Wat doen we vandaag?

[Terri]

Een dagje fietsen

T lijkt wat regenachtig vandaag met een fris windje. Een goede regenjas zal handig zijn.

[-DIA-]

Een dagje fietsen

T lijkt wat regenachtig vandaag met een fris windje. Een goede regenjas zal handig zijn.

Dat is goed nieuws, na de recordwarme junimaand. Deze maand heeft wereldwijd vele hitterecords verpulverd. En... dat is onze eigen schuld.

[Henk J]

Vanmorgen naar de zendingsdag geweest waar ds. Van Marle en ds. De Groot spraken, nu familiemiddag, hopen op droog weer.

[Herman]

Voor de middag een pergola geplaatst (althans, de klusjesman geassisteerd met plaatsen), daarna de zaterdag klusjes gedaan.

[Wim Anker]

Een dagje fietsen

T lijkt wat regenachtig vandaag met een fris windje. Een goede regenjas zal handig zijn.

Dat is goed nieuws, na de recordwarme junimaand. Deze maand heeft wereldwijd vele hitterecords verpulverd. En... dat is onze eigen schuld.

???? Eigen schuld?

[rian]

De zendingsdag bezocht vandaag. Wat een mooie en goede dag was het.
Erg druk bezocht!!

[newton]

De zendingsdag bezocht vandaag. Wat een mooie en goede dag was het.
Erg druk bezocht!!

Wat een drukte idd. Is de opkomst altijd zo groot?

[Johann Gottfried Walther]

Wat ik mij altijd afvraag, vergroot zo'n zendingsdag nou ook echt de betrokkenheid bij de zending?
Ik ben er nooit geweest, ik ben wel dicht betrokken bij een zendingsechtpaar.

[MGG]

Wat ik mij altijd afvraag, vergroot zo'n zendingsdag nou ook echt de betrokkenheid bij de zending?
Ik ben er nooit geweest, ik ben wel dicht betrokken bij een zendingsechtpaar.

Ik denk het wel. Alleen al het feit dat het duizenden mensen trekt, laat zien dat het leeft. Door meer van de zending te weten/horen neem je het denk ik ook vaker mee in het gebed. De betrokkenheid vergroten en/of vasthouden kan op tal van manieren. Ik denk dat de Paulus en zendingsdagen daar een belangrijke rol in spelen.

[newton]

De persoonlijke verhalen en ervaringen van de zendingsarbeiders doen wat mij betreft zeker wat met het voelen van betrokkenheid bij het zendingswerk.

[Framboos]

Een dagje fietsen

T lijkt wat regenachtig vandaag met een fris windje. Een goede regenjas zal handig zijn.

Dat is goed nieuws, na de recordwarme junimaand. Deze maand heeft wereldwijd vele hitterecords verpulverd. En... dat is onze eigen schuld.

???? Eigen schuld?

Geloof je niet in klimaatopwarming of niet dat het een menselijke oorzaak heeft?

[Johann Gottfried Walther]

Wat ik mij altijd afvraag, vergroot zo'n zendingsdag nou ook echt de betrokkenheid bij de zending?
Ik ben er nooit geweest, ik ben wel dicht betrokken bij een zendingsechtpaar.

Ik denk het wel. Alleen al het feit dat het duizenden mensen trekt, laat zien dat het leeft. Door meer van de zending te weten/horen neem je het denk ik ook vaker mee in het gebed. De betrokkenheid vergroten en/of vasthouden kan op tal van manieren. Ik denk dat de Paulus en zendingsdagen daar een belangrijke rol in spelen.

[Johann Gottfried Walther]

De persoonlijke verhalen en ervaringen van de zendingsarbeiders doen wat mij betreft zeker wat met het voelen van betrokkenheid bij het zendingswerk.

Oké. Mooi zo.

[-DIA-]

Dat is goed nieuws, na de recordwarme junimaand. Deze maand heeft wereldwijd vele hitterecords verpulverd. En... dat is onze eigen schuld.

???? Eigen schuld?

Ik dacht het wel. Of weten we niet van schaamrood te worden? Hebben wij niet meegedaan om de aarde naar hartenlust uit te buiten, alleen voor ons gemak en ook voor ons plezier? Dit is voor ons niet eens het ergste, want we deden mee in onwetendheid. Wat vonden we een plastic zak handig. Maar we wisten niet de schade die we met dit materiaal aanrichtten.
Maar intussen was er Eén die wel wist wat dit aanrichtte in Zijn Schepping. Wij wisten niet dat we zondigden tegen de schepping, en daarmee in feite tegen de Schepper. We leefden, om zo te zeggen, 'lekkerlijk' op deze aarde met al haar geneugten.
Wat waren we blij toen we in de jaren zestig (vorige eeuw) een eigen auto konden aanschaffen. Die vevuilde, maar wat wisten we er toen in feite af? Niet veel. We gingen zelfs met de auto naar kerk, zonder dat ons geweten ons veroordeelde.
En toch... ook dit staat niet los van onze levensstijl: 'lekkerlijk keven' op de aarde, en in feite zadelden we het nageslacht op met een enorm probleem: De giftige uitlaatgassen vergiftigden langzaam maar zeker de hele atmosfeer en... dat staat ook niet los van de klimaatsverandering die we zo (vaak nog onbewust) over ons uitriepen.
Ondertussen moest de wereldbevolking gevoed worden. Om betere oogsten te krijgen hebben we niet een biddag uitgeschreven, nee we vonden de Kunstmest uit, en bestrijdingsmiddelen. En... we waren ons niet eens bewust dat we in feite ingrepen in de schepping van de Schepper. En het is ook al vaak gebleken, dat als we God niet meer nodig hebben, er oordelen op te verwachten zijn.
We grepen verder in in de Scheppingsorde, en zou dat ongestraft kunnen? Hoeveel kinderen hebben we vermoord en geen leven gegund? Hoeveel hebben er ook niet gekozen voor de dood boven het leven? En dat onze steeds comfortabeler manier van leven deed ons verder gaan. Dit kwam wel heel duidelijk uit in wat we deden: Een steeds lossere seksuele moraal, met alle gevolgen daarvan. Riep dit niet om wraak van de Hemel? Sommigen die zogenaamd niets geloofden konden toch weten dat we meededen met iets wat we voordien als grote zonden beschouwden. Denk dus aan doden van kinderen en zieke mensen. Denk ook aan het goed praten van anders geaarde mensen in hun uitleving. We kunnen het uitbreiden. Niet alleen ons land, maar de gehele deed mee... en wat deden we? Nee, we vroegen niet of dat alles in de gunst van God was, nee, we deden het gewoon. Daar ligt ons aller schuld.
Deze wereld, mens, dier en plant, zucht onder de schuld van de mens. En die mens kan en wil maar niet in de schuld komen. Zou dan God dit alles (we hebben nog maar een klein tipje opgelicht) onbezocht laten?
Let op de tekenen: Ongekende hittegolven teisteren de aarde, en grote grote hagelstenen doden zelfs mensen. Overstromingen zie we ook als gevolg van ons ingrijpen in de Schepping. De regen wordt ons tot onnut, daar de aarde haar niet meer indrinkt als ze hard is geworden door grote droogten.
Altijd hebben grote droogte iets te zeggen gehad. Er waren tijden dat er dan een biddag of boetedag werd uitgeschreven. Maar waar is de verootmoediging? Zijn we niet allen hard en verhardt geworden onder het kennelijk spreken van God in de natuur en in de wereld? Zie hoe de oorlogen steeds wreder worden en hoe het schepsel zucht onder de dreigingen. Of zien en voelen we het niet meer?
We zouden meer kunnen zeggen, ook wijzen naar Daniel, die zich ook verootmoedigde en schuld van het volk meedroeg en beleed, ook toen zijn leven daardoor bedreigd werd. Zouden we in de grote menigte niet onopvallend neerknielen voor het beeld van Nebudnezar? Onopvallend, en net doen of we niet het beeld, maar tot God zouden bidden? Zouden we staande blijven voor de vurige oven?
We zouden veel meer kunnen noemen maar laat het hierbij. We kunnen weten dat we het diep voor God verzondigd hebben, en Gods straffen over ons hebben afgeroepen. Hoeveel boete- en bededagen hebben we gehad, en zijn ernstig gewaarschuwd, maar wat was de vrucht? We gingen door en leefden verder zoals het ons behaaglijk was. Intussen niet terugkerende van onze boze wegen, waar de ware dienstknechten Gods ons onder tranen hebben gewaarschuwd, alsof we het zo hoorden: Jeruzalem, Jeruzalem, hoe menigmaal.... maar gij hebt niet gewild? Is er hier dan eentje die nog durft te zeggen: ik ben rein, mijn treft geen blaam? Aan alles en zeker ook in het weer kunnen we het ongenoegen Gods opmerken.

[Wim Anker]

Dat is goed nieuws, na de recordwarme junimaand. Deze maand heeft wereldwijd vele hitterecords verpulverd. En... dat is onze eigen schuld.

???? Eigen schuld?

Ik dacht het wel. Of weten we niet van schaamrood te worden? Hebben wij niet meegedaan om de aarde naar hartenlust uit te buiten, alleen voor ons gemak en ook voor ons plezier? Dit is voor ons niet eens het ergste, want we deden mee in onwetendheid. Wat vonden we een plastic zal handig. Maar we wisten niet de schade die we met dit materiaal aanrichtten.
Maar intussen was er Eén die wel wist wat dit aanrichtte in Zijn Schepping. Wij wisten niet dat we zondigden tegen de schepping, en daarmee in feite tegen de Schepper. We leefden, om zo te zeggen, 'lekkerlijk' op deze aarde met al haar geneugten.
Wat waren we blij toen we in de jaren zestig (vorige eeuw) een eigen auto konden aanschaffen. Die vevuilde, maar wat wisten we er toen in feite af? Niet veel. We gingen zelfs met de auto naar kerk, zonder dat ons geweten ons veroordeelde.
En toch... ook dit staat niet los van onze levensstijl: 'lekkerlijk keven' op de aarde, en in feite zadelden we het nageslacht op met een enorm probleem: De giftige uitlaatgassen vergiftigden langzaam maar zeker de hele atmosfeer en... dat staat ook niet los van de klimaatsverandering die we zo (vaak nog onbewust) over ons uitriepen.
Ondertussen moest de wereldbevolking gevoed worden. Om betere oogsten te krijgen hebben we niet een biddag uitgeschreven, nee we vonden de Kunstmest uit, en bestrijdingsmiddelen. En... we waren ons niet eens bewust dat we in feite ingrepen in de schepping van de Schepper. En het is ook al vaak gebleken, dat als we God niet meer nodig hebben, er oordelen op te verwachten zijn.
We grepen verder in in de Scheppingsorde, en zou dat ongestraft kunnen? Hoeveel kinderen hebben we vermoord en geen leven gegund? Hoeveel hebben er ook niet gekozen voor de dood boven het leven? En dat onze steeds comfortabeler manier van leven deed ons verder gaan. Dit kwam wel heel duidelijk uit in wat we deden: Een steeds lossere seksuele moraal, met alle gevolgen daarvan. Riep dit niet om wraak van de Hemel? Sommigen die zogenaamd niets geloofden konden toch weten dat we meededen met iets wat we voordien als grote zonden beschouwden. Denk dus aan doden van kinderen en zieke mensen. Denk ook aan het goed praten van anders geaarde mensen in hun uitleving. We kunnen het uitbreiden. Niet alleen ons land, maar de gehele deed mee... en wat deden we? Nee, we vroegen niet of dat alles in de gunst van God was, nee, we deden het gewoon. Daar ligt ons aller schuld.
Deze wereld, mens, dier en plant, zucht onder de schuld van de mens. En die mens kan en wil maar niet in de schuld komen. Zou dan God dit alles (we hebben nog maar een klein tipje opgelicht) onbezocht laten?
Let op de tekenen: Ongekende hittegolven teisteren de aarde, en grote grote hagelstenen doden zelfs mensen. Overstromingen zie we ook als gevolg van ons ingrijpen in de Schepping. De regen wordt ons tot onnut, daar de aarde haar niet meer indrinkt als ze hard is geworden door grote droogten.
Altijd hebben grote droogte iets te zeggen gehad. Er waren tijden dat er dan een biddag of boetedag werd uitgeschreven. Maar waar is de verootmoediging? Zijn we niet allen hard en verhardt geworden onder het kennelijk spreken van God in de natuur en in de wereld? Zie hoe de oorlogen steeds wreder worden en hoe het schepsel zucht onder de dreigingen. Of zien en voelen we het niet meer?
We zouden meer kunnen zeggen, ook wijzen naar Daniel, die zich ook verootmoedigde en schuld van het volk meedroeg en beleed, ook toen zijn leven daardoor bedreigd werd. Zouden we in de grote menigte niet onopvallend neerknielen voor het beeld van Nebudnezar? Onopvallend, en net doen of we niet het beeld, maar tot God zouden bidden? Zouden we staande blijven voor de vurige oven?
We zouden veel meer kunnen noemen maar laat het hierbij. We kunnen weten dat we het diep voor God verzondigd hebben, en Gods straffen over ons hebben afgeroepen. Hoeveel boete- en bededagen hebben we gehad, en zijn ernstig gewaarschuwd, maar wat was de vrucht? We gingen door en leefden verder zoals het ons behaaglijk was. Intussen niet terugkerende van onze boze wegen, waar de ware dienstknechten Gods ons onder tranen hebben gewaarschuwd, alsof we het zo hoorden: Jeruzalem, Jeruzalem, hoe menigmaal.... maar gij hebt niet gewild? Is er hier dan eentje die nog durft te zeggen: ik ben rein, mijn treft geen blaam? Aan alles en zeker ook in het weer kunnen we het ongenoegen Gods opmerken.

Als jij de juni maand in NL al al als een "straf" ziet .... Er was en is.geem sprake van een grote droogte. Prachtig weer en (veel) regen op.z'n tijd.