Ambtstermijn ouderlingen en diakenen

[Job]

Ik krijg bij verschillend postings vandaag toch een beetje het Kol 2:21 gevoel.

Mooi zulke postings waarmee je forummers aan het Bijbellezen krijgt. Althans, hen die net als ik niet uit hun hoofd weten wat er in Kol. 2:21 staat.

[GerefGemeente-lid]

Ik krijg bij verschillend postings vandaag toch een beetje het Kol 2:21 gevoel.

I.c.m. vers 22 en 23 heeft dat dan wel een ernstige uitwerking tot gevolg.

[Bourdon16]

@Bezorgd en Pierre:
O zeker, ik ken ook het verhaal van een ouderling die door een gemeentelid aangesproken werd, omdat hij tijdens een fietstocht (van een plaatselijke zendingscommissie) een afritsbroek droeg. Niet eens afgeritst.
En dat is zeker waar gebeurd.

Dan kennen wij in Zeeland gelukkig ook een andere kant. Hier kun je als dominee gewoon in je overall meehelpen met de verbouwing van je huis of de koeien melken.

En ik kwam zelfs een keer een GG-predikant in een afritsbroek tegen.

Ondanks dat ik niks met mode heb vind ik een afritsbroek dermate lelijk dat die wat mij betreft wel verboden mogen worden..

[Bezorgd]

Ik krijg bij verschillend postings vandaag toch een beetje het Kol 2:21 gevoel.

Mooi zulke postings waarmee je forummers aan het Bijbellezen krijgt. Althans, hen die net als ik niet uit hun hoofd weten wat er in Kol. 2:21 staat.

En dan te bedenken dat het in dit hoofdstuk veel verder gaat dan over kleur bruidsjurk, karten of afritsbroeken.
Paulus geeft hier aan dat een christen in de vrijheid staat zelfs wat betreft de Sabbat.
Ik weet niet of we dat hem hier op RF zo snel zouden nazeggen.

Sowieso vind ik (laat ik het vooral maar me maar bij mezelf houden) de vrijheid de hier beschreven wordt een heel lastige.
We leven in een christelijke traditie vol van sociologische en cultuur bepaalde leefregels. En kunnen maar moeilijk omgaan met verschillen.
Paulus stond daar toch heel anders in. Eerst al de vermaning van Petrus en nu ook de gemeente van Kolossen die de spiegel van wetticisme wordt voor gehouden.

[Tiberius]

Een roeping is tussen jou en God. Dat heeft niets met overnemen te maken, maar dient pastoraal begeleid te worden.

Maar stel: je voelt een roeping, maar bent zonder genade je vertelt over er over en er word dan gezegd: 'daar heb je genade voor nodig'. Wat dan? Moet je dit pastoraal of veroordelend opvatten?

Eens met Mannetje.
Kort gezegd: hoe kan je een roeping ervaren van Iemand die je niet kent? Je moet je Zender toch kennen?

Is roeping en zending niet los te koppelen van elkaar?

Ik kom nog even terug op dit gesprek. Het laat me niet los; wat niet vaak gebeurt: ik kon er zelfs minder van slapen.
Mogelijk deed ik je in mijn antwoord te kort.

Het is inderdaad zo, dat je voor een roeping genade nodig hebt.
Maar stel, dat je wel een roeping ervaart maar geen genade; is je vraag. Dan is het niet pastoraal om te zeggen: 'Daar heb je genade voor nodig. Punt.'
Wat je moet doen, en ook mag doen, is het aan de Heere voorleggen. Steeds maar weer Hem aanlopen als een waterstroom. Alleen, maar zeker ook tijdens een huis- of pastoraal bezoek.
Ergens in de Psalmen staat (77:1): Ik liet niet af mijn hand en oog, op te heffen naar omhoog.
Het gaat daar wel over iets anders, maar dat is wel de weg waarin we het mogen en moeten verwachten.

Mogelijk is de roeping niet genoeg, maar het is zeker niet niets. Breng het daarom bij de Heere, met de vraag of Hij het vol wil maken.
Ik moet dan denken aan de geschiedenis van de olie van de weduwe (2 Koningen 4): ze had niet genoeg aan dat ene kruikje met olie, maar ze bracht het wel bij de Heere, via Zijn knecht. Hij gebruikte het om al die vaten te vullen.

Maar ik wil wel benadrukken dat het goed is om daar met een ander over te praten: de huisbezoek-ouderling of -diaken, of een ander kind van God, wellicht buiten je gemeente. Zodat je samen biddend om de Geest en zoekend in de Bijbel Gods weg probeert te vinden.
Ik ben er vast van overtuigd dat Hij je dan zal antwoorden.

[Maanenschijn]

Weer terug naar de roeping:

Als ik in het formulier lees:

En eerstelijk vraag ik u, ouderlingen en diakenen, of gij niet gevoelt in uw harten dat gij wettiglijk van Gods gemeente, en mitsdien van God Zelven, tot dezen heiligen dienst (of: tot deze heilige diensten, elk in het zijne) beroepen zijt.

Is het dan niet zo dat het woordje ‘mitsdien’ inhoud dat de roeping onlosmakelijk is verbonden met de verkiezing door de gemeente? En dat die roeping (als zijnde een opdracht) eindigt bij het verstrijken van de ambtstermijn of geen herverkiezing?

Ik weet wel van mensen die bij zichzelf een betrekking op een ambt hadden, maar de verkiezing tot ouderling rustig afwachtte. Is verkiezing en roeping niet het zelfde, volgens ons formulier? En is het afwijzen na de verkiezing dan niet Gods roeping in de wind slaan?

Misschien, na alle afritsbroeken, kartende dominees, of chocolade drinkende cafe-bezoekers staat bij mij bovenstaande vraag nog open. Heeft iemand behoeft om wat licht te werpen op deze eerste vraag uit ons bevestigingsformulier?

[Tiberius]

Weer terug naar de roeping:

Als ik in het formulier lees:

En eerstelijk vraag ik u, ouderlingen en diakenen, of gij niet gevoelt in uw harten dat gij wettiglijk van Gods gemeente, en mitsdien van God Zelven, tot dezen heiligen dienst (of: tot deze heilige diensten, elk in het zijne) beroepen zijt.

Is het dan niet zo dat het woordje ‘mitsdien’ inhoud dat de roeping onlosmakelijk is verbonden met de verkiezing door de gemeente?

'Mitsdien' betekent 'daarom'.
Ja, de roeping wordt bevestigd door de verkiezing van de gemeente.
Maar voor die tijd is het net zo goed een roeping.

En dat die roeping (als zijnde een opdracht) eindigt bij het verstrijken van de ambtstermijn of geen herverkiezing?

Nee, dat lees ik er niet in.

Ik weet wel van mensen die bij zichzelf een betrekking op een ambt hadden, maar de verkiezing tot ouderling rustig afwachtte. Is verkiezing en roeping niet het zelfde, volgens ons formulier? En is het afwijzen na de verkiezing dan niet Gods roeping in de wind slaan?

De verkiezing is de bevestiging van de roeping. Dus nee, verkiezing en roeping zijn niet hetzelfde. Maar het is ook niet zo, dat afwijzing Gods roeping in de wind slaan is. Als je de roeping niet ervaart, kan hij ook niet bevestigd worden.
Wat wél kan zijn, is dat je de roeping pas ervaart na de verkiezing. Dat heb ik verschillende keren gehoord. Dus dan is de verkiezing de middellijke weg tot de roeping.

[Herman]

En dat die roeping (als zijnde een opdracht) eindigt bij het verstrijken van de ambtstermijn of geen herverkiezing?

Nee, dat lees ik er niet in.

Je wordt geroepen tot een dienst, en die heeft een bepaalde termijn.

[Bezorgd]

Ik weet het, het is een heel lastig iets, en zeker ook heel persoonlijk, maar toch vraag ik me dat af Tiberius.
Het bevestigingsformulier spreekt niet over een particuliere roeping voor de verkiezing, maar koppelt de roeping helemaal aan de verkiezing door de gemeente.

Eigenlijk geef je antwoord op de vraag of je de verkiezing door de gemeente als Gods roeping erkent.

[refo]

Die vraag onder ede is een laatste check: mensen zien aan wat voor ogen is. De kerkenraad vermoedt dat iemand geschikt is. De leden stemmen degene die ze het meest aanstaat. Uiteindelijk komt er een gekozen man. De enige die echt weet dat het niet klopt, is de gekozen man. Die moet daarom verklaren dat het van God kwam.
Dat hij gekozen is, hoeft geen betoog. Daarom staat hij daar. Maar of het terecht is aangenomen, weet alleen hij.

[Tiberius]

Ik weet het, het is een heel lastig iets, en zeker ook heel persoonlijk, maar toch vraag ik me dat af Tiberius.
Het bevestigingsformulier spreekt niet over een particuliere roeping voor de verkiezing, maar koppelt de roeping helemaal aan de verkiezing door de gemeente.

Eigenlijk geef je antwoord op de vraag of je de verkiezing door de gemeente als Gods roeping erkent.

Grotendeels eens, behalve het woordje 'helemaal'.
Het lijkt misschien een woordspelletje, en dat is het misschien ook wel, maar wel met een serieuze ondertoon.

Roeping en verkiezing horen bij elkaar, maar vallen niet samen.
Het formulier vraagt ook niet 'Bent u wettig door de gemeente van God geroepen?'
Maar: 'Voelt u in uw hart, dat u wettig door de gemeente van God geroepen bent?'
Eigenlijk precies zoals Refo het zegt.

Maar goed, misschien vul ik het te persoonlijk in dan dat er iets algemeens over te zeggen valt.

[Piet Puk]

Eens met Mannetje.
Kort gezegd: hoe kan je een roeping ervaren van Iemand die je niet kent? Je moet je Zender toch kennen?

Is roeping en zending niet los te koppelen van elkaar?

Ik kom nog even terug op dit gesprek. Het laat me niet los; wat niet vaak gebeurt: ik kon er zelfs minder van slapen.
Mogelijk deed ik je in mijn antwoord te kort.

Het is inderdaad zo, dat je voor een roeping genade nodig hebt.
Maar stel, dat je wel een roeping ervaart maar geen genade; is je vraag. Dan is het niet pastoraal om te zeggen: 'Daar heb je genade voor nodig. Punt.'
Wat je moet doen, en ook mag doen, is het aan de Heere voorleggen. Steeds maar weer Hem aanlopen als een waterstroom. Alleen, maar zeker ook tijdens een huis- of pastoraal bezoek.
Ergens in de Psalmen staat (77:1): Ik liet niet af mijn hand en oog, op te heffen naar omhoog.
Het gaat daar wel over iets anders, maar dat is wel de weg waarin we het mogen en moeten verwachten.

Mogelijk is de roeping niet genoeg, maar het is zeker niet niets. Breng het daarom bij de Heere, met de vraag of Hij het vol wil maken.
Ik moet dan denken aan de geschiedenis van de olie van de weduwe (2 Koningen 4): ze had niet genoeg aan dat ene kruikje met olie, maar ze bracht het wel bij de Heere, via Zijn knecht. Hij gebruikte het om al die vaten te vullen.

Maar ik wil wel benadrukken dat het goed is om daar met een ander over te praten: de huisbezoek-ouderling of -diaken, of een ander kind van God, wellicht buiten je gemeente. Zodat je samen biddend om de Geest en zoekend in de Bijbel Gods weg probeert te vinden.
Ik ben er vast van overtuigd dat Hij je dan zal antwoorden.

Dank nog voor je reacties, Tiberius!

[MGG]

Dat is natuurlijk geen bijbeltekst die het bestaan van een curatorium voorschrijft. Dat is een prima instelling, maar heeft weinig bijbelse papieren. Bovendien is dat ook een instelling die reguleert wie er wel en niet zijn roeping mag volgen.

Er is niets mis met goed gereformeerd gezond verstand.

Klopt een curatorium is niet voorgeschreven, maar de keuze voor een curatorium hangt o.a. samen met bijbelteksten.

Welke Bijbelteksten dan? Je hebt er nog geen één genoemd... En dat antwoord van Refoweb vind ik niet echt steekhoudend.

Hoewel de vragen nog steeds openstaan, zal ik mijn woord houden en wat teksten noemen. Geen teksten die de keuze voor een curatorium verplichten. Welke teksten die de keuze voor een curatorium rechtvaardigen.
1 Tim 3. Hoewel jij de uitleg hierbij afdoet als 'niet echt steekhoudend'.
1 Tim 5:22. Eerst onderzoeken
Talloze waarschuwingen tegen valse profeten en bijvoorbeeld Titus 1 geven aanleiding tot een (uitgebreide) screening.

[GerefGemeente-lid]

Dat is natuurlijk geen bijbeltekst die het bestaan van een curatorium voorschrijft. Dat is een prima instelling, maar heeft weinig bijbelse papieren. Bovendien is dat ook een instelling die reguleert wie er wel en niet zijn roeping mag volgen.

Er is niets mis met goed gereformeerd gezond verstand.

Klopt een curatorium is niet voorgeschreven, maar de keuze voor een curatorium hangt o.a. samen met bijbelteksten.

Welke Bijbelteksten dan? Je hebt er nog geen één genoemd... En dat antwoord van Refoweb vind ik niet echt steekhoudend.

Hoewel de vragen nog steeds openstaan, zal ik mijn woord houden en wat teksten noemen. Geen teksten die de keuze voor een curatorium verplichten. Welke teksten die de keuze voor een curatorium rechtvaardigen.
1 Tim 3. Hoewel jij de uitleg hierbij afdoet als 'niet echt steekhoudend'.
1 Tim 5:22. Eerst onderzoeken
Talloze waarschuwingen tegen valse profeten en bijvoorbeeld Titus 1 geven aanleiding tot een (uitgebreide) screening.

Iemand kan toch ook na een stichtelijk Woord onderzocht worden? Waarom geven we niet eerst een opleiding en bepaalt het curatorium a.d.h.v. het stichtelijk Woord of de student zijn opleiding kan voltooien?

[Maanenschijn]

Klopt een curatorium is niet voorgeschreven, maar de keuze voor een curatorium hangt o.a. samen met bijbelteksten.

Welke Bijbelteksten dan? Je hebt er nog geen één genoemd... En dat antwoord van Refoweb vind ik niet echt steekhoudend.

Hoewel de vragen nog steeds openstaan, zal ik mijn woord houden en wat teksten noemen. Geen teksten die de keuze voor een curatorium verplichten. Welke teksten die de keuze voor een curatorium rechtvaardigen.
1 Tim 3. Hoewel jij de uitleg hierbij afdoet als 'niet echt steekhoudend'.
1 Tim 5:22. Eerst onderzoeken
Talloze waarschuwingen tegen valse profeten en bijvoorbeeld Titus 1 geven aanleiding tot een (uitgebreide) screening.

Iemand kan toch ook na een stichtelijk Woord onderzocht worden? Waarom geven we niet eerst een opleiding en bepaalt het curatorium a.d.h.v. het stichtelijk Woord of de student zijn opleiding kan voltooien?

Het doet me deugd dat GerfGemeente-lid al best een beetje goede Hervormde ideeën heeft. Dat geeft hoop voor de eenheid van de kerk .