“Vraag er maar veel om.”

[Bertiel]

Vraag er maar veel om. Dat is zoiets van ik wil het graag hebben maar het is nog maar de vraag of God het wil geven.
Een uitdrukking waarvan ik me afvraag of dit bij de reformatoren, onze oude schrijvers of de puriteinen zo voor komt.
God wil er zeker om gevraagd worden, maar wel vanuit het geloof dat Hij het schenken zal

[KDD]

Ik heb hier veel moeite mee. Als er iets géén dooddoener is, is het wel om voor de zaligheid mensen te verwijzen naar de God Die het geven kan en wil.

In feite erg om dat een dooddoener te noemen. Misschien beseft men niet wat men zegt. Zo werd het 'wie het vat vatte het' ook al afgedaan als dooddoener. Ik hoef dan niet te vragen of men dan weet wat men zegt.

"de dooddoener" zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ˈdodunər] Verbuigingen: dooddoener|s (meerv.) uitspraak met weinig inhoud die toch het gesprek verstoort. Voorbeeld: `iemand met een dooddoener van zijn onderwerp afbrengen`

Vraag er maar veel om is een uitdrukking van ongeloof: https://www.geloofstoerusting.nl/videos ... r-veel-om/

Nee een wens, want die man kan je ook niks geven. Wat moet hij dan zeggen? Wacht maar af of misschien ooit nog bekeerd mocht worden? Dat maakt berustende mensen en wachten stilletjes af. Dit is verkeerd, want waar heeft God gezegd: Voor jou is er geen genade? Hij zegt wel: Daarentegen wil Ik er van den huize Israëls om gebeden worden. Wat is dat anders dan een van God in de mond gelegde wens en gebed?

Eens DIA! Ik zou niet weten wanneer een mens zou moeten stoppen om dat te vragen. Als hij sterft denk ik.

[DDD]

'Vraag er maar veel om' is mijns inziens een beter advies voor wedergeboren mensen dan voor mensen die zich niet hebben bekeerd.

Voor de laatsten is het ook een verkeerd advies. Jezus heeft zoiets nooit tegen ongelovigen gezegd.

[Job]

Zo 'ken' ik de prediking van ds Zoet wél;' vraag er maar véél om' .
Een dooddoener vind ik dat altijd ( iedereen die dat zegt, niet alleen van een predikant)

Ik heb hier veel moeite mee. Als er iets géén dooddoener is, is het wel om voor de zaligheid mensen te verwijzen naar de God Die het geven kan en wil.

In feite erg om dat een dooddoener te noemen. Misschien beseft men niet wat men zegt. Zo werd het 'wie het vat vatte het' ook al afgedaan als dooddoener. Ik hoef dan niet te vragen of men dan weet wat men zegt.

"de dooddoener" zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ˈdodunər] Verbuigingen: dooddoener|s (meerv.) uitspraak met weinig inhoud die toch het gesprek verstoort. Voorbeeld: `iemand met een dooddoener van zijn onderwerp afbrengen`

Vraag er maar veel om is een uitdrukking van ongeloof: https://www.geloofstoerusting.nl/videos ... r-veel-om/

Vd Brink en Geloofstoerusting zijn voor mij nu niet bepaald het eind van alle tegenspraak, integendeel. Kom met betere bronnen zou ik zeggen. Het is helemaal geen ongeloof. Het is verwijzen naar een Drieënig God, rijker kan niet. Als we ergens moeten zijn, is het bij Hem.

[Herman]

Vraag er maar veel om. Dat is zoiets van ik wil het graag hebben maar het is nog maar de vraag of God het wil geven.
Een uitdrukking waarvan ik me afvraag of dit bij de reformatoren, onze oude schrijvers of de puriteinen zo voor komt.
God wil er zeker om gevraagd worden, maar wel vanuit het geloof dat Hij het schenken zal

Het gebed is een uitmuntend middel om God te ontmoeten. Het is daarmee een zeer bijbelse manier van aansporen.
De suggestie dat het maar de vraag is of God het wil geven wordt pas van belang als andere leerstellingen overgeaccentueerd worden die lijdelijkheid bevorderen.

Op zichzelf is het gebed van zeer grote waarde.

[Bertiel]

Ik zeg niks over het gebed an sich
Ik zie het alleen niet als bijbels als de aansporing vanuit de prediking (want dat was de oorzaak van deze discussie) hier enkel bij blijft.
Zo wordt je wel de kant van de lijdelijkheid opgedreven die net zo onbijbels is als een alles van ons activisme verwachtende oproep.

[-DIA-]

Hier is het weer duidelijk. Want om reacties als bovenstaand voel ik me een vreemde op dit forum. We zijn geen eenheid in belijden. Dat is een probleem voor mij en zou voor ons allen een zaak van gewicht moeten zijn.
Immers is het: Ik wil dat ze één zijn, gelijk Wij één zijn.

[HersteldHervormd]

Vraag er maar veel om. Dat is zoiets van ik wil het graag hebben maar het is nog maar de vraag of God het wil geven.
Een uitdrukking waarvan ik me afvraag of dit bij de reformatoren, onze oude schrijvers of de puriteinen zo voor komt.
God wil er zeker om gevraagd worden, maar wel vanuit het geloof dat Hij het schenken zal

Het ligt eraan hoe je het bekijkt. Je kan het inderdaad bekijken zoals hoe jij het zegt.
Het kan ook een wijzen op Christus zijn, dat bij Hem de zaligheid te vinden is. Maar dan wel Gods soevereiniteit benadrukkend. Volgens mij is daar niks mis mee. Jullie slaan net als ds. van den Brink compleet door, en dat zie je in dit soort opmerkingen. Het is niet goed om het evangelie te versmallen 100% mee eens, maar m.i. ben je met de uitspraak: Vraag er maar veel om, niet het evangelie aan het versmallen.

[Job]

Ik zeg niks over het gebed an sich
Ik zie het alleen niet als bijbels als de aansporing vanuit de prediking (want dat was de oorzaak van deze discussie) hier enkel bij blijft.
Zo wordt je wel de kant van de lijdelijkheid opgedreven die net zo onbijbels is als een alles van ons activisme verwachtende oproep.

Maar de binnenkamer ingaan is toch allesbehalve lijdelijk? Ik zou geen plek weten waar meer geleerd en afgeleerd wordt en waar grotere rijkdommen worden gesmaakt in het geestelijk leven dan in de binnenkamer, bij een open Bijbel. Worstelen met God. Hem niet te laten gaan tenzij Hij je uit genade zegent. Jezelf te verliezen in Hem. Alles verliezen in jezelf en alles krijgen in Hem, het gebeurt op de knieën.

[Job]

Hier is het weer duidelijk. Want om reacties als bovenstaand voel ik me een vreemde op dit forum. We zijn geen eenheid in belijden. Dat is een probleem voor mij en zou voor ons allen een zaak van gewicht moeten zijn.
Immers is het: Ik wil dat ze één zijn, gelijk Wij één zijn.

Eigenlijk is alles aan de Heere vragen tegelijk zeggen: "Ikzelf ben en heb niets". Dat is pijnlijk, het sluit elke activiteit van de mens buiten. Je moet berooid, met je armoede en je lege handen naar God.

De oproep om erom te bidden sluit vermoedelijk niet meer aan bij een geloofsbeleving waarbij mensen zichzelf willen kunnen ontplooien en zelf in Christus willen geloven. Ik ben bang dat het daarom zoveel weerstand oproept.

[Bertiel]

God werkt door woord en Geest. Een persoonlijk gebed is geen genademiddel.

Daarnaast is het niet slecht om op te roepen tot gebed. Maar enkel oproepen tot gebed leidt tot een loterijgeloof. Doe er maar veel aan mee, des te meer kans heb je dat je wint.

De aanbieding van het heil en de uitdeling daarvan door middel van de prediking lijkt me trouwens een apart topic waard

[Bertiel]

Hier is het weer duidelijk. Want om reacties als bovenstaand voel ik me een vreemde op dit forum. We zijn geen eenheid in belijden. Dat is een probleem voor mij en zou voor ons allen een zaak van gewicht moeten zijn.
Immers is het: Ik wil dat ze één zijn, gelijk Wij één zijn.

Eigenlijk is alles aan de Heere vragen tegelijk zeggen: "Ikzelf ben en heb niets". Dat is pijnlijk, het sluit elke activiteit van de mens buiten. Je moet berooid, met je armoede en je lege handen naar God.

De oproep om erom te bidden sluit vermoedelijk niet meer aan bij een geloofsbeleving waarbij mensen zichzelf willen kunnen ontplooien en zelf in Christus willen geloven. Ik ben bang dat het daarom zoveel weerstand oproept.

Juist wel. Want dan is het mijn gebed waarop God reageert.
Het is juist andersom. God nadert ons door woord en Geest.
Verkondiging en schrift zijn de genademiddelen bij uitstek die de Heilige Geest gebruikt.

[-DIA-]

God werkt door woord en Geest. Een persoonlijk gebed is geen genademiddel.

Daarnaast is het niet slecht om op te roepen tot gebed. Maar enkel oproepen tot gebed leidt tot een loterijgeloof. Doe er maar veel aan mee, des te meer kans heb je dat je wint.

De aanbieding van het heil en de uitdeling daarvan door middel van de prediking lijkt me trouwens een apart topic waard

Nee, maar er staat gescheven: Doet uw mond wijd open... en Ik zal hem vervullen
en... Roep Mij aan... en Geen genademiddel, maar zonder gebed kan een mens toch niet leven?
En ik protesteer tegen het blasfemisch zeggen "het gebed leidt tot een tot een loterijgeloof".
Hoe kan het zo worden in een betrekkelijk korte tijd?

[Bertiel]

Dat zeg ik toch ook niet.
Ik ageer er enkel op dat dit niet op deze zelfstandige manier hoort te functioneren in de prediking.

[-DIA-]

Ik vraag me intussen wel af of het nog zin heeft hier nog wat te zeggen. Voel me hier opgejaagd.