focus op de Bijbel, Goddank dat het Zijn werk is, anders kwam er niks van terecht.
Waar ik wel over val, is dat de prediking vaak niet conform Gods woord is en zoals de belijdenis geschriften ons voorhouden.

[GerefGemeente-lid]

Ik vind dit echt flauw. Maar goed, dat maakt mijn volgende post nog meer waar.
Je hebt een soort activistische focus op de Bijbel en slaat nu ook weer 'vasten, geween, rouwklage, scheurt uw hart' over en ziet alleen het woordje 'bekeert u'.. Ik laat dat verder aan jou.

Eens.

Juist een goede prediking laat beide kanten zien. Als alleen de oproep klinkt: 'Bekeert u!' is dat echt een veel groter gevaar dan vallen over het zinnetje 'Vraag er maar veel om!'

Ook al beweert men van niet, maar juist de reactie van sommigen hier bevestigt voor mij de reden dat er wel degelijk sprake is van een activistisch denken. Zeker als er gezegd wordt dat er jarenlang gekerkt werd onder betreffende HHK-predikant. Dan ken je als het goed is zo'n predikant echt wel beter. Als je hem dan op het forum hier zo afkraakt, geeft dat bij mij de bevestiging op mijn eerdere bevestiging die ik al had, namelijk alleen de wens tot een prediking waarin het puur aankomt op de oproep tot geloof, maar waarin de onmogelijkheid van 's mensen zijde totaal achterwege blijft. En daarmee kweek je een activistische stijl die zorgt voor het gevaar van een oppervlakkig geloof, een gestolen Jezus en een ingebeelde hemel waarmee mensen voor eeuwig verloren gaan.

[tja]

Niemand die hier niet zegt dat het fout is om tot het gebed op te roepen.
De HC plaatst die trouwens wel in het gedeelte van de dankbaarheid, dat heeft veel te zeggen!

Waar ik over val, en waar ik ook wat (mijner inziens) lezenswaardigs over gedeeld heb, is dat als de prediking enkel oproept tot veel bidden, of enkel vragen tot zelfonderzoek (kent u er iets van), of afsluit met een wens, dan geen prediking zoals bijvoorbeeld de Dordts vaderen in DL 2, V voorstaan.
Dus een beter advies en een advies waar ook de profeten al tot oproepen (ik lees 's ochtends Ezechiel stukje bij beetje, was nu bij het prachtige 33ste hoofdstuk), is het bevel tot bekering en geloof.

Eens Bertiel, 'Bid er maar veel om' wordt vaak gehanteerd in combinatie met het krijgen van een nieuw hart(je). En dan werkt het als een excuus om je me maar niet te bekeren, immers God moet het doen. Aan kinderen wordt dus al vroeg bijgebracht dat het bijna niet mogelijk is om behouden te worden. Immers, ze kunnen zich niet bekeren is de boodschap. Ik wil graag een voorbeeld in de Bijbel zien waarin opgeroepen wordt om veel te bidden om bekeerd te worden.

Pertinent onjuist. Dat is een oneerlijk frame. Juist dat God het kan en wil doen biedt álle perspectief. Nogmaals, ik zit in een behoudende gemeente waar veel predikanten langskomen, en de oproep om erom te bidden wordt werkelijk nooit zomaar als losse, vrijblijvende """"dooddoener"""" de gemeente in geworpen. Altijd met de hartelijke toezegging dat de Heere kinderen hoort en dat Hij bidders niet laat staan.

Het gebed is een zaak van dankbaarheid en van vertrouwen in de Heere. Bidden om genade is bijbels maar het woord VEEL kan beter vervangen worden voor vol verwachting. veel geeft impliciet de opdracht om genoeg te doen en dan hopen dat God hoort omdat er zoveel gebeden hebben. Bidden en zijn redding verwachten geeft een heel andere houding en is ook in lijn met de bijbel. Gij ontvangt niet omdat ge kwalijk bidt is hierin het overdenken waard.

[Cyrillus]

Ik wil graag een voorbeeld in de Bijbel zien waarin opgeroepen wordt om veel te bidden om bekeerd te worden.

Joël 2:12-14.

"Nu dan ook, spreekt de HEERE, bekeert u tot Mij met uw ganse hart, en dat met vasten en met geween, en met rouwklage. En scheurt uw hart en niet uw klederen, en bekeert u tot den HEERE, uw God; want Hij is genadig en barmhartig, lankmoedig en groot van goedertierenheid, en berouw hebbende over het kwade. Wie weet, Hij mocht Zich wenden en berouw hebben; en Hij mocht een zegen achter Zich overlaten tot spijsoffer en drankoffer voor den HEERE, uw God."
Nee Ad, hier wordt opgeroepen tot bekering waarbij duidelijk is dat de mens zich bekeert. Het aanhouden is bedoeld om God berouw te laten hebben. Deze versen laten juist de verantwoordelijkheid van de mens zien en dat de mens geacht wordt actief te zijn hierin. Dit is geen wachten of het nog eens door God geschieden mocht. Dit is zich bekeren en hopen dat God genadig is.

[Bertiel]

Ik vind dit echt flauw. Maar goed, dat maakt mijn volgende post nog meer waar.
Je hebt een soort activistische focus op de Bijbel en slaat nu ook weer 'vasten, geween, rouwklage, scheurt uw hart' over en ziet alleen het woordje 'bekeert u'.. Ik laat dat verder aan jou.

Eens.

Juist een goede prediking laat beide kanten zien. Als alleen de oproep klinkt: 'Bekeert u!' is dat echt een veel groter gevaar dan vallen over het zinnetje 'Vraag er maar veel om!'

Ook al beweert men van niet, maar juist de reactie van sommigen hier bevestigt voor mij de reden dat er wel degelijk sprake is van een activistisch denken. Zeker als er gezegd wordt dat er jarenlang gekerkt werd onder betreffende HHK-predikant. Dan ken je als het goed is zo'n predikant echt wel beter. Als je hem dan op het forum hier zo afkraakt, geeft dat bij mij de bevestiging op mijn eerdere bevestiging die ik al had, namelijk alleen de wens tot een prediking waarin het puur aankomt op de oproep tot geloof, maar waarin de onmogelijkheid van 's mensen zijde totaal achterwege blijft. En daarmee kweek je een activistische stijl die zorgt voor het gevaar van een oppervlakkig geloof, een gestolen Jezus en een ingebeelde hemel waarmee mensen voor eeuwig verloren gaan.

bedankt vriend, dat je me zo weet weg te zetten.
Ik heb enkel over de betreffende predikant gezegd dat ik hetgeen verteld werd herken
En het is mijn zorg dat er in veel prediking de juiste belans weg is, naar links en naar rechts.
Ik huiver voor een onbijbels activisme, net als dat ik huiver voor een onbijbelse lijdelijkheid.
En ja, het is enkel God die daarvoor kan behoeden, Hij maakt daarvan wel gebruik van woord(verkondiging) en Geest

[GerefGemeente-lid]

Ik heb enkel over de betreffende predikant gezegd dat ik hetgeen verteld werd herken
En het is mijn zorg dat er in veel prediking de juiste belans weg is, naar links en naar rechts.
Ik huiver voor een onbijbels activisme, net als dat ik huiver voor een onbijbelse lijdelijkheid.

Ik citeer bewust dit gedeelte, ik ga in op de inhoud en zoals gewend is dat op het scherpst van de snede.

Je twee laatste zinnen in dit citaat vind ik wat wonderlijk. Ik heb jou nog nooit een reactie zien plaatsen over een prediking die te activistisch zou zijn en die ik zelf persoonlijk in de HHK ook signaleer. Het feit dat je hier alleen reageert als de prediking in jouw ogen aan de rechterzijde van onze gezindte uit de bocht zou vliegen, en het feit dat ik je nooit hoor als dit ter linkerzijde gebeurt, maar dat je dan zelfs alleen maar positief ben, maakte dat ik de woorden in mijn vorige bericht plaatste.

Het zou goed zijn als je ook bij een te activistische prediking wat meer nuances zou leggen.

Neem dat eens mee.

[Cyrillus]

Niemand die hier niet zegt dat het fout is om tot het gebed op te roepen.
De HC plaatst die trouwens wel in het gedeelte van de dankbaarheid, dat heeft veel te zeggen!

Waar ik over val, en waar ik ook wat (mijner inziens) lezenswaardigs over gedeeld heb, is dat als de prediking enkel oproept tot veel bidden, of enkel vragen tot zelfonderzoek (kent u er iets van), of afsluit met een wens, dan geen prediking zoals bijvoorbeeld de Dordts vaderen in DL 2, V voorstaan.
Dus een beter advies en een advies waar ook de profeten al tot oproepen (ik lees 's ochtends Ezechiel stukje bij beetje, was nu bij het prachtige 33ste hoofdstuk), is het bevel tot bekering en geloof.

Eens Bertiel, 'Bid er maar veel om' wordt vaak gehanteerd in combinatie met het krijgen van een nieuw hart(je). En dan werkt het als een excuus om je me maar niet te bekeren, immers God moet het doen. Aan kinderen wordt dus al vroeg bijgebracht dat het bijna niet mogelijk is om behouden te worden. Immers, ze kunnen zich niet bekeren is de boodschap. Ik wil graag een voorbeeld in de Bijbel zien waarin opgeroepen wordt om veel te bidden om bekeerd te worden.

Pertinent onjuist. Dat is een oneerlijk frame. Juist dat God het kan en wil doen biedt álle perspectief. Nogmaals, ik zit in een behoudende gemeente waar veel predikanten langskomen, en de oproep om erom te bidden wordt werkelijk nooit zomaar als losse, vrijblijvende """"dooddoener"""" de gemeente in geworpen. Altijd met de hartelijke toezegging dat de Heere kinderen hoort en dat Hij bidders niet laat staan.

Ik heb ook vaak genoeg deze 'dooddoener' voorbij horen komen. Maar dit is van 2 walletjes plukken - zodat het lijkt of het dogmatisch klopt: doen alsof God wil verhoren, en tegelijkertijd suggereren dat het een heel proces is. Alleen al het woord 'maar' spreekt boekdelen.