Synode GGiN(jaarloos)

[Piet Puk]

Mijn vraag: moeten kerken regels stellen over hoe je een christelijke leven inricht(ook qua kleding)?

Deels. Als het goed is zijn de gemeenteleden zich bewust van de Bijbelse opdracht tot eerbaarheid/fatsoen. Als dat met voeten getreden wordt ga je daar m.i. zeker het gesprek over aan. Maar verzin er geen regels bij die nergens in de Bijbel terug te vinden zijn.

Dat ben ik met je eens. Echter: in de jaren '70 was er een modeverschijnsel waarbij lang haar, baarden en snorren gedragen werden. De GGiN zag dit echter ook binnen de kerkmuren doordringen en heeft toen deze regel opgelegd. Deze is echter altijd in stand gebleven (zelfs met tuchtmaatregelen als gevolg). De praktijk werd echter steeds meer dat de tucht niet meer werd toegepast(of selectief bij de sacramenten). Dan vind ik het een goede ontwikkeling dat de directe tucht word losgelaten.

En misschien ter info: het lijkt nu alsof snorren en baarden het hoofdonderwerp was. Het was echter een subonderwerp in de hele discussie over wereldgelijkvormigheid.

[Maanenschijn]

Wanneer is een baard eigenlijk een baard?

Ik vind de meeste baarden die ik zie behoren bij de categorie ‘slecht geschoren’.

[Charles]

De baardenkwestie is zeer eenvoudig. In het NT droegen de Israëlitische mannen een baard, de Romeinen (=de bezetter) niet. Je zou verwachten dat de baard dan een belangrijk onderscheid werd. Je leest er echter niets over. Nergens een aanwijzing dat je als Romein die christen werd je baard moest laten staan o.i.d.

Kortom: wie zegt dat de man geen baard mag dragen doet hetzelfde als wie zegt (want die heb je ook) dat je als christelijke man een baard moét dragen: je bent een farizeeër omdat je lasten oplegt die God niet oplegt.

[merel]

In de huisbezoeken die ik mee heb gemaakt, is het onderwerp ' baard' nooit besproken, maar ging het over de essentiële zaken.

Heb je een baard dan?

In andere kerken speelt dezelfde problematiek, maar dan gaat het om een andere culturele gewoonte?

Welke culturele gewoonte?

de korte broek

[Orchidee]

Rond dopen en belijdenis vragen sommige dominees ook even aandacht voor de kleding. Fatsoenlijke gemeenteleden luisteren hierna en volgen het verzoek op

Is de mening en visie van een ds altijd doorslaggevend?
Ik neem aan dat de kerkenraadsmening belangrijker is.
Predikant is in dienst van de kerkenraad.
Al vind een predikant iets van jouw kleding en of stijl, daar kan een kerkenraad héél anders over van mening zijn!

[Bruna]

Kom Piet, het gaat in dit leven om de zaligheid van onze zielen. En dan heb je het over een waardige discussie over wel of niet een baard dragen. Dan heb je echt als kerk je prioriteiten niet op orde. Volgende discussie of dames nu wel of niet hun benen mogen scheren. Dat er nu niemand tijdens zo een overleg opstaat en zegt 'broeders, zijn we nu bezig met mensen te laten zien hoe goed het leven met de Heere Jezus als je verlosser is, of zijn we bezig met flauwekul op de vierkante millimeter?'
Je gaat als ouderling op huisbezoek en in plaats van een open en eerlijk gesprek of iemand de Heere al mag kennen gaat het over 'ik wil je even pastoraal vermanen dat je baard toch wel even een tikje te lang is'. Echt...

In mijn beleving ligt deze discussie vooral onder het vergrootglas van degenen die geen lid zijn van de ggin. Juist degenen die toch al een afkeer hebben van dit kerkverband gebruiken of misbruiken het onderwerp 'baard' graag om te laten zien hoe verkeerd de ggin wel niet bezig zijn.
In de huisbezoeken die ik mee heb gemaakt, is het onderwerp ' baard' nooit besproken, maar ging het over de essentiële zaken. Idem tijdens catechisatie etcetera.

Dit besluit is een slimme tussenstap. Er wordt nadrukkelijk bij gezegd dat het niet om een tuchtmaatregel o.i.d. komt. Dus: je wordt niet geweigerd aan het Avondmaal, je mag je kind laten dopen maar ze gaan er nog wel wat van zeggen. Volgens mij is dat al een milde versie van de praktijk vroeger. De volgende stap is loslaten. Ik vind dat ook wel verstandig. In 1x loslaten kan pijn veroorzaken bij sommigen.

Een goede bekende draagt altijd al een baard, alleen zijn trouwfoto's zijn baardeloos. Hij trouwde in de GGiN. Dat is echt wel een dingetje, al is het niet levensbedreigend.

Bedankt Ad. Laat ik het zo maar bekijken en positief benaderen.

[MGG]

Rond dopen en belijdenis vragen sommige dominees ook even aandacht voor de kleding. Fatsoenlijke gemeenteleden luisteren hierna en volgen het verzoek op

Is de mening en visie van een ds altijd doorslaggevend?
Ik neem aan dat de kerkenraadsmening belangrijker is.
Predikant is in dienst van de kerkenraad.
Al vind een predikant iets van jouw kleding en of stijl, daar kan een kerkenraad héél anders over van mening zijn!

Nee, maar als een dominee iets vriendelijk vraagt dan doe je zoiets toch gewoon? De mening van de kerkenraad weet je pas als die duidelijk kenbaar gemaakt wordt.
Overigens is een predikant niet in dienst van de kerkenraad!

[Zeeuw]

Mijn vraag: moeten kerken regels stellen over hoe je een christelijke leven inricht(ook qua kleding)?

Deels. Als het goed is zijn de gemeenteleden zich bewust van de Bijbelse opdracht tot eerbaarheid/fatsoen. Als dat met voeten getreden wordt ga je daar m.i. zeker het gesprek over aan. Maar verzin er geen regels bij die nergens in de Bijbel terug te vinden zijn.

Dat ben ik met je eens. Echter: in de jaren '70 was er een modeverschijnsel waarbij lang haar, baarden en snorren gedragen werden. De GGiN zag dit echter ook binnen de kerkmuren doordringen en heeft toen deze regel opgelegd. Deze is echter altijd in stand gebleven (zelfs met tuchtmaatregelen als gevolg). De praktijk werd echter steeds meer dat de tucht niet meer werd toegepast(of selectief bij de sacramenten). Dan vind ik het een goede ontwikkeling dat de directe tucht word losgelaten.

En misschien ter info: het lijkt nu alsof snorren en baarden het hoofdonderwerp was. Het was echter een subonderwerp in de hele discussie over wereldgelijkvormigheid.

Dat begrijp ik. Het gaat mij er meer omdat ik van dichtbij heb meegemaakt dat kleding etc een hoofdonderwerp werd en het evangelie er door werd ondergesneeuwd. We worden niet zalig door uiterlijk vertoon.
Ik denk dat de redenering: 'gemeenten, in het verleden hebben we om die en die reden die en die keuzes gemaakt, vanwege die en die reden denken we nu langzaam anders' toch best mogelijk is?

[Bruna]

Maar ik begrijp van @Herman en @Maannenschijn dat het in (diverse) GG ook een (orde)regel is/was?

[Maanenschijn]

Maar ik begrijp van @Herman en @Maannenschijn dat het in (diverse) GG ook een (orde)regel is/was?

Inderdaad een locale praktijk, met weigering tot dopen van een kind.

[Bauke]

De synode handhaaft het pastoraal vermanen van mannen met baard of snor bij „kerkelijke handelingen” als het bedienen van de sacramenten en het bevestigen van huwelijken, een regel die reeds tientallen jaren bestaat. Ouderling Van der Garde wijst op de raad van de gereformeerde theoloog Petrus van Mastricht (1630-1706) om zich aan zulke regels te onderwerpen in „nederigheid en bescheidenheid”. Met nadruk verklaart de synode dat er geen sprake is van een ordemaatregel, kerkrechtelijke vermaning of censuur.

De wereld staat in brand. Bijbelvertalingen en Schriftgezag staan op de tocht/helling noem maar op. Nauwelijks jeugdwerk in het kerkverband. Veel kerkenraden met alleen diakenen (wat geen kerkenraad of gemeente is feitelijk) Zelden nieuwe studenten toegelaten

Maar de Generale Synode van de GGiN richt zich op belangrijkere zaken. Ze richten zich op iets wat je als man van je Schepper hebt meegekregen. Dat hoort er niet volgens de afgevaardigden.

[DDD]

Als een kerkenraad een kind het teken van Gods verbond weigert omdat een vader wel of niet een baard laat staan, dan begint zo'n kerkenraad de grenzen van het koninkrijk van God mijns inziens wel heel dicht te naderen.

[Mannetje]

Volgens mij gaat je quote niet goed.

[DDD]

Het was een algemene stelling.

[Mannetje]

Ik doelde op Bauke, onze reacties kruisten elkaar.