De ware droefheid naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid. Volgens jou voelt zo iemand niets. Hoe zit dat dan met die droefheid? Als je bedroefd bent over de zonden die je gedaan hebt tegen een goeddoend en heilig God, leer je toch juist dat ook voelen in je hart? Het geloof gaat toch nooit buiten het gevoel om? Of is het een verstandelijke redenatie, waarin je zonder emoties zelf een beslissing maakt?Cyrillus schreef: ↑11 mei 2023, 22:47Als allen mogen komen, waarom dan zoveel kritiek op Van den Brink? Het is vaak helemaal niet waar dat iedereen mag komen. Aanvulling: in praktijk moet je vaak eerst heel veel beleven en dat wordt dan gelijk gesteld aan je ziek voelen. Hoe zieker hoe beter. Terwijl Gods Woord leert dat je moet erkennen dat je zondaar bent. Dat heeft als zodanig niets met voelen te maken.huisman schreef: ↑11 mei 2023, 21:51Zoiets als de tollenaar achter in de tempel, de verloren zoon, en zoals de Heere Jezus heeft laten zien in de wonderen die hij verrichte als tekenen van Zijn Koninkrijk. Blinden worden ziende, melaatsen worden rein enz.
En een blinde of melaatse had echt wel weet van zijn toestand. Zo ook geestelijk. Wie komen tot de Medicijnmeester ? Die genezing zoeken van hun grootste kwaal. Wie mogen er komen? Allen, maar die gezond zijn zullen nooit gaan.
Verder nog een laatste vraag: je begint weer met karikaturen. @Evangelist reageert er hierboven al op. Ik wil je vriendelijk vragen om die karikaturen niet meer te gebruiken en anders met een feitelijk voorbeeld te komen van een preek waarin deze zaken volgens jou geschetst worden. De karikaturen die jij schetst bestaan niet. En als ze volgens jou wel bestaan, toon dat dat aan met een verifieerbaar voorbeeld of stop er anders over.
Maar er zijn er hier die inhoudelijk reageren (Posthoorn, Huisman, Evangelist e.a.) op karikaturen. Daar moet wel recht aan gedaan worden. 
